Δίνεις και δίνεις στον συντροφό σου. Παίρνεις τα ανάλογα; Για σκέψου…

Μήπως έχεις κάποιο παράπονο μέσα σου; Μήπως νιώθεις ότι μόνο εσύ δίνεις σε αυτή τη σχέση και δεν παίρνεις τίποτα πίσω; Μήπως του τα έδωσες όλα και πολύ γρήγορα; Μήπως του τα έδωσες όλα και δεν πήρες κανένα αντάλλαγμα; Μήπως πάλι του δίνεις τα πάντα και δεν τα παίρνει; Η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα σου εξηγεί πως έχουν τα πράγματα…

Πλένεις τα πιάτα, του κάνεις μασάζ, γυρίζεις από τη δουλειά και παρόλη την κούραση τον φροντίζεις, δεν έχεις χρόνο αλλά βρίσκεις, θέλεις να κοιμηθείς αλλά τον περιμένεις. Είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται, είσαι απολύτως σωστή – λες, και έχει βάλει τις δικές του ανάγκες σε άμεση προτεραιότητα. Δεν βλέπεις τους φίλους σου για να δεις εκείνον, ντύνεσαι στα χρώματα που αγαπάει, ακούς τις υποδείξεις τους και τις ακολουθείς ακόμα κι αν διαφωνείς. Μήπως δεν φταίει εκείνος τελικά; Μήπως τον κατηγορείς άδικα; Σκέφτηκες ποτέ πως νιώθει εκείνος;

“Όταν του δίνεις περισσότερα ο άλλος αναρωτιέται: γιατί μου δίνει τόσα; τα χρειάζομαι; άρα έχω λίγα. Γιατί μου δίνεις αφού δεν σου τα ζήτησα; Προφανώς γιατί εσύ παίρνεις ικανοποίηση από αυτό. Δηλαδή εσύ σε ένα παιχνίδι εξουσίας που πάντα υπάρχει μέσα στη σχέση -άμα είσαι αυτή που προσφέρει- έχεις το πάνω χέρι” σημειώνει η κ. Ζάφειρα.

Άρα μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο αθώα; Και δίνεις, δίνεις, δίνεις… “Περίμενε! Δίνεις γιατί; Γιατί περιμένεις να πάρεις. Πάντα υπάρχει μια χρέωση εκεί ε; Πάντα όταν δίνεις από πίσω υπάρχει μια καταγραφή και περιμένεις να πάρεις. Και όχι μόνο λογικό είναι αλλά και υγιές να περιμένεις να πάρεις. Υγιές δεν είναι να συνεχίσεις να δίνεις περιμένοντας να πάρεις όταν βλέπεις ότι δεν παίρνεις τίποτα. Και όχι μόνο όταν βλέπεις ότι δεν παίρνεις τίποτα. Όταν παίρνεις και απόρριψη παράλληλα”. Ουφ!

Δεν είναι μπακάλικο, να μετράς. Στην αρχή μιας σχέσης ειδικά όλοι δίνουμε. Το βλέπεις το πράγμα όμως πως πάει. Και κρίνεις ανάλογα. Παίρνεις τις αποφάσεις σου.

Και ξανασκέψου την άλλη πλευρά. Όταν δεν έχεις ζητήσει και ο άλλος έρχεται και σου δίνει τα πάντα, πως νιώθεις; Πνίγεσαι. Τρομάζεις. Γίνεσαι καχύποπτη. Ε; Αναρωτιέσαι γιατί;

Μπορεί να σκεφτεί διάφορα… “Αφού δεν ζήτησα εγώ γιατί το κάνει. Αρα, δεν το κάνει για να καλύψει δικές μου ανάγκες, τις οποίες και δεν εξέφρασα. Άρα; Έχει να κάνει με τις δικές της ανάγκες. Γιατί δίνει; Γιατί το έχει ανάγκη. Για ποιο λόγο; ή γιατί έχει ανάγκη να με δεσμεύσει -δηλαδή δίνοντάς μου πράγματα με υποχρεώνει ή έχει ανάγκη να αισθάνεται ο καλός που δίνει πράγματα κτλ. κι εγώ είμαι ο κακός ή για να έχει το πάνω χέρι στη σχέση” λέει η ψυχολόγος.

