Χώρισα πριν 9 μήνες από την καλύτερη μέχρι τώρα σχέση, αν και είμαι μόνο 20. Ήταν μια σχέση χωρίς καβγάδες, υστερίες, ζήλιες και την αφόρητη 24ωρη επικοινωνία που επιδιώκουν μερικά ζευγάρια.
Είχα το χώρο μου, είχε το δικό του και ήταν ξεκάθαρο εξ αρχής αυτό. Όσο ήρεμη ήταν η σχέση έτσι ήρεμος ήταν κι ο χωρισμός. Ο λόγος χωρισμού ήταν ότι νοιαζόμασταν υπερβολικά ο ένας για τον άλλον.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν ήθελε να με πληγώσει ούτε να σταθεί εμπόδιο στις σπουδές μου κι εγώ δεν ήθελα να σταθώ εμπόδιο στη ζωή που είχε σχεδιάσει. Ήταν στα άμεσά του σχέδια ένας γάμος και όταν το συζητήσαμε καταλαβα(με) ότι εγώ δεν μπορώ να είμαι αυτή αφού έχω να σπουδάσω και μέχρι τότε δεν μπορούσε κανείς να μας εγγυηθεί ότι θα είμαστε μαζί και το ίδιο καλά.
Κάπως έτσι οι φόβοι, η ανασφάλεια και η διαφορά ηλικίας μας νίκησε!
Έκτοτε δεν έχω κάνει άλλη σχέση. Πώς, όταν έχεις γνωρίσει το “τέλειο” να συμβιβαστείς με οτιδήποτε λιγότερο; Δεν ξέρω αν ταυτίζω την τέλεια σχέση με το πρόσωπό του, αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι η πρώτη προσπάθεια για σχέση μετά από αυτόν ναυάγησε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εδώ κι ενάμιση μήνα μιλάω με κάποιον αλλά δεν βλέπω φως στον ορίζοντα, ενώ δείχνει ενδιαφέρον ο συγκεκριμένος. Φταίω εγώ άραγε; Τι να κάνω για να βάλω τη ζωή μου σε τάξη;
Κατερίνα20
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Συγγνωμη αλλα ο τροπος με τον οποιο περιγραφεις οτι εγινε ο χωρισμος μονο σε ζευγαρια τα οποια ενοιωσαν οτι εκανε τον κυκλο η σχεση τους το εχω ακουσει.Ειλικρινα τοση ανιδιοτελεια και μεγαλοψυχια δεν εχω ξανακουσει ιδιως απο ανθρωπο ο οποιος περιγραφει τον αλλον σαν τον ιδανικο συντροφο.Ισως κυριαρχει ακομη το συναισθημα και οσο λογικα και να προσπαθεις να το δεις αυτο κραταει πισω..
Η αληθεια ειναι πως εισαι μικρη για να θεωρεις μια σχεση τοσο τελεια…και ειδικα αν τα συναισθηματα ειναι αμοιβαια ο πρωτος χρονος καπως ετσι κυλαει…αρμονικα και ησυχα!!Παρολα αυτα,γιατι δεν μπορει να συνεχιστει η σχεση σας ενω εσυ θα σπουδαζεις??Γνωριζω κοπελα η οποια περιπου στην ηλικια σου παντρευτηκε,σπουδασε κ εκανε κ μεταπτυχιακο και 2 παιδια…λιγο τρομακτικο αλλα τα καταφερε!!Μηπως δεν ηταν τοσο δυνατο??Αν παλι εκεινος ειναι κατα πολυ μεγαλυτερος σου σκεψου πως απο ενα σημειο και μετα οι διαφορες στα θελω σας δεν θα αργουσαν να φανουν..αλλα θες στα 20 σου αλλα στα 35 σου!!Εσυ τωρα πρεπει να βγεις,να διασκεδασεις,να περασεις ομορφα,να φλερταρεις…κρατα την εμπειρια και προχωρα!!Και μη κρινεις αρνητικα συνομιληκους η λιγο μεγαλυτερους…δωσε ευκαιριες αλλα οταν το θες πραγματικα..μην το πιεζεις!!Μην πιεζεσαι να βρεις την επομενη τελεια σχεση…η ζωη ειναι ολη μπροστα σου!!!
Αγαπητή φίλη διάβασα το γράμμα σου και μου βγάζεις τα εξής: ή είσαι πολύ πραγματίστρια ή ζούσεις με ψευδαισθήσεις ή ο τυπος που έμπλεξες σε χειραγωγούσε πολύ καλά. Μάλλον το τελευταίο. Τέλεια σχέση μάλλον δεν είχες. Ισως στην παρουσίαζε εκείνος έτσι. Δεν λες και πόσο ειναι αλλα απο τα συμφραζόμενα καταλαβαίνω οτι ηταν μεγαλύτερος, περπατημένος και δεν σε πολυ υπολόγιζε. Αυτά.
