Ο Μίνως Μάτσας στο TLIFE: «Ακούω και γράφω μουσική με την ίδια αθωότητα που ξεκίνησα»

Με αφορμή τις τρεις εμφανίσεις που θα πραγματοποιήσει στις 5, 12 και 19 Δεκεμβρίου, ο Μίνως Μάτσας μιλά στο TLIFE για το μουσικό ταξίδι που ετοιμάζει, τη μουσική και τα σχέδιά του, ενώ αποκαλύπτει με ποιο τραγούδι τού έρχονται εικόνες από την Όλγα Κεφαλογιάννη και τα δίδυμα παιδιά τους.

-Αντίστροφη μέτρηση για τρεις βραδιές με αγαπημένα τραγούδια… Πείτε μας δύο λόγια γι’ αυτό το μουσικό ταξίδι και πώς νιώθετε που θα έρθετε “κοντά” με το κοινό;   

Μετά τη συναυλία στη Ρωμαϊκή αγορά το καλοκαίρι το 2020 προσπαθούσα να οργανώσω τις ζωντανές εμφανίσεις μου, αλλά οι αντίξοες συνθήκες λόγω της πανδημίες δεν το επέτρεψαν. Σήμερα μπορούμε πλέον να πούμε πως ξεπεράσαμε το δυσκολότερο κομμάτι αυτής της περιόδου. Είναι μεγάλη η χαρά  και η προσμονή μου. Μαζί με τους εξαιρετικούς μουσικούς και τραγουδιστές θα μοιραστώ τραγούδια και μουσικές στον υπέροχο χώρο του Gazarte. Σκοπός μου είναι να φύγει ο κόσμος στο τέλος της βραδιάς με μια ανάταση. Κάτι που έχουμε όλοι μας ανάγκη. Και το τραγούδι έχει τη δύναμη να ενώνει τους ανθρώπους και να τους σηκώνει… λίγο πιο ψηλά από την καθημερινότητα. 

-Δίπλα σας θα βρίσκονται ο Κώστας Τριανταφυλλίδης και η Μυρτώ Βασιλείου. Πώς έγινε η επιλογή των συγκεκριμένων καλλιτεχνών γι’ αυτό το μουσικό ταξίδι;  

Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, η ευγενική λαϊκή φωνή της νέας γενιάς είναι ένας άνθρωπος που συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια. Είχαμε την τύχη να βρεθούμε σε αρκετές δουλειές με αποκορύφωμα το τραγούδι “Όνειρο Απατηλό” για την ταινία Ευτυχία, για την οποία έγραψα το Soundtrack. Η φωνή του έχει δύναμη και συναίσθημα.Συνεχίζει το νήμα των παλιών λαϊκών τραγουδιστών που αγαπάμε. 

Η Μυρτώ Βασιλείου, μια απροσδόκητη έκπληξη, την οποία ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα. Ένα νέο πρόσωπο στον χώρο μας με ιδιαίτερα ευαίσθητη φωνή και εκπληκτική ενέργεια, η οποία φώτισε τελείως διαφορετικά τα τραγούδια μου και τους έδωσε με τη χροιά της μια νέα διάσταση. 

-Τραγούδια από το σινεμά, την τηλεόραση, το θέατρο, την δισκογραφία. Νιώσατε ποτέ την ανάγκη ότι θέλετε να καταπιαστείτε ανά περιόδους μόνο με τη μουσική για ένα συγκεκριμένο είδος;  

Μα η μουσική είναι ΜΙΑ! Απλά μου δίνεται η ευκαιρία με το διαφορετικό μέσο να ξεδιπλώσω άλλες πτυχές και χρώματα της μουσικής μου. Για το σινεμά δουλεύω πάνω σε μια σκηνή και ταξιδεύω μουσικά μαζί της. Προσθέτω επάνω στην εικόνα νότες και ενισχύω αυτό το συναίσθημα που ήδη υπάρχει αποτυπωμένο. Είναι απολαυστικό να εργάζεσαι για τον κινηματογράφο. Το θέατρο πάλι είναι μαγικό, η παράσταση ένας ζωντανός οργανισμός που μεγαλώνει και εξελίσσεται μέχρι την πρεμιέρα και το ίδιο και η μουσική ιδέα που την διατρέχει. Η τηλεόραση έχει μια δύναμη απερίγραπτη. Μπαίνει στις ζωές όλων μας! Για τον στίχο τι να πω. Το τραγούδι ήταν και είναι πάντα η αφετηρία μου.

