Καλησπέρα σας!
Θα ήθελα τη γνώμη σας… Ή θα με βοηθήσετε να ηρεμήσω ή να αγχωθώ πολύ περισσότερο!
Είμαι 27 χρόνων κι έχουμε πέντε χρόνια διαφορά. Είμαστε μαζί περίπου ένα χρόνο χωρίς προβλήματα, τσακωμούς, διαφωνίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Καλώς ή κακώς, τα Σαββατοκύριακα μένουμε μαζί, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω πιέσεις και αντιδράσεις από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Οπότε τι κάνω σε αυτή την περίπτωση; Ερώτημα πρώτο.
Σε λίγο καιρό αλλάζουμε και οι δύο δουλειά κι εγώ θα δουλεύω από τις 8π.μ. Έως 8μ.μ κι αυτός από τις 5μ.μ. έως τη μία το βράδυ και τα Σαββατοκύριακα!!! Πιστεύετε ότι θα αντέξουμε σε τέτοιους ρυθμούς ή θα χαθούμε τελείως;
Δεν είμαι καμιά που θέλω γάμους και πανηγύρια, αλλά εγώ σαν μόνη λύση βρίσκω να συγκατοικήσουμε, αλλά θα έχω αντιδράσεις από την οικογένειά μου. Να αρραβωνιαστούμε και τέτοια μου φαίνεται ότι είναι πολύ νωρίς!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αχ, τι να κάνω; Βοηθήστε με να βρω μια λύση για όλους…
Ολίβια
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Koukla mou 27 xronon gynaika kai skeftesai ti tha pei i oikogeneia sou???? an einai dynaton.. den exeis na xaseis kati. kane o,ti goustareis! eleos dld…
ΟΛΙΒΙΑ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΩΤΑ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΣΟΥ.ΕΠΙΣΗΣ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΑΝ ΑΓΑΠΙΕΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΛΑ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΟΥΝ,ΕΠΙΣΗΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ!ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ!ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙΣ Η ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ!ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ..ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.
Στα 27 σου δεν νοείται να σε νοιάζει τι θα πουν οι δικοί σου! Ένας αρραβώνας δεν θα σου προσφέρει τίποτα παραπάνω από μια επιβεβαίωση στην οικογένεια σου πως τους συμμερίζεσαι και κάνεις ότι σου πουν- διαφωνώ με αυτό ειδικά σε αυτή την ηλικία. Μπορείς απλά να δεις πως θα πάει και αν δεν τραβάει τα βάζετε κάτω και ψάχνετε εναλλακτικές. Προς Θεού! Μην μιλήσεις για γάμο γιατί το έχασες το παιχνίδι! Και η συμβίωση μια χαρά είναι! Πάντως, για’μένα, αυτό που πρέπει πρώτα απ’όλα να κάνεις είναι να θέσεις όρια στην παρεμβατικότητα των δικών σου. Τότε θα μπορέσεις πιο ήρεμα να δεις τι θα κάνεις. Σου εύχομαι τα καλύτερα!
nomizw oti sthn hlikia poy vriskesai einai dikaiwma s na kaneis ayto poy pragmatika goystareis xwris na rwthseis thn gnwmh kanenos !!!! mhn se niazei pws 8a antidrasei h oikogeneia s sto endexomeno mias sygkathkhshs me t filo s . oso gia ta wraria ths doyleias 8ewrw pws an agapieste pragmatika mporeite na vreite polles ena llaktikes
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ”ΤΑΞΙΔΙ”ΔΙΚΟ ΣΟΥ.ΒΑΛΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ.ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ.