Ναι, αλλά εκείνος γιατί δεν δίνει; “Γιατί δεν είναι απαραίτητο να είμαστε όλοι στην ίδια φάση”.

Κι αν τα έχεις δώσει όλα και δεν έχεις πάρει, τι κάνεις; Φεύγεις; “Μπορείς να το εκφράσεις αυτό. Το συζητάς. Άλλα, πρόσεξε, για άλλη μια φορά εσύ δίνεις και δεν ξέρεις αν θα πάρεις. Γιατί ο άλλος δεν είναι τυφλός. Τη ζει τη σχέση, είναι στη σχέση. Ακόμα κι εκεί η συνεισφορά είναι δική σου: το να ανοίξεις το επικοινωνιακό παιχνίδι. Βάζεις ακόμα και την κουβέντα”.

Υπάρχει όμως και χειρότερο. Υπάρχουν και γυναίκες σε σχέσεις που δίνουν, δίνουν, δίνουν κι εκείνος δεν τα παίρνει κιόλας. Δεν θέλει.

Υπάρχει ξαφνικά περίπτωση, μετά από συζήτηση, μετά από προσπάθεια, να πάρεις τελικά; “Το μόνο που θα πάρεις είναι τη συνειδητοποίηση. Το μόνο που θα μάθεις είναι -αν καταφέρεις και χτυπηθείς με τον εαυτό σου- το γιατί μένεις σε μια σχέση που δεν παίρνεις τίποτα. Κάτι προφανώς παίρνεις εκεί. Ίσως την ικανοποίηση ότι είσαι εσύ αυτή που δίνεις”.

Ή ότι δεν είσαι μόνη σου και έχεις κάποιον στη ζωή σου -έστω κι αν δεν σε ικανοποιεί. “Ναι. Ή ότι καταφέρνεις και κρατάς εσύ τη σχέση. Ότι εσύ είσαι σε μια σχέση και είσαι η καλή της σχέσης, αυτή που κρατάει το σπίτι. Παίρνεις αυτή τη σαγήνη για τον εαυτό σου”… Ενώ ουσιαστικά είσαι σε μια σχέση που είσαι το “θύμα” του εαυτού σου πρώτα από όλα!

“Θεωρώ πολύ χειρότερες τις περιπτώσεις που είσαι σε μια σχέση όχι μόνο που δίνεις και δεν παίρνεις τίποτα, αλλά που δίνεις και ο άλλος δεν θέλει να τα πάρει. Γιατί είναι πολλές οι γυναίκες σε τέτοιες σχέσεις. Που λένε πάρε κι ο άλλος είναι συναισθηματικά ανάπηρος και δεν μπορεί ούτε να πάρει. Και επιμένουν. Λες και θα τον αλλάξουν”. Είναι σχεδόν σίγουρες ότι θα το κάνουν. I know. Been there done that! Μεγάλη παγίδα…

Τι σημαίνει δεν μπορεί να πάρει; “Δεν θέλει ο άνθρωπος να δεσμευτεί, δεν θέλει να μπει στη σχέση. Δεν μπορεί να πάρει”. Και σου μοιάζει αυτάρκης, ότι δεν σε έχει ανάγκη. Σου παραλύει το σύμπαν και θυμώνεις ακόμα περισσότερο.

“Μπορεί και να είναι. Δεν θέλει να σε έχει ανάγκη. Μπορεί να μην θέλει να σε χρειάζεται. Κι εσύ να βάζεις, να βάζεις πράγματα για να του είσαι απαραίτητη, να σε σκέφτεται, να σε έχει ανάγκη… Κι αυτός απλά να μην σε έχει ανάγκη. Και το κακό ποιο είναι; Ότι οι γυναίκες συνηθίζουν να το κάνουν αυτό. Κι όσο περισσότερο το κάνουν τόσο ο άντρας απομακρύνεται”. Ξανά ουφ!

Φαύλος κύκλος. Κι όσο εκείνος συμπεριφέρεται έτσι, τόσο πεισμώνεις. Δεν με θέλεις; Τώρα θα δεις… τώρα θα σε σαγηνεύσω… πάρε κι αυτό, πάρε κι εκείνο, πάρε και το άλλο, πάρε, πάρε, πάρε…

της Ξένιας Ιωάννου

Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Δήμητρας Ζάφειρα