#mouaksizei! Για ‘σένα μαμά!

Το να μπεις στην διαδικασία να γράψεις ένα κείμενο για τη μαμά σου (ή/και τον ρόλο σου ως μαμά, κάτι που είναι ακόμη πολύ, πολύ μακρινό πλάνο για ‘μένα) είναι εξίσου δύσκολο με το να είσαι μαμά!

Για να σε βάλω, όμως, λίγο στο κλίμα: υπήρξε αυτό το challenge από την L’Oréal Paris και κάποιες από εμάς κληθήκαμε να γράψουμε γιατί α) μας αξίζει που είμαστε μητέρες ή γιατί β) αξίζουν οι μητέρες μας όσο τίποτα στον κόσμο, με παράδειγμα τη δική της μητέρα η καθεμία (το β για ‘μένα, μιας και από τους δύο ρόλους, aka μαμά- κόρη, διατηρώ μόνο τον δεύτερο).

Αυτό το κείμενο, λοιπόν, είναι για ΄σένα μαμά!
Για ΄σένα που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές και δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου. Τα ίδια δάκρυα που είδα στα μάτια σου όταν πήρα πτυχίο (και ήσουν εκεί) και ήταν τα ίδια δάκρυα με την πρώτη φορά που με είδες να λέω το πρώτο μου ποίημα (και ήσουν εκεί). Γιατί για ΄σένα το να πάρω πτυχίο μετά από κάμποσα χρόνια σπουδών, άπειρα ξενύχτια για διάβασμα (που ήσουν εκεί) και πολλούς φρεσκοστυμμένους χυμούς πορτοκάλι που μου σερβίρονταν στις 2 τα ξημερώματα (και που, φυσικά, τους έφτιαχνες εσύ και που δεν έφευγες μέχρι να με δεις να τους πίνω για να ρουφήξω όλες τις βιταμίνες!) ήταν το ίδιο σπουδαίο με εκείνες τις δύο γραμμές που κατάφερα να αποστηθίσω στο νηπιαγωγείο.

Και ήσουν εκεί και στην πρώτη μου ερωτική απογοήτευση να μου σκουπίζεις τα δικά μου δάκρυα αυτή τη φορά, να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά και να μου λες πως όλα θα πάνε καλά. Αλήθεια, μαμά, πώς ήξερες πως όλα θα πήγαιναν καλά; Και πώς κάθε φορά τα ξέρεις όλα; Και να έχεις δίκιο σε όλα; Αλλά να που εσύ είσαι η ξεχωριστή δική μου μαμά! Γιατί παρά τις συμβουλές σου και παρά τις προειδοποιήσεις σου εκείνες τις λίγες φορές που έπαιρνες το αυστηρό σου (που ήταν το πιο γλυκό αυστηρό του κόσμου, γιατί ήταν το δικό σου!), ποτέ δεν μου είπες την γνωστή μαμαδίστικη ατάκα: Στα έλεγα! Γιατί πάντα μου έδινες το περιθώριο του λάθους. Για να μπορώ να κάνω πού και πού του κεφαλιού μου και να φεύγω από το σπίτι χωρίς να πάρω τοις μετρητοίς την “πάρε την ζακέτα σου! Θα κρυώσεις!” αγαπημένη σου ατάκα. Και να που τελικά επέστρεφα κρυωμένη, κι εσύ έμενες τελικά ξάγρυπνη 24ωρα ολόκληρα μέχρι να μου πέσει ο πυρετός…

Θα μπορούσα να γράφω για ΄σένα γραμμές ολόκληρες αλλά όταν μιλάω για ΄σένα καμία λέξη, κανένα ουσιαστικό και κανένα επίθετο πάνω σε αυτό τον κόσμο δεν είναι αρκετό για να αποτυπώσουν όλα όσα είσαι! Παρά μόνο ένα ρήμα ίσως που δεν θα χορτάσω να σου λέω ποτέ: Σ’αγαπώ, μαμά!

#mouaksizei! Δες το βίντεο της L’Oréal Paris για όλες τις μαμάδες του κόσμου!

Είσαι μαμά ή κόρη; Γράψε στο twitter γιατί αξίζει που είσαι μαμά ή γιατί η μαμά σου αξίζει όσο τίποτα στον κόσμο στο twitter εδώ με hashtag #mouaksizei και άφησε το πιο βαθύ συναίσθημά σου για τον σημαντικότερο άνθρωπο της ζωής σου να εκφραστεί!