Π. Λαγούτης στο TLIFE: Με την Μυρτώ προσπαθούμε για το καλύτερο των παιδιών μας και τα καταφέρνουμε!

Άλλη μια βραδιά παραμυθιού και ταχυδακτυλουργικών με πρωταγωνιστή τον Πέτρο Λαγούτη, πραγματοποιήθηκε χθες στο Κολωνάκι. Το TLIFE βρέθηκε σε γνωστό εστιατόριο και απαθανάτισε πολλούς και αγαπημένους μας celebrities. Ανάμεσά τους η Κατερίνα Παπουτσάκη, ο Πάνος Μουζουράκης και άλλοι.

Λίγο μετά το τέλος του προγράμματος, ο Πέτρος μίλησε αποκλειστικά στο TLIFE για το ενδεχόμενο ενός ακόμα γάμου, την πρώην σύζυγό του, τα επαγγελματικά του δρώμενα και πολλά άλλα.

Είσαι ένας άνθρωπος του θεάματος, οπότε αναπόφευκτα εκτίθεσαι στα media. Σε ενοχλεί που σε κυνηγούν κάποιες φορές επίμονα οι παπαράτσι;
”Μπορεί να είναι λογικό να θέλει ο κόσμος να μάθει, αλλά περισσότερο λογικό και δικαίωμά μου είναι να αποφασίζω εγώ τι θα μάθει ο κόσμος για μένα και τη ζωή μου. Η ζωή μου δεν είναι μόνο αυτό που βλέπετε. Έχει πολλά παρακλάδια. Γι’ αυτό το λόγο είναι αποκλειστικό δικαίωμά μου να μην θέλω να βγαίνει προς τα έξω.

Νομίζω ότι με τη στάση μου έχω δείξει ότι μπορώ να είμαι ανεκτικός και να απαντάω, να λέω και να ξαναλέω ότι δεν θέλω να μιλάω… και να είμαι ήρεμος με αυτό. Γιατί έχω πει ότι καταλαβαίνω τη δουλειά σας, πολλές φορές κάποιων συναδέλφων σας μπορεί να κρίνεται και η θέση τους αναλόγως με το τι θα μάθουν, οπότε μπορώ να το σεβαστώ όλο αυτό. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Μέχρι εκείνο το σημείο που ο άλλος δεν θα γίνει χυδαίος. Τη χυδαιότητα δεν την ανέχομαι!”.

Πώς είναι η σχέση σου με τα παιδάκια σου;
”Τα πηγαίνουμε τέλεια. Τα λατρεύω! Είναι δυο υπέροχα παιδιά και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά τους. Φέτος που δουλεύω τόσο πολύ μπορεί να ήταν λίγο δύσκολα και για εκείνα και για μένα, αλλά τα καταφέρνουμε. Έχει σημασία ο χρόνος που περνάς μαζί τους να είναι ποιοτικός και γεμάτος. Έτσι κι αλλιώς είμαι πολύ δεμένος με τα παιδιά μου όπως κι αυτά μαζί μου και ξέρουν ότι ακόμα κι αν λείψω… τα αγαπάω πολύ. Προσπαθώ όσο κι αν δουλεύω να τα βλέπω όσο περισσότερο μπορώ. Η προσωπική μου ζωή πάντα θα πηγαίνει σε τελευταία μοίρα σε σχέση με τα παιδιά. Έτσι κι αλλιώς και τα παιδιά μου ανήκουν στην προσωπική μου ζωή. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται σε μια ερωτική – συντροφική σχέση, ο χρόνος μπορεί να φέρει πολλά πράγματα… αλλά τα παιδιά σου είναι πάντα παιδιά σου!”

Με την πρώην σύζυγό σου, Μυρτώ Αλικάκη;
”Με την Μυρτώ τα πηγαίνουμε αρκετά καλά. Προσπαθούμε κι οι δύο για το καλύτερο των παιδιών και νομίζω ότι τα καταφέρνουμε.”

