Ο Τ. Χαλκιάς στο TLIFE για την μεγάλη του επιτυχία στο “Παρτάλι”, την κρίση, την οικονομική καταστροφή του και τους φίλους που “έχασε” στα δύσκολα!

Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους πλέον καταξιωμένους ηθοποιούς αυτού του τόπου… Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους λίγους ηθοποιούς που έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο τόσο πολύ, τόσο πιστά και τόσο ακούραστα για τρεις και πλέον δεκαετίες… Αναμφισβήτητα είναι ένας ηθοποιός που έχει καταφέρει να γευθεί πολλάκις, αυτό που κάποιοι άλλοι ποτέ δεν κατάφεραν και ονομάζεται “απόλυτη επιτυχία”! Και μόνο στους τηλεοπτικούς σταθμούς της καριέρας του να ανατρέξει κανείς τι να πρωτοθυμηθεί… Την συμμετοχή του στην θρυλική “Μαντάμ Σουσού”, το “Χάι-Ροκ”, το “Λαβ Σόρρυ”; Για να μην αρχίσω να σας αραδιάζω και όλες τις θεατρικές και κινηματογραφικές σημαντικές στιγμές του. Με αφορμή ,λοιπόν, την επιστροφή του στην τηλεόραση με το “Κάτω Παρτάλι” και την κάτι παραπάνω απο απολαυστική ερμηνεία του στην πρεμιέρα της σειράς στο ρόλο του “Διαμαντή”, του τσοπάνη, του άξεστου, του πρωτόγονου, του… εντελώς βουκολικού και όχι μόνο τύπου, κάναμε μαζί του μία κουβέντα που αξίζει τον κόπο να διαβάσετε…

– “Κάτω Παρτάλι”, έκανε πρεμιέρα και σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του. Νομίζω πως κανείς σας δεν περίμενε πως με το πρώτο “καλησπέρα σας” η σειρά θα έφτανε στο σημείο να αγγίζει το 60,0% στους πίνακες τηλεθέασης…
– Κοίταξε όσο σίγουρος κι αν είναι κανείς για μία δουλειά, όσο κι αν πιστεύει πως έχει τα εχέγγυα για να τα πάει καλά, ποτέ δεν μπορεί να γωρίζει το τι θα γίνει μόλις αυτή η σειρά βγει στον αέρα. Και αυτό γιατί; Γιατί τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο κόσμος. Ετσι ,λοιπόν, όλοι μας σαφέστατα και πιστεύαμε πως αυτή η δουλειά έχει όλη εκείνη την δύναμη που χρειάζεται για να τα πάει καλά ,όμως, κι από την άλλη περιμέναμε να μιλήσουν οι τηλεθεατές και η αλήθεια είναι πως είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που και ο κόσμος αγκάλιασε το “Παρτάλι” με τον ίδιο ενθουσιασμό, όπως το έχουμε αγκαλιάσει και όλοι εμείς. Θέλω να πιστεύω ,λοιπόν, πως η σειρά θα συνεχίσει το ίδιο δυναμικά και πως όλοι όσοι μας χάρισαν την ψήφο της εμπιστοσύνης τους στην πρεμιέρα, θα μας ακολουθήσουν και σε όλο το υπόλοιπο ταξίδι. Σε ένα ταξίδι το οποίο θα εξελιχθεί με απίστευτους μυστηριακούς ρυθμούς!

– Αλήθεια, επειδή ο δαιμόνιος Λευτέρης Παπαπέτρου μας έδωσε πάρα πολλά στοιχεία για το τι ακριβώς θα μας περιμένει στο “Κάτω Παρτάλι” όλο τον υπόλοιπο χειμώνα από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, αναρωτιόμουν για το πως ακριβώς θα ξετυλίξει στην συνέχεια το “κουβάρι” του σεναρίου.
– Αν νομίζετε πως καταλάβατε όλοι όσοι είδατε το πρώτο επεισόδιο το τι πρόκειται να συμβεί στην συνέχεια, είστε γελασμένοι. Ο Λευτέρης μόνο κάποιες νήξεις σας έκανε και σας έβαλε στο “τριπάκ锨να φανταστείτε το τι ακριβώς μπορεί να συμβεί. Στην πραγματικότητα ,όμως, δεν μπορείτε να φανταστείτε με κανέναν τρόπο το τι θα ακολουθήσει.

