Οι άνδρες είμαστε μυστήρια τρένα… Όσο περνάει ο καιρός αντιλαμβάνομαι πως όλη η κουβέντα γύρω από τον άνδρα κυνηγό είναι ένας τεράστιος μύθος. Εγώ βλέπω παντού γύρω μου “μπουνταλάδες” που για να κάνουν “επίθεση” στο γυναικείο φύλλο θα πρέπει εκείνο να πέσει από μόνο του και να κάνει το λαβωμένο.
Παίξε όμως κι εσύ λίγο θέατρο… ίσως να το έχω ανάγκη. Για να πάρω θάρρος!

Εκείνο που αδυνατώ να εξηγήσω στη συμπεριφορά σου είναι αυτή η εμμονή στην άρνηση. Στη “φιγούρα” και σε εκείνο το αδιόρατο τουπέ που μου κόβει τα γόνατα. Από τη μια λοιπόν γκρινιάζεις μέρα-νύχτα πως οι άνδρες είναι “κότες” και δεν τολμούν να σε πλησιάσουν και από την άλλη όποιος κακομοίρης το πάρει απόφαση να σε προσεγγίσει βρίσκει μια γυναίκα σε πλήρη ετοιμότητα να τον απορρίψει, να τον αγνοήσει, ακόμη και να τον προσβάλει. Κι όχι τίποτα άλλο… αν απαντήσεις ειλικρινά στον εαυτό σου, θα δεις πως κάποιες φορές η άρνηση σου βγαίνει από κεκτημένη ταχύτητα. Γιατί ο άνδρας που σε πλησιάζει μπορεί και να σου αρέσει…

Ο ΑΝΔΡΑΣ ΚΥΝΗΓΟΣ

Σκέψου το πιο καλά και θα δεις πως ακόμη και ο κυνηγός δεν παίζει επί ίσοις όροις. Αν του πάρεις τα φυσίγγια, το κυνηγόσκυλο και τις παγίδες είναι γυμνός. Δεν μπορεί να πιάσει ούτε τσίχλα (το πτηνό!). Αυτό που θέλω να πω είναι πως τώρα που το παιχνίδι παίζεται στα ίσια, μην περιμένεις να τα κάνουμε όλα εμείς. Ναι, αυτό εννοούσα από την αρχή. Γιατί έχεις την απαίτηση από έναν άνδρα να είναι μαχητικός και ταυτόχρονα τρυφερός, διεκδικητικός και συνάμμα διακριτικός. Κι εσύ; Εσύ τι ρόλο ακριβώς θα παίξεις;

Στέκεσαι απέναντί μου… με κοιτάς, σε κοιτώ και μετά σιωπή! Ως άνδρας που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες θα μπορούσα:

1. Να σε πλησιάσω και να σου συστηθώ. Φυσικά παίζει ρόλο και ο τρόπος που θα το κάνω, δεν λέω. Αλλά κινδυνεύω να μου φορέσεις την ταμπέλα του “πέφτουλα” και να μείνω με το ποτό στο χέρι.

2. Να σου στείλω ένα ποτό! Εκεί είναι που θα χάσω το παιχνίδι. Εκτός από λυσσασμένο θα με θεωρήσεις και αλκοολικό.

3. Να συνεχίσω να σε κοιτώ από μακριά, που με κοιτάς και σχολιάζεις με τις φίλες σου την κατάκτησή σου. Και το θέμα θα κλείσει εκεί… κι εσύ θα γυρίσεις σπίτι νευριασμένη που σου έτυχε κάποιος άτολμος κι εγώ απογοητευμένος που για μια ακόμη φορά ένιωσα εγκλωβισμένος στις multiple choice εκδοχές μου.

Και με βασανίζει ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ! Το αστείο είναι ότι σε βασανίζει κι εσένα. Τότε…ΓΙΑΤΙ δεν καθόμαστε κάτω να δούμε που βρίσκεται το πρόβλημα και να το λύσουμε;

ΕΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΧΑΘΕΙ ΤΟ FLIRT;

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν πραγματικά έχει εκλείψει το flirt, το παιχνίδι εκείνο στο οποίο οι δύο πλευρές νιώθουν να παίζουν με τη φωτιά. Αν το χειριστούν καλά, τότε ανάβει η “εστία” μια σχέσης! Άν πάλι όχι, ένας από τους δύο αρπάζει φωτιά και περιμένει να επωλουθούν οι πληγές του και ο άλλος… ο άλλος πέρα βρέχει!

Αν το εξετάσουμε πιο προσεκτικά, είναι αδύνατο να εκλείψει το flirt. Διότι, όπως ξέρεις καλά, η φωτιά ανάβει εκεί που δεν την περιμένεις. Ίσως εκείνο που έχει αλλάξει είναι ότι εκατέρωθεν έχουμε φορέσει αντιπυρικές στολές και πάμε στα σίγουρα. Έτσι όμως δεν προχωρά το πράγμα. Νομίζεις είναι τυχαίο που έχουν αναβιώσει τα συνοικέσια; Όχι, δεν είναι πια με την μορφή γραφείου αλά Λάμπρος Κωνσταντάρας. Τα σύγχρονα συνοικέσια γίνονται από φίλους φίλων, γνωστούς γνωστών, οι οποίοι θα σου δώσουν τις πρώτες πληροφορίες… και θα μειώσουν το ρίσκο στο ελάχιστο. Νερόβραστο flirt, με λίγα λόγια.

ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ

Μήπως λοιπόν να αφήσουμε τις ταμπέλες και να επικεντρωθούμε στην ουσία. Τι νόημα έχει να λες πως είσαι παραδοσιακή και περιμένεις από τον άνδρα να κάνει την πρώτη κίνηση, όταν έχεις μπροστά σου τον Μr right; Δώσε του να καταλάβει τι συμβαίνει. It takes two to tango…

Και κάτι ακόμα… Αν βρω το θάρρος, αν τολμήσω, αν μπορέσω να σε πλησιάσω μην με πάρεις από τα μούτρα κι ας μην σου αρέσω. Να είσαι ευγενική και όχι ευνουχιστική… γιατί τελικά μπορεί να είσαι η αιτία που κάποια δεν θα βρει τον πρίγκιπά της επειδή ποτέ δεν τόλμησε να πάει να της μιλήσει. Γιατί δεν τόλμησα να πάω να σου μιλήσω…”Έβαλα μυαλό!”

Του Λευτέρη Σαββίδη