-Οι μουσικές σας πάντα «γεννούν» εικόνες και συναισθήματα. Ποια είναι η πιο σημαντική για εσάς πηγή έμπνευσης και ανατροφοδότησης για το μουσικό σας έργο; 

Χαίρομαι που το λέτε αυτό. Οι εικόνες και τα συναισθήματα είναι και η γενεσιουργός αιτία. Άρα, αν μπορώ να μεταδώσω αυτό που γεννάει τη μουσική μου σημαίνει πως έχει μια αλήθεια! Πηγή έμπνευσης είναι η ίδια η ζωή και οι άνθρωποι. Οι λεπτομέρειες που παρατηρώ, οι χαρές και οι λύπες που κρύβονται πίσω από όλους μας.

-Η μουσική είναι καθημερινά στη ζωή σας από παιδί. Έχετε τραγούδια που τα έχετε συνδέσει με περιόδους της ζωής σας; Με δύσκολες και όμορφες στιγμές;  

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα τραγούδια γιατί απλά είναι τόσο πολλά και διαφορετικά τα ακούσματα μου. Είναι αλήθεια πως ζω πραγματικά μέσα στη μουσική από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και είναι ένας κόσμος που ομορφαίνει τη ζωή μου, πιστεύω πως  ακούω και γράφω με την ίδια αθωότητα με την οποία ξεκίνησα παρόλο που βρίσκομαι σε αυτόν το χώρο αρκετά χρόνια. 

– Στο άκουσμα ποιου κομματιού σας φέρνετε εικόνες από τα δίδυμα παιδιά σας και από την κοινή ζωή με την κα Όλγα Κεφαλογιάννη;  

“Είσαι εσύ ο άνθρωπος μου”! Ένας στίχος που έγραψε ο παππούς μου πριν από περίπου 70 χρόνια και είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. 

– Η μουσική σας στο «Νησί» του Θ. Παπαδουλάκη βασίστηκε στις δύσκολες ιστορίες των αφανών ηρώων της Σπιναλόγκας; Το βίωμα της ατμόσφαιρας του τόπου πόσο άγγιξε το έργο σας; 

Κοιτάξτε, το βιβλίο της Χίσλοπ έφερε στην επιφάνεια ένα τεράστιο κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας του νησιού αυτού που είχε ξεχαστεί η είχε μπει στο «συρτάρι» γιατί ήταν δυσάρεστο. Με συγκλόνισαν οι πραγματικές ιστορίες των ανθρώπων εκείνων που έζησαν πρωτοφανείς καταστάσεις. Επισκέφτηκα το νησάκι κι ένιωσα να με διαπερνάει ένα ρίγος θυμάμαι. Είδα τα εγκαταλελειμμένα σπίτια, το νοσοκομείο, τις αυλές… που όλα είχαν ίχνη ζωής ακόμη. Άνοιξε ένας τεράστιος κόσμος μέσα μου που πραγματικά έγινε μουσική και αποτυπώθηκε με τον καλύτερο τρόπο στην συνεργασία μας με τον Παπαδουλάκη.

–  Ποια είναι τα επόμενα βήματα σας στον χώρο της μουσικής που δεν έχετε πραγματοποιήσει και θα θέλατε να τολμήσετε στο μέλλον; 

Αυτό που σίγουρα σχεδιάζω είναι μια μεγάλη συναυλία όπου θα μπορέσω να παίξω τα μουσικά θέματα από τον κινηματογράφο και το θέατρο με μια συμφωνική ορχήστρα. Και καλές συνεργασίες στο θέατρο το καλοκαίρι που έρχεται!