Καλησπέρα!
Είχα στείλει πριν κάποιους μήνες την ιστορία μου (Δες την ιστορία της εδώ). Είχα μάθει πως είμαι έγκυος και ήμουν σε δίλημμα για το αν θα κρατήσω το παιδί ή όχι καθώς ο σύντροφός μου δεν το ήθελε κι εγώ είμαι στο τελευταίο έτος των σπουδών μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα σχόλια των αναγνωστών ήταν πάρα πολλά και πολλά από αυτά με βοήθησαν ψυχολογικά. Η απόφαση -την πήρα μόνη μου κατά 90%, ο σύντροφός μου δεν συμφωνούσε- ήταν να κρατήσω το παιδί.
Σήμερα είμαι σχεδόν 5 μηνών. Χθες έμαθα ότι περιμένω αγοράκι! Διάβασα ξανά τα σχόλια και με κάποια από αυτά έκλαψα και βουρκώνω και τώρα που γράφω.
Όλο αυτό μου θυμίζει πόσο άσχημα πέρασα εκείνη την περίοδο, πόσο τυχερή είμαι που πήρα αυτή την απόφαση αλλά μου φέρνει και τύψεις για το ότι σκέφτηκα σοβαρά την έκτρωση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νιώθω πολύ ευάλωτη συναισθηματικά -ίσως να φταίει η εγκυμοσύνη, ίσως το ότι χθες έμαθα το φύλο του παιδιού μου. Ίσως το ότι για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό είδα το αγόρι μου να είναι όπως ήταν και πριν μείνω έγκυος… τρυφερός.
Να κλαίει όταν μάθαμε πως είναι αγοράκι, να τρέχει κατευθείαν να αγοράσει κουβερτούλα της ΑΕΚ για το μωρό!! Έπαιρνε τηλέφωνο στο αμάξι τους φίλους του για να τους το πει. Τόσο καιρό ποτέ δεν τον είδα τόσο ενθουσιασμένο.
Δεν έχω λόγια για να εξηγήσω αυτήν την αλλαγή. Όπως δεν έχω λόγια για να εξηγήσω την αλλαγή που φέρνει στην ζωή μας μια εγκυμοσύνη και η προσμονή για την γέννηση ενός παιδιού…
Αν είχα κάνει την έκτρωση τα πράγματα τώρα δεν θα ήταν έτσι. Ήταν η καλύτερη επιλογή να το κρατήσω. Κι αν ο σύντροφός μου δεν ήθελε να συμμετέχει σε αυτό, αυτός θα έχανε. Γιατί πιστεύω πως μια νέα ζωή περισσότερα σου δίνει παρά σου παίρνει. Κι ας σου συμβαίνει αυτό στα 22.
Ευχαριστώ όλους όσους διάβασαν την ιστορία μου τον Νοέμβριο και είπανε την γνώμη τους… Ήταν τελικά σημαντικό!!!
Ηρώ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Είχα διαβάσει την ιστορία σου, τότε. Βλέπεις και μόνη σου ότι η καλύτερη επιλογή ήταν να κρατήσεις το παιδάκι σου. Είναι πολύ ευχάριστο το ότι ο σύντροφός σου άλλαξε στάση. Κι αν αντέδρασε έτσι τώρα που μάθατε το φύλο του παιδιού, σκέψου στην γέννα…!!! Αλλά βρε κορίτσι μου ΑΕΚτζή πήγες και βρήκες? Κι έχεις κι αγοράκι… σε λυπάμαι! Ο δικός μου γιος πήγε στο γήπεδο στα 2 του για πρώτη φορά, στα 3.5 είναι ήδη… χούλιγκαν και λέει ότι θέλει να κάνει και… τατουάζ της ΑΕΚ. Σοβαρά σε λυπάμαι!!! χεχε Με το καλό γλυκιά μου, με έναν πόνο!!!
Μπράβο κοπέλα μου! Συγχαρητήρια για την επιλογή σου.. Μακάρι να είχα κι εγω τη δύναμη να το κρατήσω παρόλο που είχα χωρίσει με το συντροφο μου οταν το εμαθα κι ας είμαι 20 χρονών. Εύχομαι όλα να πανε καλα..
mpravo na nai gero t paidaki kai na sai panta eutuxismenh stn zwh s
Ηρώ είμαι μία από εκείνες που σχολίασαν τότε το πρόβλημά σου και χαίρομαι που σήμερα βλέπω μια τόσο θετική εξέλιξη. Επίσης η γέννηση ενός παιδιού φέρνει πολλή χαρά αλλά και πολλή εξάντληση με αποτέλεσμα οι σχέσεις να δοκιμάζονται κάθε στιγμή. Οπλίσου με υπομονή και όρεξη που είμαι σίγουρη ότι έτσι κι αλλιώς στα 22 σου την έχεις άφθονη. Μακάρι να είχα γίνει κι εγώ μαμά, πολλά χρόνια νωρίτερα. Με το καλό το μωράκι σας και να πάνε όλα υπέροχα στη νέα σας ζωή.Να χαίρεστε το αντράκι σας!
