Κ. Καραφώτης: Η συνεργασία με την Ν. Γερμανού, τα υψηλά κασέ και… η ψυχανάλυση!

Έξυπνος, ταλαντούχος και ετοιμόλογος… Ο λόγος για τον Κώστα Καραφώτη που θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί το παιδί της διπλανής πόρτας, αλλά και ο καλλιτέχνης που με την ερωτική φωνή του καταφέρνει να σε ταξιδεύει.

Ο Κώστας μας τραγουδά “Πως μου το’ κανες αυτό” σε στίχους Ναταλίας Γερμανού και μουσική Κυριάκου Παπαδόπουλου και έρχεται σαν χείμαρρος στο TLIFE μιλώντας για όλους και για όλα.

Τον συναντήσαμε πριν λίγες μέρες σε γνωστό καφέ στη Γλυφάδα και μας μίλησε για την αγάπη του για τα σκυλιά, την επιθυμία του να αποκτήσει ένα δικό του σπίτι, τη σχέση του με την Ναταλία Γερμανού και τη συνεργασία με την Μαρινέλλα στην Κωνσταντινούπολη (που αποτελεί ένα μεγάλο plus στο βιογραφικό του).

Η συνεργασία με την Μαρινέλλα ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία. Είχαμε συνεργαστεί μια ακόμη φορά σε συναυλίες στην Κύπρο το 2011. Αυτό ήταν όμως κάτι πολύ όμορφο γιατί ήμασταν σε μια συναυλία, η κυρία Μαρινέλλα και εγώ, στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού της Κωνσταντινούπολης, όπου είπαμε παλιά λαϊκά τραγούδια και μεγάλες δικές της επιτυχίες. Το κοινό ήταν κυρίως τούρκικο, αλλά χειροκροτηθήκαμε πολύ και αυτό με έκανε να χαρώ γιατί ο κόσμος δεν με ήξερε και με δέχτηκε με χαρά.

Δίπλα στην κα Μαρινέλλα, πέρασα μοναδικά γιατί πάνω στη σκηνή μου έδωσε όλο το χώρο να απολαύσω τη στιγμή και τη βραδιά.

Η συνεργασία με την Ναταλία είναι πολύ καλή. Το τραγούδι σε στίχους της Ναταλίας Γερμανού και μουσική Κυριάκου Παπαδόπουλου είναι μια ερωτική μπαλάντα που μου ταιριάζει πολύ. Είναι ένα ωραίο κομμάτι στο ύφος των τραγουδιών που με έχει συνηθίσει ο κόσμος. Έτσι προς το παρόν θα του δώσουμε λίγο χρόνο και μετά θα πάμε σε καινούργιο τραγούδι.

Σημαντικό για εμένα ήταν ότι δεν πήγαμε με το ρεύμα της εποχής να βγάλουμε ένα γρήγορο τραγούδι, αλλά επιλέξαμε ένα ερωτικό κομμάτι και το αποτέλεσμα ήταν καλό. Πολλοί έχουν ταυτιστεί με το τραγούδι και λόγο του στίχου, πολλοί έχουν πονέσει στη ζωή τους. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και ο πόνος είναι κομμάτι της ζωής μας.

Με άλλο είδος μουσικής όχι, αλλά το να κάνω στο στυλ μου κάτι πιο γρήγορο ή διαφορετικό το έχω κάνει. Έχω τραγουδήσει ροκ κομμάτια, πιο γρήγορα τραγούδια, λαϊκά και έχω καλύψει όλη τη γκάμα.

Πράγματι, πριν λίγες ημέρες ηχογράφησα ένα τραγούδι σε μουσική του Ιορδάνη Παύλου και στίχους Γιάννη Μαλλιά. Δεν πρόκειται για το νέο μου single, αλλά για το σήμα- ύμνο- τραγούδι του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού, Άλμα Ζωής Νομού Θεσσαλονίκης είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο που ιδρύθηκε από γυναίκες με εμπειρία καρκίνου μαστού.

Το τραγούδι παρουσιάστηκε την ΚΥΡΙΑΚΗ 2 Ιουνίου, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, στην εκδήλωση “Κάνε το Άλμα Ζωής… Μείνε Δυνατός” σε μια ημερίδα αφιερωμένη στους νικητές του καρκίνου, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Χαίρομαι πολύ που τραγούδησα αυτό το τραγούδι που θα αποτελεί το σήμα αυτού του σωματείου.

Μέσα Ιουνίου θα ξεκινήσουμε κυρίως την περιοδεία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μου αρέσει πολύ και έχω κάνει και στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο και χαίρομαι που μας βλέπει κόσμος που δεν έχει τη δυνατότητα να έρθει συχνά στην Αθήνα, αλλά ξεφεύγουμε και εμείς λίγο.

Θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Πασχάλη Τερζή από τους πιο παλιούς, αλλά και με άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Πλούταρχος και ο Αντώνης Ρέμος. Ενώ, από γυναικείες φωνές, η καλλιτέχνιδα με την οποία θα ήθελα να συνεργαστώ και δεν το έχω κάνει ακόμη είναι η Νατάσα Θεοδωρίδου.

Το επάγγελμά μας έχει επηρεαστεί από την κρίση εδώ και πολύ καιρό. Όπως καταλαβαίνεις ο κόσμος το πρώτο που κόβει είναι η διασκέδαση, που είναι είδος πολυτελείας.

