Είναι αυτό που λέμε “να ‘σουν για λίγο στα δικά μου παπούτσια”! Το παραπονιάρικο “έλα και λίγο στη θέση μου”! Το πολυπαιγμένο θέμα σε ταινίες του κινηματογράφου, όπου ο άνδρας μπαίνει στο σώμα μιας γυναίκας και τούμπαλιν. Σε μια συζήτηση τις προάλλες μια φίλη το πέταξε, υπό τους ήχους του Καζαντζίδη και του νταλκαδιάρικου “Θεε μου, τη δεύτερη φορά που θα ΄ρθω για να ζήσω“: “Την επόμενη φορά θα ήθελα να έρθω στη γη σαν… άνδρας!” Άφησε με λίγο να το σκεφτώ… Όχι! Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω. Μπορεί μια γυναίκα να με σαγηνεύει, να με μπερδεύει, να με εκνευρίζει ή να με κάνει να τρέχω σε όλη μου τη ζωή. Έχω όμως πολύ σοβαρούς λόγους να μην θέλω σε καμία (από τις πολλές ελπίζω!) ζωές μου να γυρίσω στον μάταιο τούτο κόσμο ως γυναίκα!
Too complex baby!
Μην βιαστείς να νιώσεις ανωτερότητα. Να τινάξεις μαλλί πίσω από περηφάνεια που πιστεύω πως είστε περίπλοκες, πολύπλοκες και πολύπλευρες. Αναφέρομαι απλά σε βιολογικούς παράγοντες και μόνο. Και ας ξεκινήσουμε από τις δύσκολες μέρες… Αυτό δεν είναι κύκλος περιόδου, είναι συνεχές μαρτύριο. Τόσο που αισθάνομαι πολλές φορές πως το “28 Ημέρες Μετά” (η ταινία τρόμου ντε!) είναι συμβολικός τίτλος για το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο στη θάλασσα το καλοκαίρι, δεν μπορείς να μείνεις για πολύ ώρα στο κρύο το χειμώνα! Δεν έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα πέντε μέρες πριν και πέντε μέρες μετά. Ξοδεύεις ένα σκασμό λεφτά σε ανάλογα (απαραίτητα) προϊόντα, δεν μπορείς – και συχνά δεν θέλεις κιόλας – να κάνεις σεξ… κι αν δεν αυτοπεριοριστώ, μπορώ να σου γράφω ασταμάτητα…
Η ορμόνη, της ορμόνης, Ω(χ) ορμόνη!
Όχι, πες μου ειλικρινά! Αν είχες τη δυνατότητα δεν θα ήθελες να πετάξεις το θεότρελο ορμονικό σου σύστημα στα σκουπίδια; Είναι φορές που πιστεύω ειλικρινά πως μια γυναίκα ορίζεται από τις ορμόνες της. Είναι δέσμιά τους και ποτέ δεν μπορεί να είναι ελεύθερη. Κύκλος περιόδου, εγκυμοσύνη, ωορρηξία, εμμηνόπαυση, περίοδος λοχείας είναι λίγες μόνο από τις φορές που οι ορμόνες στο σώμα σου κάνουν πάρτι, κάνοντας τη συμπεριφορά σου να μοιάζει με τρόφιμου ψυχιατρείου. Εκεί που είσαι μια χαρά, κλαις. Κι ύστερα θυμώνεις και δεν ξέρεις τι σου φταίει (πάντως όχι εγώ!) και μετά ζεσταίνεσαι και θέλεις απεγνωσμένα σεξ κτλ κτλ.
Και εδώ θα ήθελα να μείνω λίγο περισσότερο στα νεύρα. Εντάξει, όλοι οι άνθρωποι έχουν τις κακές μέρες τους. Είναι μέρες που ξυπνάς με ακεφιές και δεν θέλεις να δεις άνθρωπο. Αλλά αυτό το δικό σας, με την συμπεριφορά του λιμενεργάτη στα καλά καθούμενα, είναι άνω ποταμών! Τα νεύρα της περιόδου (και μεταξύ μας, είναι φορές που σε πιάνει το νευρόσπαστο μέεεερες πριν) είναι ύπουλα. Κάτι σαν κακός τροχός της τύχης… Του δίνεις μία και γυρίζει και αλίμονο σε εκείνον που θα βρεθεί μπροστά σου όταν σταματήσει. Γιατί θα πληρώσει τα σπασμένα τoυ “τσαταλιασμένου” νευρικού σου συστήματος.
