Χριστόφορος Παπακαλιάτης για Maestro: «Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μου είπε “κάνε το Maestro κι εγώ θα πάρω το ρίσκο”»

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή Buongiorno και τη Φαίη Σκορδά.

Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης, μεταξύ άλλων, μίλησε για τη σειρά του, Maestro, για τη στήριξη που δέχτηκε από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και για τη γνωριμία του με την Ντέμι Μουρ. 

«Η αλήθεια είναι ότι το «Maestro», η ιδιαιτερότητα που έχει είναι ότι έφτιαξα έναν θίασο, γιατί έτσι το βλέπω, είναι σαν ένας θίασος, όλοι οι πρωταγωνιστές είναι πρωταγωνιστές, δεν είναι μια ιστορία που αφορά δύο ανθρώπους και που οι άλλοι λειτουργούν σαν δορυφόροι παράλληλα. Όχι. Είναι ένας θίασος ηθοποιών όπου οι χαρακτήρες αυτοί και οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες είναι τόσο δυνατοί και τόσο καλοί που θα μπορούσα να γράψω και άλλα πράγματα μέσα από αυτούς τους χαρακτήρες. Όμως σε αυτήν τη φάση που ετοιμαζόμαστε για την πρεμιέρα του τρίτου κύκλου, έχω ανάγκη λίγο να κάτσω, να μπορέσω και να ξεκουραστώ από όλο αυτό το οποίο ασταμάτητα από το ‘21 μέχρι τώρα δεν έχω κάτσει καθόλου. Τα πάντα στη ζωή μπορεί, θα δούμε».

Σχετικά με το αν είναι τελειομανής, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ανέφερε: «Ναι, είμαι. Δεν θα έλεγα ότι είμαι συγκεντρωτικός παρόλο που πολλοί μπορεί να γελάνε αυτήν την στιγμή που το ακούνε, αλλά δεν θεωρώ ότι είμαι συγκεντρωτικός. Θεωρώ ότι ξέρω πώς να το κάνω αυτό το πράγμα καλά, ξέρω τι θέλω και όταν βλέπω ότι δεν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος θα μπω εγώ να το κάνω προκειμένου να προχωρήσει η δουλειά. Δουλεύω πάρα πολλές ώρες για τα πάντα και κάποιος θα πει ότι είναι συγκεντρωτισμός αυτό. Δεν είναι συγκεντρωτισμός, είναι ότι δεν υπάρχουν τόσοι άνθρωποι ώστε να κάνουν όλα αυτά που πρέπει και θα το κάνουν και στο «Maestro».

«Πάρα πολλά πράγματα έγιναν με τρομερά μεγάλη αυτοθυσία από πάρα πολύ κόσμο. Όλοι οι άνθρωποι που δούλεψαν για το «Maestro» έβαλαν πλάτη και έκαναν πράγματα για τα οποία δεν πληρώθηκαν καν. Και ο πρόεδρος του καναλιού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, αν δεν ήταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης προκειμένου να πει “καν’ το το Maestro” που ήταν μια πολύ ακριβή δουλειά και δεν ξέραμε αν θα την πουλήσουμε στο εξωτερικό, δεν θα γινόταν αυτή η δουλειά. Αυτό ήρθε μετά. Άρα το ρίσκο… ο πρώτος στον οποίο χρωστάω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ είναι ο κ. Μαρινάκης. Αυτός μου είπε καν’ το και ‘γω θα πάρω το ρίσκο να μην βγάλει τα λεφτά του», συμπλήρωσε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.

Ήταν μια εποχή που όλοι μου ζητούσαν να κάνω κάτι στην Ελλάδα, όταν θα τελείωνε το lockdown. Λόγω της κατάστασης, είχα σκεφτεί πώς θα κάνω γύρισμα, αν κάνω στην Ελλάδα γύρισμα; Μπορώ να κάνω στους Παξούς είχα σκεφτεί. Έτσι, ξεκίνησαν οι Παξοί, από αυτό. Έτσι, άρχισα να γράφω το «Maestro», εκεί πάνω ξεκίνησαν οι κουβέντες για το πού θα γίνει, πώς θα γίνει, και με είχε πάρει ο Βαγγέλης Μαρινάκης από πριν να μου πει ότι το MEGA θα ξαναρχίσει και θα ήθελα κάποια στιγμή να συνεργαστούμε. Να είναι καλά που, αμέσως όταν μιλήσαμε, δέχτηκε να το κάνουμε. Και έτσι φτιάχτηκε το «Maestro». Δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει. Ήταν για μένα και παραμένει ένα κομμάτι ηλικιακά εξέλιξης και μεγαλώματος δικό μου με το πώς εγώ βλέπω τον κόσμο γύρω μου. Δεν ήθελα απλά να γράψω μια ερωτική ιστορία, ήθελα να γράψω για 10 διαφορετικά μοντέλα ανθρώπων στην κοινωνία. Δείχνω πράγματα, θέτω ερωτηματικά, τα φωτίζω από όλες τις πλευρές και δεν κουνάω δάχτυλο.

Είχα δεχτεί πρόταση από παραγωγή του Χόλυγουντ, αλλά είχα αρνηθεί. Αυτό έγινε όταν η ταινία «Ένας άλλο κόσμος» πήγε στο εξωτερικό και τότε ήρθαν ατζέντηδες και μου είπαν να δουλέψουμε μαζί. Το αποδέχτηκα στην αρχή και ήρθαν διάφορα σενάρια στα χέρια μου για να τα σκηνοθετήσω, αλλά δεν ήταν κάτι που ήθελα να κάνω. Ήθελα να κάτσω να κάνω τη δική μου ταινία, μου αρέσει να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες. 

Η συνάντηση με τη Ντέμι Μουρ

«Η συνάντησή μου με την Ντέμι Μουρ δεν έχει καμία σχέση με όλο αυτό. Η συνάντησή μας έγινε πέρυσι το καλοκαίρι, είχε δει το Maestro. Γνωριστήκαμε από κοινούς γνωστούς, ήρθε με φίλους της στους Παξούς και έτσι γνωριστήκαμε. Φέτος που ήρθε πάλι στους Παξούς, ήρθε στο σπίτι μου, κάτσαμε, φάγαμε, περάσαμε πολύ ωραία.