Αναρωτιέσαι γιατί είσαι μόνη; Γιατί δεν έχεις πραγματικούς φίλους;
Κι όμως… Αν και η φιλία είναι ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά αυτού του κόσμου, υπάρχουν κορίτσια που δεν έχουν φίλους. Στο facebook ο αριθμός μπορεί να είναι τριψήφιος, στην πραγματική ζωή όμως η πραγματική φιλία είναι μια ουτοπία.
“Είναι πολύ συνηθισμένο να μην έχουμε αληθινούς φίλους” εξηγεί η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη. “Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που είναι μοναχικοί και οι οποίοι καταφεύγουν να βρουν φίλους στο διαδίκτυο. Ακριβώς γιατί στο διαδίκτυο παρουσιάζουν μια διαφορετική εικόνα από αυτή που πραγματικά είναι. Μπορούν να την στολίσουν όσο θέλουν και να την πλασάρουν όπως θέλουν, ενώ όταν είσαι κοντά δεν μπορείς να ξεγελάσεις τον άλλον και κάνεις φανερά τα λάθη και τον απομακρύνεις. Επειδή κάνουμε πολλά λάθη γι’ αυτό και δεν έχουμε οι περισσότεροι από μας αληθινούς φίλους”.
ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΛΑΘΗ
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη εξηγεί τα κυριότερα λάθη που συνήθως μας αφήνουν χωρίς φίλους…
1. Γινόμαστε κτητικοί. Θέλουμε δηλαδή τον φίλο μας να είναι όπως τον θέλουμε, όποτε τον θέλουμε, όταν τον θέλουμε, για ό, τι τον θέλουμε. Δεν σεβόμαστε τις δικές του ανάγκες, προτεραιότητες, επιθυμίες. Ο πιο συχνός λόγος για να μείνεις χωρίς φίλο είναι να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτούλη σου και να μην σκέφτεσαι τον άλλον ανιδιοτελώς, δηλαδή για εκείνον και όχι για σένα. Άρα δεν ξέρουμε να είμαστε φίλοι αφού σκεφτόμαστε πρώτα τον εαυτό μας και είμαστε εγωκεντρικοί και ανώριμοι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
2. Τις περισσότερες φορές είμαστε ξεροκέφαλοι και θέλουμε να περνάει πάντα η άποψή μας, να γίνεται πάντα το δικό μας και δεν κάνουμε ποτέ πίσω. Δεν ξέρουμε δηλαδή να υποστηρίξουμε τη σχέση, να είμαστε διαλλακτικοί, να βρίσκουμε εναλλακτικές λύσεις και να μην τραβάμε τα πράγματα στα άκρα.
3. Πάρα πολλές φορές χρησιμοποιούμε τους φίλους για να αναδείξουμε τον εαυτό μας. Δηλαδή χρησιμοποιούμε τον φίλο για να τονίσουμε πόσο ομορφότεροι είμαστε, πόσο εξυπνότεροι είμαστε, πόσο πλουσιότεροι είμαστε, πόσο τυχερότεροι είμαστε από εκείνον και για οτιδήποτε. Κάνουμε ένα ζευγάρι αντίθεσης έτσι ώστε να φαινόμαστε καλύτεροι εμείς από ότι είμαστε. Για παράδειγμα κάποιες κοπέλες που δεν είναι τόσο λεπτές και φοβούνται ότι δεν είναι τόσο λεπτές όσο θα ήθελαν, κάνουν παρέα όχι με μια πιο αδύνατη αλλά με μια πιο ευτραφή κοπέλα οπότε να αισθάνονται καλύτερα σε σύγκριση.
4. Δεν είμαι σταθερός χαρακτήρας δηλαδή τη μία μέρα μπορεί να λέω αυτό και την άλλη άλλο. Τη μία μπορεί να μου έχεις εμπιστοσύνη και την άλλη να το έχω κάνει βούκινο. Δηλαδή δεν μένω σταθερός στη φιλία μου. Είμαι με άλλους συμμάχους και φίλους κάθε μέρα. Σήμερα είμαι μαζί σου φίλος και λέω αυτά που θέλεις και αύριο που κάνω παρέα με έναν άλλο, λέω πράγματα εις βάρος σου και όλα αυτά που μου έλεγες λέω ότι δεν είναι σωστά και σε εκθέτω.
