Ο Νικήτας Κακλαμάνης δηλώνει ερωτευμένος με την Αθήνα!

“Η Αθήνα χρειάζεται ένα δήμαρχο που θα στέκεται δίπλα στους Αθηναίους και όχι ένα συνήγορο της Κυβέρνησης. Όλοι μαζί ένα μέτωπο για την ΑΘΗΝΑ!” Αυτό είναι το προεκλογικό μήνυμα του υποψήφιου Δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη. Ο κος Κακλαμάνης διαθέτει την εμπειρία που χρειάζεται αφού στις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2006 εξελέγη Δήμαρχος Αθηναίων με το συνδυασμό “Αθήνα, Πόλη της Ζωής μας” και έχει αποδείξει ότι είναι από αυτούς που τολμά να αναμετρηθεί με τα πραγματικά προβλήματα της πόλης. Παράλληλα την 15η Μαΐου 2007 εξελέγη Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος. Σήμερα, σε ηλικία 63 ετών δηλώνει ερωτευμένος με την πόλη του!

Ποιος είναι ο δήμαρχος της Αθήνας

Ο Νικήτας Κακλαμάνης γεννήθηκε την 1η Απριλίου, στις 11 το βράδυ στην Άνδρο. Σημαδιακή μέρα ειδικά για την μετέπειτα ιδιότητα του πολιτικού. Στο νησί έζησε μέχρι που τελείωσε τις 5 τάξεις του γυμνασίου και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα σε ηλικία 17 ετών και συγκεκριμένα στον Βύρωνα. Ο λόγος ήταν τα φροντιστήρια που έπρεπε να κάνει για τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1971 και ειδικεύτηκε στον τομέα της Ακτινοθεραπείας – Ογκολογίας.

Τα τελευταία χρόνια ζει στο Παγκράτι αλλά παρόλα αυτά διατηρεί δεσμούς με την Άνδρο καθώς την αγαπάει πάρα πολύ και εκεί είναι όλες οι αναμνήσεις της παιδικης του ηλικίας. Το πατρικό του σπίτι το έχει ακόμα και πηγαίνει το καλοκαίρι για ολιγοήμερες διακοπές.

Και οι δύο γονείς του μένουν στον Χολαργό και σήμερα μετράνε 64 χρόνια κοινής συμβίωσης! Ο πατέρας του ήταν ναυτικός και από εκεί απέκτησε την μεγάλη αγάπη για την θάλασσα. Μάλιστα ο 100 ετών πατέρας του τρελαίνεται που δεν μπορεί από το σπίτι του να δει το γαλάζιο της θάλασσας.

“Μέχρι να έρθω, ουσιαστικά δεν την ήξερα καθόλου. Ήταν εντυπωσιακή και από άποψη εικόνας και από άποψη ψυχολογίας. Το πρώτο κοντράστ που ένιωσα σε επίπεδο γειτονιάς ήταν το αίσθημα ασφάλειας. Στην Άνδρο για παράδειγμα, μέχρι που έφυγα, 17 χρονών, δεν θυμάμαι να κλειδώναμε ποτέ τα σπίτια μας, απλώς τραβούσαμε την πόρτα ή βάζαμε το μάνταλο! Εδώ τα πράγματα ήδη ήταν πολύ διαφορετικά”, έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του ο κος Κακλαμάνης. “Παρ’ όλα αυτά, η Αθήνα είχε, όπως έχει και τώρα, μια απίστευτη γοητεία – αρκεί να προσπαθήσεις να αγαπήσεις τα άσχημά της. Γιατί έχει και άσχημα, όπως έχει και πολλά ωραία· τα ωραία όμως δεν είναι δύσκολο να τα αγαπήσεις, ο σκοπός είναι να αγαπήσεις τα άσχημα“, συμπλήρωσε.

Δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα της ιατρικής, ωστόσο ακολούθησα πανεπιστημιακή καριέρα, σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Το 1981 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1989 εξελέγη ομόφωνα Επίκουρος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών στην Ογκολογία – Ακτινοθεραπεία. Από το 1975 έως και το 2008 υπηρέτησε στο Νοσοκομείο “Αρεταίειο”, όπου από το 1983 ήταν υπεύθυνος ενός από τα δύο τμήματα Ακτινοθεραπείας του Νοσοκομείου. Έχει μεγάλο επιστημονικό-ερευνητικό έργο και είναι μέλος σε πολλές επιστημονικές εταιρείες.

Η πρώτη φορά που ασχολήθηκε με τα κοινά ήταν στο πλαίσιο του ιατρικού συνδικαλισμού και κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο μέσα του. Από το 1975 έως το 1989 ασχολήθηκε με τον ιατρικό συνδικαλισμό εκλεγόμενος συνεχώς πρώτος σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα των ιατρών. Κορύφωση της πορείας αυτής είναι η εκλογή του το 1987, για δεύτερη φορά, στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) με το πρωτοφανές ποσοστό του 93% των ψήφων της παράταξης με την οποία εξελέγη. Παρόλο που ο πολιτικός του “πατέρας”, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, προσπάθησε επανειλημμένως να τον αποτρέψει, γιατί πίστευε ότι ο χαρακτήρας του δεν ταίριαζε για πολιτικό εκείνος ακολούθησε την πολιτική.

Το 1986 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ. και το 1987 μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος. Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής με τη Ν.Δ. το 1990, της οποίας διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, επανεξελέγη βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών και τον Ιούνιο του 1994 εξελέγη ευρωβουλευτής, με το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης.

Δεν μετανιώνει που ασχολήθηκε με την πολιτική: “Η πολιτική όμως μου έδωσε κάτι που δεν ξέρω αν θα το είχα αποκτήσει ποτέ. Μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω πάρα πολλούς ανθρώπους και, σε μία εποχή που δεν είναι πολύ γόνιμη για τις ανθρώπινες σχέσεις, να αποκτήσω νέους, πολλούς και στενούς φίλους.”

Κατά τη θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διετέλεσε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και τακτικό μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης διετέλεσε τακτικό μέλος των μεικτών Επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την Τουρκία και την Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του επισκέφθηκε επισήμως 10 φορές την Τουρκία και είχε συναντήσεις με όλη την πολιτική ηγεσία της χώρας αυτής, προσπαθώντας να προωθήσει λύσεις στα χρόνια προβλήματα του ελληνισμού της Πόλης. Στις εκλογές του 2000 εξελέγη Βουλευτής στην Α’ Αθηνών με τη Ν.Δ. και στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας του Τομέα Υγείας – Πρόνοιας του κόμματος. Ένα χρόνο αργότερα εξελέγη συντονιστής της ΟΔΕ Κοινωνικών Υποθέσεων της Ν.Δ. Στις εκλογές του 2004 επανεξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών με τη Ν.Δ. κερδίζοντας μια εκ των κορυφαίων θέσεων στην εμπιστοσύνη των συμπολιτών του.

Το Μάρτιο του 2004 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θέση στην οποία υπηρέτησε ως τον Φεβρουάριο του 2006. “Κάποια στιγμή απλώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και είπα: τέρμα ώς εδώ, δεν με ενδιαφέρουν πλέον τα πολιτικά αξιώματα, θέλω να ασχοληθώ με την πόλη μου”, είπε σε εκείνη την φάση της ζωής του και έτσι οδηγήθηκε στην σημερινή υποψηφιότητα.

Όταν δεν ασχολείται με τα κοινά και τις ανάγκες της Αθήνας ξεκλέβει λίγο χρόνο για τον εαυτό του: απολαμβάνει μεγάλους περιπάτους στην πόλη, κάνει jogging, πηγαίνει cinema, διαβάζει βιβλία και κάνει ταξίδια.