Για να παραμείνεις γυναίκα, θέλει δουλειά πολλή…
Ας περάσουμε τώρα στα καθημερινά, τα απλά! Η αντιπαράθεση της αρχής μια απλής καθημερινής μέρας για έναν άνδρα και μια γυναίκα “μιλάει” από μόνη της…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Το πρωινό ενός άνδρα…
8.00 π.μ. – Σηκώνομαι και επισκέπτομαι κλασικά την τουαλέτα για το πρωινό κάλεσμα της φύσης. Μπάνιο, στέγνωμα του μαλλιού γρήγορα-γρήγορα με μια πετσέτα. Λίγο ζελέ (όχι και απαραίτητα) στο μαλλί και κατ’ ευθείαν στην ντουλάπα. Παντελονάκι, μπλούζα, παπούτσια και έξω από την πόρτα.
– Το πρωινό μια γυναίκας…
6.30 π.μ. (έχεις σηκωθεί από τα εφτά ξημερώματα για να προλάβεις…) – Σηκώνεσαι για το πρωινό κάλεσμα της φύσης. Μπάνιο – το οποίο περιλαμβάνει δύο χέρια σαμπουάν, μάσκα μαλλιών, ελαφρόπετρα για τα πόδια, λοσιόν σώματος, κρέμα ημέρας, τσιμπιδάκι για τις μικροατέλειες στο φρύδι, 20 λεπτά πιστολάκι – και ξεκινάμε. Βάση, concealer, make up, μάσκαρα, μολύβι, σκιά, κραγιόν! Μετ’ εμποδίων βγαίνεις από το μπάνιο και ανοίγεις διάπλατα την ντουλάπα… Μπορεί να διάλεξες από την προηγούμενη τι θα φορέσεις, έχεις πάντα όμως αμφιβολίες. Ντύθηκες και είσαι έτοιμη… Α, να μην ξεχάσεις να γυρίσεις την τσάντα σου στο κρεβάτι και να βάλεις το περιεχόμενό της στην άλλη σου τσάντα που ταιριάζει με το σημερινό σου outfit. Ουφ! Κουράστηκα και μόνο στη σκέψη….
Και τις περισσότερες φορές -νύχτες κυρίως- ισορροπείς σε κάτι λεπτά, ψηλά τακούνια για να γοητεύσεις τους άντρες. Και το κάνεις. Με τι κόστος όμως; “Πονάνε τα πόδια μου, πονάει η μέση μου, μην περπατάς γρήγορα, κουράστηκα θέλω να καθήσω…” No!
This Is A Man’s Word (Δυστυχώς)
Όσα σουτιέν και αν κάηκαν στις πλατείες αυτού του πλανήτη, όσες γυναίκες και αν πάτησαν γερά στα πόδια τους δίνοντας το καλό παράδειγμα, μια διεστραμμένη συλλογική συνείδηση θέλει τον άνδρα πιο “ικανό”! Τα πράγματα συνεχώς βελτιώνονται (τουλάχιστον στις πιο ανεπτυγμένες χώρες), παρόλα αυτά όμως μια γυναίκα στην αγορά εργασίας είναι χειρότερα αμειβόμενη, βρίσκει πιο δύσκολα δουλειά και συχνά αντιμετωπίζεται ως κατώτερη μέσα στον ίδιο το χώρο εργασίας. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ε. Ε. οι γυναίκες αμοίβονται κατα 17.5% χαμηλότερα για την ίδια θέση εργασίας από τους άνδρες. Επιπλέον, τα τελευταία στοιχεία της Eurostat για την Ελλάδα δείχνουν πως το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες αγγίζει 28,1%, ενώ στους άνδρες βρίσκεται στο 21,7%.
Κι όσο και να είμαι μαζί σας, όσο κι αν είναι εξοργιστικό να θέλει αυτός ο κόσμος να λέει πως προχωρά μπροστά και να εξακολουθεί να διακρίνει τους ανθρώπους σε άνδρες και γυναίκες στο θέμα της εργασίας, αυτή είναι η πραγματικότητα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ!
