Τον γνωρίσαμε μέσα από το συγκρότημα Rec (ως τραγουδιστή και δημιουργό) και τώρα τον συναντάμε σε έναν διαφορετικό ρόλο. Ο Άρης Λουμάκης από τους Rec δανείζει τη φωνή του σε μερικά από τα μικρά τερατάκια της ταινίας “Ξενοδοχείο για τέρατα 2” και μιλά στο TLIFE για την πρώτη επαφή με τη μεταγλώττιση σε παιδική ταινία, τις δυσκολίες που έχει περάσει και τα νέα του σχέδια…
Η αγαπημένη δρακουλοπαρέα επιστρέφει με μία ολοκαίνουρια, τρομαχτικά διασκεδαστική κωμωδία! Αυτή τη φορά ως οικογένεια, αφού ο Τζόναθαν έχει το κορίτσι, έχει τον πεθερό, αλλά και έναν αξιολάτρευτο γιο, ενώ ξαφνικά εμφανίζεται και ένα ξεχασμένο μέλος της οικογένειας, ο Δράκουλας-προπάππους.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και ο Κωνσταντίνος Τζούμας χαρίζουν τις χαρακτηριστικές φωνές τους στο ξεκαρδιστικό δίδυμο προπάππου και παππού, ενώ ο Άρης (REC) Λουμάκης ακούγεται σε διάφορους ρόλους.
Το “Ξενοδοχείο για τέρατα” επιστρέφει µε δεύτερη ταινία και δανείζεις τη φωνή σου στα µικρά τερατάκια για τη µεταγλώττιση του έργου; Πώς σου φάνηκε αυτή η εµπειρία; Έχεις ασχοληθεί και στο παρελθόν µε κάτι αντίστοιχο;
“Ήταν η πρώτη φορά και οφείλω να οµολογήσω ότι ήταν ένα όνειρο µου από παιδί, που έγινε πραγματικότητα. Είμαι ενθουσιασμένος, αρχικά γιατί κάνω κάτι που αγαπώ, εκτός από την μουσική, αλλά και επειδή συνδέω τον εαυτό µου µε µια τόσο όµορφη και πετυχηµένη ταινία”.
Ποιες οι δυσκολίες που συνάντησες και τι σου άρεσε περισσότερο;
“Για µένα ήταν δύσκολο στην αρχή να αλλάξω την φωνή µου. Επειδή έκανα περισσότερους από 2 χαρακτήρες, έπρεπε να κάνω αρκετές παραλλαγές στον τρόπο που µιλούσα. Δύσκολο µεν αλλά τα κατάφερα. Αυτό που µου άρεσε περισσότερο ήταν η ίδια η ταινία, έπιασα τον εαυτό µου να παρακολουθεί την ταινία, ενώ κανονικά θα έπρεπε να κάνω τον χαρακτήρα µου”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μιας και η ταινία απευθύνεται κυρίως σε παιδιά, θεωρείς ότι ο ρόλος σου ήταν πιο απαιτητικός;
“Φυσικά, κυρίως γιατί τα παιδιά είναι πάντοτε ενθουσιώδη και περιµένουν από τους χαρακτήρες να είναι υπερβολικοί σε κάθε τους έκφραση, ώστε να µπορούν να τους κατανοήσουν και να τους κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Ήταν απαιτητικό από τη µία, συναρπαστικό από την άλλη!”
Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς µε το τραγούδι;
“Ήρθε από ανάγκη. Η ενασχόληση µου µε την µουσική ήταν επιλογή. Το τραγούδι το έκανα στην αρχή ερασιτεχνικά καθώς έγραφα τα Demo των τραγουδιών, µέχρι που συνειδητοποίησα ότι το καλύτερο είναι να ερμηνεύεις εσύ όσα γράφεις”.
Πρόσφατα είχαµε δει στα social media ένα συγκινητικό µήνυµα προς τους θαυμαστές του συγκροτήµατος και τη στήριξη που σας δίνουν… Είναι αυτή η κινητήριος δύναμη για να συνεχίζεις να δημιουργείς;
“Είναι ο λόγος που υπάρχω στην μουσική και µας στηρίζουν από τα πρώτα µας βήµατα. Είχα περάσει µια περίοδο που κλείστηκα αρκετά στον εαυτό µου και σκεφτόµουν τα επόµενα βήµατα, αναλύοντας τα προηγούµενα. Ο κόσµος ήταν αυτός που µε έβγαλε από το “σκοτάδι” µου στο φως. Σε εκείνους ανήκει η πορεία µου στην µουσική”.
