Είμαι η Άννα και η δική μου ιστορία είναι από αυτές που σε κάνουν να νιώθεις ότι πρωταγωνιστείς σε κάποια δραματική ταινία…
Όλα άρχισαν πριν 8 χρόνια, όταν τον γνώρισα. Ήταν κατά 18 χρόνια μεγαλύτερος κι εγώ τότε στα 16. Ήθελα απλώς έναν έμπειρο και ώριμο άντρα και λιγότερο μια σοβαρή σχέση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε μια σχέση κάπως επιφανειακή αρχικά, αλλά σταδιακά φούντωνε. Τρείς μήνες μετά μου αποκαλύπτει πως είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά, πράγμα που το είχα υποψιαστεί ωστόσο δεν τον χώρισα, καθώς περνούσα μοναδικά μαζί του και δεν ήθελα κάτι περισσότερο.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ! Μέρα με τη μέρα εξελισσόταν σε έναν φλογερό, γεμάτο πάθος και τρέλα έρωτα. Δεν περνούσε ούτε μια μέρα χωρίς να προσθέσει κάτι παραπάνω σε αυτό που νιώθαμε. Έτσι μεγάλωνε στάλα στάλα αυτός ο έρωτας, χωρίς να σταματάει κάπου, για χρόνια…
Περιττό να αναφέρω πόσο δύσκολα ήταν όλα πλέον και για τους δυο. Από τη μια να λιώνουμε από έρωτα κι από την άλλη εκείνος να μοιράζεται.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περνούσε έτσι ο καιρός, ώσπου όλο αυτό έφτασε σε οριακό σημείο και πλέον σκεφτόταν το διαζύγιο. Μέσα σε αυτό το διάστημα υπήρξαν φορές που ήθελα να δώσω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο, επειδή δεν άντεχα άλλο να τον μοιράζομαι όμως πάντα με διαβεβαίωνε πως τελικά θα έμενε μαζί μου και με έπειθε να κάνω υπομονή.
Έτσι περνούσε ο καιρός χωρίς εγώ ποτέ να τον πιέσω για τίποτε. Ήρθε η στιγμή που πήρε την μεγάλη απόφαση, ένα χρόνο πριν και μίλησε στη γυναίκα του. Έγινε πανικός μεγάλος! Όλο το σόι του αντέδρασε πάρα πολύ άσχημα. Τον απειλούσαν, τον εκβίαζαν ψυχολογικά κτλ. Και παράλληλα έψαχναν εμένα και την οικογένειά μου. Μια συμπεριφορά τριτοκοσμική…
Εν ολίγοις, εκείνος δεν άντεξε όλη αυτήν την πίεση και τον εκβιασμό για τα παιδιά του και έκανε πίσω. Με άφησε και γύρισε στη γυναίκα του. Πόνος ανείπωτος.
Πέρασε πολύς καιρός. Δεν είχαμε επικοινωνία καμία. Εν τω μεταξύ, εγώ έκανα μια νέα σχέση απλά για να απαλύνω λίγο τον πόνο μου. Κάνενα αποτέλεσμα. Ώσπου από το πουθενά, κι ενώ προσπαθούσα να μαζέψω τα κομμάτια μου, ήρθε και με βρήκε λέγοντάς μου ότι δεν αντέχει άλλο να ζει έτσι κι ότι μετάνιωσε φοβερά και συνειδητοποίησε ότι μαζί μου θέλει να είναι.
Με παρακαλούσε με κλάματα. Εγώ που επίσης δεν άντεχα να κοροϊδεύω τον εαυτό μου, αλλά και ούτε αυτόν που ήταν δίπλα μου, τον συγχώρεσα και τον δέχτηκα. Με πολύ μεγάλο φόβο και πολλές αμφιβολίες, αποφάσισα να τον ξαναεμπιστευθώ. Τον αγαπούσα. Τον συγχώρεσα και για μέρες μετά έκλαιγε για ό, τι μου έκανε και μου ορκιζόταν ότι αφού του έδωσα μια ευκαιρία, τώρα θα μου έδινε τα πάντα. Θα με κάνει μαμά, θα με κάνει ευτυχισμένη, θα…, θα…, θα…
Πέρασαν κάποιοι μήνες και πιο αποφασισμένος από ποτέ της μίλησε, της εξήγησε, της ζήτησε διαζύγιο. Εκείνη το είδε πιο ψύχραιμα αυτή τη φορά καθώς έβλεπε ότι δεν πήγαινε άλλο, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έκαναν και οι δύο.
