Αισθητικές πράξεις και παραμόρφωση

Ζούμε χωρίς αμφιβολία στην εποχή της εικόνας. Στην εποχή των φίλτρων, στην εποχή όπου όλο και μικρότερης ηλικίας κορίτσια, απευθύνονται στους ειδικούς για αισθητικές επεμβάσεις. Ζούμε στην εποχή της “νεότητας” όπου σχεδόν όλες μας θέλουμε να σταματήσουμε τον χρόνο. Να εξαλείψουμε τα σημάδια του, να σβήσουμε τις ρυτίδες. Κι εκεί, κάποιες φορές φτάνουμε στην υπερβολή. Ποιος ευθύνεται; Τι μπορούμε να κάνουμε; Ο επιτυχημένος Δερματολόγος Στέλιος Αγγελίδης γράφει για τις αισθητικές επεμβάσεις και την παραμόρφωση. Για τα λάθη, για το ψυχολογικό υπόβαθρο, για τη λύση…

Ποιος ευθύνεται; Οι υπερβολικές απαιτήσεις των ασθενών και η ενδοτικότητα των γιατρών; Η λάθος εφαρμογή των θεραπειών; Η λάθος επιλογή των θεραπειών;

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι απαιτούν πολλά και δεν είναι δυνατό να τους ικανοποιήσεις. Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Οι εικόνες που βλέπουμε είναι αυτές που πιστεύουμε, είναι αυτές που θέλουμε να γίνουμε! Οι φιλτραρισμένες εικόνες είναι η πραγματικότητα μας. Το αφύσικο γίνεται φυσικό, το φυσικό ατελές και το εξωπραγματικό ωραίο.

Οι ηλικίες που αναζητούν πλέον αισθητικές θεραπείες ολοένα και μικραίνουν. Ενώ είναι απολύτως φυσιολογικό για μια γυναίκα μετά τα 30 να επιθυμεί μια βελτίωση, δυστυχώς οι νεαρές ηλικίες ταυτίζονται με υπερβολικές και εκτός αισθητικής μέτρου εικόνες και εξαρτούν την ευτυχία τους από τις αισθητικές θεραπείες. Επίσης είναι εξωφρενικό και μια ηλικιωμένη να θέλει να συναγωνιστεί την κόρη της.

Το όριο μεταξύ μιας αντικειμενικής ατέλειας που επιδέχεται βελτίωσης, από τη λαθεμένη εικόνα του εαυτού μας και την επιδίωξη αισθητικών πράξεων για κλινικά και αντικειμενικά ασήμαντους λόγους, είναι κάποιες φορές στενό και δυσδιάκριτο. Μέσα σε αυτό το φάσμα είναι και μια διαταραχή η σωματοδυσμορφική ή δυσμορφοφοβία.
Είναι μια νόσος που σχετίζεται με διαταραχή της αυτοαντίληψης και αυτοεκτίμησης. Πρόκειται για τη δυσαρέσκεια και την εμμονική ενασχόληση ενός ατόμου με την εμφάνισή του. Το άτομο με τη συγκεκριμένη διαταραχή δεν αντιλαμβάνεται την εικόνα του στον καθρέφτη, όπως την αντιλαμβάνονται οι άλλοι γύρω του.

Τα τελευταία χρόνια οι ασθενείς συγκρίνουν τη ψεύτικη, φιλτραρισμένη και ωραιοποιημένη εικόνα, με τη δική τους και με το αποτέλεσμα της θεραπείας. Η συνεχής ενασχόληση των ασθενών με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι ο αισθητικός δερματολόγος, μπορεί να κάνει πραγματικότητα αυτό που βλέπουν μέσα από τα εντυπωσιακά φίλτρα. Το εντυπωσιακότερο γεγονός είναι ότι γνωρίζοντας ότι ίσως και να υπερβάλλουν, πριν την οποιαδήποτε αισθητική θεραπεία λέγεται η προειδοποιητική φράση «Δεν θέλω να παραμορφωθώ».

Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα που έχουν οι ασθενείς για εμάς! Εμείς επιτρέψαμε και ενθαρρύναμε να συμβεί αυτό. Η ευθύνη βαραίνει εμάς! Εμείς ενδώσαμε στις παράλογες και αφύσικες επιθυμίες των ασθενών και αρχίσαμε να παραφουσκώνουμε τα πάντα, δίνοντας πάτημα στους ασθενείς να παρεκτραπούν πηγαίνοντας ακόμα πιο κάτω, στην παραμόρφωση. Εμείς δεν περιφρουρήσαμε την ειδικότητά μας και «αφήσαμε» να παρεισφρήσουν τόσοι επιτήδειοι, ανεκπαίδευτοι γιατροί ή μη, δίνοντας με τις πράξεις – θεραπείες τους, αποτελέσματα που προκαλούν φόβο και τρόμο στον κόσμο. Είναι δικό μας χρέος να αποκαταστήσουμε τα πράγματα στο μερίδιο που μας αναλογεί. Εμείς ως δερματολόγοι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το «φυσικό», το «αληθινό» το «υγιές», το πραγματικά ωραίο. Θα πρέπει για κάθε αισθητική θεραπεία -απόλυτη προϋπόθεση- να υπάρχουν ρεαλιστικές προσδοκίες. Όταν οι προσδοκίες των ασθενών είναι ρεαλιστικές, τότε το αποτέλεσμα είναι αποδεκτό και εμείς αισθανόμαστε ικανοποιημένοι.

Η δουλειά μας είναι να κάνουμε τους ασθενείς να αισθάνονται όμορφα και να κάνουμε πραγματικότητα το ρητό του ΖΑΝ ΚΟΚΤΩ. «Ένα ψυχικό ελάττωμα δεν μπορεί να διορθωθεί σ’ ένα πρόσωπο, αλλά αν ένα ελάττωμα του προσώπου διορθωθεί, τότε μπορεί να διορθωθεί μια ψυχή».