Καλησπέρα!
Πρώτη φορά νιώθω την ανάγκη να γράψω. Χρειάζομαι μια γνώμη από κάποιον ουδέτερο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι 24 χρόνων κι έχω κάνει δύο σχέσεις -ας τις πω σχέσεις, αφού κράτησαν μόνο ένα-δυο μήνες. Κλασική περίπτωση που ο άλλος θέλει να περάσει καλά δυο-τρεις φορές και μετά “γεια”.
Πληγώθηκα, πόνεσα, άλλαξα σαν άνθρωπος. Έφτασα στο μηδέν πιστεύοντας πως δεν κάνω για σχέση, πως απλά πρέπει να το δεχτώ.
Η δεύτερη σχέση τελείωσε τον περασμένο Μάιο. Ο λόγος άγνωστος. Ήμασταν καλά και ξαφνικά το σκηνικό της απομάκρυνσης το ξαναζούσα. Λιγότερα τηλέφωνα, λίγες συναντήσεις και φυσικά η κορύφωση ότι δεν ήθελε να βγούμε για τα γενέθλιά μου με φίλες.
Ήμασταν μαζί ένα μήνα και για να νιώθει άνετα κάλεσα και φίλους του, όμως, μου είπε στο τηλέφωνο ότι δεν θα νιώθει άνετα με την παρέα μου, ενώ γνωριζόταν και με τις δύο κολλητές μου. Αφού είχα πληγωθεί και παλιότερα το πήρα σαν δείγμα ότι κι αυτός ίδιος είναι και απλά έκλεισα το τηλέφωνο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν ήθελα να πληγωθώ. Όμως ήμουν ερωτευμένη κι έκανα πρώτη κίνηση το ίδιο βράδυ. Από τότε, ήταν ψυχρός, τελείως θυμωμένος, με είπε εγωίστρια. Μόνο εγώ έκανα κινήσεις, ώσπου έπρεπε να ρωτήσω αν είμαστε μαζί ή αν θέλει να χωρίσουμε.
Η απάντηση ήταν: “όχι, δεν έχει να κάνει με σένα, καμία σχέση” κλπ. κλπ., όμως η στάση του ίδια. Δεν υπήρχε πουθενά. Κι εγώ με ένα μήνυμα, του μίλησα άσχημα και το τελείωσα.
Από τότε δεν με ενόχλησε ξανά κι εγώ προχώρησα. Μετά από λίγο καιρό, ήμουν και μόνη μου καλά. Όμως, το παρελθόν ξαναχτυπά και μετά από τέσσερις μήνες με πήρε τηλέφωνο.
Μιλήσαμε κανονικά. Ήθελε να βρεθούμε κι έκανε προσπάθειες. Υποσχόταν ότι θα τα αλλάξει όλα. Και πάλι του μίλησα άσχημα.
Όμως, λίγο η μοναξιά, λίγο ότι ένιωθα κάτι, ήθελα να βρεθώ μαζί του. Κι έγινε. Το είδα και σαν εκδίκηση. Τελικά, το αποτέλεσμα ήταν να δεθώ ακόμα πιο πολύ, να θέλω να είμαστε κανονικά μαζί. Αλλά όλα έδειχναν πως μας ένωνε το σεξ, αφού και οι συναντήσεις και τα τηλέφωνα ήταν λιγοστά.
Βρισκόμασταν μία φορά την εβδομάδα και τηλεφωνιόμασταν επίσης μία φορά τη μέρα. Εγώ ήμουν παράλογη ή όντως με ήθελε να περνάει καλά; Πολλές φορές το τελείωνα, αλλά έβρισκε τα κουμπιά μου και γυρνούσα. Απλά έλεγε να μην πιέζω καταστάσεις, ότι εγώ φταίω και οι ανασφάλειές μου, να δώσω χρόνο κλπ. κλπ. Δικαιολογίες. Και δεν με βλέπει μόνο για να περνάει καλά…
Όμως, ένα βράδυ, μου μίλησε κάπως άσχημα και κατάλαβα ότι δεν θέλει και πολλά πολλά, επειδή εγώ ήθελα να μιλήσουμε πέντε λεπτά πριν κοιμηθώ. Εκεί μίλησα πάλι άσχημα και αποφάσισα να το τελειώσω. Κι έτσι έγινε.
Μια εβδομάδα στεναχωρέθηκα κι εδώ και δυο μήνες ζω υπέροχα. Διασκεδάζω με τις φίλες μου και είμαι καλά. Φυσικά και θέλω μια σχέση, αλλά όχι να περάσω τα ίδια.
Και είπα, αν βρεθεί ένα καλό παιδί θα κάνω κάτι μαζί του κι ας μην μου αρέσει. Κι έτσι έγινε. Υπάρχει κάποιος, πολύ καλό παιδί, με καλή δουλειά, με θέλει πολύ, σκέφτεται το πιο πέρα. Θέλει σχέση και μόνο.
Κι ενώ στην αρχή με κολάκευε κι έλεγα θα κλείσω τα μάτια, ξαφνικά ένιωθα αηδία για αυτόν τον άντρα. Πραγματικά, τον βλέπω και αηδιάζω στη σκέψη ότι θα κάνω κάτι μαζί του.
