V. Hislop στο TLIFE: Ο έρωτας με την Ελλάδα και η άγνωστη σχέση με την Α. Διαμαντοπούλου!

Την γνωρίσαμε μέσα από το “Νησί” που έγινε best seller και μας ταξίδεψε με τις όλο συναίσθημα αφηγήσεις της για τη Σπιναλόγκα. Ο λόγος για την Victoria Hislop, την Βρετανίδα συγγραφέα που αγαπά την Ελλάδα και δεν το κρύβει.

Η γνωστή συγγραφέας μετά το “Νησί” έγραψε το “Νήμα” και τώρα τον “Τελευταίο χορό”, το νέο βιβλίο της που μας βγάζει σεργιάνι στους αθηναϊκούς δρόμους, αλλά και στις πλατείες των ελληνικών χωριών. Η ίδια μάλιστα, πριν λίγες μέρες βρέθηκε στη χώρα μας για να συμμετάσχει στην πρώτη επίσημη εκδήλωση του ΔΙΚΤΥΟΥ με στόχο την προώθηση της χώρας στην ΕΕ, μετά από πρόκληση της βουλευτή Άννας Διαμαντοπούλου.

Η εμπειρία αυτή ήταν πολύ ενδιαφέρουσα για εμένα. Ήταν η πρώτη φορά που ήμουν με πολλούς ανθρώπους από άλλες χώρες, από τον τομέα της πολιτικής και της οικονομίας. Αυτό που έγινε μου έδειξε τη δύναμη της Ευρώπης και το πώς, ενώ κάποιοι δεν πιστεύουν στο θεσμό της, για κάποιους άλλους αυτός έχει αξία. Αυτό που συζητήσαμε είναι πως παρόλο που υπάρχει ο βορράς και ο νότος και έχουμε διαφορές, είμαστε μια οικογένεια και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι στις δυσκολίες. Δεν πρέπει να πούμε πως δεν έχω ανάγκη την οικογένειά μου.

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να συζητήσουμε σημαντικά θέματα και μέσα από τις διαφορές μας να αφήσουμε κάτι καλό για την επόμενη γενιά. Παρά τις δυσκολίες, όμως, βλέπουμε πως τα προβλήματα της παρούσας γενιάς πρέπει να λυθούν για να αφήσουμε κάτι καλό για την επόμενη.

Το τελευταίο διάστημα έχω ταξιδέψει πολύ και έχω μιλήσει με ανθρώπους που έχουν διαβάσει τα βιβλία μου σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και το θέμα έρχεται πάντα στην Ελλάδα. Αυτοί με ρωτούν για αυτά που γράφω για την Ελλάδα στα βιβλία, αλλά θέλουν να μάθουν και άλλα πράγματα πιο γενικά για αυτήν τη χώρα και πολλές φορές λειτουργώ σαν “γέφυρα”. Έχω την δυνατότητα να εξηγήσω πώς βλέπω εγώ την Ελλάδα και πάντα έχω μια πολύ θετική σκέψη. Στις εφημερίδες γράφονται πολλά άσχημα πράγματα και εγώ αυτό που θέλω είναι να δώσω την ανθρώπινη πλευρά και να πω πράγματα που πολλοί δεν ξέρουν για αυτήν την όμορφη χώρα.

Η γνωριμία μας έγινε σε ένα αεροπλάνο. Ήταν λίγο μετά την τελευταίες βουλευτικές εκλογές, όπου το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την Άννα Διαμαντοπούλου. Όταν την είδα κατάλαβα ότι μπορούσα να επικοινωνήσω με αυτήν την γυναίκα. Γύρω της στο αεροπλάνο υπήρχε κόσμος που της μιλούσε και προσπάθησα να ακούσω τι έλεγαν. Ήταν λίγο στεναχωρημένη γιατί είχε χάσει στις εκλογές και πήγαινε να συναντήσει τον γιο της που σπουδάζει στην Αγγλία.

Τότε, κάποιος μας σύστησε και της είπε πως είμαι η συγγραφέας από την Αγγλία που έγραψα το “Νησί”. Εκείνη μόλις μιλήσαμε μου είπε πως κατά σύμπτωση είχε δει το βιβλίο μου στο αεροδρόμιο και άρχισε να με ρωτά γι’ αυτό.

Συζητήσαμε αρκετά για τη ζωή και την καθημερινότητα και μου είπε πως ένας από τους χαρακτήρες της θύμιζε τον πατέρα της και υπήρχε μια σύνδεση. Είχαμε πολλά κοινά στοιχεία και αντιλήψεις και αναπτύχθηκε μια φιλιά, που είναι και υπεύθυνη για την παρουσία μου τώρα σε αυτό το project.

Με αυτό το βιβλίο ήθελα να περιγράψω την καθημερινή ζωή στην Ελλάδα. Για παράδειγμα να παρουσιάσω ένα περίπτερο, κάτι που δεν έχουμε στην Αγγλία. Εκεί υπάρχουν διάφορα μαγαζιά που είναι παρεμφερή του, αλλά το περίπτερο δεν υπάρχει. Αυτό στάθηκε η αφορμή για να προσπαθήσω να περιγράψω το πώς είναι η καθημερινή ζωή των Ελλήνων.

