Γεια σας κορίτσια!
Χρειάζομαι τη βοήθειά σας…
Είμαι σε μία σχέση εδώ και πέντε χρόνια. Τα τελευταία τρία μένουμε μαζί και συζητάμε πια να προχωρήσουμε πιο σοβαρά. Το πρόβλημά μου είναι ότι τα πράγματα είναι λίγο φλατ. Η καθημερινότητά μας δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, με αποτέλεσμα να βαριέμαι, να εκνευρίζομαι και να δημιουργώ καυγάδες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σαν ζευγάρι δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα. Γυρίζει από τη δουλειά και αράζει στον καναπέ για να δούμε καμιά ταινία ή χαζεύει στον υπολογιστή. Ούτε τα νέα της ημέρας μας δεν λέμε. Νιώθω ότι δεν γίνεται τίποτα στη ζωή μου. Και προβληματίζομαι… Τι να προχωρήσω πιο σοβαρά; Έτσι θα είναι η ζωή μου από εδώ και κάτω;
Του λέω να πάμε μια βόλτα, ένα σινεμά, για ένα ποτό. Τίποτα. Εγώ μερικές φορές βγαίνω με τις φίλες μου, αλλά θέλω να βγαίνω και με τον σύντροφό μου. Δεν μου αρέσει έτσι όπως έχει βαλτώσει η σχέση μας. Δεν ξέρω τι να κάνω; Του το έχω συζητήσει και δεν καταλαβαίνει καν. Με βρίσκει υπερβολική.
Τον αγαπάω. Είναι ένας άνθρωπος που με κάνει να νιώθω ασφάλεια και ηρεμία. Αλλά πόση ηρεμία πια να αντέξω; Θέλω να υπάρχει και λίγο πάθος. Εκείνος από την άλλη, απολαμβάνει αυτήν την κατάσταση. Δεν του αρέσουν οι “φασαρίες” όπως τις χαρακτηρίζει. Τι να κάνω; Μήπως πρέπει να φύγω;
Εύα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Φύγε κορίτσι μου γλυκό… Μια ζωή μας δίνεται… Κ περνάει σαν σιφουνας…. Κ μην παραμυθιαστεις ότι πρόκειται να αλλάξει κάτι. Μπορεί να αλλάξει για κάνα μήνα για να μην φύγεις… Μετά στα ίδια θα γυρίσει…
Αν το έχεις ήδη συζητήσει και δεν το καταλαβαίνει… δοκίμασε να βγαίνεις συνέχεια και να τον κάνεις να ζηλέψει μήπως κι αυτό τον ταρακουνήσει ότι θα σε χάσει…. αν όχι τι να σου πω η ζωή είναι δική σου και πρέπει να τη ζήσεις όπως ακριβώς την θέλεις.
συζήτησε το μαζί του… χωρίς δράμα και γκρίνια… μπορεί και εκείνος να βαριέται και να μην το αναφέρει. Προσπαθήστε να βάλετε λίγο χρώμα στην καθημερινότητα, εφόσον υπάρχει αγάπη και δέσιμο μεταξύ σας. Αν δεις ότι δεν αλλάζει φύγε, όμως αν αξίζει κάνε μια προσπάθεια πριν…
Ημουνα και εγω στην ιδια κατασταση με σενα.αρραβωνιαστηκαμε και δν καναμε τιποτα,ολη μερα στο σπιτι ημασταν η στους γονεις μας!ειχαμε χασει ολους τους φιλους μας μεχρι που σηκωθηκα και εφυγα!απο τοτε ηρεμησα και δν το μετανιωσα..αμα παντρευτειτε θα ειναι χειροτερα τα πραγματα να το ξερεις.η επιλογη δικη σου!!καλη τυχη
Εγώ αυτό που έχω να πω είναι πως αυτό που έχει σημασία είναι ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου να σε αγαπάει και να σε πονάει. Η αλήθεια είναι ότι όταν περνάνε τα χρόνια οι σχέσεις βαλτωνουν. Βαριούνται όλοι στην καθημερινότητα.Μην ζεις μόνο γι’αυτή τη σχεση. Κοίτα να ανακαλύψεις πράγματα που σε ενδιαφέρουν και το σημαντικό είναι στο περιβάλλον σου να υπάρχει ηρεμία. Στις εντάσεις και τα πάθη υπαρχουν και συνεπειες ψυχολογικες. Κοίτα αν υπάρχουν πραγματικά συναισθήματα στη σχέση σου και όλα τα άλλα είναι χαζά, για μένα τουλάχιστον.
Αναφερεις γυριζει απο τη δουλεια κ καθεται στον καναπε. Εσυ δουλευεις? Ξερεις πως ειναι η καθημερινοτητα καποιου που δουλευει? Η του ζητας να βγαινετε συνεχεια? Ας μη λεμε μονο για τον αλλο. Ειναι δυσκολο ενας ανθρωπος που γυριζει απο τη δουλεια να παει για καφε ποτο σινεμα. Αυτα μονο στο ρεπο γινονται. Αν ουτε στο ρεπο του θελει να κανετε κατι τοτε υπαρχει προβλημα. Να το συζητησεις πρωτα πριν βιαστεις να αποχωρησεις απο τη σχεση ειναι κριμα αν υοαρχουν αισθηματα να χωρισετε μονο γι αυτο το λογο χωρις πρωτα μια συζητηση.