Τώρα, πάντως, σε βρίσκουμε σε µια πολύ καλή στιγμή των REC µε το τραγούδι “Μπες” που κυκλοφόρησε φέτος να κάνει επιτυχία… Τι νέο ετοιµάζετε;
“Το ΜΠΕΣ ήταν ένα μουσικό ρεκόρ για εµάς, µιας που το κρατάµε για περισσότερους από 7 πλέον µήνες και µάλιστα τις υψηλότερες θέσεις µεταδόσεων στα ραδιόφωνα και την TV! Δικαίως λοιπόν το νέο µας single θα αποτελεί επιστροφή, µετά από καιρό. Ο τίτλος του είναι “ Έχω εσένα” και είναι σε μουσική δική µου και στίχους της αγαπηµένης µου Βίκυς Γεροθόδωρου, ενώ έχω γράψει και τους στίχους του Ραπ. Πρόκειται για ένα τραγούδι που πιστεύω ότι θα είναι η φυσική συνέχεια του ΜΠΕΣ”.
Φοβήθηκες κάποια στιγμή ότι οι Rec δεν θα τα καταφέρουν και θα διαλυθούν;
“Έχω σκεφτεί ότι ίσως ήταν λάθος να χαρακτηρίσω τους REC συγκρότηµα από την πρώτη στιγµή. Ήταν τελικά περισσότερο μια προσωπική δουλειά, της οποίας το format απλά εξυπηρετούσε την ύπαρξη και άλλων μελών. Σήμερα, όμως, νομίζω ότι αυτό είναι κατανοητό πλέον στον κόσμο, ότι οι REC είναι ένα μουσικό project που μπορεί να παρουσιάσει µε πολλούς τρόπους μία μουσική, διατηρώντας όμως την ταυτότητα του στον ήχο”.
Ποια η πιο όμορφη και ποια η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις περάσεις µέχρι στιγµής;
Την πιο όµορφη στιγµή δεν την έχω ζήσει ακόµη αλλά έχω σκοπό να την ζήσω στο άμεσο μέλλον, ενώ η δυσκολότερη είναι εκείνη που έχω επιλεκτικά διαγράψει από τη µνήµη µου. Γενικά είµαι γεµάτος στιγµές…
Η έκθεση στα media έχει επηρεάσει την καθημερινότητά σου;
“Όχι! Στις ημέρες µας τα media δεν ακολουθούν, τα προκαλείς ή τα προσκαλείς να το κάνουν. Δεν ειίµαι άνθρωπος που µε ενδιαφέρει να ασχοληθεί κάποιος µε την ζωή µου την προσωπική, το ρούχο µου, ή κάτι άσχετο από µουσική. Μου έχουν προτείνει να “στήσω” θέµατα, σε παραλίες, σουπέρ µάρκετ, πάρκα κλπ. Δεν το κάνω, δεν είµαι στην δισκογραφία για κάτι περισσότερο από την µουσική που κάνω”.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Είναι η πρώτη φορά που πήρα την απόφαση να εµφανιστούµε στην πόλη µας, την Αθήνα Παρουσιάζουµε 2 music projects, που έχουν και τα 2 τον χαρακτήρα µας. Κάθε δεύτερο Σάββατο εµφανιζόµαστε στο καλύτερο club της Αθήνας, το SPELL κάνοντας ένα µοναδικό show που πρέπει να δείτε, ενώ κάθε Πέµπτη εµφανιζόµαστε µαζί µε την ορχήστρα µας σε ένα αγαπηµένο στέκι του Κολωνακίου, στα 3γουρουνάκια! Είναι οι εµφανίσεις που δεν πρέπει να χάσετε και φυσικά ετοιµάζουµε και το νεο µας τραγούδι για τα µέσα του Νοέµβρη.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Όλα δείχνουν να αλλάζουν προς το καλύτερο στο Ξενοδοχείο του Κόμη Δράκουλα… Επιτέλους, οι πόρτες είναι ανοιχτές και για τους κοινούς θνητούς, δηλαδή τους ανθρώπους. Αλλά ο Δράκουλας ανησυχεί για το αξιολάτρευτο εγγονάκι του, τον Ντένισεβιτς , που δεν δείχνει και ιδιαίτερα σημάδια βαμπιροσύνης. Η Μέιβις από την άλλη, αποφασίζει να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας πιο φυσιολογικής ανατροφής του γιου της στον κόσμο των ανθρώπων και κάνει ένα διερευνητικό ταξίδι με τον Τζόνι στα πεθερικά της. Εν τω μεταξύ ο Δρακουλοπαππούς, δράττει την ευκαιρία για να ξυπνήσει το τερατάκι μέσα στον εγγονό του. Όλα θα κριθούν στο μεγάλο πάρτυ για τα 5α γενέθλια του Ντένις, όπου όμως τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν εμφανίζεται από το πουθενά ο ξεχασμένος προπάππους και συντηρητικός δράκουλας Βλαντ, πατέρας του Δράκουλα.
22 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood και σε 3D
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