Εγώ σίγουρα είμαι πιο μαζεμένος τώρα, αλλά ποτέ δεν ήμουν σπάταλος στην καθημερινότητά μου. Όταν έπεσαν λεφτά στα χέρια μου έκανα κάποιες σπατάλες, έχω αδυναμία στα αυτοκίνητα. Ωστόσο, δεν άνηκα ποτέ στα υψηλά κασέ. Το δικό μου κασέ δεν έφτασε ποτέ ταβάνι και έτσι δεν μου φάνηκε μεγάλη η διαφορά με την κρίση.

Ξεκίνησα να βλέπω ψυχολόγο παλιά, όταν ξεκίνησα να έχω αϋπνίες. Γι’ αυτό ξεκίνησα και μετά βγήκαν και άλλα θεματάκια στα οποία με βοήθησε ο ψυχαναλυτής. Όλο αυτό όμως δεν είχε καμιά σχέση με τη δουλειά μου και τις αλλαγές που ήρθαν στη ζωή μου.

Γιατί θεωρείται ταμπού; Όταν πας στον παθολόγο ή τον καρδιολόγο θεωρείται ταμπού; Ο εγκέφαλος είναι χειρότερο από όλα αυτά. Για πολλούς ανθρώπους που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν κάποια πράγματα και να λύσουν προβλήματα που έχουν το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Είχα σκεφτεί όταν σπούδαζα να πάρω ειδικότητα αναισθησιολογίας, αλλά πήρα ειδικότητα Fame Story! Έχω δείξει το ενδιαφέρον μου σε ιατρικές οργανώσεις, όπως οι γιατροί του κόσμου και θα ήθελα, εφόσον μπορώ να πάω να βοηθήσω, όχι μόνο ως γιατρός, αλλά ακόμη και να κουβαλάω νερά για να συνεισφέρω.

Να πω την αλήθεια δεν ξέρω. Θα αποφάσιζα εκείνη την ώρα. Δεν το σκέφτηκα ούτως ή άλλως πολύ. Σπούδαζα στη Βουλγαρία όταν έγινε το πρώτο Fame Story και δεν ήξερα πολλές λεπτομέρειες. Δεν ήξερα ότι είχε τόση προβολή και παιζόταν 24 ώρες. Αν τα ήξερα ίσως και να μην πήγαινα. Πάντως σίγουρα μου έκανε πολύ καλό, γιατί ουσιαστικά αυτό το παιχνίδι με ανέδειξε.

Όχι, δυστυχώς επαφή δεν υπάρχει, γιατί μετά το παιχνίδι σκορπιστήκαμε πολύ απότομα.

Έχω συμμετάσχει στο “Just the 2 of us” με την Ελένη Φιλίνη, αλλά βγήκαμε στο τρίτο live. Τώρα δεν θα έκανα για δικούς μου λόγους άλλη τέτοια συμμετοχή σε show. Νομίζω ότι δεν είμαι για το YFSF, υπάρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά που μπορούν να μεταμφιεστούν, εγώ δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το κάνω.

Το να αλλάξεις λόγω της αναγνωρισιμότητας εξαρτάται από τον κόσμο. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια άσχημη συμπεριφορά. Τα μηνύματα που παίρνω είναι ωραία και την απολαμβάνω τη δημοσιότητα.

Η Ελλάδα, εξάλλου, είναι ένα μεγάλο χωριό και δεν νομίζω ότι εδώ μπορεί κάποιος καλλιτέχνης να αποστασιοποιηθεί. Δεν είμαι ο Justin Bieber με την Selena Gomez για να κρύβομαι. Αυτό το κάνουν κάποιοι ελπίζοντας να μοιάσουν σε μεγάλους αστέρες, αλλά πρακτικά αυτό από τα νούμερα δεν γίνεται.

Έχει τύχει στη σκηνή να έρθει μια κοπέλα να με αγκαλιάσει άτσαλα και παραλίγο να πέσουμε και οι δυο. Ή σε μεγάλο ενθουσιασμό πήγε κάποια να με αγκαλιάσει και χτύπησα με το μικρόφωνο και έσκισα τα χείλη μου. Τέτοια μικρά ατυχηματάκια που είναι στο πρόγραμμα. Δεν μου έσκισαν ποτέ μπλουζάκια ή πουκάμισο πάντως.

Είμαι μια χαρά αυτήν την περίοδο. Η προσωπική ζωή δεν συμβαδίζει πάντα με τα τραγούδια που βγάζεις, αλλά αυτήν την περίοδο έχω δώσει περισσότερη βαρύτητα στα επαγγελματικά μου. Όχι ότι δεν με απασχολεί ο προσωπικός τομέας, αλλά θέλω να αφήνω τα πράγματα να έρχονται μόνα τους. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο.

Ανυπόμονος, νευρικός και ακριβοδίκαιος…

Ούτε πίνω, ούτε καπνίζω πολύ. Ήμουν αθλητής χρόνια με πατέρα προπονητή και ακόμη και σήμερα συνεχίζω να αθλούμαι. Έχω ασχοληθεί με ποδόσφαιρο, στίβο και κάνω από μικρός αθλητισμό.

Ένα όνειρο που δεν έχω πραγματοποιήσει είναι να έχω ένα δικό μου σπίτι με ένα μεγάλο κήπο και τα σκυλιά μου έξω να τρέχουν. Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ πολύ τα μεγάλα σκυλιά και θα ήθελα να έχω ένα κατάλληλο χώρο για να μείνουν μαζί μου. Στα επαγγελματικά τώρα έχω πολλά όνειρα. Κάθε φορά που πραγματοποιείς ένα όνειρο, ονειρεύεσαι κάτι μεγαλύτερο.