Γ. Λιάγκας: «Θεωρώ ότι η Φαίη είναι η καλύτερη Ελληνίδα παρουσιάστρια»

Η παρουσίαση του The voice ήταν διακαής πόθος για τον Γιώργο Λιάγκα. Το πρωινό είναι για εκείνον, όπως ανέφερε, ο γάμος του αλλά το talent show είναι η παράλληλη σχέση που τα δίνει όλα! Το κάνει μάλιστα με μεγάλη χαρά και μας το υπογράμμισε μιλώντας στο πρώτο press junket που έγινε σε γνωστό ξενοδοχείο την Παρασκεύη.

Ανάμεσα σε άλλα, ο παρουσιαστής μας μίλησε και για την κριτική που του ασκεί η σύζυγός του, Φαίη Σκορδά, για τον θα ήθελε ο γιος του Γιάννης να πάρει μέρος σε ένα αντίστοιχο talent show αλλά και το πώς διαχειρίζεται την επιτυχία τόσο του The Voice όσο και του “Πρωινό ΑΝΤ1».

Για το αν προετοιμάζεται πριν από κάθε εκπομπή, είτε ραδιοφωνική είτε τηλεοπτική

Υπάρχει πίσω από την τηλεοπτική εκπομπή, υπάρχει πάρα, πάρα πολλή δουλειά. Η τηλεοπτική εκπομπή στήνεται λεπτό-λεπτό. Πίστεψέ με. Δηλαδή στήνεται με χρόνους, πότε θα μπει το οτιδήποτε. Στήνονται πάρα πολύ σωστά τα θέματα, επιλέγονται πάρα πολύ οι συνεργάτες. Δεν μιλάω για την ομάδα. Μιλάω για τους συνεργάτες που θα μιλήσουνε για μόδα για τους γιατρούς κλπ. Υπάρχει πάρα πολλή δουλειά. Μια ομάδα που δουλεύει από το πρωί στις πεντέμισι μέχρι το βράδυ. Πάρα πολύ δύσκολο το πρωινό. Άρα λοιπόν για την εκπομπή υπάρχει τεράστια προετοιμασία. Στην οποία όπως γνωρίζετε συμμετέχω και το στήνω μαζί με τη Φαίη όλο αυτό το πράγμα. Από κει και πέρα για το τι θα πω όπως αντιλαμβάνεστε δεν έχω προετοιμαστεί ποτέ. Και οι τηλεθεατές τι θα ακούσουν από μένα. Ή οι ακροατές στο ραδιόφωνο.
Δεν ξέρω αν βγαίνει καλό βγαίνει αυθόρμητο. Κι αυτό που με διαφοροποιεί σε σχέση με άλλους παρουσιαστές που προφανώς μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα ταλέντα σαν παρουσιαστές από μένα, αλλά εγώ αυτό που βάζω, τον αυθορμητισμό μου, ξέρω ‘γώ ;

Με τα καλά και τα κακά. Υπάρχουν και κακά. Πολλές φορές παρεξηγείται, πολλές φορές θα μου φύγει κι εμένα κάτι που δεν θα έπρεπε να μου φύγει. ΟΚ.

Για το αν η παρουσίαση του The voice είναι μικρός «ρόλος» για εκείνον ή είναι ο ίδιος «μεγάλος» για το show

Στις περισσότερες χώρες όντως το The Voice, δεν μιλάω τώρα για τα σόου, μιλάω για το The Voice. Στην Ελλάδα τα talent shows, όταν παρουσίασε ο Ρουβάς το X Factor, ποιον μεγαλύτερο σταρ έχουμε από τον Ρουβά στην Ελλάδα; Όταν παρουσιάζει η Ζέτα παιχνίδια ή και η Μαρία τώρα, που πια έχει γίνει παρουσιάστρια πρώτης γραμμής, η Μαρία η Μπεκατώρου, έτσι; Η Ζέτα δεν είναι παρουσιάστρια πρώτης γραμμής; Η Δούκισσα τα κατάφερε, τώρα πια θεωρείται πρώτης γραμμής… ΟΚ.