– Το “Παρτάλι” είναι η απόλυτη σουρεαλιστική κωμωδία. Ολος αυτός ο σουρεαλισμός αυτής της δουλειάς αρχικά δεν σας φόβησε; Δεν σκεφτήκατε μήπως υπήρχε ο κίνδυνος να βγείτε στον αέρα… “κάπως”;
– Ολος αυτός ο σουρεαλισμός αυτής της δουλειάς όχι μόνο δεν με φόβησε, αλλά με ιντριγκάρισε απίστευτα. Ηταν μία μεγάλη πρόκληση για μένα. Από την άλλη μεριά βέβαια είχα και απόλυτη εμπιστοσύνη στον Λευτέρη Παπαπέτρου.

– Πρόκληση ήταν και ο ρόλος του “Διαμαντή”. Πιστεύω πως στην καριέρα σας – στην ιδιωτική τηλεόραση κυρίως – δεν έχετε υποδυθεί ποτέ ξανά έναν τόσο κόντρα ρόλο. Εσεις που είσαστε ένας ευγενής άνθρωπος, σεμνός, χαμηλών τόνων, να βρεθείτε να παίζετε τον πρωτόγονο και τον αγροίκο.
– Ο ρόλος του “Διαμαντή” με κέρδισε από το πρώτο λεπτό. Αδημονούσα να τον πάρω στα χέρια μου και να ξεκινήσω να τον επεξεργάζομαι. Ομως, η αλήθεια είναι πως είναι ένας ρόλος τόσο κόντρα σε μένα, που αισθάνθηκα την ανάγκη να προχωρήσω και σε εξωτερικές μικροαλλαγές για να τον κατακτήσω καλύτερα.

– Δηλαδή;
– Δηλαδή το… μουστάκι (γέλια). Είχα ν ΄αφήσω μουστάκι από την εποχή του “Λαβ Σόρρυ” και του “Σάκη του υδραυλικού”! Μουστάκι και τότε, μουστάκι και τώρα σε διαφορετική ,όμως, απόχρωση. Πιο γκρίζα (γέλια)!

– Για ακόμα μία φορά ο κόσμος απέδειξε πως “διψά” για ελληνική μυθοπλασία…
– Φυσικά… Ο κόσμος όντως “διψά” για την ελληνική μυθοπλασία και το αποδεικνύει κάθε φορά που του δίνετε η ευκαιρία. Αλλωστε, στην Ελλάδα είμαστε, τα ελληνικά τηλεοπτικά προιόντα πρέπει να παρακολουθύμε σε μεγαλύτερο βαθμό.

– Πάντως και από την άλλη μεριά έχω την αίσθηση πως οι τηλεθεατές πλέον δεν θα “τσιμπήσουν” ότι κι αν τους “σερβίρουν” τα κανάλια. Εχω την αίσθηση ότι ο κόσμος είναι πιο… υποψιασμένος και πιο… εκπαιδευμένος. Εχει απαιτήσεις.
– Και εγώ το πιστεύω πως το τηλεοπτικό κοινό έχει γίνει πια πιο έμπειρο, πιο ώριμο. Ολοι έχουν δει τόσες ξένες σειρές και ξένες ταινίες, που ξέρουν να συγκρίνουν.

– Στην μετά την κρίση εποχή οι δουλειές του ποδαριού πήγαν περίπατο;
– Ετσι θέλω να πιστεύω. Δεν υπάρχουν πια τα τηλεοπτικά περιθώρια εκείνα που κάποτε επέτρεπαν στους πάντες να κάνουν τα πάντα όπως να΄ ναι. Με άλλα λόγια θέλω να πιστεύω πως έχουν περάσει οι εποχές εκείνες που ο κόσμος ανεχόταν τηλεοπτικά προιόντα – και δεν αναφέρομαι βέβαια μόνο στις σειρές, αλλά και στις εκπομπές – που του υποτιμούσαν την νοημοσύνη του και την αισθητική του.

– Η ελληνική τηλεόραση με την κρίση πιστεύετε πως πλήρωσε την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας που είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια;
– Θέλει και ρώτημα; Πλήρωσε και την δική της ματαιοδοξία σε όλα τα επίπεδα και την ματαιοδοξία που μπορεί να είχαν τα πρόσωπα που βρισκόντουσαν μέσα σε αυτή. Το θέμα ,όμως, είναι πια να έχουμε βάλει μυαλό για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.