Δεν φαντάζεσαι πόσο ευχάριστο είναι αυτό που γράφεις! Να είστε πάντα καλά και ευτυχισμένοι και με το καλό να ερθει και το μωράκι σας! Βέβαια, άλλαξε του ομάδα σε κάτι ερυθρόλευκο 🙂 Μακάρι όσες υπήρξαν ή θα υπάρξουν στην θέση σου να νιώσουν στο τέλος τόσο όμορφα όσο εσύ!
ΤΕΛΕΙΑ…ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ Κ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΒΡΗΚΕΣ.ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΗΣΟΥΝ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ Κ ΑΣ ΜΗΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ.ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ Κ ΑΣ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.ΚΑΘΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ.Κ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΣΑΣ ΔΕΝΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ Κ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ. ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ 22 ΑΠΟΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΕΤΙΚΑ. ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!!!
Μπραβο σας!!! Το καλυτερο εκανες που το κρατησες!! Σας ευχομαι να πανε ολα καλα να ειναι γερο το μωρακι σας και εσεις ευτυχισμενοι!!!!! πολλα φιλακια
Συγχαρητήρια κορίτσι μου για την απόφασή σου!Αυτή η απόφαση ήταν και θα είναι πάντα η σωστή σε τέτοιες περιπτώσεις!Εννοείται πως όταν συμβαίνει εγκυμοσύνη χωρίς να έχει σχεδιαστεί, υπάρχει μία κάποια αναστάτωση και σοκ και από τις δύο πλευρές..Ωστόσο όταν πρεσβεύει η λογική και η αγάπη που πρέπει να είναι οδηγός μας σε ό,τιδήποτε κάνουμε, τα πράγματα εξομαλύνονται και με ψυχραιμία κάνεις το καλύτερο…Και εγώ στην ηλικία σου αν τυχόν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα τρελλαινόμουνα..Είσαι πολύ ώριμη και θα γίνεις μια σπουδαία μανούλα..Τι κι’ αν είσαι 22 τι κι αν είσαι 32….Κανείς δεν είναι ουσιαστικά έτοιμος ποτέ να γίνει γονιός, από την άποψη όχι ότι δεν θα αγαπάει το παιδί του αλλά από το γεγονός ότι θα χρειαστεί να κάνει λίγο πέρα τις δικές του ανάγκες, τα ενδιαφέροντά του, τον εγωϊσμό του ουσιαστικά..Ένα παιδί ανεξάρτητα από την κούραση και τον κόπο που κάνεις για να το μεγαλώσεις είναι πάντα δώρο θεού-και ας λες ότι είσαι άθεη- και μόνο ευλογία μπορεί να φέρει σε μία γυναίκα αλλά και στον σύντροφό της..Επ ουδενί δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρούμε ζωές, να αντιμετωπίζουμε την ανθρώπινη αξία τόσο επιφανειακά, σκοτώνοντας ουσιαστικά τον ίδιο μας τον εαυτό…Όλα στην ζωή εξάλλου είναι τόσο ρευστά, ποτέ δεν ξέρεις αν έχεις βρει τον για πάντα σύντροφό σου, αν θα βρεις ή θα παραμείνεις στην τέλεια δουλειά, σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι…Πως μπορείς λοιπόν να προαποφασίζεις και να προκαθορίζεις το μέλλον ενός παιδιού??Αν θα του προσφέρεις υλικά αγαθά, αν κάτι δεν πάει καλά με τον σύντροφό σου κλπ…Όλα αυτά δεν είναι παρά φτηνές δικαιολογίες που κρύβουν μέσα τους δειλία, εγωϊσμό, στενομυαλιά και άλλα ωραία….ʼνθρωποι είμαστε όλοι μας και οι αδυναμίες μας είναι πολλές και μεγάλες..Δεν πρέπει όμως να μένουμε σε αυτές αλλά να ατενίζουμε με ηρωϊσμό και θάρρος την πορεία μας σ’ αυτό τον κόσμο, να ξεπερνάμε τα τρωτά όριά μας και να αντιμετωπίζουμε και τα καλά και τα κακά με στωϊκότητα…Εύχομαι ό, τι καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου, τον σύντροφό σου που πάω στοίχημα ότι είναι πολύ καλό παιδί όπως και εσύ και όλα θα πάνε καλά..Με το καλό ο μπέμπης και να θυμάσαι πάντα ότι οι δυσκολίες που θα υπάρξουν δεν θα πρέπει να σε λυγίζουν αλλά να σε δυναμώνουν και να σε πεισμώνουν..Με ένα πόνο για μια ζωή γεμάτη χαρές και προσωπικές επιτυχίες..
Συγχαρητήρια κοριτσάκι μου!!! Να ναι γερό!!! Ηρωϊδες είναι αυτές που το κρατάνε μόνες τους! Θέλει πολλή δύναμη!