Οι υπόλοιποι όμως κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να τον σταματήσουν, με μέσα που δεν διανοείσθε!!! Έδειχνε όμως να αντιστέκεται. Σίγουρος για την απόφασή του και δυνατός.
Ώσπου, λοιπόν, πάλι δεν άντεξε και πάλι έκανε πίσω, πάλι με χώρισε, έπειτα από όλα όσα μου έλεγε μέσα σε αναφιλητά εκείνη τη μέρα που με βρήκε… Ο πόνος απλά ανείπωτος.
Τώρα έχουν περάσει δυο μήνες κι έχω ακυρώσει οποιονδήποτε τρόπο επικοινωνίας και πονάει απίστευτα. Είμαι σε μια κατάσταση απίστευτη. Απλώς δεν πέθανα…
Πώς είναι δυνατόν να το κάνει κάποιος όλο αυτό; Πώς είναι δυνατόν η άλλη να τον έχει δεχτεί ξέροντας ότι η καρδιά και το μυαλό του είναι αλλού; Πώς είναι δυνατόν να τον αγαπώ ακόμα, πως;
Δεν υπάρχει τρόπος να διαχειριστώ αυτό που μου προκάλεσε και δεν το προσπαθώ καν. Το χειρότερο όμως είναι να ξέρω ότι από δω και πέρα θα ζω με ένα κενό και μια παγωνιά μέσα στην ψυχή, μια θλίψη στο βλέμμα…
Η αλήθεια της ψυχής μου όμως είναι ότι δεν το μετάνιωσα και δεν θα το κάνω ποτέ. Ούτε και θέλω να ξεχάσω. Θέλω να θυμάμαι όλα όσα έζησα κι ένιωσα κοντά του κι ας με πονάνε. Με αυτόν τον άνθρωπο έζησα τον απόλυτο έρωτα που είναι κάτι το ανεκτίμητο και παρά το τεράστιο τίμημά του, άξιζε.
Αναγνωρίζω το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί και δεν περιμένω την κατανόηση παρά μόνο όσων είχαν την τύχη να συναντήσουν τον αληθινό έρωτα. Γιατί αν δεν αφεθείς στην αγάπη είναι σαν να μην τη γνώρισες ποτέ…
Θα σε αγαπώ για πάντα καρδιά μου!!!
Άννα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ‘αλλη που τον έχει δεχτεί” είναι η γυναίκα του και τους ενώνουν δυο παιδιά αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι. Η γυναίκα δεν θέλει να διαλύσει το σπίτι της και είναι εύλογο και λογικό.Και αν αυτός δέχεται τέτοια τρελή πίεση απο τον κύκλο του να μη χωρίσει, σκούρα τα πράγματα.
Μπράβο όμως του 34ρη με την 16χρονη…μωρε μπράβο…Καλός χαλβάς κι αυτός…
να βρεις εναν ανθρωπο της ηλικιας σου που να εχετε τα ιδια ενδιαφεροντα και να ενδιαφερεται πραγματικα για εσενα! αυτος κοιταει την οικογενεια του και τη ζωη του! εσυ θελεις εναν ανθρωπο διπλα σου που να εισαι για αυτον η δευτερη προτεραιοτητα του?? προσγειωσου στην πραγματικοτητα γιατι οι κοπελες της ηλικιας σου εχουν σχεσεις με ατομα της ηλικιας τους και οχι με παντρεμενους με παιδια. απελευθερωσου απο αυτη τη σχεση η οποια ανηκει οριστικα στο παρελθον και ασχολησου με τον εαυτο σου και το μελλον σου. την επομενη φορα να κανεις καλυτερες επιλογες για να μην εισαι εσυ η πικραμενη στο τελος. καλη τυχη!
