Η δική μου ιστορία είναι λίγο διαφορετική. Τη γράφω ίσως για να εξιλεωθώ. Έχω μια σχέση εδώ και δύο χρόνια και είμαι πολύ ευτυχισμένη. Ο σύντροφός μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Γλυκός, τρυφερός, δίπλα μου όποτε τον χρειάζομαι και περνάμε καλά μαζί. Πριν μερικούς μήνες, εμφανίστηκε στη ζωή μου, ξανά ο πρώην μου. Μου τηλεφώνησε. Ήμουν στο γραφείο και το σήκωσα.
Ένας άνθρωπος που με είχε ταλαιπωρήσει πραγματικά πρέπει να ομολογήσω. Απότομος, σκληρός. Το μόνο που μας έδενε ήταν το σεξ. Κυρίως το σεξ. Γιατί όλα τα υπόλοιπα ήταν καταστροφικά. Οι καβγάδες αμέτρητοι. Ήταν αυτός ο κλασικός τύπος του γυναικά. Ζούσα στη συνεχή ανασφάλεια. Ούτε κοπλιμέντα, ούτε γλυκόλογα. Είχε τον τρόπο του όμως με τις γυναίκες. Δεν ξέρω, τι παθαίνουμε όλες, με τους άντρες που μας φέρονται άσχημα. Δεν καταλαβαίνω γιατί κολλάμε με κάτι τύπους που δεν μας κάνουν ευτυχισμένες.
Με παράτησε φυσικά για μια άλλη και μου πήρε πολύ καιρό να συνέλθω. Ο τωρινός μου σύντροφος ήταν για μένα δώρο Θεού, πραγματικά.
Ο πρώην, όπως σας είπα, μου τηλεφώνησε μια μέρα. Ήμουν στο γραφείο και το σήκωσα. Η φωνή του όπως πάντα, αρρενωπή και ψύχραιμη. “Πού χάθηκες, εσύ;”. Είναι γνωστό. Το θράσος περισσεύει σε αυτούς τους τύπους. Ας το παραδεχτώ όμως κάτι μέσα μου ταράχτηκε.
Είπαμε μερικές χαζομάρες, μου είπε “Εκεί που καθόμουν, αναρωτήθηκα τι να κάνει αυτή η ψυχή και πήρα”. Και μετά το έκλεισε. Ούτε μου ζήτησε να βρεθούμε, ούτε τίποτα. Έτσι, να δει τι κάνω. Και πάλι συνειδητοποίησα ότι ασκούσε πάνω μου την ίδια επιρροή που ασκούσε και τότε. Ταράχτηκα. Συγχύστηκα. Και δεν μπορούσα να τον βγάλω από το μυαλό μου. Ευτυχώς, ο σύντροφός μου δεν κατάλαβε τίποτα. Κοιμήθηκα νωρίς.
Για τις επόμενες μέρες τον σκεφτόμουν συνεχώς. Και μετά από μερικές μέρες του έστειλα μήνυμα. “Πώς πάει;”. Με πήρε αμέσως τηλέφωνο και αυτή τη φορά κανονίσαμε να βγούμε. Δεν ξέρω γιατί. Δεν ξέρω πως. Είπα ψέματα ότι θα βγω με την κολλητή μου, ντύθηκα, στολίστηκα και βγήκα. Αποφασισμένη να με δει και να πάθει ατύχημα, να με δει μια κούκλα και να μετανιώσει που μου φέρθηκε έτσι. Αποφασισμένη ότι θα πιω ένα ποτό και θα φύγω.
Ήπια δύο ποτά και κατέληξα σπίτι του. Κάναμε σεξ. Σεξ από αυτά που δύσκολα περιγράφεις. Και δύσκολα ξεχνάς.
Όταν η λογική επανήλθε ήταν αργά. Ντύθηκα κι έφυγα. Γύρισα σπίτι πιο μπερδεμένη από ποτέ. Ευτυχώς ο Ν. κοιμόταν ήδη και δεν βρέθηκα σε δύσκολες καταστάσεις. Ξεντύθηκα και έπεσα για ύπνο με χιλιάδες σκέψεις στο κεφάλι μου. Γιατί το έκανα; Τι με έπιασε; Γιατί παρασύρθηκα; Γιατί το έκανα αυτό στον Ν.;
Έχουν περάσει μήνες κι ακόμα δεν έχω συνέλθει μέσα μου. Οι ενοχές ακόμα με πνίγουν. Υπάρχουν φορές που είμαι στο όριο να τα πω όλα. Κρατιέμαι. Τον αγαπάω. Δεν θέλω να χαλάσω τη σχέση μου. Και όσο σκέφτομαι ότι μάλλον τη χάλασα τρελαίνομαι. Εκείνος, ο πρώην, ούτε που ξανατηλεφώνησε. Νίκησε, άλλωστε, για άλλη μια φορά. Πήρε αυτό που ήθελε κι εξαφανίστηκε.
Καλύτερα να σκεφτόμαστε λίγο πριν αφήσουμε να μας παρασύρει το πάθος…