Γεια σας!

Ονομάζομαι Λίνα και είμαι 18 ετών. Η ιστορία μου ξεκινάει το περασμένο καλοκαίρι. Αχ, αυτό το καλοκαίρι! Είχα μόλις βγει από μια σχέση δύο χρόνων λόγω του ότι εκείνη την περίοδο ένιωθα έντονη πίεση από το αγόρι μου και με είχε συνεπάρει και η ιδέα να περάσω αυτούς τους μήνες με τις φίλες μου ξέγνοιαστη!

Μετά από λίγο καιρό κι ενώ περνούσα πολύ όμορφα με τις φίλες μου ήρθε ο Β. στην πόλη και στη ζωή μου! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα κι ενώ είχα πει πως δεν ήθελα να πάω αλλού μετά από τη σχέση μου για λίγο καιρό, χωρίς να το καταλάβω είχα βρεθεί στην αγκαλιά του Β.

Θεωρούσα πως ήμουν πολύ λίγη για αυτόν και ακόμα το θεωρώ. Γενικά δεν έχω πολύ αυτοπεποίθηση αλλα όπως και να έχει πιστεύω ότι μπορεί να είναι με πολύ καλύτερες. Anyway, περάσαμε πραγματικά πολύ όμορφα. Ξενυχτούσαμε παρέα στην παραλία, κάναμε camping, βολτούλες στην πόλη κλπ. Το λάθος μου όμως ήταν πως πίστεψα ότι θα μπορούσε να προχωρήσει.

Εκείνος δεν ήθελε κάτι σοβαρό από ότι φάνηκε, απλά ήθελε κάτι εφήμερο και απλά να περάσει καλά. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καλά στο τέλος και λόγω μιας διαφωνίας μας το θέμα έληξε τέλη καλοκαιριού.

Με πείραξε πολύ γιατί είχα πραγματικά κολλήσει γιατί μου άρεσε πολύ και ο χαρακτήρας του. Αλλά τότε ήταν που πείσμωσα και γύρισα στον πρώην μου, ο οποίος είχε προχωρήσει τη ζωή του κάνοντας κάτι με κάποιες άλλες κοπέλες, αλλά σύμφωνα με αυτά που μου είπε όταν μιλήσαμε καμιά δεν τον γέμιζε όσο εγώ.

Αυτό το πισωγύρισμα ποτέ δεν μου άρεσε αλλά όταν συζητήσαμε κατάλαβα πόσο πολύ με αγαπάει και πως δεν θα έβρισκα κάποιον άλλον να με νοιάζεται τόσο. Όταν ήρθε ο Σεπτέμβρης περάσαμε σε πανεπιστήμια σε διαφορετικές πόλεις αλλά συνεχίσαμε να βλεπόμαστε πολύ συχνά.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα (μέχρι τότε δεν είχα ξαναδεί ποτέ τον Β. και τον είχα ψιλοξεχάσει) και γύρισα στην πόλη μου όπου και τον ξαναείδα. Τότε άρχισε η καρδιά μου να χτυπάει. Μου μίλησε, μου ζήτησε να βρεθούμε… Δεν ήξερα τι να κάνω. Ήμουν τόσο μπερδεμένη. Δεν ήθελα να ξαναπληγώσω το αγόρι μου από την μια… από την άλλη είχαν ξαναρχίσει οι τσακωμοί και οι ζήλιες τα οποία με έβαλαν σε σκέψεις.

Τελικά ένα βράδυ που είχα τσακωθεί πολύ άσχημα μαζί του είπα στον Β. ναι στην προσκλησή του και βρεθήκαμε.

Μετά από εκείνη τη ημέρα ένιωθα τύψεις αλλά βαθιά μέσα μου ένιωθα και ικανοποίηση. Είχαμε πει ότι θα ξαναμιλούσαμε αλλά λίγες μέρες μετά εμφανίστηκε στην πόλη με τη νέα του κοπέλα. Τον είδα μαζί της και παραλίγο να με πάρουν τα κλάματα!

Μα γιατί να νιώθω έτσι; Ήταν μια απλή καλοκαιρινή ιστοριούλα! Γιατί ήρθε στη ζωή μου; Γιατί να μην μπορώ να είμαι καλά με το αγόρι μου που παρόλες τις ζήλιες με λατρεύει; Μέχρι σήμερα είναι μαζί με αυτή την κοπέλα και εγώ δεν έχω σταματήσει να τον σκέφτομαι! Τι να κάνω; Πως να το αντιμετωπίσω; Είναι απλά ένα απωθημένο ή είναι έρωτας;

Λίνα