Φαίνεσαι αρκετά συνειδητοποιημένη και αυτό είναι θετικό. Εγώ το μόνο που θα σου πώ είναι ότι επειδή έχω ζήσει παρόμοια κατάσταση, πολλές φορές εξιδανικεύουμε τον άλλον. Δεν λέω ότι δεν τον αγάπησες, ότι δεν έζησες τον απόλυτο έρωτα αλλά πολύ φοβάμαι ότα αν τον ζούσες στην καθημερινότητα, πιθανόν και να τον απομυθοποιούσες. Τράβα μπροστα και κράτα σαν φυλαχτό τα συναοσθήματα που ζήσατε γιατί κατά τα άλλα δεν είναι ότι καλύτερο να φέρεις το βάρος ότι ίσως και να ήσουν η αφορμή να χαλάσει μια οικογένεια, Σου το λέω με πολύ αγάπη γιατί φυσικά και δεν έχεις την αποκλειστική ευθήνη αλλά νομίζω ότι δεν είναι ζωή να παίρνεις τα “ψύχουλα” που περισεύουν όσο και να τον λάτρευεις,Το έζησα και εγώ και αυτό που ξέρω, είναι ότι άξιζα κάτι καλύτερο και όχι να ζω μέσα στο ψέμα και στην αβεβαιότητα. Πάρε τον χρόνο σου και όλα περνάνε. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός!!!!!!
Anarotiemai giati kapoies gynaikes de sevontai katholou ton eafto tous… toso i syzygos pou tin exei exeftelisei, oso kai i eromeni… pos einai dynaton na dehesai piso kapoion akomi kai an eheis paidia mazi tou an se ehei akyrosei toso? na dehto mia apistia tis stigmis alla ohi kai olo afto, me proshima ta paidia… kai apo tin alli oi uposheseis oti tha horisei… apla o kurios aftos pernaei kala kai me tis dyo kai afou to dehontai aftes, ola kala…
Όταν αγαπάς είναι δύσκολο να καταλάβεις και να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά. Όμως όταν δεχόμαστε να αγαπάμε ζώντας το όνειρο μισό και μοιρασμένο πρέπει να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και να ψαξουμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας…γιατί ο έρωτας για να είναι αληθινός πρέπει να είναι κι ολοκληρωμένος. Αλλιώς είναι ενα παραμύθι και τα παραμύθια σίγουρα αρέσουν…στην πραγματικότητα όμως ζούμε…
Δεν μπορείς να στηρίζεις την ευτυχία σου στην δυστυχία κάποιου άλλου! Μας γράφεις ένα κατεβατό για το πώς νιώθεις εσύ. Για το πώς μπορεί να ένιωθε όλα αυτά τα χρόνια η γυναίκα του και τα παιδιά του αναρωτήθηκες ποτέ σου? Έχεις καταλάβει ότι μπήκες σε μια οικογένεια και την χώρισες? Ήσουν ένα 16χρονο χωρίς όρια και ηθικούς φραγμούς και όσο μεγαλώνεις αντί να συνειδητοποιείς το τι έκανες και το πώς συμπεριφέρθηκες και να αλλάξεις αυτή την συμπεριφορά, συνεχίζεις. Αυτό που αποκαλείς εσύ ερώτα και πάθος εγώ το μεταφράζω ότι έχουμε γεμίσει από Τζουλιες!
νομίζω πως δεν έπρεπε να μπλέξεις…από την αρχή…παντρεμένος με παιδιά?δεν σκέφτηκες την οικογένεια…τα παιδιά..την γυναίκα του?γιατί να είσαι η αιτία να διαλυθεί αυτό το σπίτι?ναι..εκείνος…είχε πήξει με τα παιδιά…με τη ρουτίνα…γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτή η καθημερινότητα σε κουράζει..και εκείνος καλακεύτηκε από σένα..ήθελα να ξεφύγει από την καθημέρινότητά του..τη λυπάμαι αυτή τη γυναίκα..που παλεύει όλη μέρα να φέρει βόλτα το σπίτι ..τα παιδιά..και ο ανδρούλης της..να ζει το Love story.πόσο πολύ πρέπει και αυτή να έχει πονέσει..για τα λάθη σας..για τη προδοσία..αλλά τον συγχωρεί..από αγάπη και για τα παιδιά. δεν έχεις παιδιά…γιαυτό δεν ξέρεις…τι σημαίνει έχω οικογένεια..λυπάμαι και σένα..αλλά έκανες εξ’αρχής λάθος…επρεπε να ελέγξεις τα συναισθήματά σου…κάνε κουράγιο τώρα..το ήξερες απτην αρχή πιστεύω..ότι και να γίνει …μη έρθεις ποτέ σε επαφή.είσαι μικρή και πρέπει να κοιτάξεις μπροστά.