Υπάρχει περίπτωση να ξανακάνεις το μεγάλο βήμα και να ανέβεις τα σκαλιά της εκκλησίας;
”Νομίζω ότι αυτό δεν μπορεί να το απαντήσει κανείς. Ούτε ναι δηλαδή μπορώ να πω, ούτε όχι. Ό,τι κι αν πω μπορεί να με διαψεύσω. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε μόνο αν ήμουν πολύ σίγουρος και μετά από πολλή σκέψη. Αλλά δεν με απασχολεί, δεν το σκέφτομαι. Δεν βλέπω τον γάμο σαν κάτι τελείως τυπικό, με τίποτα.”

Πες μας λίγα λόγια για τα επαγγελματικά σου…
”Συμμετέχω σε δύο παραστάσεις. Η μία είναι ”Ο παππούς έχει πίεση”, της Δήμητρας Παπαδοπούλου το έργο, που έχει ανεβάσει με μεγάλη επιτυχία και στο παρελθόν. Φέτος του έχει κάνει ένα πολύ δυνατό ρετούς, το έφερε πολύ στο σήμερα. Ο κόσμος ξεκαρδίζεται και δείχνει ότι το απολαμβάνει πολύ. Ο άνθρωπος που υποδύομαι, ο ”Χάρης”, είναι ένα παιδί από το Σύνταγμα με το οποίο ταυτίζομαι σε πολλά σημεία. Με όλους τους ρόλους ταυτίζομαι, αλλά όχι απόλυτα.

Η άλλη παράσταση είναι ”Υπό το μηδέν” στο θέατρο Π.Κ. στον Νέο Κόσμο, στο οποίο είμαι με τον Νεκτάριο Λουκιανό. Ένα ισπανικό έργο του Άμπελ Θαμόρα, που πήρε το βραβείο Κοινού στη Βαλένθια το 2009. Το έχω αγαπήσει πάρα πολύ αυτό το έργο, το βρίσκω υπέροχο. Πρόκειται για ένα ψυχολογικοκοινωνικό ”θρίλερ” που ασχολείται με τις σχέσεις των ανθρώπων, με αφορμή τον εγκλεισμό δύο ανθρώπων στο ψυγείο… Γίνεται μια ληστεία Σάββατο βράδυ σε ένα κρεοπωλείο, μας κλείνουν στο ψυγείο, κι εκεί μέσα τελικά, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο του θανάτου και ενώ έξω υπάρχει ψύχος, μέσα τα πάντα αρχίζουν και ζεσταίνουν έρχεται το χιούμορ, η τρυφερότητα…

Είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους και δεν μπορώ να βάλω την μία πάνω από την άλλη. Το ”Υπό το μηδέν” θα πάει μέχρι αρχές Ιανουαρίου και μετά θα ξανακάνουμε στο Θέατρο Τέχνης, στο υπόγειο, την ”Μέθοδο Γκρόνχολμ” για 5η χρονιά με τους Γιώργο Καραμίχο, Χρήστο Σαπουντζή και Βίκυ Παπαδοπούλου.”

Επιπλέον, όπως δήλωσε ο ίδιος, λίγο πριν έρθει στο ”Altamira” βρισκόταν στο θέατρο, όπου μαζί με τους συμπρωταγωνιστές του, έκαναν αλλαγές στην παράσταση ”Ο παππούς έχει πίεση”.

”Η Θωμαΐς Ανδρούτσου έπαθε μια θλάση στη γάμπα και για δύο μέρες δεν κάνουμε παράσταση. Κάναμε όμως πρόβες ώστε να προσαρμόσουμε την παράσταση στα νέα δεδομένα και να μπορεί η Θωμαΐς να παίξει για δέκα μέρες με πατερίτσες. Η παράσταση αυτή όπως και η συγκεκριμένη παρέα δεν μασάει!”, είπε ο Πέτρος χαρακτηριστικά.