Τελικά ο φίλος σου τι έκανε,είναι δίπλα σου τώρα? θέλει το αναγνωρίσει και να κρατήσει επαφή με το παιδί του?
ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!
Μπράβο!!!πολύ καλά έκανες!!!!δεν ξέρεις πώς στα φέρνει η ζωή…έμεινα έγκυος στα 22…σπούδαζα τότε ακόμα…έκανα έκτρωση…είμαι πλέον 42, προσπαθώ πάνω από 10 χρόνια να κάνω παιδί και δεν μπορώ….θεία τιμωρία???τί να πω….
Με έκανες και δάκρυσα κούκλα μου!!! Συγχαρητήρια για σένα πάνω απο όλα και θα δείς πόσο δυνατή και ολοκληρωμένη θα νιώσεις μόλις γνωρίσεις το γιό σου απο κοντά. Με το καλό και να είσαι καλά
Συγχαρητήρια κοριτσάκι μου!!! Πήρες τη καλύτερη δυνατή απόφαση!!! Μια παρόμοια ιστορία έζησα κι εγώ…. ήμουν 22 όταν έμεινα έγγυος και ο σύντροφός μου τότε (τώρα πλέον άντρας μου) ήταν τρομακτικά αρνητικός για την εγκυμοσύνη μου!!! Αν θα το πιστέψεις… ακόμη και 1 χρόνο αφότου είχε γεννηθεί το παιδί, μου έλεγε γιατί το κράτησα κι ότι δεν το ήθελε… ʼκουσα μια φορά τη θεία μου, “οι άντρες αργούν να αντιληφθούν να καταλάβουν ότι έχουν κάνει παιδί, ενώ οι γυναίκες είναι διαφορετικά… γιατί μεγαλώνει μέσα τους.” Δυσκολευόμουν να τη πιστέψω γιατί έλεγα…. “μα καλά δε βλέπει που μεγαλώνει ένα πλάσμα ανάμεσά μας;” Κι όμως δεν το ”έβλεπε” ακόμη.. Κατάλαβε ότι έχει παιδί αφ’ότου άρχιζε να του μιλάει… να τον λέει μπαμπά και να περπατάει!!! Γι’αυτό έτσι και σου συμβεί κάτι παρόμοιο μην ανησυχήσεις… Βλέπω τον άντρα μου τώρα που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη κόρη μας. Τρελαίνεται για το παιδί μας, δίνει τα πάντα, βλέπω πως αγκαλιάζονται και νομίζω ότι είναι “ερωτευμένοι”!!!! Τώρα πλέον μου λέει ότι δεν θέλει να μάθει ποτέ το παιδί μας ότι ήταν αρνητικός απέναντι στην ύπαρξή του και ότι ευτυχώς που επέμενα και το κράτησα γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτός ο άγγελος ανάμεσά μας!!! Στα 25 μου πλέον, είμαι στον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και αυτός που ήθελε πιο πολύ ένα ακόμη παιδί στην οικογένειά μας είναι ο άντρας μου…. είδες πως αλλάζουν οι άνθρωποι;;; Σε λίγους μήνες περιμένουμε το αγοράκι μας!!! Να είσαι γερή… “οπλήσου” με μπόλικο κουράγιο και να ξέρεις…. θα δεις πως με τη πραγματική σας αγάπη, οι καλύτερες μέρες έρχονται!!!
Κι εμένα μου θύμισες την δική μου ιστορία. Έμεινα έγκυος στην ηλικία σου και γέννησα την κόρη μου στα 22, δεν είχα πάρει καν το πτυχίο μου και ήθελα να κάνω και μεταπτυχιακό. Ο άνδρας μου, 24 τότε, τα είχε χάσει εντελώς (και με το δίκιο του) και μόνο όταν είδε την μικρή για πρώτη φορά κατάλαβε τι συμβαίνει γύρω του. Τον επόμενο χρόνο αποκτήσαμε την δεύτερη κόρη μας και πέρσι γέννησα και τον γιο μας. Όλα αυτά μέσα σε 5 χρόνια και δεν είμαστε καν 30! Όπως λέει και η Μαντώ από κάτω μην ανησυχήσεις αν τον δεις λίγο απόμακρο. Του ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε, είναι κι εκείνος μικρός ακόμα και μην ξεχνάς ότι εμείς το αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά και δενόμαστε πολύ περισσότερο με το μωρό. Μπορεί να τον κερδίσει με το που θα τον κοιτάξει για πρώτη φορά, με το που θα γελάσει ή όταν θα αρχίσει να κάνει βηματάκια και να μιλάει. Δεν υπάρχει πάντως περίπτωση να μην τρελαθεί με το μωρό του. Με το καλό να γεννήσεις το μωράκι σου και να χαρείς όσο περισσότερο μπορείς την εγκυμοσύνη. 🙂