Οι εντυπώσεις μας από το “Immersion” και τα ποσοστά τηλεθέασης!

Η αλήθεια είναι πως περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Αντώνη Κανάκη… Ναι, το περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί πρώτον οι εικόνες από την Αφρική πάντα καθηλώνουν και σε κάνουν να αναλογιστείς πολλά και δεύτερον γιατί πραγματικά ήθελα να δω την προσέγγιση που θα είχε ο γνωστός παρουσιαστής απέναντι σε όλα αυτά τα τόσο σημαντικά και σοκαριστικά που λαμβάνουν χώρα καθημερινά στην Μαύρη Ηπειρο!

Το “Immersion” βγήκε στον αέρα και ήταν πρέπει να ομολογήσω μία άκρως ενδιαφέρουσα τηλεοπτική πρόταση. Ηταν ένα ντοκιμαντέρ για το οποίο κατάλαβα πως ο Αντώνης προσπάθησε πολύ… Ηταν ένα ντοκιμαντέρ για το οποίο ο παρουσιαστής προσπάθησε με κάθε τρόπο να μας μεταφέρει έστω και μέσα από το γυαλί όλα τα συναισθήματα που τον πλημμύρισαν πατώντας το πόδι του στην Σιέρα Λεόνε.

Με μεγάλη μου ευχαρίστηση διαπίστωσα πως όλη αυτή την δουλειά ο Αντώνης θέλησε να μας την καταθέσει όχι για λόγους εντυπωσιασμού και προβολής (γιατί δυστυχώς τα έχουμε δει κι αυτά τα τάχα μου δήθεν φιλεύσπλαχνα να συμβαίνουν, για λόγους προσωπικής διαφημισης και ματαιοδοξίας) αλλά γιατί οι εικόνες που αντίκρισε εκεί κάτω και όλα αυτά που έζησε πραγματικά τον συγκλόνισαν.

Αποτέλεσμα; Ναι, ο Αντώνης Κανάκης κατάφερε να μας προσφέρει μία βουτιά σε μία άλλη αναμφισβήτητα σοκαριστική πραγματικότητα. Σε μία άλλη πραγματικότητα την οποία αν και γνωρίζουμε όλοι μας – άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο- πάντα μας συγκλονίζει και πάντα μας ταρακουνά. Το θέμα είναι βέβαια, να σκεφτόμαστε τις προτεραιότητες που πρέπει να υπάρχουν στην ζωή μας και τις υλιστικές μας ανάγκες για τις οποίες συχνά γινόμαστε δυστυχισμένοι, λιγάκι περισσότερο απ ΄όταν σβήνουν τα φώτα της κάμερας και μετά…

Αυτά τα δεκάδες πελώρια, υγρά παιδικά μάτια, με συντρόφευσαν όλο το βράδυ στο κρεββάτι μου… Με έκαναν να δακρύσω και να αναρωτηθώ τελικά αν όντως αυτά τα παιδιά έχουν γνωρίσει το πραγματικό πρόσωπιο της ευτυχίας,κι ας μην έχουν ούτε νερό να πιούνε, σε σχέση με τα παιδιά του Δυτικού κόσμου, σε σχέση με τα παιδιά όλων μας…

Το “Immersion” εννοείται πως κατάφερε να σημειώσει μία άκρως εντυπωσιακή πορεία στους πίνακες τηλεθέασης, σημειώνοντας κατά μέσο όρο ποσοστό τηλεθέασης 37,0%, ενώ κάποια στιγμή έφτασε να αγγίζει ακόμα και το 44,0%, ενώ στα νεανικά κοινά σημείωσε μέρχρι και 38,0%.

Σε ότι έχει να κάνει δε με τα πιο… τεχνικά της υπόθεσης; Το ντοκιμαντέρ αυτό ξεχώρισε σίγουρα για την καλαισθησία του, το μοντάζ του, την εικόνα του, τις μουσικές του, ενώ αρκετά καλά ήταν και τα κείμενα, χωρίς να λείπουν βέβαια και κάποια φάουλ, τα οποία όμως συγχωρούνται για όλους τους παραπάνω λόγους που σας ανέφερα.

Ευτυχώς ώρες-ώρες υπάρχει και αυτή η τηλεόραση και φυσικά να πούμε ένα μεγάλο μπράβο και στην ActionAid για το πολύτιμο έργο της…