εχεις ενα δικιο..σε καταλαβαινω…ειμαστε στην ιδια ηλικια .Αν υπαρχει αρκετη πιεση απο τους δικους σου και εαν οντως θες πραγματικα να προχωρησεις ,δωστε απλα εναν λογο ,εαν συμφωνει και η αλλη πλευρα.κανονικα αν σε θελει πολυ θα πρεπει να κατανοησει τον λογο που γινεται αυτο..αλλιως…..υπαρχει προβλημα πιστευω.δωστε εναν λογο και αν χαλασει κατι ( που ευχομαι να μην γινει),τι ειχες και τι εχασες.αν με καταλαβενεις….ελπιζω να βοηθησα!!!φιλακια
Κοίτα ,εχω βρεθεί στην δική σου θέση και δεν γίνεται να εχεις και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη —-Η συγκατοίκηση δεν είναι σχολική εκδρομη η κάτι απλό όπως το φαντάζεσαι —-προκαλέι πίεση να είσαι με τον άλλο κάθε μέρα και ειδικά με τα φοβερά δύσκολα ωράρια που μας περιγράφεις οτι θα έχετε —-Εγω νομίζω οτι πρέπει να μην βιαστείς να μπείς σε καταστάσεις τέτοιου είδους πρωτού να είσαι τελείως σίγουρη για το ότι αυτή η σχέση θα αντέξει στο χρόνο και οτι εξελίσσεται σε κάτι σοβαρό —-Ένας χρόνος που είστε μαζί είναι ακόμα νωρίς για τέτοια κίνηση (άποψη μου) —-Το ότι μένεις μαζί του τα Σαββατοκύριακα δεν λεέι κάτι —γιατι αλλο ένα δίήμερο και άλλο το κάθε μέρα και να μοιράζεσαι και τα έξοδα και τις ευθύνες ενος σπιτιού έτσι ? —-Οπότε περιμενε λίγο καιρό να δείς πως θα εξελιχθεί η σχέση και πρώτα , πρώτα αν θα αντέξει τελικά σε αυτά τα ώράρια που μας λές ——Όσον αφορά τους γονείς σου , κάθισε τους κάτω και εξήγησε τους ήρεμα οτι δεν ζούμε στο 1950 και οτι οταν έρθει η ώρα και ΕΣΥ η ίδια είσαι σίγουρη και έτοιμη 100% να παντρευτείς θα είναι οι πρώτοι που θα το μάθουν —Είσαι 27 χρονών και όχι 10 —-αν αυτοι δεν το καταλαβαίνουν ε, τι να πω —-προσπάθησε να επιμένεις οτι το να παντρευτείς πρέπει να το αποφασίσεις εσύ η ίδια και οχι εκείνοι η το συγγενολόι —Με την επιμονή σου κάποια στιγμή θα το καταλάβουν —Καλή τύχη σου έυχομαι —
ΚΟΙΤΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ, ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙΤΕ…ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ.ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ. ΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙΣ ΠΡΩΤΑ; ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΖΟΥΜΕ;ΚΑΙ ΑΝ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΤΕ, ΜΕΤΑ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ;ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ; ΟΧΙ, ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΕΖΗΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΘΩΟΙ..ΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΕΞΑΛΛΟΥ;;ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ !!!!!
καθηστε οπως ειστε καποιο καιρο χωρις να σκεφτεσαι τους γονεις σου,δειτε πως θα παει και αν ολα πανε καλα προχωρηστε στο επομενο βημα.
Κανένα πρόβλημα ΔΕΝ βλέπω πουθενά.
Θα πάτε να πιάσετε τις δουλίτσες σας, θα πείτε ένα μεγάλο ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, Θα βλέπεστε όταν έχετε χρόνο και όταν οι υποχρεώσεις το επιτρέπουν κι αυτό είναι όλο.
Οι γονείς που κολάνε σ’ όλο αυτό;; Στην ερωτική ζωή μιας 27χρονης τι λόγο μπορούν να έχουν;;
Αλλά όταν ζεις μαζί τους μέχρι να γεράσεις αυτά παθαίνεις….. είσαι “υποχρεωμένη/νος” να δίνεις και λόγο.
Δώσε λόγο τώρα