Καλησπέρα σας!
Χρειάζομαι τη βοήθειά σας…
Είμαι 20 χρόνων και οι γονείς μου μου έχουν περιορισμούς… του τύπου δώδεκα με δώδεκα και μισή πρέπει να γυρνάω σπίτι και να μην βγαίνω κάθε μέρα έξω…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω σχέση εδώ κι ένα χρόνο, τον βλέπω τέσσερις κι άλλοτε πέντε φορές την εβδομάδα. Η ζωή μου κυλάει βοηθώντας κάθε μέρα τους γονείς μου στη δουλειά τους (δουλειά γραφείου).
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν με αφήνουν πιο αργά από τις 12.30 να έρθω σπίτι (ενώ ξέρουν με ποιον είμαι). Έχει τύχει να έρθω στις 2 η ώρα, παρόλο τον περιορισμό, και τα άκουσα -αυτό έχει γίνει μέσα στον τελευταίο χρόνο τρεις φορές.
Διακοπές με το αγόρι μου δεν με αφήνουν να πάω… Και σήμερα ζήτησα να κοιμηθώ μαζί με το αγόρι μου στην μαμά και μου είπε να μην ξαναζητήσω κάτι τέτοιο και πως με αυτό που ζητάω δεν σέβομαι τους γονείς μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τους εξηγώ ότι τόσα κορίτσια μένουν μόνα και σπουδάζουν. Κι εκείνοι είναι γονείς μου λένε και δεν τους νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι…
Πραγματικά είμαι απογοητευμένη. Δεν ζητάω παράλογα πράγματα. Αν μπορείτε δώστε μου μια συμβουλή… Αν και δεν καταλαβαίνουν, όσο και να τους μιλάω…
Ευχαριστώ για το χρόνο σας…
Ξένια
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Ξένια μου από τα 18 και έπειτα ο άνθρωπος είναι ενήλικος. Ενήλικος σημαίνει ότι αποφασίζει κάποιος για τον εαυτό του και ότι τις συνέπειες τις πληρώνει πλέον ο ίδιος.
Στη θέση σου θα έψαχνα στους χαλεπούς αυτούς καιρούς να βρω μία δουλειά δική μου, να στηριχτώ στα ποδαράκια μου και σε ένα-ενάμιση χρόνο να βρω ένα σπιτάκι και τέλος. Οι γονείς δεν μπορούν να δεχτούν ότι το παιδάκι τους έχει μεγαλώσει. Έτσι ήταν και οι δικοί μου έτσι και οι δικοί σου. ΟΙ δικοί μου τότε φώναζαν ότι θα αποτύχω , εγώ είμαι από τα 20 ανεξάρτητη με δικό μου εισόδημα, διατηρώ το σπίτι μου χωρίς καμία βοήθεια φυσικά και πλέον οι γονείς μου είναι περήφανοι και λένε και σε άλλους γονείς ότι τα παιδιά πρέπει να τα αφήνουμε ελεύθερα να πορεύονται, να κάνουν λάθη, να μαθαίνουν , να ανεξαρτητοποιούνται…. Με λίγα λόγια, ήθελαν να το δουν για να το πιστέψουν. Όσο για το όριο των 12:30 μου φαίνεται λογικό, γιατί εφόσον μένεις μαζί τους, δεν μπορείς να ξενυχτάς το σπίτι …
Το προβλημα καλή μου ξεκιναει με το “δεν με αφηνουν”…ενω σε αυτη την ηλικια υπάρχει το “δεν ρωταω,απλα ενημερωνω”…… Εισαι ενηλικη, εχεις τελειωσει το σχολείο, εχεις τη σχέση σου, απλά τυγχανει να συμβιωνεις μαζι τους και στη δουλεια και στο σπιτι, χωρις αυτο ομως να ειναι λογος για να κουμανταρουν τη ζωη σου. Αυτα βεβαια τα ξερεις, ειναι η θεωρια και εχεις ενα προβληματακι απ’οτι καταλαβα να περασεις στην πραξη ….Εμεις εδω ομως,δεν μπορουμε να βοηθησουμε σε αυτό,αυτό εξαρταται καθαρα απο σενα…Εξαρταται απο σενα πότε θα ωριμασεις, πότε θα παρεις τη ζωη στα χερια σου, πότε θα κανεις την επανάστασή σου απέναντι στους γονεις σου, πότε θα πατήσεις πόδι ,πότε θα διεκδικήσεις τα θέλω σου, πότε θα σε αντιμετωπίσουν οι γονεις σου σαν ενήλικη και δεν θα σε προσβάλουν με το να σε αντιμετωπίζουν σαν παιδί. Καθως θα πρεπει να τους εξηγησεις παραλληλα ότι με αυτό που κάνουν, δείχνουν ότι προφανως ΕΚΑΝΑΝ ΛΑΘΟΣ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ ΠΩΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ, αφου δεν εμπιστευονται εσενα και τις επιλογες σου, που εισαι η δική τους συνέχεια.
