Μια παιδική παράσταση έφερε το χαμό στη Χαλκίδα!

Χαμός! Αυτό σκέφτηκα λίγο πριν ανέβω, για μία ακόμη φορά, στο τρένο για Χαλκίδα. Το είπα στη Γεωργία που ήταν στη δίπλα θέση και χαμογέλασε συνωμοτικά… Με αυτή τη λέξη ξεκινάνε οι συναντήσεις με την παρέα της Χαλκίδας! Μια παρέα που κρατάει την «καλοκαιρινή» της διάθεση ακόμα και το χειμώνα. Γιατί το καλοκαίρι είναι μέσα μας, λένε! Γιατί εμείς το endless summer το κάναμε πραγματικότητα ακόμα και αν το σκηνικό έχει αναμμένο τζάκι. Η θάλασσα στο βάθος κρατάει την ισορροπία που χρειαζόμαστε.

giorgi_2’s http://instagram.com/p/g1M_NmEH3N/

Αν έχεις πάει, ξέρεις τη γοητεία που ασκεί αυτός ο τόπος στους επισκέπτες του. Δεν έχει τίποτα το αξιοπερίεργο αλλά αποτελεί ιδανικό προορισμό για μικρές αποδράσεις και ειδικά για τα πουσουκού. Τουλάχιστον για τα δικά μου! Άλλωστε γι’ αυτά θα σου μιλήσω. Για ένα από αυτά. Για το τελευταίο για την ακρίβεια. Η αφορμή για την εκδρομή που θα σου πω -όχι ότι χρειάζομαι κάτι τέτοιο- ήταν μία παιδική παράσταση. Ο τίτλος της είναι «Το κυνήγι του παιχνιδιού» και πρωταγωνίστρια είναι η φίλη μου, Λία Παππά.

artemis_thimiou’s http://instagram.com/p/jJJKaQw1iW/

Το θέατρο Χαλκίδας έκανε μία εξαιρετική δουλειά σε αυτό το έργο. Αντικειμενικά! Ομολογώ ότι πήγα προκατειλημμένη περιμένοντας να δω μια ερασιτεχνική παράσταση. Διαψεύστηκα πανηγυρικά! Το θερμό χειροκρότημα που έδωσαν οι θεατές, μικροί και μεγάλοι, του θεάτρου Παπαδημητρίου επιβεβαιώνει αυτό που λέω.

Και παρόλο που ήταν η πρεμιέρα την Παρασκευή (17 Ιανουαρίου), που σημαίνει διπλό άγχος για τα παιδιά που παίζουν, όλα κύλησαν άψογα. Γέλασα τόσο πολύ! Θυμάμαι απ’ έξω σχεδόν όλες τις ατάκες του έργου και υπήρξαν στιγμές που το γέλιο μου ήταν πιο δυνατό κι από αυτό των μικρών παιδιών στην πρώτη σειρά. Οι μπόμπιρες φυσικά ξετρελάθηκαν με τα σκηνικά, τα τραγούδια και την ιστορία της παράστασης (διάβασε λεπτομέρειες εδώ). Εγώ, ξετρελάθηκα με την φίλη μου που ενσάρκωσε την Παγκακιστάτη. Τρόμαξα, να πω την αλήθεια! Σε πολλές στιγμές. Ήταν πολύ πειστική στον ρόλο της κακιάς και μου απέδειξε πόσο καλή ηθοποιός είναι. Άλλωστε έχει παίξει σε ένα σωρό παραστάσεις στο πλαίσιο των εξωπανεπιστημιακών της δραστηριοτήτων. Να τα λέμε κι αυτά! Είχα την τύχη και την χαρά να την ξαναδώ σε μία από αυτές, στο Στούντιο Λήδρα.

Και για να μην λες ότι δεν είμαι αντικειμενική, επειδή συχνά έχω την τάση να ενθουσιάζομαι με αυτά/αυτούς που αγαπάω, ρώτησα την γνώμη δύο ακόμα θεατών.

Κωνσταντίνος

Γεωργία

Εντελώς συμπτωματικά, ήταν αυτοί που καθόντουσαν δίπλα μου! Δεν ήταν όμως λίγα και τα τοπικά sites και blogs που έγραψαν για την παράσταση και για τους πρωταγωνιστές της: (με αλφαβητική σειρά) Γιώργο Μπένο, Κλέαρχο Παπασωτηρίου, Κωνσταντίνα Πολυδώρου και Εύη Χειμώνα. Η φίλη μου ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ήταν η καλύτερη!

Η Λία είναι ένας από τους λόγους -ίσως ο κυριότερος- που αγάπησα τη Χαλκίδα! Από τότε που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει πίσω στην πόλη της, έχω γίνει η πιο τακτική επισκέπτρια. Και όχι μόνο της Χαλκίδας αλλά ολόκληρης της Εύβοιας. Είναι τελικά ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας! Τι κι αν ακόμα δεν την έχω γνωρίσει όλη. Την μαθαίνω κομμάτι κομμάτι. Σαν να διαβάζω ένα βιβλίο που σε κάθε του σελίδα βρίσκω κάτι που με κάνει να θέλω να πάω στην επόμενη. Σε αυτή την εκδρομή λοιπόν έφτασα στην σελίδα «Στενή».

artemis_thimiou’s http://instagram.com/p/jXRHWpQ1rJ/

Με τους φίλους μου τους μηχανόβιους! Μπροστά μας τα αγόρια με τις μηχανές τους και πίσω εμείς. Η Λία στο τιμόνι κι εγώ κλασικά να παίζω με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς όσο δεν είχα στο νου μου να φωτογραφίσω το βρουμ βρουμ των δύο Κωστήδων.

lia_pappa’s http://instagram.com/p/jW2BUCg94_/

Μετά άραγμα για φαγητό στo λιμάνι της Αρτάκης και επιστροφή για λιώσιμο στο σπίτι με ατελείωτη κουβέντα για τα πάντα… Και μέσα σε όλα αυτά η Buffy! (Το παιδί του Κωνσταντίνου)

konstantinos_pap’s http://instagram.com/p/jfRCJtKiom/

Στιγμές που δεν μπορείς να περιγράψεις με λέξεις -πράγμα που μου συμβαίνει σπάνια- αλλά νιώθω χαρούμενη που τις έζησα. Γιατί τα σουκού πρέπει να είναι έτσι! Γιατί τα σουκού πρέπει να γίνεται… χαμός!

P.S. Ψάξε στο YouTube το τραγούδι Drive by από τους Train! Κέεεεεφι και χαράααα