Λοιπόν, στο εξωτερικό όλα τα Voice, πλην της Γαλλίας, τα παρουσιάζουν άγνωστοι η αλήθεια είναι, δηλαδή επιπέδου Mad και αγνώστου του Μad. Δηλαδή δεν είναι. ΟΚ. Στην Ελλάδα νομίζω ότι είναι λίγο πιο παρουσιαστοκεντρικά τα πράγματα. Στην Ελλάδα ο κόσμος θέλει αυτό που λέμε και την ταμπέλα στον παρουσιαστή. Έτσι πιστεύω εγώ.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ρόλος του παρουσιαστή είναι αυτός που κρίνει τα παιχνίδια. Εγώ θεωρώ ότι η επιτυχία αυτών των παιχνιδιών, παίζει πολύ, πιο σημαντικό ρόλο έχει το concept, οι συμμετέχοντες, οι κριτές ή coach ανάλογα το παιχνίδι κι ο τελευταίος τροχός της αμάξης είναι ο παρουσιαστής. Έτσι πιστεύω εγώ. Ακόμη και στο Dancing, έτσι πιστεύω εγώ. Ότι είναι το concept, η ομάδα και τελευταίος ο παρουσιαστής. Στο Voice, ένα βήμα παραπάνω, θεωρώ ότι είναι πιο τελευταίος τροχός της αμάξης ο παρουσιαστής από τα άλλα. Σκέψου ότι στο μισό δεν είναι καν μες στη σκηνή, είναι έτσι η φύση του, είναι με την οικογένεια και τα λοιπά….

Εγώ το κάνω αυτό το πράγμα επειδή μου άρεσε πάρα πολύ όταν το είδα, πάρα πολύ. Θα σας μιλήσω ειλικρινά το κάνω επειδή για μένα δεν είναι σπατάλη φαιάς ουσίας. Τι εννοώ; Το πρωινό για μας είναι πολύ μεγάλη δουλειά, ασχολούμαι, πάρα, το ξέρεις, πάρα πολλή ώρα. Αν έκανα αυτό που μου είπε ο Λάτσιος όταν πήγα το καλοκαίρι ένα late night, το late night παιδιά, είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Δεν είναι άντε μου δίνουνε πέντε ερωτήσεις οι συνεργάτες και σκέφτομαι κι εγώ άλλες πέντε και πάω και το κάνω. Για να πετύχει αυτό το πράγμα θέλει δουλειά, να βγεις με τον άνθρωπο, να φας, να γνωριστείς, να πεις δυο πράγματα, πού θα το πάμε και λοιπά για να κάνεις μια ωραία συνέντευξη να βγάλεις πέντε ειδήσεις. Έτσι δεν είναι;

Εγώ έκανα μια συνέντευξη με τον Νταλάρα, ας πούμε, και πήγα στο Μέγαρο και μιλάγαμε δυο ώρες πριν γιατί δεν είχαμε γνωριστεί για να κάτσουμε απέναντι και να… Πώς θα του έλεγα ένα γεια χωρίς να έχω δει την έρευνά του και να βγουν και δύο πράγματα.

Άρα για μένα το Voice είναι αυτό που είπε κι ο Ρέμος, παιδική χαρά. Δηλαδή, πάω, χαίρομαι, το κάνω με μεγάλη χαρά. Είναι ξεκούραστα. Δεν το θεωρώ κούραση. Όταν είχαμε τα γυρίσματα τώρα τα βίντεο, της έλεγα της Φαίης “Απόψε έχω Voice” και το έλεγα με χαρά. Δεν θα κουραστώ που θα γυρίσω αργά το βράδυ. Θα πάω να ξεκουραστώ. Εμένα με χαλαρώνει το Voice από την καθημερινότητα, ειλικρινά. Άρα δεν με πειράζει καθόλου που ο ρόλος είναι μικρός, όπως το λες εσύ. Και δεν σκοπεύω να τον μεγαλώσω, δηλαδή, τι θα κάνω. Να μιλάω…

Για το ότι λόγω του ονόματός του, αυτά που λέει κι αυτά που κάνει διογκώνονται

Ακόμη κι αν ένα λίγο χιούμορ που θα κάνω εγώ, επειδή ακριβώς είμαι γνωστός παρουσιαστής στην Ελλάδα, μεγεθύνονται έτσι κι αλλιώς. Δεν πρέπει να πάω να κάνω τον ακροβάτη ή να πάω να αποδείξω ότι είμαι, ότι έχω τι, καλύτερη τηλεοπτική εμπειρία από το Ρέμο ή τη Βι..δεν υπάρχει τέτοιος λόγος.