Οταν το έμαθες ήταν πολύ νωρίς, θα μπορούσες να έχεις φύγει αλλά όπως λες “περνούσες καλά” !!Σου εύχομαι όταν παντρευτείς, κάποια άλλη σαν και εσένα να “περνάει μοναδικά” με τον άντρα σου!
Κάθε τέτοιο love story νομιζουμε οτι εινια και το μοναδικό. Και εγώ έχω ζήσει κάτι παρόμοιο, και ναι νομιζω ότι ήτανε η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης που όμως δεν θα μάθει ποτε κανεις (εκτος βέβαια απο την οικογενεια του – δυστυχως ή ευτυχώς). Τετοιες ιστορίες δεν έχουν σχέση με την ηλικία, ούτε το επίπεδο των ανθρώπων που εμπλεκονται. Φταιτε και οι 2 γι αυτο που εγινε… και ναι ητανε μαγικό γαιτι ήτανε απαγορευμενο, και ναι ισως να μη ξανανιωσεις ΠΟΤΕ σου κατι τοσο δυνατό γιατί (hopefully) η επόμενη σχέση σου δεν θα ειναι απαγορευμένη. Όσο εγωιστικό και αν ακούγεται να χαίρεσαι που βγήκες αλώβητη απο αυτή την ιστορία – πιο πολύ απο ότι αυτός. Είσαι νέα, και θα ξαναερωτευτεις κάποιον που ίσως να μη σου προσφέρει τόσο έντονες καταστάσεις, αλλά θα κάνεις πράγματα μαζί του που δεν μπορουσες να κανεις με έναν απαγορευμένο έρωτα. Έχει και αυτό τη γλύκα του, και πιστεύω ότι κάπου μέσα σου σου έχει λείψει και αυτό. Όταν το βρεις… θα ειναι πολύ όμορφα και γλυκό, και αρκετο για να μεινεις μια ζωή μαζί με έναν τέτοιο άνθρωπο… και όχι με κάποιον που σας ένωνε κυρίως το πάθος…μια άλλη γυναίκα και παιδιά … Μην ανησυχεις… άδραξε την ευκαιρια και προχωρα. Να σκεφτεσαι ποσο τυχερή είσαι που το έζησες, και που σου δίνεται η ευκαιρία να προχωρήσεις. DO IT !! Η ζωη ειναι ωραια.. ακόμα…
sumfwnw me thn maria, akoma ki an fainomaste sklhres! makari na diaskedasei mia allh omorfh 16xronh me ton diko sou antra sto mellon! fantasou pws 8a einai esy na kuoforeis to paidi tou ki ekeinos na 3enophdaei! oxi mono mia vradia, alla gia xronia! h fysh, to karma.., opws 8es pes to! alla ta epistrefei pisw ola auta kai malista ston uper8etiko va8mo!
ΒΑΣΙΚΑ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ.ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ “ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ” ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΕΞΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟ ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΘΑ ΧΩΡΙΖΕ.ΤΩΡΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΦΟΥ ΑΥΤΟΣ ΣΕ ΑΦΗΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΦΗΣΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ
tha ime ilikiinis mazi sou..den se simpono..ta provlimata su ine epidis exis ksero kefali ke den skeftese ti sinepies ton prakseon su
Συμφωνώ με Fay και mary!
Η άλλη κοριτσάκι μου τον δέχτηκε γιατί μαζί του είχε δύο παιδιά… γιατί τον αγαπάει ίσως και γιατί την αγαπάει κι αυτός… μαζί σου απλά περνούσε καλά! Εδώ εσύ τον δέχτηκες 18 χρόνια μεγαλύτερο, παντρεμένο και πατέρα 2 παιδιών, δεν θα τον δεχόταν εκείνη που έχει μαζί του οικογένεια? Και δεν θέλω να σε κρίνω από ηθικής πλευράς αλλά από συναισθηματικής. Πρέπει να ερχόμαστε και λίγο στην θέση του άλλου. Εσένα θα σου άρεσε να στο έκαναν αυτό? Έχεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να νιώσει μια γυναίκα που έχει αποφασίσει να περάσει την ζωή της με αυτόν τον άνθρωπο, που έχει γεννήσει τα παιδιά του, που έχει ονειρευτεί την ζωή της με αυτόν? Πιστεύεις ότι μπορεί να τα παρατήσει όλα αυτά έτσι απλά?
