Κατερίνα Λέχου : Στο “Νησί” δεν μπορώ να κάνω την ωραία με την …τρύπια κάλτσα !

Αναμφισβήτητα το “Νησί” θα είναι η μεγάλη παραγωγή αυτού του τηλεοπτικού χειμώνα… Αναμφισβήτητα το “Νησί” θα είναι μία απο τις παραγωγές εκείνες που στο τέλος θα έχουν γράψει την δική τους ξεχωριστή σελίδα στο βιβλίο της ιδιωτικής τηλεόρασης και όχι μόνο…

Η μεταφορά του συγκλονιστικού μυθιστορήματος της Βικτώριας Χίσλοπ , “Το νησί” , στην τηλεόραση απο το Mega, είναι μία κίνηση απίστευτα φιλόδοξη ,αλλά και απίστευτα τολμηρή και δύσκολη. Το να αποφασίζει ένα κανάλι σε τέτοιους χαλεπούς τηλεοπτικούς καιρούς να βγάλει στον αέρα μία σειρά το κόστος της οποίας θα φτάσει το αστρονομικό ποσό των 4.000.000 ευρώ ,δεν είναι και λίγο πράγμα !

Ετσι, όλοι οι συντελεστές αυτής της δουλειάς πολιορκούνται ήδη απο τα έντυπα και τα κανάλια για συνεντεύξεις ,αφού τα γυρίσματα έχουν ξεκινήσει απο τα μέσα του χειμώνα και όλοι έχουν το ενδιαφέρον και θέλουν να μάθουν περισσότερα πράγματα και περισσότερες λεπτομέρειες γι ΄αυτή την δουλειά .

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ,λοιπόν, είχε η συνέντευξη που έδωσε η Κατερίνα Λέχου στο “Τηλεκοντρόλ” , η οποία θα κρατήσει κι έναν απο τους βασικούς, πρωταγωνιστικούς ρόλους της σειράς , τον ρόλο της “Ελένης” :

“Όταν πήγα στην οντισιόν, δεν ήξερα καν τι με θέλουν. Με πήρε η σεναριογράφος Μιρέλα Παπαοικονόμου και μου είπε “έλα να διαβάσεις λίγο” και θυμάμαι ότι της είπα “τι να έρθω να κάνω;”. Εγώ δεν θέλω να κάνω τηλεόραση του χρόνου. Απλώς, όταν είχα διαβάσει το βιβλίο, είχα πει ότι μια γυναίκα θα ήθελα να κάνω, την Ελένη”.

Μεταξύ άλλων η ηθοποιός, μιλά φυσικά για το αν είναι μεγάλη η παραμόρφωση της γυναικείας μορφής που πρόκειται να υποδυθεί, απο την στιγμή που το βιβλίο πραγματεύεται ως γνωστόν , την ζωή των λεπρών στην Σπιναλόγκα :

“Όχι τρομακτική, γιατί τα σημάδια της Ελένης δεν είναι εμφανή. Είναι στο πόδι, στο χέρι, στην πλάτη και μετά σιγά σιγά απλώς επιδεινώνεται η κατάσταση της. Δεν έχει σημάδια στο πρόσωπο, αλλά υπάρχουν αλλαγές, γιατί ένα από τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας είναι ότι πέφτουν τα φρύδια για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω. Πάντως, δεν με νοιάζει τίποτα απ’ όλα αυτά, γιατί απ’ τη στιγμή που παίρνεις την απόφαση να κάνεις κάτι τέτοιο, πρέπει να είσαι διαθέσιμος για όλα. Εδώ παίζουμε άβαφοι. Τι να κάνω εγώ; Την ωραία με την τρύπια κάλτσα;”