Τζούλι Τσόλκα: “Έχω δεχτεί ψυχολογική βία, αντιστάθηκα και χρεώθηκα ότι είμαι αντιδραστική”

Η Τζούλι Τσόλκα παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και στην δημοσιογράφο Μαρία Σοφιανού. Η ηθοποιός, η οποία έγινε ευρέως γνωστή μέσα από τη δημοφιλή σειρά Μπρούσκο, αναφέρθηκε στο κίνημα MeToo και αποκάλυψε ότι έχει δεχθεί και εκείνη ψυχολογική βία κατά τη διάρκεια της καριέρας της.

Μίλησέ μου για το κίνημα MeToo και για τις καταγγελίες που έγιναν στον χώρο του θεάτρου. Ποια είναι η δική σου άποψη;

Ελπίζω και εύχομαι το κίνημα metoo να ήρθε εδώ για να μείνει. Τον προηγούμενο καιρό βγήκαν στο φως περιστατικά που προσωπικά με σόκαραν και με στεναχώρησαν πολύ. Σαφώς η δικαιοσύνη θα αποφανθεί, όμως οι εξομολογήσεις που βγήκαν από τα χείλη των ανθρώπων που βίωσαν κάποιου είδους βία με τράνταξαν, με λύπησαν και με εξόργισαν. Πιστεύω πως με ευγένεια, καλοσύνη και σεβασμό, οι άνθρωποι μπορούν να μεγαλουργήσουν. Η άσκηση βίας δείχνει ότι υπάρχουν συμπλέγματα και συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, που καλό θα είναι να δουλευτούν με τον κατάλληλο άνθρωπο.

Σου έχει συμβεί κάτι ανάλογο;

Έχω δεχτεί ψυχολογική βία. Ή για να το θέσω πιο σωστά, έχει γίνει απόπειρα ψυχολογικής βίας. Δεν το επέτρεψα στιγμή. Ακριβώς επειδή δεν μου αρέσει η άσκηση εξουσίας και η κάθε μορφής βία, αντιστάθηκα άμεσα, απάντησα καταλλήλως και χρεώθηκα φυσικά ότι είμαι αντιδραστική. Αστείο, αν με ρωτάς. Σε κάθε δράση, υπάρχει αντίδραση. Πώς γίνεται να χρεώνεις σε κάποιον ότι είναι αντιδραστικός, ενώ έχεις προσπαθήσει με άσχημο τρόπο να του επιβληθείς; Έχω γνωρίσει στη ζωή μου και στον χώρο μου ανθρώπους γεμάτους φως. Με ευγένεια. Αυτοί οι άνθρωποι με έχουν κερδίσει από την πρώτη στιγμή. Δεν έχω την απαίτηση να ταιριάζω με όλους. Δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Το να μην ταιριάζω με κάποιον δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ. Μια χαρά μπορώ. Αλλά το να ασκείς πάνω μου εξουσία και δη βία, δεν το επιτρέπω.

Τι θα έλεγες σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ακόμα και τώρα, φοβούνται να μιλήσουν;

Λυπάμαι που πέρασαν κάτι τόσο δύσκολο, πραγματικά λυπάμαι. Να μιλήσουν όμως, όταν νιώσουν έτοιμοι να μοιραστούν την εμπειρία τους. Να μιλήσουν σε κάποιον αρμόδιο. Δεν χρειάζεται να το πουν στους υπόλοιπους. Δεν είναι εκεί το θέμα. Μιλάμε για βαθιές πληγές στην ψυχή κάποιου. Κάποια πράγματα δεν λέγονται εύκολα. Θέλει χρόνο, χώρο και κυρίως, σεβασμό. Και εύχομαι όσοι βίωσαν κάτι τόσο άσχημο, να βρουν τη δύναμη κάποια στιγμή να το ξεπεράσουν και να προχωρήσουν.