Μόνο το σεξ δεν φτάνει…
Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις! Από την εμπειρία μου όμως έχω παρατηρήσει πως, ακόμη κι αν ο μύθος του σεξομανή άνδρα έχει καταρριφθεί, μια γυναίκα μπορεί να απέχει από το σεξ περισσότερο από έναν άνδρα. Κι όσο και αν προσπαθώ να το δω ως άθλο, κατόρθωμα ή αυτοσυγκράτηση δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα. Για να μην αναφερθώ σε όλα εκείνα τα αναπάντητα ερωτηματικά που κατακλύζουν το κεφάλι σου κάθε φορά που πέφτεις στο κρεβάτι: “Με θέλει ή απλά θέλει σεξ;”, “Τώρα έχουμε σχέση;”, “Μήπως με περάσει για τσ#@*% που ενέδωσα στο σεξ τόσο νωρίς;”, “Έχω ξυρίσει καλά τα πόδια;”, “Ελπίζω να μην παρατηρήσει την κυτταρίτιδα!!”! Αντί να χαλαρώσεις και να το ευχαριστηθείς αγχώνεσαι περισσότερο…
Γι’ αυτό σου λέω! Δύσκολο να είσαι γυναίκα τη σήμερον… Προτιμώ να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και ο φάκελος γυναίκα να με απασχολεί μόνο, όσες φορές προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σου. Που δεν το λες και λίγο…
Του Λευτέρη Σαββίδη (@lefterix28)
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;
Τα σχόλια είναι κλειστά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Μην το πάρεις προσωπικά, αυτά που γράφω αφορούν σε όλους τους άντρες. Χωρίς παρεξήγηση λοιπόν… Σου είπε κανείς ότι οι γυναίκες έχουν όρεξη να κάνουν όλα αυτά που αναφέρεις στο 3 και αυτό για να είναι με άντρες που δεν φροντίζουν στοιχειωδώς τον εαυτό τους; Και μην πεις ότι το κάνουν για τις άλλες γυναίκες. Αυτή είναι η κλασσική δικαιολογία των αντρών για να «κατηγορούν» τις γυναίκες ανενόχλητοι, αλλά δεν πιάνει πια. Αν εσείς οι άντρες είχατε να διαλέξετε ανάμεσα σε κάποια που τα κάνει όλα αυτά και σε κάποια που δεν τα κάνει, ποια θα διαλέγατε; Μάλλον την πρώτη. ʼρα σταματήστε να κατηγορείτε τις γυναίκες ακόμα και για πράγματα για τα οποία φταίτε εσείς και δείτε λίγο και τις δικές σας ευθύνες. Όσο για τους μισθούς και τα ποσοστά ανεργίας, λογικό είναι οι εργοδότες να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι όταν μια γυναίκα γίνει μητέρα και φυσικά νοικοκυρά δεν θα μπορεί να αποδίδει στη δουλειά της όπως ένας άντρας, ακόμα κι αν αυτό δεν ισχύει. Αν όμως εφαρμοζόταν σε όλες τις χώρες, και στην Ελλάδα, αυτό που ισχύει στις Σκανδιναβικές και έμεναν και οι άντρες στο σπίτι να φροντίζουν τα παιδιά όσο οι γυναίκες τους δουλεύουν, μάλλον τα πράγματα σταδιακά θα άλλαζαν. Απ ότι ξέρω αυτή η δυνατότητα υπάρχει και στην Ελλάδα στο δημόσιο τουλάχιστον, αλλά οι περισσότεροι Έλληνες το παίζουν πολύ άντρες για να δεχτούν κάτι τέτοιο.
Αρχίστε να φροντίζετε λίγο περισσότερο τον εαυτό σας, αντί να θωρείτε δεδομένο ότι όσο απεριποίητοι κι αν είστε οι γυναίκες πρέπει να σας δέχονται, αλλά από εκείνες έχετε την απαίτηση να είναι πάντα «στην τρίχα», ασχοληθείτε και λίγο ουσιαστικά με το σπίτι και τα παιδιά σας, όσοι έχετε, βοηθήστε ουσιαστικά τις γυναίκες σας που οι περισσότερες τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα βγάλουν πέρα, και να είστε σίγουροι ότι η ζωή των γυναικών θα γίνει πιο εύκολη σε όλους τους τομείς. Αλλά μήπως δεν σας βολεύει αυτό γιατί έτσι θα χάσετε την «κυριαρχία» σας;
Προς Ν: Πολλά μπράβο από μένα. Στα περισσότερα ζευγάρια που γνωρίζω οι άντρες είναι οι πασάδες και οι γυναίκες τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Θέλουν και την πίτα ολόκληρη, και το σκύλο χορτάτο.