5. Όταν είμαστε επιδεικτικοί, θέλουμε δηλαδή να φαινόμαστε και να είμαστε το επίκεντρο της προσοχής και έτσι κάνουμε όλους τους άλλους να αισθάνονται μηδενικά μπροστά μας. Επίσης και όταν είμαστε εξαιρετικά ανταγωνιστικοί. Θέλουμε να είμαστε πάντα εμείς οι πρώτοι, οι καλύτεροι, αυτοί που έχουν δίκιο, αυτοί που περνάει η άποψή τους κλπ.
Με λίγα λόγια είμαστε εγωκεντρικοί, ανώριμοι, ξεροκέφαλοι, για την πάρτι μας. Χρησιμοποιούμε τον άλλον και δεν τον έχουμε πραγματικά φίλο. Όταν τον χρησιμοποιούμε για να αναδειχθούμε εμείς δεν είμαστε σταθεροί και ειλικρινείς. Δηλαδή δεν μπορεί να σε έχει κάποιος φίλο όταν τον προδίδεις συνεχώς. Κανείς δεν γουστάρει Ιούδα.
Η φιλία είναι από τα πολυτιμότερα αγαθά. Χωρίς φίλους, χωρίς στήριγμα, χωρίς συμμάχους δεν μπορείς. Για αυτό λοιπόν πρέπει να προσέχουμε…
“Για να έχουμε φίλους θα πρέπει να προσέχουμε να μην κάνουμε τίποτα από αυτά τα λάθη, να αναγνωρίσουμε τις χαρές της φιλίας και τη σημασία της. Να επιλέγουμε προσεκτικά τους φίλους, να έχουν εκείνοι αυτά που θέλουμε εμείς, αλλά να είμαστε και εμείς όπως εκείνοι μας θέλουν. Με άλλα λόγια πιστοί, ειλικρινείς, με κατανόηση, με προθυμία, με αλληλεγγύη και οπωσδήποτε με αληθινή αγάπη και στοργή” τονίζει η κ.Μαυράκη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;
Τα σχόλια είναι κλειστά.
Οσο δίκιο κι’αν έχετε κα Μαυράκη,μόνο και μόνο το επικριτικό και σχεδόν ”δηλητηριώδες” σας ύφος για τους ανθρώπους που αναφέρετε άνωθεν στο άρθρο σας,σας κάνει στα μάτια των ανθρώπων που απευθύνονται στο κείμενό σας,που ξέρουν πως έχουν αυτά τα ελαττώματα και θέλουν να τα ”ξορκίσουν”ώστε να γίνουν καλύτεροι για τους δικούς τους και κυρίως για τους ίδιους καθαυτούς,όχι μόνο αναξιόπιστο σύμβουλο,αλλά κυρίως,απαράδεκτη και πλήρως αντιδεοντολογική ψυχολόγο,μετερχόμενη λεξιλόγιο του πιο άσχετου περί ανθρώπινης ψυχής,ξεχνώντας πως,όλοι είμαστε άνθρωποι και όσο άσχημα κι’αν είναι αυτά που κάνουμε,τα λάθη εκτός από έμπειρους,μας κάνουν ακόμη και γοητευτικούς ενίοτε.Οφείλετε να είστε αντικειμενική,μα όχι επικριτική και(ήμαρτον)κυνική.Μηδείς από μας δεν είναι τέλειος.Αλλά το λησμονείτε.Κρίμα,διότι είστε και ψυχολόγος,και ο κόσμος βγάζει τα εσώψυχά του σε σας,αναζητώντας λύτρωση και νέα ίσως ζωή.Είστε ζωντανό παράδειγμα και απόδειξη που πολλοί άνθρωποι,είναι από καχύποπτοι μέχρι και ενάντιοι σε ανθρώπους του κλάδου σας και παραπέρα.Σας λυπάμαι,ειλικρινά.Δεν μου αρέσει καθόλου να μπαίνω σε ξένα ”χωράφια”και να προσποιούμαι τον ειδήμονα,πιστέψτε με δεν μ’αρέσει διόλιου,διότι πρώτα απ’όλα,ως εγωιστικός και ξεροκέφαλος άνθρωπος,δεν θα ήθελα να μου το κάνουν άλλοι.Σκεφτείτε λοιπόν που έχετε φταίξει για να σας ”βάζει χέρι”μια άσχετη.Εύχομαι να έχετε γίνει σωστότερη όπως αρμόζει στο καθήκον σας ως ψυχολόγος,για το καλό σας κυρίως,σε αυτό το διάστημα ενός χρόνου και κάτι.Σας ευχαριστώ πολύ.
Εγκρίνω και επαυξάνω στο ανωτερο σχόλιο της κας ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ , πιθανα να τα γράφει και τα συντάσει καααποιος ……υπολογιστής ψυχρά και κυνικά και όχι άνθρωπος …..ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