Γ. Μπέζος: ”Ήρθε η ώρα να αποσυρθούμε!”

Ο γνωστός και ταλαντούχος ηθοποιός, Γιάννης Μπέζος, σε συνέντευξη που διαβάσαμε στο ”Κυριακάτικο ΒΗΜΑ”, μίλησε για τα σημερινά τηλεοπτικά προϊόντα, τους paparazzi και τις live εμαφανίσεις του.

Η σχέση του με το ρεμπέτικο και η ανάγκη που αυτό του καλύπτει!
”Το τραγουδώ γιατί μου αρέσει. Όχι όλα τα ρεμπέτικα αλλά ορισμένα που είναι τραγούδια – διαμάντια και εξακολουθούν να μου θυμίζουν κομμάτια από την ζωή μου. Εγώ δεν ήμουν από λαϊκή οικογένεια, αλλά είχα λαϊκό περίγυρο, μεγάλωσα στον Σύρματο, στα Πετράλωνα. Γύρω μου υπήρχαν άνθρωποι του μεροκάματου… Περνάμε μια περίοδο δοκιμασίας, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική. Η κρίση είναι βαθιά πολιτική και κοινωνική. Τη βλέπαμε να έρχεται εδώ και χρόνια, απλώς τα πράγματα τώρα δυσκόλεψαν. Όταν έχουμε προβλήματα μεγάλα, όπως λέει και ο Γκάτσος, συνήθως πάμε στη ρίζα μας. Σαν τα παιδιά που όσο και να μεγαλώσουν, στα δύσκολα τρέχουν στην μάνα τους για να νιώσουν ζεστασιά, ασφάλεια.”

Προσωπική ζωή και paparazzi
”Είναι στο χέρι μας. Ο φωτογράφος δεν έρχεται αν δεν θες εσύ. Και αν έρθει, αν δεν επιθυμείς να φωτογραφηθείς, θα του το πεις. Αν δεν το σεβαστεί, θα τον πείσεις έστω και με το ζόρι. Θεωρώ ότι πρέπει να μιλάμε και να φωτογραφιζόμαστε μόνο όταν έχουμε κάτι να πούμε, αλλιώς θα λέμε ανοησίες και θα ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια. Βαρέθηκε ο κόσμος να τα ακούει.”

Κάποιοι προτιμούν χαμηλής ποιότητας προγράμματα
”Ναι, και στη ζωή γίνεται αυτό. Σπάνια θα πάμε σε ένα καλό εστιατόριο. Πάμε στο φαστ φουντ λόγω έλλειψης χρόνου. Αυτό δεν σημαίνει ότι το εκτιμάμε κιόλας. Αυτό έχουμε μπροστά μας, αυτό επιλέγουμε. Δεν σημαίνει όμως, ότι μειώνεται η αξία των άλλων πραγμάτων. Απλά η τηλεόραση τις περισσότερες φορές θέλει γρήγορο κέρδος. Και εκεί είναι η ευθύνη της δημόσιας τηλεόρασης, που θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική και επιλεκτική.”

Οι σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί και προβάλλονται σ’ επανάληψη, ξεπερνούν σε τηλεθέαση και τις καινούργιες
”Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Πάντα θα υπάρχουν επαναλήψεις, κυρίως οι κωμικές, οι οποίες θα κάνουν επιτυχία. Γιατί λειτουργούν σαν κάποιες παλιές καλές ταινίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνω εκεί. Έχω την εντύπωση ότι η τηλεόραση πρέπει να αναμορφωθεί εκ βάθρων και φυσικά αναφέρομαι και στα πρόσωπα. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Είναι αφύσικο να είμαστε συνέχεια οι ίδιοι μπροστά στις κάμερες. Θα πρέπει να μπουν νεότεροι. Δεν μπορεί εγώ, έπειτα από 20 χρόνια, να έχω δέκα προτάσεις το χρόνο!”