Και κύριε Σαββίδη, μη νομίζετε πως και οι άντρες είστε λιγότερο δέσμιοι των ορμονών σας. Βλέπε ανδρική εμμηνόπαυση όπου τα επίπεδα της τεστοστερόνης πέφτουν κατακόρυφα και πολλοί άντρες κάποιας ηλικίας παρατάνε γυναίκα και τρέχουν πίσω από πολύ μικρότερες γυναίκες για να επιβεβαιωθούν. Και αυτό είναι επιβεβαιωμένο-χωρίς να δίνει όμως “άφεση αμαρτιών” και δικαιολογίες του τύπου “είναι στη φύση του άντρα να είναι κυνηγός” απλά πάνε περίπατο.
Συμφωνώ Ν.
Είναι αρκετά φαντασιόπληκτο το κείμενο, ελπίζω ο συγγραφέας του όχι…
Κορίτσια (cp & N)! Εξακολουθείτε να ενισχύετε τους λόγους που ένας άνδρας δεν θα ήθελε να είναι γυναίκα. Απλά θα προσθέσω “Συν Αθηνά και χείρα κίνει” Για σκεφτείτε το… 😉 – Όλα τα σχόλια είναι πολύτιμα ε??
Κύριε Σαββίδη, όπως εσείς μας παρουσιάσατε κάποια γεγονότα, έτσι κι εγώ σας αναφέρομαι σε κάποια άλλα τα οποία τα έχω βιώσει τόσο εγώ όσο και άτομα στον ευρύτερο κύκλο μου.
Σίγουρα τα πράγματα και οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύ περισσότερο περίπλοκες αλλά όμως εξακολουθούν να υπάρχουν στερεότυπες συμπεριφορές.
Αυτό γιατί να το αρνούμαστε; Έτσι κι αλλιώς στο εν λόγω άρθρο σας αναφερθήκατε πάνω σε στερεότυπα που αφορούν τις γυναίκες. Κάνω κάπου λάθος;
Cp, όντως αυτά που αναφέρονται στο άρθρο είναι στερεότυπα, πολλά από τα οποία δεν ισχύουν κιόλας.
Κ. Σαββίδη, ναι, τους ενισχύουμε, αφού τους άντρες τους βολεύει οι γυναίκες να τρέχουν για όλα, να προσπαθούν πολύ περισσότερο και αυτοί με πολύ λιγότερη προσπάθεια να είναι οι προνομιούχοι της υπόθεσης. Αντί να ασχολείστε όμως (όχι μόνο εσείς, όλοι οι άντρες) με τους λόγους για τους οποίους δεν θα θέλατε να είστε γυναίκες, μήπως θα ήταν καλό να σκεφτείτε λίγο πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι σωστοί άντρες; Γιατί αργά ή γρήγορα και όσες γυναίκες κοιμούνται ακόμα θα ξυπνήσουν και συμπεριφορές όπως αυτές που αναφέρει η cp δεν θα γίνονται αποδεκτές, οπότε τότε ίσως αναγκαστείτε να παραδεχτείτε ότι θα προτιμούσατε να είστε γυναίκες…
Για να είμαι ειλικρινής δε θα ήθελα να μπω στη λογική “ένας άντρας να γίνει γυναίκα”. Είναι γεγονός πως στην ελληνική κοινωνία είναι σαφώς πιο ευνοημένο φύλο και όσο διαιωνίζονται από τα μέσα τέτοια στερεότυπα θα υφίστανται και τα ανάλογα προβλήματα. Και μέσα σε αυτά τα προβλήματα συμπεριλαμβάνω και συμπεριφορές γυναικών που δεν είναι καθόλου αξιοπρεπείς-και αυτό για να προλάβω τυχόν αντιρρήσεις.
είναι πιο εύκολο να σαι άντρας για όλα τα παραπάνω… αλλά αν ένας άντρας αγαπάει τη γυναίκα του μοιράζεται μαζί της τα βάρη.. σέβεται την ταλαιπωρία της κάθε μήνα.. σέβεται το ότι κι αυτή εργάζεται… δεν την υποτιμά, ούτε νιώθει κόμπλεξ αν αυτή προοδεύει. τη βοηθά με τα παιδιά και όσες δουλείες μπορεί.. όχι από υποχρέωση, αλλά γιατί έτσι αισθάνεται. όπως τον εκτιμά εκείνη, την εκτιμά κι αυτός. αν υπάρχει αγάπη λοιπόν, η ζωή και των δύο γίνεται ευκολότερη και ουσιαστικά όμορφη.. αλλά δυστυχώς κολλάμε στα στερεότυπα κ τα βολέματα και γι αυτό οι γυναίκες τραβάνε τα ζόρια.. αν κι έχω δει κ άντρες θύματα..