Για μένα ο καλός παρουσιαστής του The Voice, έτσι όπως το έχω δει από το εξωτερικό, είναι αυτός που κρατάει ισορροπίες ανάμεσα στους παίκτες, βγάζει το σωστό συναίσθημα, όχι αρνητικό, το θετικό συναίσθημα στους παίκτες και χτυπάει και μια πλάτη σ’ αυτόν που αποτυγχάνει , λέω ένα ΟΚ δεν έγινε και κάτι. Δίνει το λόγο και αναδεικνύει τους coach που είναι πρωταγωνιστές και ειδικά στην Ελλάδα και στον κόσμο όλο που είναι τόσο huge ονόματα ρε παιδί μου στο χώρο αυτό. Άρα, νομίζω ότι έχεις κερδίσει το παιχνίδι. Εντάξει, να μην είσαι και δυσλεκτικός, να μιλήσεις. ΟΚ. Αυτό και το άλλο που εγώ ρε παιδί μου έθεσα ως, όχι προϋπόθεση, ότι το είπα στην αρχή. Τους είπα ΟΚ εγώ θα διαβάζω ένα autocue στην αρχή, αυτά που πρέπει να πω για το promo, θα διαβάζω ένα autocue στο τέλος γιατί πρέπει να πω για το κλείσιμο, όλη την άλλη εκπομπή, αφήστε με να την κάνω μόνος μου. Αυτό. Να μην μου έχετε τι θα πω, τι δεν θα πω, κάτι που γίνεται σ’ αυτά τα σόου. Μου είπαν «εννοείται, αυτό θέλουμε από σένα». Και στα live αυτό το πράμα θα γίνει ακόμη πιο… αλλά δεν θέλω να κλέψω καμιά παράσταση.

Νομίζω ότι ο σωστός παρουσιαστής δεν είναι αυτός που θα κλέψει την παράσταση στο Voice. Είναι αυτός που θα πεις, «Οκ, καλός είναι αλλά… είσαι λίγο animateur εδώ, είσαι στο τσίρκο που πας και λες σήμερα έχουμε το λιοντάρι, έχουμε τον ελέφαντα. Αυτό είναι.

Για την κριτική που του κάνει η Φαίη Σκορδά

Η Φαίη, να σου πω καταρχήν τι γίνεται. Εκτιμάμε πάρα πολύ ο ένας τον άλλον ως παρουσιαστή. Πάρα πολύ. Κι αυτό το καταλάβαμε τις μια δυο πρώτες βδομάδες στο ΜΕΓΑ όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε την εκπομπή αυτή. Εγώ θεωρώ ότι η Φαίη είναι η καλύτερη Ελληνίδα παρουσιάστρια πια, το πιστεύω αυτό. Και η Φαίη με εκτιμά πάρα πολύ σαν παρουσιαστή. Το θέμα όμως ποιο είναι; Ότι η Φαίη έχει ένα θέμα με την εμφάνισή μου. Δεν θα μου πει είσαι καλός ή κακός, θα μου πει «αδυνάτισε, αδυνάτισε, αδυνάτισε, να φοράς κανένα νούμερο πιο μικρό νούμερο κοστούμι. Αυτό είναι το θέμα. Αυτή είναι η κριτική, ότι αυτό σε παχαίνει ότι αυτό σε αυτό….

Την άλλη φορά πήρε την ενδυματολόγο και είπε «τι νούμερο παντελόνι του φόρεσες;»

Για το αν θα άφηνε τα παιδιά του να πάρουν μέρος σε talent show

Θέλω να σου πω ότι για τον Γιάννη, επειδή παίζω πιάνο εγώ και παίζω και στο σπίτι, πάει, είναι τριών χρονών και παίζει και με τα δύο χέρια πιάνο, δεν παίζει κανονικό, πατάει έτσι και κάνει και τα δάχτυλα έτσι, δηλαδή αντιλαμβάνεται ότι παίζει με δύο χέρια, εσύ που ξέρεις μουσική, κι ότι παίζει με χωριστά δάχτυλα. Θεωρώ ότι έχει μουσικό αφτί, έχουμε ντραμς και παίζω εγώ πιάνο, κι αυτός βαράει τα ντραμς έτσι στο ρυθμό. Ταλέντο. Δεν θα ήθελα να γίνει ούτε δημοσιογράφος ούτε μουσικός. Αλλά νομίζω όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Αυτό που εκείνα επιλέξουν. Αν θέλει να γίνει τραγουδιστής και μου πει θα πάω στο Voice της εποχής, μια χαρά, θα του πω εγώ τι θα κάνει;

Για το πώς δέχεται την επιτυχία αλλά και πως διαχειρίζεται την κριτική

Όταν πρωτοξεκίνησα την καριέρα μου θεωρώ ότι είμαι από τους ανθρώπους που έχουν από τους τηλεκριτικούς σταυρωθεί. Εν πολλοίς δίκαια και εν πολλοίς άδικα. Όταν πρωτοξεκίνησα το πρώτο πράγμα που έκανα τότε θυμάμαι ήταν άνοιγα τις εφημερίδες με το που πήγαινα στο γραφείο και διάβαζα την Γκολεμά και την Πετρούτσου που ήταν στην Ελευθεροτυπία. Και με επηρέαζε πάρα πολύ αν έγραφαν κάτι καλό ή κακό. Και με επηρέαζε πάρα πολύ αν αυτό που γράφανε, επειδή έχει συμβεί κι αυτό, όχι για τις δύο συγκεκριμένες. Στην πορεία δεν με πειράζει ποια η άποψη του αν θα πεις κάτι κακό για μένα, με ενοχλεί σε ανθρώπινο επίπεδο. Με πείραζε κάποια ό,τι λεγόταν σε επίπεδο που δεν το είχα πει ποτέ εγώ και σχολιάζανε κάτι που δεν το είχα πει σαν να το έχω πει. Αυτό πια με εξόργιζε.

