Βέφα Αλεξιάδου: Στο TLIFE η πρώτη της συνέντευξη μετά τον ξαφνικό χαμό της κόρης της, Αλεξίας

Στα 44 της χρόνια, η Αλεξία Αλεξιάδου, κόρη της γνωστής τηλεμαγείρισσας Βέφας Αλεξιάδου, φεύγει ξαφνικά από τη ζωή και βυθίζει στο πένθος την οικογένειά της, τους συνεργάτες της αλλά τους πολλούς φίλους, καθώς ήταν ένα όντως αγαπητό και γλυκό πρόσωπο.

Η Αλεξία ήταν πάντα πρόθυμη να συνεργαστεί με όποιον της το ζητούσε, δίνοντας τον καλύτερό της εαυτό, τονίζοντας το ήθος και τον επαγγελματισμό της. Στις περισσότερες δουλειές της, τη βλέπαμε μαζί με την μητέρα της Βέφα, από την οποία είχε κληρονομήσει την τέχνη της κουζίνας. Για εκείνη η μαγειρική ήταν επιστήμη άλλωστε… Λίγες ημέρες μετά τον θάνατό της και συγκεριμένα το Σάββατο, η Βέφα Αλεξιάδου, μιλά στο TLIFE για την αγαπημένη κόρη της κι εκφράζει όσα έχει μέσα της για εκείνη.

Πού βρίσκεστε σήμερα;
“Είμαι στην Αθήνα μαζί με τα παιδιά μου, τις εγγονές μου ποιον άλλον; Εδώ είμαστε όλοι μαζί κι ο ένας στηρίζει τον άλλον για το κακό που μας συνέβη… Ήταν εντελώς ξαφνικό! Είχε το άσθμα χρόνια τώρα, αλλά όλο αυτό ήταν πολύ ξαφνικό. Την έπιασε μια δυνατή κρίση… Δεν άντεξε.”

Ακούσαμε στην κηδεία της Αλεξίας, ένα παραπονό σας...
“Το παράπονό μου είναι ότι γράφτηκαν και παίχτηκαν στην τηλεόραση τόσα πολλά πράγματα για την Αλεξία αφού πέθανε. Όλα αυτά έπρεπε να γίνουν όσο ζούσε! Η Αλεξία άξιζε πάρα πολλά… Έπρεπε να την καλούν στις εκπομπές, να έχει βραβευτεί. Ξέρω ότι κάποιοι θα παρεξηγήσουν όσα λέω, αλλά πρέπει να καταλάβουν πώς τα λέω! Έκανε ταξίδια, μαγείρευε σε όλο τον κόσμο, μας έκανε υπερήφανους. Στο Facebook μόνο είχε χιλιάδες φίλους που έπαιρναν την γνώμη της. Ήταν πολύ αγαπητή κι εγώ πολύ χαρούμενη που είχα αφήσει στα χέρια της τη δουλειά μου. Δεν έπρεπε να την έχουν ξεχάσει…

Κι εμένα δεν θέλω να με ρωτάνε για τις δουλειές που ήμουν και για τις παρουσιάστριες που συνεργάστηκα. Εγώ δεν έχω καν τηλεόραση σπίτι μου που να δουλεύει. Δεν βλέπω. Εμείς κάναμε τη δική μας ωραία δουλειά. Πολλοί τα παρεξηγούν, γράφουν ότι περνάμε δύσκολα, ότι μας έχει χτυπήσει η οικονομική κρίση… Δεν ισχύει τίποτα τέτοιο. Εγώ δεν έχασα το παιδί μου, το αγγελούδι μου, το βλαστάρι μου μόνο… Έχασα την καλή μου συνεργάτιδα, την παρεούλα μου!”

Τώρα θα είστε με τις εγγονές σας;
“Φυσικά και είμαι με τις εγγονές μου. Ποιος θα ‘ναι αν δεν είμαι εγώ; Είμαι και μητέρα και γιαγιά! Φυσικά είναι κι ο πατέρας τους, η θεία τους Άντζελα… Δεν τις φέραμε στην κηδεία, γιατί ξέραμε ότι θα ‘ναι δημοσιογράφοι. Δεν θέλαμε να έρθουν…”

Η Αλεξία είχε σχέδια για ένα ταξίδι στην Αμερική...
“Στη Χαλκιδική ήμουν όταν το έμαθα, όμως θα κάνω πολύ καιρό να ξαναπάω πια. Θέλω να είμαι δίπλα στις εγγονές μου. Tο επόμενο Σαββατοκύριακο θα ήμασταν με την Αλεξία μου στη Σύρο… Πηγαίναμε μαζί σε όλες τις παρουσιάσεις, τις εκδηλώσεις… Θα πηγαίναμε και στην Αμερική, όμως το ταξίδι αυτό θα το κάνω εγώ με τις εγγονές μου τώρα… Θα πάμε οι τρεις μας. Θα πάρω και τη μεγάλη μαζί γιατί η ψυχολογία της δεν είναι σε καλή κατάσταση όπως είναι φυσικό. Θα το κάνουμε αυτό το ταξίδι… Και πάντα με την Αλεξία μου ποτέ δεν παίρναμε χρήματα για τίποτα.

Στο περιοδικό της έκανε τόσο ωραία πράγματα… Τώρα θα τελειώσω εγώ το χριστουγεννιάτικο τεύχος και θα βγει. Με την τηλεόραση δεν θέλω να έχω καμία σχέση! Ετοιμάζουμε και κάτι πολύ μεγάλο… Πριν λίγες ημέρες γιορτάσαμε και τα δέκα χρόνια του περιοδικού με την Αλεξία μας…

Παλιότερες ευτυχισμένες στιγμές

“Για την Αμερική φεύγουμε 17 Νοεμβρίου κι επιστρέφουμε στις 24 μαζί με τα κοριτσάκια της. Η Αλεξία είναι ο άγγελός μου τώρα! Έχασα το καλό μου το παιδί… Δεν θέλω να ακούγονται κακίες.”

Της Εβίτας Τσιλοχρήστου