Από την άλλη, φοβάμαι τη μοναξιά ή μην ξαναπληγωθώ. Και σε όλη αυτήν την πίεση, σκέφτηκα τον πρώην και του είπα τι νιώθω: “Ξέρω πως δεν μου αξίζεις, πως θες να περνάς καλά, αλλά σε σκέφτομαι και σκέφτομαι και την έλξη που είχαμε στις προσωπικές μας στιγμές…”. Κι αυτός μου έλεγε ότι του λείπω, ότι θέλει να με δει, ότι πάντα βιαζόμουν και τέτοια…
Όταν όμως αποφάσισα να μην κάνω τίποτα με το καλό παιδί -είμαι νέα, μπορώ να περιμένω να ερωτευθώ ξανά και να μην συμβιβαστώ- δεν ήθελα ούτε τον πρώην.
Γιατί; Ήθελα και θέλω να είμαι μόνη. Αλλά μιλάμε που και που.
Τελικά τι θέλω; Τι πρέπει να κάνω; Πείτε μου τη γνώμη σας. Περιμένω πως και πως να βρω λύση στο χάος μου…
Σέμι
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Τι θελεις αναρωτιεσαι?Χρονο και να κατσεις να σκεφτεις και να τα βρες με τον εαυτο σου.Εσωτερικη ανασκοπηση κανε καλή μου.Επαναπροσδιορισμο των αναγκων σου. Μεινε μονη σου, κανε πραγματα ενδιαφεροντα, βρες μια δουλεια αν δεν εχεις ηδη βρει, ασχολήσου με δημιουργικά πραγματα που να γεμιζουν το χρονο σου και να σε ευχαριστουν.Βγες με την παρεα σου, πήγαινε γραψου σε γυμναστηριο, γεμισε το κενο σου χρονο και καποια στιγμη χωρις να το καταλάβεις θα΄ρθει ο ενας και “μοναδικος” που θα σε ταρακουνήσει, όλα αυτα που μας γραφεις για το τωρινο και προηγουμενο αγορι σου δεν ειναι τιποτε άλλο παρα μονο παραφιλολογιες.
Μου βγάζεις οτι έχεις λανθασμένη εικόνα για τους άντρες, τις σχέσεις και το πώς είναι μια σχέση. Εχεις κάποια στάνταρ στο μυαλό σου που μάλλον δεν είναι ρεαλιστικά. Επίσης φαίνεσαι παρορμητική και αυτοκαταστροφική. Μάλλον τους πιέζεις, μιλάς άσχημα, μετά αλλάζεις γνώμη, μετανιώνεις και ζητάς τα ρέστα. Μίλα με κάποια γυναίκα μεγαλύτερη που εμπιστεύεσαι ή κάποιον άντρα για τους προβληματισμούς σου. Ίσως βοηθηθείς λίγο.
ΣΕΜΙ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΣΧΕΣΕΙΣ —ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΝΑ ΚΟΛΛΑΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ —ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ Η ΑΓΟΡΙ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ , ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΚΙΝΕΙ ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ —ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΤΑ ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΣΕ ΕΒΛΕΠΕ ΩΣ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ, ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ —ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ , Ο ΑΛΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΑ ΑΦΟΥ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ —ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΞΑΚΡΙΒΩΜΕΝΑ , ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΣ ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ —ΤΩΡΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ “ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ” ΑΦΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΔΕΝ ΣΕ ΕΛΚΥΕΙ , ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ —-ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΕΛΚΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ —-ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟ ΨΑΞΙΜΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ —–ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΣΟΥ , ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΙΡΙΖΕΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ —ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΛΙΚ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Κ.Τ.Λ —ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΑΔΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ , ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ —-
Να είσαι σίγουρη πως αν “το καλό παιδί” ήταν ιδανικός για’σένα θα είχε καταφέρει να σε “ξεκλειδώσει”. Και από την άλλη, δεν γίνεται να θέλουμε όσους είναι καλοί ή πληρούν κάποια πρότυπα. Αυτό που χρειάζεσαι είναι να χαλαρώσεις και να μην το πολυσκέφτεσαι γιατί θα κάνεις κι άλλα λάθη. Ήδη, ανέφερες παρορμητικές συμπεριφορές σου, σου φαίνεται νορμάλ αυτό? Αν δεν καταλάβεις εσύ πρώτα τι θες, κάνεις δεν θα μπορέσει να στο δώσει. Μην βιάζεσαι και μην φέρεσαι σαν απελπισμένη. Βρες τα με τον εαυτό σου και όλα θα γίνουν.
ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΣΧΕΣΗΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΙΑΣΥΝΗ.ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ.ΟΧΙ!!!! ΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ,ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.ΟΣΟ ΔΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΞΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ,ΑΦΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΑΛΛΟ,ΑΣΤΟΝ…ΗΡΕΜΗΣΕ,ΒΡΕΣ ΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ…ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΒΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ….
αισθανομαι οτι εχεις εμμονη με το θεμα της σχεσης και μια ακομη πιο εμμονη οπτικη… μια σχεση ειδικα στους καιρους μας χρειαζεται ανασα κι ελευθερια για να τραφει… εισαι πολυ καταπιεστικη με τον εαυτο σου πανω απολα…γινεσαι αυτοκαταστροφικη… πρεπει να ηρεμισεις και να δεις τι χρειαζεσαι…εχω περασει το ιδιο προβλημα και δεν ειμαι οπτιμιστρια.. αλλα οσο κι αν το ζοριζεις δεν θα σου ερθει… μια καλη συμβουλη ειναι να το συζητησεις μεναν ψυχαναλυτη..σιγουρα θα σε καθοδηγησει σωστα και θα ανακαλυψεις απο τι πηγαζει αυτο..ισως κατι που αγνοεις να σου προκαλει αυτες τις σκεψεις και την πιεση..ωστοσο κανε κατι για τον εαυτο σου….και οταν εισαι ετοιμη θα το δεις..
ισως να ειναι μπροστα σου….