Είχα όλες τις λεπτομέρειες στο μυαλό μου από τις εμπειρίες που έζησα στην Ελλάδα και κατά την περίοδο που βρέθηκαν στην Κρήτη για να γράψω το “Νησί” και θέλησα να τα αποτυπώσω στο βιβλίο. Δεν γράφω μόνο για τα καλά, αλλά και για τις δυσκολίες στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως για παράδειγμα τις διαφορές στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ισχύουν στην Αγγλία. Η ελληνική οικογένεια είναι πολύ διαφορετική από το ευρωπαϊκό μοντέλο και αυτό μου κίνησε την περιέργεια για να γράψω.

Αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση για να απαντήσω. Με την οικογένεια μου έχουν επισκεφτεί κάποιες περιοχές της Ελλάδας και πάντα υπάρχει μια διαφωνία, γιατί όπου πάμε λέμε αυτό το μέρος είναι το καλύτερο και στο επόμενο το ίδιο και πάει λέγοντας. Εδώ υπάρχουν τα πάντα, βουνά, θάλασσα, σπουδαίος πολιτισμός και μνημεία… Δεν λείπει τίποτα.

Η Αθήνα έχει όλους αυτούς τους ήχους και τις μυρωδιές, η Θεσσαλονίκη είναι πανέμορφη και από την Κρήτη δεν μπορώ να φύγω όταν πηγαίνουμε. Εκεί το τοπίο σου κόβει την ανάσα και η φιλοξενία είναι μοναδική.

Οι ειδήσεις κυκλοφορούν πολύ γρήγορα εδώ. Η αλήθεια ήταν πως με τον Θοδωρή είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία, το αποτέλεσμα από το “Νησί” ήταν πολύ καλό και είμαι περήφανη για αυτό. Έτσι, αυτό που του είπα ήταν να δει τι μπορεί να κάνει ώστε να προχωρήσουμε σε μια νέα συνεργασία για το “Νήμα”. Ξέρω ότι πρέπει να γίνουν πάρα πολλά για να πραγματοποιηθεί αυτή η νέα συνεργασία, αλλά εδώ στην Ελλάδα υπάρχει πολύ ταλέντο και θα ήθελα να ξανασυνεργαστώ με όλους αυτούς τους ανθρώπους που δούλεψαν για το “Νησί”. Αυτό είναι σαν ένα όνειρο, αλλά πολλές φορές τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.

Το να ξεκινήσω να γράφω έγινε τυχαία. Τώρα το γιατί ασχολήθηκα στα βιβλία μου με την Ελλάδα είναι μεγάλο θέμα. Κυρίως γιατί εδώ βρήκα έμπνευση να γράψω για κάτι.

Τα παιδιά μου είναι 20 και 23 χρόνων και τώρα βρίσκονται στο Πανεπιστήμιο. Η σχέση μεταξύ των μελών της οικογένειας στην Αγγλία διαφέρει από την Ελλάδα. Τα παιδιά μου είναι ανεξάρτητα και βρισκόμαστε μια φορά στις 4-5 εβδομάδες. Είναι πολυάσχολα με δουλειά και σπουδές και δεν υπάρχει πολύ χρόνος.

Πιστεύουμε ότι τα παιδιά πρέπει να είναι ανεξάρτητα και γι’ αυτό επιλέξαμε να πάνε σε Πανεπιστήμιο που δεν θα είναι κοντά στο σπίτι, με τίμημα το να μην μπορούμε να τα βλέπουμε συχνά. Αλλά όταν χρειαστούν κάποια βοήθεια, ή συνήθως χρήματα τους τα προσφέρουμε.

Θα ήθελα πολύ να έρθω στην Ελλάδα και να ζήσω την αισιοδοξία, να νιώσω την ενέργεια αυτής της χώρας. Αυτό θα ήταν ένα πραγματικό όνειρο… να νιώσω ότι ο κόσμος χαίρεται όλα όσα έχει και δεν τα παρατά! Οι νέοι μοιάζουν να έχουν χάσει την ελπίδα τους, αλλά πρέπει να καταλάβουν τις δυνατότητές τους…

Αυτό που με απασχολεί κυρίως είναι οι νέοι και ειδικά στην Ελλάδα είναι το μεγάλο ποσοστό της ανεργίας.

Δεν υπάρχει οργή για την Ελλάδα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο της Ελλάδας και στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες υπάρχει η κρίση και το μεγάλο ποσοστό ανεργίας.

Είμαι πάντα πολύ αισιόδοξη για την Ελλάδα, γιατί μπορώ να δω πόσα πολλά έχει αυτή η χώρα. Εδώ υπάρχουν πολλοί έξυπνοι άνθρωποι, με δυνατότητες, ένα σπουδαίο πολιτισμό και δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται όλο αυτό να μην λειτουργεί. Είναι σαν να έχεις όλα τα συστατικά και να πρέπει να τα αναμείξεις, αλλά κάτι χαλάει. Αυτό δεν σημαίνει όμως το ότι δεν υπάρχουν οι βάσεις για να γίνει κάτι καλό.