κοριτσια πηρατε φορα….. εσεις κρινεται ποιον?τον ερωτα……ο ερωτας τ παθος η αγαπη ειναι ενα θειο δωρο….δεν υπαρχει λογικη σ αυτο….οσο κ ν θες δεν ελεχγεται…….αννα,εισαι ευλογημενη π εζησες κατι τοσο υπεροχο……
Θα ηθελα να σε ρωτησω τι ενιωθες μολις εμαθες οτι ειναι παντρεμενος ; Δεν σε σταματησε καθολου ; Αυτος ο δεσμος που λεγεται γαμος δεν σου λεει τιποτα ; Σκεφτηκες ποτε οτι αυτος ανηκει σε μια αλλη γυναικα και εσυ παντα θα εισαι η δευτερη. Τοσο πολυ δεν εκτιμας τον εαυτο σου ;Λογικο μου φαινεται που παντα γυρναει στη γυναικα του, φοβαται.Εχει να χασει πολλα. Χαραμιζεις τα νιατα σου για μια σχεση που δεν εχει μελλον. Οταν θα εισαι στη θεση της γυναικας του θα καταλαβεις τι της εκανες ακριβως.
Τελικά όσα χρόνια και αν περάσουν σε αυτή τη ζωή οι άντρες θα είναι πάντα ευνοημένοι. Και τη σύζυγο και τη γκόμενα. Και εδώ και εκεί. Και αλλού.
Αννα (ή όπως σε λένε) καλά που υπάρχεις και εσύ και συντηρείται ο γάμος του.Την έχεις κάνει πύραυλο τη σύζυγο και μόνο απο αντίδραση και ανταγωνισμό με τη μικρή(εσένα) δεν πρόκειται να τον αφήσει ποτέ.
Και επειδή είσαι μικρή και ρομαντική, καλός ο έρωτας και τα λουλούδια αλλά πρέπει να έχεις και λίγο μυαλό στο κεφάλι σου η ζωή δεν βγαίνει με αδιέξοδες αγάπες και μή διαθέσιμους άντρες.
ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ… ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ…Η ΑΠΑΤΗΜΕΝΗ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ… ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ…ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΑ ΚΟΙΝΑ.
ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝΕ. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ ΟΠΩΣ ΛΕΣ…ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ ΖΗΣΑΜΕ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΕΖΗΣΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΤΙΣ ΔΕΜΕΝΕΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΓΥΡΙΣΕ ΠΑΛΙ.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΞΕΡΕΙ,ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙ. ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΟΤΙ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΗΤΑΝΕ ΑΛΗΘΙΝΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΒΕΝΑΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ… Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ.ΑΝ ΕΦΕΥΓΕ ΕΚΕΙΝΗ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΕ ΛΕΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΗΤΑΝΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ…
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ!
Να αισθάνεσαι πολυ χαρούμενη και τυχερή που εζησες εναν τέτοιο δυνατό έρωτα. Θέλεις όμως αυτο το πράγμα για τον εαυτό σου; Να είσαι η δεύτερη; Γιατι δε βλέπω αυτός ο άντρας να παίρνει μια ξεκάθαρη απόφαση. Μάλλον τον έχει βολέψει αυτη η κατάσταση. Θελεις Να μοιράζεσαι εναν άντρα και να μην έχεις ποτέ την αποκλειστικότητα στη ζωή του; Νομίζω πως αυτο το πράγμα δε σου αξίζει. Συμφωνώ πως υπήρχαν ευτυχισμένος στιγμές αλλα δες τι δυστυχία σου προκαλεί αυτη η σχέση. Απο τα λεγόμενα σου, φαίνεται πως είναι ένας άνθρωπος που επηρεάζεται πολυ απο τη γνώμη των άλλων. Δε θα ήθελες εναν άντρα δυναμικό που να είναι μόνο δίπλα σου και να στηρίζετε ο ένας τον άλλο, να κάνετε οικογένεια; Γιατι να ασχολείσαι με τα ημιμετρα και να είσαι δυστυχισμενη; Βγες επιτέλους απο αυτήν την κατάσταση, βρες τον εαυτό σου και προσπάθησε να γίνεις ευτυχισμένη με εναν άντρα που θα σε έχει πρώτη προτεραιότητα στη ζωή του. Αυτο σου αξίζει.