– Κάποτε υπήρχαν ηθοποιοί που πληρωνόντουσαν “χρυσάφι” για τις τηλεοπτικές συμμετοχές τους. Τώρα όλοι απ ΄ότι γνωρίζω βάζετε πολύ νερό στο κρασί σας όταν παρουσιάζεται μία νέα τηλεοπτική πρόταση στο δρόμο σας.
– Ο καλλιτέχνης οφείλει το να ξέρει τι συμβαίνει γύρω του… Οφείλει πάνω απ΄όλα να αφουγκράζεται την κοινωνία και να προσαρμόζεται ανάλογα. Δεν μπορείς να θέλεις να λέγεσαι καλλιτέχνης και να είσαι στον κόσμο σου. Πρέπει να μπορεί να καταλαβαίνεις τον κόσμο και να σκύβεις στο πλευρό του. Να μπορείς να του πεις δυο λόγια συμπαράστασης στ’ αυτί. Να του χτυπήσεις την πλάτη… Και φυσικά να φροντίσεις για την αγωγή της ψυχής του. Αλλωστε και όλοι εμείς οι καλλιτέχνες κομμάτι αυτής της κοινωνίας είμαστε και τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουμε έρθει από άλλο κόσμο…

– Η κρίση πάντως σας τα έφερε και εσάς δύσκολα, πολύ δύσκολα…
– Η αλήθεια είναι πως έπαθα ένα μεγάλο στραπάτσο, παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω…

– Νομίζω πως η κρίση σας βρήκε όταν είχατε ανοίξει την δική σας σχολή υποκριτικής και σας γονάτισε…
– Ναι, πρόκειται για την τρίτη μεγάλη οικονομική καταστροφή που ζω κατά την διάρκεια της καριέρας μου, μιας και όπως ίσως φαντάζεστε στην σχολή μου είχα επενδύσει τα πάντα. Σε τόσο δύσκολη θέση είχα βρεθεί όταν είχα ανεβάσει και στο θέατρο “Καλουτά” τους “Αθλίους”, όπως επίσης και στο θέατρο “Σταθμός” το “Ενυδρείο”. Ομως, είμαι μαχητής, πολεμιστής, δεν το βάζω κάτω…

– Μήπως πάνω απ ΄όλα είστε ένας ονειροπόλος, φανατικός εραστής της τέχνης και αυτό σας κοστίζει κομματάκι ακριβά;
– Δεν ξέρω αν είμαι ονειροπόλος, σίγουρα ,όμως, είμαι φανατικός εραστής της τέχνης. Δεν μπορώ μακριά απ΄αυτήν, δεν μπορώ στιγμή να ησυχάσω, γι ΄αυτό και δεν έχω μετανιώσει για τις κινήσεις που έκανα και ας μου κόστισαν ακριβά.

– Αυτό που σας πλήγωσε περισσότερο εκείνη την δύσκολη εποχή τι ήταν;
– Το ότι άρχισα να μετράω τους αληθινούς μου φίλους. Ξέρεις στα δύσκολα όλοι φεύγουν… Ευτυχώς λίγοι έφυγαν, αλλά και λίγοι ήταν κι εκείνοι που έμειναν. Ομως, δεν ξέρω αν το πιστεύεις, όλα αυτά που σου λέω τα σκέφτομαι και δεν αισθάνομαι κανέναν κόμπο στο στομάχι. Και αυτό γιατί; Γιατί μπορεί όλο αυτό να ήταν μία απίστευτα δύσκολη εμπειρία για μένα, την έζησα ,όμως, και αισθάνομαι πως απ ΄αυτήν βγήκα ακόμα πιο δυνατός. Είμαι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος, αγωνιστής της ζωής και δεν το βάζω ποτέ κάτω.

– Μετά την… “οικονομική σφαλιάρα” δεν λουφάξατε.
– Δεν έχω τοδικαίωμα να λουφάξω…

– Η σχολή σας εξακολουθεί να λειτουργεί;
– Αυτό το χειμώνα υπολειτουργούμε ,όμως, από την επόμενη σεζόν θα είμαστε κανονικά σε πλήρη δράση. Μάλιστα, φέτος στεγαζόμαστε στο πνευματικό κέντρο του δήμου Χαιδαρίου.