Σαντορίνη, 2009
Πέρισυ δηλαδή. Είχα πάει διακοπές με την παρέα μου. Μόνη. Ελεύθερη. Ήμουνα στα πολύ καλά μου. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν με απασχολούσε τίποτα. Διασκέδαζα με τους φίλους μου. Κάθε βράδυ χορεύαμε μέχρι το πρωί. Από μπαρ σε μπαρ, από club σε club. Όλο το νησί ένα βότσαλο στα πόδια μας… Κανένα πρόγραμμα. Κάναμε ό, τι θέλαμε. Υποχρεώσεις δεν είχαμε, singles ήμασταν όλοι και “τα σπάγαμε”.
Ένα βράδυ, είπαμε να περάσουμε μια βόλτα κι από ένα μαγαζί που παίζει και λίγα ελληνικά. Δεν ήταν και τόσο του γούστου μας και το είχαμε αποφύγει τόσον καιρό στο νησί. Εκείνο το βράδυ όμως, είπαμε να αλλάξουμε ρεπερτόριο…
Πήγαμε. Μπήκαμε. Και μόλις είδα το σερβιτόρο, έχασα τη φωνή μου. Τόσο που του την έπεσα κανονικά. Μπήκα μπροστά του, του έκλεισα το δρόμο του και του είπα: “Δεν πας πουθενά”. Η αλήθεια είναι ότι με κοίταξε απορημένος, αλλά και κολακευμένος. Παρόλα αυτά το έπαιξε άνετος. Και όλο το υπόλοιπο βράδυ με “έπαιξε” ωραιότατα.
Ήξερε τις σωστές δόσεις. Νύχτα δούλευε, τόσες γυναίκες είχε γνωρίσει. Φαινόταν ότι είχε κάνει το φλερτ επιστήμη. Ερχόταν, με κερνούσε ένα σφηνάκι, έφευγε. Με αποκαλούσε με διάφορα προκλητικά κοσμητικά επίθετα. Έφευγε. Μισή ώρα αργότερα περνούσε δίπλα μου, με έπιανε και έφευγε. Τα είχα δει όλα.
Όταν τόλμησα να τον ρωτήσω τί ώρα τελειώνει, χαμογέλασε. Το ήξερε τελικά πολύ καλά το παιχνίδι. “Βιάζεσαι” μου είπε. Ξενέρωσα. Φοβήθηκα. Είχε τεχνηέντως δημιουργήσει όλων των ειδών τις φαντασιώσεις στο κεφάλι μου και τώρα με βάζει στον πάγο. Ανασφάλεια και πάθος μαζί. Επικίνδυνο coktail. Δεν θα του περάσει, σκέφτηκα. Και όχι μόνο το σκέφτηκα, το ξεστόμισα κιόλας. Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Σίγουρα θα με πέρασε για καμιά πεινασμένη, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Του είπα πως όπως και να ‘χει, σήμερα θα κοιμηθεί μαζί μου.
Λειτούργησε. Δεν φτάσαμε βέβαια μέχρι το σπίτι του, δεν κοιμηθήκαμε καν μαζί. Ούτε τα ρούχα μας καλά-καλά δεν βγάλαμε. Ούτε καν. Με βούτηξε, με τράβηξε στο κουζινάκι και… Ούτε το φως δεν ανάψαμε. Ούτε το τηλέφωνό του δεν μου έδωσε. Ούτε εγώ το δικό μου.
Χαθήκαμε. Δεν τον ξαναείδα ποτέ.
Φωτεινή, Σαντορίνη 2009
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
na bgalete ki alles istories einai teleieies!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΓΩ ΖΩ ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ!!!ΓΝΩΡΙΣΤΙΚΑΜΕ ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ ΚΟΙΝΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΤΟ FB!!!ΕΠΕΜΕΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΩ ΕΓΩ 29 ΑΥΤΟΣ 25 !!ΕΙΧΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ!!ΟΛΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΠΕΜΕΝAN ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ !!!ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΚΡΥΓΟΡΩ ΒΓΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ!!!ΟΜΟΡΦΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΚΤΛ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΡΙΞΟΥΝ!!!ΦΑΝΗΚΕ ΑΠ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΡΑ ΛΕΩ ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΟΠOΥ ΒΓΕΙ!!!!ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΚΡΥΓΟΡΩ ΛΕΩ ΟΚ!!!ΦΕΡΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ!ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΣΑ ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗΝ ΕΒΓΑΙΝΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΘΕΣΗ !!ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΕΔΕΧΝΕ ΠΩΣ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΧΑΛΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟΥ ΦΕΡΟΤΑΝ ΑΨΟΓΑ!ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΟΛΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΓΩ ΤΟΥ ΛΕΩ ΟΚ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΓΑΛΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΚΕΙ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ !ΟΛΟΙ ΠΑΘΑΜΕ ΣΟΚ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΛΕΓΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ !!ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΑΚΕΤΑΡΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΧΑΣΕΙ(ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ ΤΥΨΕΙΣ)ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ !!!! ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΤΑ ΠΟΣΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΟΣΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ ΣΕ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!!!ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ!!!ΟΙ ΔΚΟΙ ΤΟΥ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΥΨΕΙΣ ΔΕ ΞΕΡΩ !!!ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ….ΞΕΡΩ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΕΛΩ ΧΡΟΝΟ!!!ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΟΙΚΤΗΚΕ !!ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΞΕΡΩ!!!! ΥΣ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΛΩΝΑΜΕ ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΚΟΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΕΡΑ !!ΘΑ ΒΡΩ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΑΛΛΑ ΠΩΣ……………….