Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Νένα Μεντή στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον δημοσιογράφο, Άρη Καβατζίκη.
Η ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για την προσωπική της ζωή, για την καριέρα της, αλλά και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Έκανα λιγότερες παραχωρήσεις από όσες θα ντρεπόμουν και θα είχα τύψεις, έμεινα επίμονη και στοχοπροσηλωμένη όσο μου επέτρεπε το στομάχι και η φτώχεια μας. Είμαστε πολύ φτωχοί και είχα και παιδί, άρα ναι, έχω κάνει κάποια πράγματα που αν ήμουν καλύτερα οικονομικά δε θα τα έκανα. Στις παραχωρήσεις μου δε μου άρεσαν κυρίως οι άνθρωποι που έκαναν τις δουλειές, καλύτερα να τα ομολογεί κανείς αυτά για να είναι καλά με τον εαυτό του», είπε αρχικά η ηθοποιός.
«Η δουλειά μας πολλές φορές είναι αναξιοπρεπής, μην την ‘ντύνουμε’ με ωραία ρούχα, χρειάζονται κότσια να κρατηθείς και να πιστεύεις ότι κάνεις κάτι σημαντικό. Με ζόρισε η μεγάλη μου ειλικρίνεια, να είμαι και να λέω αυτό που πιστεύω, ‘ξινή’ με ανέβαζαν ‘ξινή’ με κατέβαζαν. Ξινή δεν είμαι αλλά είμαι ειλικρινής. Έφυγα μόνη και με έδιωξαν πολλές φορές από δουλειές, ήταν πολύ δύσκολα, αλλά άντεξα. Ξινή και σιχαμένη με είπαν, αλλά όχι κακό άνθρωπο ή κακή ηθοποιό. Το ‘ξινή και σιχαμένη’ έκλεισε πόρτες, αλλά εγώ εκεί, με αφοσίωση, όχι με εξώφυλλα και χαριτωμενιές, αλλά στο θέατρο που είναι μία δουλειά μαστόρικη», συμπλήρωσε η Νένα Μεντή.
«Έλεγα πολλά ‘όχι’, έχω μείνει άνεργη με το επίδομα από το υπουργείο Εργασίας και έπαιζα χαρτιά για να βγάζω λεφτά να ζω γιατί ήμουν πολύ χαρτόμουτρο. Ήμουν πολύ φαν του χαρτιού. Αυτό με συγκίνησε και στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μαζί με τα τραγούδια της, πόκα εκείνη πόκα κι εγώ. Η αγάπη για τα χαρτιά μάλλον είναι κληρονομική από τον πάππου μου, τον οποίο δεν γνώρισα ποτέ, θέμα DNA μάλλον, και έβγαλα χρήματα από τα χαρτιά. Όταν άρχισα τα χαρτιά ήμουν με τον πρώτο μου σύζυγο, ο οποίος ‘έφυγε’ από τη ζωή πολύ νέος. Όταν έμεινα μονή έμαθα και την πόκα. Είχα το μικρόβιο του χαρτιού στο αίμα μου, όταν έβλεπα τράπουλα συγκινούμουν, με τα χαρτιά πλήρωσα ενοίκιο, ηλεκτρικό και τηλέφωνο. Το χαρτί κόπηκε όταν άρχισα να δουλεύω πολύ και απέκτησα παιδί».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για την προσωπική της ζωή η Νένα Μεντή ανέφερε: «Ο πρώτος μου σύζυγος που ‘έφυγε’ νωρίς από τη ζωή, ήταν σπουδαίος άνθρωπος και ηθοποιός, η ζωή μου απέδειξε ότι έχω πολύ μεγάλη δύναμη γιατί θέλω να ζω. Η ζωή με αντάμειψε με έναν σύντροφο με τον οποίο είμαστε μαζί 47 χρόνια, με ένα υπέροχο παιδί και ένα εγγόνι και με το ότι μπορώ να επιλέγω εγώ στη δουλειά. Είμαι φανατικά εναντίον του γάμου και όλων των συμβάσεων τις οποίες μας επιβάλλει το κράτος και η εκκλησία. Με τον επί 47 χρόνια σύντροφό μου ζούμε χώρια σε διαφορετικά σπίτια. Μόνο η αγάπη μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να ζουν πολλά χρόνια μαζί, να είναι φίλοι και να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον».
«Άφησα πέρυσι την παράσταση στο Εθνικό για να πάω με τον σύντροφό μου, καθώς είχε ένα πολύ σοβαρό θέμα υγείας και μία σοβαρή επιπλοκή, να είμαι δίπλα του. Εδώ και δύο χρόνια μένουμε μαζί γιατί είμαι και η νοσοκόμα του, χρειάστηκε να κάνει μεταμόσχευση μυελού των οστών, είναι 95% καλά τα πράγματα τώρα. Έχουμε κάποια ερωτηματικά για την υγεία του μέχρι να κλείσει δύο χρόνια από τη μεταμόσχευση, θέλουμε τέσσερις μήνες ακόμη. Το θέμα της υγείας του συντρόφου μου το έχουμε παλέψει πολύ δυνατά, όταν το τελειώσουμε θα είμαι πάρα πολύ υπερήφανη. Δεν ήξερα ότι έχω αυτήν τη δύναμη.
Δεν είμαι σπουδαία μάνα, αλλά καλή και ελεύθερη, το παιδί μας μεγάλωσε με αγάπη και νοιάξιμο, όχι με τάμπλετ για να το αποφύγουμε επειδή το βαριόμαστε φρικτά. Όταν η κόρη μου στα 22 της μου μίλησε για κάτι ‘σοβαρό’ που είχε, της είπα ‘τράβα και δοκίμασε’, τη βοήθησα να απελευθερωθεί από έμμονες ιδέες και ενοχές», συμπλήρωσε η Νένα Μεντή.
Τέλος, η Νένα Μεντή μίλησε και για την τηλεόραση λέγοντας: «Με τα χρήματα της τηλεόρασης αγόρασα ένα σπίτι για εμάς, γιατί ήμασταν στο ενοίκιο, ένα σπίτι στο παιδί μου κι ένα σπίτι στη Σύρο και τέλειωσα. Η τηλεόραση άξιζε τον κόπο, όχι μόνο για τα χρήματα, αλλά γιατί απέκτησα μεγάλη διαπραγματευτική δύναμη στο θέατρο, ήθελαν τη ‘Μαρία Χαρίτου’. Έχω κάνει 2 – 3 δουλειές στην τηλεόραση που ο κόσμος δεν τις θυμάται, λες και τις έσβησε από την μνήμη του. Η μία ήταν πολύ χάλια και κόπηκε στη μέση. Ήμασταν με έναν σπουδαίο συνάδελφο, που βγαίναμε από το γύρισμα και ‘δαγκωνόμασταν’».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