Πρέπει να τα συζητάμε όλα με τους φίλους μας; Κάνει να τα λέμε όλα;

Κι αφού έχεις τελειώσει, αφού έχεις εξιστορίσει τα πάντα, η φίλη παίρνει το λόγο… “Δεν σου αξίζει. Δεν είσαι ευτυχισμένη. Παράτησέ τον να ησυχάσουμε. Αφού βλέπεις πόσο “μπιπ” είναι. Τα ίδια τράβαγα κι εγώ. Και είδες που καταλήξαμε τελικά…”. Σχόλια, κριτική, άποψη, φιλτραρισμένα μέσα από τις δικές της εμπειρίες, από τα δικά της βιώματα και ενδεχομένως από τα δικά της απωθημένα; Ή απλά αντικειμενική, ψύχραιμη, χωρίς να παίρνει θέση, με μοναδικό στόχο να σε στηρίξει, να σε ακούσει;

Τελικά, να τα λέμε όλα;

Γιατί μπορείς να συγκρατηθείς και να τα κρατήσεις μέσα σου; Θα σκάσεις! Θέλεις κάπου να τα πεις, να ξεφορτώσεις το βάρος που σε πνίγει… Το θέμα είναι σε ποιον!

“Αν ο φίλος είναι αληθινός το να του πω όλα όσα έχω μέσα μου είναι σαν να κάνω μια συνεδρία με τον ψυχολόγο μου ή μια εξομολόγηση στον πνευματικό. Με ξαλαφρώνει, με αποφορτίζει, με βοηθάει να εκλογικεύσω βγάζοντάς τα και βλέποντάς τα πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Με κάνει να μοιράζομαι τη λύπη μου και να την κάνω μισή, να διπλασιάζω τη χαρά μου” σημειώνει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.

Οι παγίδες…

“Το θέμα είναι πόσο καλός φίλος είναι αυτός που με ακούει, έτσι ώστε πραγματικά να μπορώ να τον εμπιστευτώ και να αισθάνομαι ασφαλής στη συνέχεια. Αν μου λέει και τη γνώμη μου… πόσο σίγουρη είμαι ότι η γνώμη του είναι σωστή, ρεαλιστική και ωφέλιμη;” τονίζει η κ.Μαυράκη.

“Πολλές φορές οι άνθρωποι δίνουν συμβουλές με βάση αποκλειστικά τα προσωπικά τους βιώματα. Υπάρχει λοιπόν πολύ μεγάλος κίνδυνος να γίνει μια γενίκευση και ό, τι συμβαίνει σε μένα να πω ότι συμβαίνει σε όλους και να παρασύρω τον άλλον. Άρα λοιπόν επειδή κρίνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος με βάση την περιορισμένη προσωπική του εμπειρία, η συμβουλή που θα σου δώσει δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι αντικειμενική, ρεαλιστική και εξειδικευμένη στην δική σου περίπτωση. Κι επίσης δε σου λέει πράγματα από τη δική του περίπτωση που είναι τελείως διαφορετική”.

Μην ξεχνάς λοιπόν πάντα να συνυπολογίζεις τις καταστάσεις. Να μοιράζεσαι, αλλά να ζυγίζεις καλά μέσα σου τις συμβουλές που ακούς και την αντικειμενικότητά τους, γιατί μερικές φορές όσο καλή πρόθεση κι αν έχει ο φίλος, είναι δύσκολο να απεμπλακεί από τα δικά του βιώματα. Αυτό μπορεί να σε παρασύρει σε μια απόφαση που αργότερα ίσως σου κοστίσει, ίσως καταλάβεις πως ήταν λάθος. Και τότε τι γίνεται;

Μπορεί να μοιράζεσαι με λεπτομέρειες το σκηνικό, τον καβγά, το πρόβλημα, όμως κανείς δεν μπορεί να είναι μέσα στο πρόβλημα. Δεν το έζησε. Την περιγραφή του άκουσε κι από κει και πέρα το κατανόησε βάση των δικών του παραμέτρων.

Προσοχή!

“Πρέπει να μοιραζόμαστε με τους φίλους μας όσα εκείνοι μπορούν να αντέξουν και να διαχειριστούν σωστά. Για παράδειγμα: αν έρθω, σου πω όλα μου τα βάσανα, περιμένω να μου δώσεις σωστή λύση και συνέχεια σου τη λέω γιατί δεν μου έδωσες τη σωστή λύση… αυτό είναι άδικο για έναν φίλο. Γιατί στο κάτω-κάτω, ο φίλος σου δεν έχει πτυχίο ψυχολόγου-θεραπευτή και συμβούλου για οτιδήποτε άλλο” υπογραμμίζει η ψυχολόγος.

“Για αυτό θα πρέπει να σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε στον φίλο μας: τι μπορεί να “σηκώσει”, τι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να αντέξουμε αν μας μαλώσει ή αν μας ακυρώσει ή αν μας πει τι βλακείες κάναμε… Θα το δεχτούμε αυτό; Του το λέμε, είμαστε και έτοιμοι να ακούσουμε τη γνώμη του, να είμαστε ψύχραιμοι με αυτά που θα ακούσουμε και να μην πάρουμε τοις μετρητοίς ό, τι μας λέει αν κρίνουμε ότι δεν είναι αυτό που μας λέει αντικειμενικά σωστό” συνεχίζει η κ.Μαυράκη.

Μερικά πράγματα που πρέπει να τσεκάρεις

-Πόσο σίγουρη είσαι για την αντικειμενικότητα, την ουδετερότητα και την κρίση του φίλου σου.

-Την αντοχή του ακούσει αυτά που θα του πεις.

-Σιγουρέψου ότι για αυτό που θα πεις, αντέχεις και την κακή κριτική.

-Αναρωτήσου: θα με βοηθήσει που θα το πω; Το λέω μόνο για να το ξεφορτωθώ από πάνω μου -οπότε μου έδωσε το αφτί του ο φίλος μου- τα είπα και τελείωσε; Περιμένω κάτι περισσότερο; Μπορεί να μου δώσει αυτό το κάτι περισσότερο ο φίλος μου; Αν μου πει κάτι θα με επηρεάσει; Έχω μυαλό και γνώση να καταλάβω αν μου ταιριάζει ή όχι η συμβουλή που μου δίνει;

Ξένια Ιωάννου, Αγγελική Χριστοπούλου

Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Χρυσούλας Μαυράκη