Φαντάσου πόσο ‘ανείπωτος’ ήταν ο πόνος για την γυναίκα του….
Αλλά πιο πολύ λυπάμαι εσένα που έχασες 8 χρόνια απ τη ζωή σου,τα ωραιότερα χρόνια της ζωής σου και αναλώθηκες σε κάτι που δεν σε έβγαλε πουθενά,ήταν αδιέξοδο απ την αρχή!
Αυτός είχε το ζεστό του σπιτάκι,το ζεστό του φαγάκι κ αποφάσισε τον τελευταίο χρόνο αυτής της 8χρονης παράνομης σχέσης να κάνει κίνηση να χωρίσει? δηλαδή εσύ 7 χρόνια με τι σκεπτικό καθόσουν κ περίμενες? οτι θα γίνεις εσύ η καλή του γυναικούλα κ θα κάνετε άλλα παιδάκια,καλύτερα απ τα δικά του? ήταν προφανές απ την αρχή οτι προτειμά την ρουτίνα του κ την καλοπέραση του παρά να ξεβολευτεί κ να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα μαζι σου!
τι άλλο να σου πω… περαστικά σου!
ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΝΝΑ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ…. ΛΥΠΑΜΕ…ΔΙΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟΥ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΚΑΘΕ ΜΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΕ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΥΜΠΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΓΥΡΙΖΩ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ Η ΑΔΙΚΗ ΚΑΚΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΚΑΚΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΟΥ…Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ…ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ….ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΓΙ’ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΞΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ…ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ….ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΝΤΟΥΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΦΥΓΕ ….ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΞΕΧΝΑΓΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΔΙΟΤΙ ΤΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ;;;;ΕΣΥ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ…..ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΒΑΛΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΙΣ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ……ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ;;;;ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΦΕΛΗΣ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΤΑΖΕΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΕΝΝΟΕΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΝΟΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥΣ…..ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ…ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ…..
ΦΥΓΕ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ. Ψυχή και σώμα.
Καταρχήν θα ήθελα να πω οτι όλα δυστυχώς η ευτυχώς είναι μέσα στη ζωή. Επίσης δεν μπορεί κανένας να κρίνει ή να λυπάται ούτε την κοπέλα, ούτε τον σύζυγο ή την απατημένη συζυγο. Οι παράγοντες που οδηγούν τους ανθρώπους σε τέτοιες καταστάσεις είναι πολλοί και επειδή δεν τους γνωρίζουμε είναι λάθος να μεροληπτούμε. Στην συγκεκριμένη ιστορία έχω να πω όμως οτι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Στην προκειμένη όλοι έκαναν το ίδιο λάθος και δεύτερη φορά. Θα μπορούσα να δικαιολογήσω την κοπέλα την πρώτη φορά που ήταν μικρή και άπειρη αλλά όχι και την δευτερη φορα που εις γνώση της ξανακύλισε. Το ίδιο όμως ισχύει και για τη συζυγο που πρέπει να είναι σίγουρη οτι ο άντρας της ΠΟΤΕ δεν θα της είναι πιστος γιατί προφανώς υπαρχουν κάποια κενά στον γαμο τους ή και φθορα. Σίγουρα το περιβάλλον ομως στο οποίο θα μεγαλώσουν τα παιδιά της δεν θα είναι υγιές και ιδανικό. Τώρα ο συζυγος κατα την αποψή μου δεν ειναι δειλός απλά επελεξε αυτό που έπρεπε να επιλέξει και αυτο δεν είναι ούτε η ερωμένη ούτε η συζυγος αλλά τα παιδιά του. Καλώς ή κακώς αν δεν υπηρχαν παιδιά η έκβαση θα ήταν τελείως διαφορετική. Καλό θα ήταν, όποιο ρόλο κι αν διαδραματίζουμε σε μια σχέση να μην βάζουμε τον εγωισμό μας πανω απ ΄ όλα και να μην το βλεπουμε ανταγωνιστικά με την όποια συζυγο ή ερωμένη αλλα να σκεφτομαστε τα αθώα θύματα της υπόθεσης και να δαμαζουμε τα συναισθηματα μας μπροστα στο σωστο και το σωστο είναι όταν υπαρχουν παιδια να σκεφτομαστε πρώτα αυτα ώστε να μην εχουν ψυχικά τραυματα και να βγουν σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.