Δυο πράγματα θα σου πω και θα κάνω και μια ερώτηση. 1) Δεν έφυγε από τη ζωή σου για να μη σταθεί εμπόδιο στις σπουδές σου. Έφυγε γιατί αυτό ήθελε να κάνει. Μην πιστεύεις την κάθε παπαριά (έχεις ν’ακούσεις πολλές στη ζωή σου) που λέει ο καθένας για να το παίξει θύμα, άγιος, καλός κ.ο.κ. 2) Μην ψάχνεις τον κ. Τέλειο, ούτε την τέλεια σχέση. Δεν υπάρχουν, δεν τα είχες. Απλώς, αυτός είναι (πολύ) πιο έμπειρος από εσένα και τους συνομήλικούς σου και έτσι κατάφερνε να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από τις επιθυμίες σου, αυτά που ήθελες ν’ακούσεις, να ζήσεις κλπ. Αυτό σε εντυπωσίασε και σε έκανε να πιστέψεις ότι δε θα ξαναϋπάρξει κάτι άλλο ή καλύτερο στη ζωή σου. Και τώρα η ερώτηση. Πώς θα πραγματοποιούσε το σχέδιό του για γάμο και μάλιστα άμεσο;;;; α) Τον περίμενε κάποια; β) Θα απευθυνόταν σε γραφείο συνοικεσίων; γ) Θα παντρευόταν την πρώτη που θα έβρισκε διαθέσιμη; Αυτά προς σκέψη και περισυλλογή. Συνέχισε τις γνωριμίες, ασχολήσου με πράγματα που αγαπάς, απομυθοποίησέ τον σιγά σιγά (αυτό δε θα σημαίνει ότι δεν υπήρξε καλός σύντροφος) αυτά θα σε βοηθήσουν να προχωρήσεις. Καλή αρχή και καλή σταδιοδρομία στις σπουδές σου!
μολις πας να σπουδασεις και γνωρισεις και αλλους “τελειους” θα μαθεις να ξεχωριζεις τα υπερ και τα κατα..αν ηταν ο “τελειος” θα ησασταν ακομη μαζι ακομη και στις “δυσκολιες” ..μου φαινεται πολυ αψηφιστα πηρατε την σχεση και το χωρισμο… ο πρωτος ερωτας μενει σαν γλυκια αναμνηση παντα..οπως ειπε η φιλη πιο κατω και αλλοι σπουδασαν δεν χωρησαν..
Αν νοιαζοσασταν ο ενας για τον αλλον πραγματικα θα ησασταν μαζι εστω και με δυσκολια. το να μπει εμποδιο σου στις σπουδες και εσυ στην ζωη του που ειχε ηδη σχεδιασει (αρα δεν σε εβαλε στα σχεδια του-αρα δεν νοιαζοταν τοσο πολυ ισως) σε βαζουν να καταλαβεις καποια πραγματα, αν ηθελε ο ενας τον αλλον πραγματικα θα το παλευατε μαζι . ισως απλα να ηταν η ωρα να χωρισετε, οχι ομως απο υπερβολικο ενδιαφερον. :/
Στην ηλικια σου ειναι λογικό να εχεις ψευδαισθησεις για καποια πραγματα, να τα διογκωνεις σε μεγεθος και να νομιζεις οτι δεν θα ξαναζησεις κατι παρομοιο. Σε πληροφορω όμως ακριβως στην ηλικια σου ειχα κι εγω μια παρομοια σχεση,χωρισαμε βεβαια για διαφορετικους λογους,αλλα νομιζα κι εγω σαν κι εσενα οτι δεν θα ξαναπροχωρησω, οτι δεν θα ξαναβρω καποιον τοσο τελειο κτ.λ κ.τ.λ. Αλλα να που η ζωη με διεψευσε και ξαναερωτευτηκα και ξανα και ξανα και πιο δυνατα!! Στην δικη σου επισης περιπτωση νιωθω οτι δεν υπαρχει τοσο δυνατος ερωτας, τα εμποδια που αναφερεις ειναι σχεδον αστεια για να διαλυθει μια τοσο”τελεια” σχεση οπως περιγραφεις. Πραγμα που σημαινει οτι ηρθε η ωρα να τον απομυθοποιησεις και να προχωρησεις παρακατω στην ζωη, ό,τι κι αν σου φερει, κρατα την εμπειρια και τιποτα παραπανω, θα σε βοηθησει στις μετεπειτα επιλογες σου!
Ο λογος χωρισμου δεν ηταν oτι νοιαζοσασταν υπερβολικα ο ενας για τον αλλον, αλλα οτι στεκοσασταν εμποδιο ο ενας στη ζωη του αλλου…….εσυ να σπουδασεις, αυτος να παντρευτει..ΕΜΠΟΔΙΟ…αυτη ειναι η σωστη λεξη..Κι οταν υπαρχει αγαπη, εμποδια δεν υφιστανται…..