Φοβούνται οι άνθρωποι. Απο την άλλη απορώ τόσο αυστηροί που είναι πώς σε αφήνουν να έχεις γκόμενο. Τον ξέρουν; τον έχουν δεί; Υπομονή κάνε μέχρι να μεγαλώσεις λίγο να βρείς καμια δουλειά άλλη και να φύγεις.
@ φ Τι ειδους συμβουλη σε μία 20χρονη, ειναι το “κανε υπομονη να μεγαλωσεις λιγο;;;;;;;”
Οι γονείς που δε θέλουν να αφήσουν τα παιδιά τους να ωριμάσουν…τα παιδιά που βιάζονται πολύ να μεγαλώσουν… Ξένια, καταρχήν θα σου πω ότι συμφωνώ πολύ με την ʼννα. Είσαι ενήλικη και ενήλικη σημαίνει αποφασίζω και έχω την πλήρη ευθύνη και συνέπεια των αποφάσεών μου. Εσύ πώς αισθάνεσαι με αυτό; Είσαι πιστεύεις σε θέση να πάρεις σωστές αποφάσεις και να τις υποστηρίξεις, χωρίς να επιστρέψεις κλαίγοντας στη μαμά και στο μπαμπά με την πρώτη δυσκολία ή ανατροπή; Οι γονείς σου πιστεύεις ότι σε εμπιστεύονται; Κι αν όχι, τι νομίζεις πως φταίει σε αυτό; Το να βρεις δουλειά και να φύγεις από το πατρικό είναι μια “λύση” στο “πρόβλημα” των περιορισμών. ‘Ομως, σε συμβουλεύω, αν το κάνεις, να το κάνεις για τον εαυτό σου, για να ανοίξεις τα φτερά σου και να αρχίσεις να μαθαίνεις τη ζωή, την πραγματική ζωή, εκεί που δεν υπάρχουν περιορισμοί από τους γονείς, αλλά και που για ό,τι επιλέγεις είσαι υπεύθυνη εσύ…μην το κάνεις για ένα γκόμενο, όσο κι αν νιώθεις πως τον αγαπάς.
Εγώ Ξενια σε καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω ότι θέλεις την έγκριση των γονιών σου για να προχωρησεις στη ζωή σου. Καταλαβαίνω γιατί αυτοί οι άνθρωποι σε μεγάλωσαν και τους σέβεσαι και αγαπάς ότι και να γίνει. Καταλαβαίνω γιατί νιώθεις καταπιεσμένη. Εισαι μια 20χρονή κοπέλα που δεν θέλεις τίποτα άλλο από το να έχεις μια φυσιολογική ζωή ανάλογη με την ηλικία σου. Το ότι δεν μπορείς να κανείς τίποτα για αυτό μέχρι τώρα ευθύνεται πιστεύω στον σεβασμό απέναντι στους γονείς σου αλλά και στον φόβο για αυτή την αλλαγή. Τι θα κάνω αν συμβεί αυτό; Οι γονείς μου πως θα αντιδράσουν; Πως θα τα βγάλω πέρα; Οι γονείς μου θα με βοηθήσουν; Όταν δεν με στηρίζουν στις αποφάσεις μου πως να με στηρίξουν;! Εγώ πιστεύω πως πρέπει να γίνεις λίγο πιο σκληρή με τους γονείς σου αλλά πρώτα πιο αυστηρή με τον εαυτό σου. Πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι μεγάλωσες και να καταλάβεις όχι μόνο στην θεωρία ότι αν δεν ζήσεις τώρα, τότε πότε; Αν μπορείς πανε σπούδασε σε άλλη πόλη. Δώσε πανελλήνιες. Δεν πιστεύω όμως να το κανείς γιατί έχεις και το αγόρι σου. Σκέψου το όμως. Κανε σχέδια για το που θα μπορούσες να δουλέψεις. Στείλε όσα βιογραφικά μπορείς (για τον πρώτο καιρό κρυφά από τους γονείς σου). Δωσ? τους να καταλάβουν ότι πρέπει να βγάλεις τα δικά σου λεφτά για να γίνεις πιο ανεξάρτητη (και να μην τους “φόρτωνεσαι” κιόλας) μάζεψε όσα λεφτά μπορείς. Και το ένα θα φέρει το άλλο. Όταν φύγεις από το σπίτι πανε να μείνεις μόνη σου και όχι με το αγόρι σου. Πρέπει να μείνεις μόνη σου για να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και να καταλάβεις τι θέλεις και τι δεν θέλεις. Κανε σχέδια. Οι γονείς σου στην προσπάθεια σου αυτή κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι μεγάλωσες και πρέπει να τα κανείς αυτά! Ζήσε όπως θέλεις εσύ. Η ζωή ειναι μικρή και ειναι κρίμα να την σπαταλάμε!
Καλή επιτυχία! Καλή ζωή!