To τελευταίο αντίο στην Άννα Καλουτά

Σήμερα στις 3 το μεσημέρι από το πρώτο νεκροταφείο της Αθήνας θα πεί ο κόσμος του θεάτρου το τελευταίο αντίο σε μια από τις μεγαλύτερες μορφές της επιθεώρησης που σφράγισε με το πέρασμά της πολλές γενιές ηθοποιών.

Η Αννα Καλουτά έφυγε στα 92 της χρόνια μετά από σύντομη ταλαιπωρία με την υγεία της.

Ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο 1918. Αποφοίτησε από την Ιόνιο Σχολή θηλέων και σπουδάζοντας, παράλληλα, πιάνο αφοσιώθηκε στο θέατρο κι άρχισε να εμφανίζεται και σε ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες. Ασχολήθηκε με τη χορογραφία, τη σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική διεύθυνση. Ήταν όμως μόλις τεσσάρων ετών, όταν με την αδερφή της Μαρία (που έφυγε από τη ζωή το 2006) πρωτοεμφανίστηκαν σχεδόν νήπια στο θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη και μάλιστα σε έργο πρόζας.

Ετσι δημιούργησαν τα περίφημα Καλουτάκια παιδιά θαύματα της εποχής εκείνης σε όλα τα είδη του μουσικού θεάτρου. Σε οπερέτες όπως “Γλυκιά Νανά”, “Βαφτιστικός”, “Απάχηδες των Αθηνών”, “Μοντέρνα κορίτσια διέγραψε μια λαμπρή πορεία ενώ σε ηθογραφίες όπως το “Φιντανάκι” του Χορν, σε κωμειδύλλια όπως “ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας”, η “Γκόλφω” και η “Μαρία η Πενταγιώτισσα” έγινε ιδιαίτερα γνωστή στο κοινό.

Επί 15 χρόνια έκανε περιοδείες σε Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Νέα Ζηλανδία, ενώ εμφανίστηκε και στα σημαντικότερα θέατρα σε όλο τον κόσμο.

Με την αδερφή της Μαρία ηχογράφησαν πολλούς δίσκους σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ η τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, τιμήθηκε με διπλώματα ελληνικών πρεσβειών για τις περιοδείες της και επίσης με πολλές στρατιωτικές μνείες για την ψυχαγωγία του στρατού σε όλη τη διάρκεια του πολέμου.

Θρυλική θα μείνει ακόμα για τις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940, ιδιαίτερα στο “Ευζωνάκι” αλλά και αργότερα σε ρόλους Σμυρνιάς.