Στην πορεία όμως κατάλαβα όταν κι εγώ στοιχειοθέτησα μετά από τόσα χρόνια να λέω ελεύθερα την άποψή μου και πολλές φορές διατυπώνοντας την άποψή μου να γίνομαι και πιο αυστηρός πιο επιθετικός με κάποιους ανθρώπους, λέω γιατί λοιπόν αφού κι αυτοί που η δουλειά τους είναι να κρίνουν την τηλεόραση να μην πουν την άποψή τους που μπορεί να είναι πιο σκληρή, πιο ακραία. Αν είναι σε πραγματικά γεγονότα, το άλλο το θεωρώ ανήθικο. Γιατί να μην το έχουνε; Άρα λοιπόν, θεωρώ πια έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ως προς την κριτική, θεωρώ ότι πολύ σωστά υπάρχει αυτό το πράγμα.

Κι εγώ με ποιο δικαίωμα να βγαίνω κάθε πρωί και να λέω μ’ αρέσει αυτός ο τραγουδιστής δεν μ’ αρέσει, μ’ αρέσει ο τάδε παίκτης κλπ. Κι εσύ που έχεις αυτό να μην γράφεις αν σ’ αρέσει ο Λιάγκας ή δεν σ’ αρέσει ο Λιάγκας ή αν συμφωνείς με την άποψή του ή διαφωνείς; Έχουμε όλοι το ίδιο δικαίωμα στη δημοκρατία. Άρα λοιπόν με αυτό το πράγμα το έχω λύσει πια μέσα μου. Δεν με πειράζει καμία αρνητική κριτική ειλικρινά δεν με πειράζει καθόλου. Με πειράζει ακόμη και τώρα και με στεναχωρεί ανθρώπινα η κριτική επί γεγονότων που δεν έχουν συμβεί ποτέ. Αυτό με πειράζει πάρα πολύ. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είπα προχτές κάτι που έγινε με τον Βερύκιο και τον Σταυρόπουλο. Είχα παρασυρθεί και βγήκα και είπα κάτι και έκρινα και τους δυο και λέω αυτό το πράγμα κάνανε αυτοί οι δύο. Δεν ήξερα ότι το έχει πει μόνο ο ένας. Την επόμενη μέρα αισθάνθηκα πολύ άσχημα και βγήκα και το διόρθωσα. Λέω παιδιά αφορούσε το σχόλιο μόνο τον έναν. Γιατί ο άλλος διαφοροποιήθηκε, δεν το ‘ξερα. Γιατί εκείνη την ώρα μου το παν αυτό…τους έπιασε και τους δυο. Λάθος μου. Το έχουμε κάνει όλοι μας κλπ.

Τώρα μπορεί να υπάρχουνε στιγμές που κι εγώ να αντιλαμβάνομαι ότι μέσα μου καμιά φορά με βλέπω στην τηλεόραση και το ύφος μου ακόμη και λέω «όπα μεγάλε λίγο χαλάρωσε». Δηλαδή και μέσα μου προσπαθώ που νομίζω ότι αυτό ή που λέω κάτι και λέω «εντάξει ποιος είσαι;» Δεν έγινε και κάτι επειδή… Προσπαθώ να βρω μια τέτοια ισορροπία. Δηλαδή εγώ ο ίδιος να κατεβάζω τους τόνους. Από την άλλη μου κάνει και καλό που κάνω μια εκπομπή με τη Φαίη που είναι ένας άνθρωπος πιο χαμηλών τόνων, πιο γλυκός κλπ, και πολλές φορές και στον αέρα αυτό που βλέπετε σε εισαγωγικά με μαλώνει αλλά και σε προσωπικό επίπεδο μου λέει γίνε πιο γλυκός γίνε πιο αυτός, στρογγύλεψε λίγο τις γωνίες της άποψής σου.

Και προσπαθώ να είμαι το ίδιο φιλικός με ανθρώπους που γνωρίζω τόσα χρόνια, να μην χάνω τις φιλίες που είχα από το σχολείο κλπ ώστε να μην θεωρώ ότι έχω αλλάξει πορεία και ρότα στη ζωή μου. Και κάνω τα πράγματα που έκανα πάντα δεν έχει αλλάξει η ζωή μου τώρα που ας πούμε υπάρχει μια τηλεοπτική επιτυχία τα τελευταία χρόνια.