Πώς αισθάνεσαι που παρά την κρίση εσύ συμμετέχεις σε δύο σπουδαίες δουλειές;
”Κοίταξε, αισθάνομαι καλά. Σίγουρα για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, χρειάζεται και τύχη, αλλά ταυτόχρονα δεν αρκεί μόνο αυτή. Κι αυτό είναι που με κάνει να αισθάνομαι καλά. Επειδή αυτές τις εποχές, αυτό που είναι εύκολο να μας λείψει είναι η αυτοπεποίθηση και το ηθικό, εμένα οι δουλειές αυτές με γεμίζουν με αυτά τα συναισθήματα.

Σου λείπει η τηλεόραση;
”Το ότι απέχω από την τηλεόραση δεν θα έλεγα ότι με επηρεάζει μέσα μου… Πρακτικά, θα ήθελα να κάνω τηλεόραση. Είναι δύσκολα τα πράγματα για όλους, γι’ αυτό και αποφάσισα να κάνω θέατρο. Ήξερα ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να μην κάνω τηλεόραση. Στις μέρες όμως δεν μπορείς να στηρίζεσαι στις αποφάσεις των άλλων, πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου.”

Σχετικά με το ”Altamira”…
”Πιστεύω ότι κάνουμε κάτι πολύ όμορφο εδώ και δύο χρόνια. Πέρσι κάθε Δευτέρα κάποιος ηθοποιός με τη συνοδεία μουσικής διάβαζε παραμύθια. Φέτος, το αλλάξαμε λιγάκι. Υπάρχει ελευθερία στο να διαβάσει ο καθένας ό,τι θέλει, κρατάμε και το παραμύθι, μία φορά τον μήνα κρατάμε και τον mentalist – illusionist – ταχυδακτυλουργός Κάρυ Νόβελ. Τον είδες, δεν είναι καταπληκτικός; Γράφει και εκπληκτικά παραμύθια. Προσπαθούμε να υπάρχουν και μουσικά δρώμενα. Τον Δεκέμβριο θα είναι και ο Πάνος Μουζουράκης… Θέλαμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό, να έρχεται το κοινό σε επαφή με τον καλλιτεχνικό κόσμο. Κι όλα αυτά να εναρμονίζονται με το περιβάλλον γιατί βρισκόμαστε σε ένα πανέμορφο κτίριο του 1870, είναι ένα κτίριο 140 χρόνων και θέλει έναν σεβασμό σχετικά με ό,τι γίνεται εδώ μέσα.”

Ο Πέτρος σαν χαρακτήρας
”Δεν είναι εύκολο να μιλάς για τον εαυτό σου. Μπορώ να πω πράγματα που λένε οι άλλοι για μένα… ή πράγματα που θα ήθελα να είμαι και δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Μ’ αρέσει να είμαι ειλικρινής με τους ανθρώπους, έχω αποκτήσει κάτι που δεν είχα ποτέ και καθόλου στη ζωή μου – έχω αποκτήσει φοβερή υπομονή. Και χαίρομαι γι’ αυτό. Θέλει εμπειρία, τα αγαθά κόποις κτώνται”.

Οι μέρες είναι λίγο δύσκολες… Τι ευχή θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;
”Ωραία ερώτηση, είναι τόσα αυτά που θέλω να πω. Θα πω δύο που μπορεί να φανούν αντικρουόμενα. Υπομονή, για αυτά που ζούμε, αλλά ταυτόχρονα, με εκφράζει πολύ και θέλω να πω, αυτό που είπε και ο Κώστας Βουτσάς πρόσφατα. ”Θυμώστε”. Μπορεί αυτό να ακούγεται δύσκολο ή περίεργο, αλλά τα δυο αυτά στοιχεία μπορούν να πάνε και μαζί. Να διαχειριστούμε τον θυμό μας σωστά, με υπομονή και να τον στρέψουμε εκεί που πρέπει, όταν πρέπει και όπως πρέπει.”

Μετά το τέλος της συνέντευξης, ο Πέτρος επέστρεψε στην παρέα του και απόλαυσε στο ”Altamira” λιχουδιές υπό τις μελωδίες του πιανίστα Βενιαμίν και της ερμηνεύτριας Νάσιας Γκόφα. Όλοι γέλασαν με την ψυχή τους με το παραμύθι και τα κόλπα του ταχυδακτυλουργού Κάρυ Νόβελ.