Καλησπέρα! Θέλω να μοιραστώ τον προβληματισμό μου μαζί σας…
Είμαι 23 ετών και τον τελευταίο 1μιση χρόνο μένω στην επαρχία. Οι δικοί μου μένουν στην Αθήνα, αλλά το άγχος που επικρατεί στην πόλη και η γνωριμία μου με ένα αγόρι με έκαναν να μετακομίσω μόνιμα στο χωριό μου. Εκεί δηλαδή που γνώρισα και το αγόρι μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαστε δύο χρόνια μαζί και το τελευταίο εξάμηνο αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε. Αυτός είναι 35 χρονών. Κι εγώ δουλεύω, αλλά και αυτός. Έχουμε μια όμορφη σχέση, με κάποιες εντάσεις που και που, αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου.
Κάποιες φορές νιώθω ότι τον κρατάω πίσω. Ότι δεν του προσφέρω αυτά που θέλει. Όπως είπα είναι 35 χρονών και θέλει γάμους, παιδιά και τέτοια. Δεν μου το έχει πει ευθέως αλλά μου το δείχνει με διάφορες συμπεριφορές και πράξεις. Δεν είμαι χαζή. Καταλαβαίνω!
Το θέμα μου είναι ότι τον θέλω πολύ. Δεν είμαι όμως στην ίδια φάση με αυτόν. Κάποιες φορές μου περνάνε σκέψεις από το μυαλό ότι δεν του αξίζω, ότι αν τον χωρίσω μετά θα του πάρει χρόνο να βρει κάποια άλλη και να κάνει οικογένεια (δεν γίνονται τόσο εύκολα αυτά) και όλο αυτό με καταπιέζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι να κάνω; Δεν θέλω να χωρίσουμε!
Ελπίδα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Ελπίδα μου, μη βασανίζεσαι άδικα. Όλα θα έρθουν στην ώρα τους. Εφόσον είστε καλά μαζί, μην το σαμποτάρεις με αρνητικές σκέψεις. Ο σύντροφός σου γνωρίζει ότι είσαι αρκετά μικρότερή του και δε σου έχει αναφέρει ξεκάθαρα το θέμα γάμος-παιδιά. Ακόμη και αν το κάνει, όμως, μπορείτε να το συζητήσετε με ηρεμία και θα δεις πως όλα θα πάνε καλά. Ηρέμησε και μην κάνεις τέτοιες σκέψεις.
Μπορεί ο σύντροφός σου να σκέφτεται το ίδιο, ότι δηλαδή είσαι μικρή και δε σου προσφέρει αυτά που θες. Σου δείχνει έμμεσα ότι θέλει οικογένεια για να δει την αντίδρασή του. Συζήτησέ το μαζί του και θα βρείτε μια μέση λύση εφόσον αγαπιέστε.
Πολύ δραματική η τελευταία σου παράγραφος. Στα 35 είναι ακόμα αρκετά νέος. Μην εκπλαγείς αν μια μέρα χωρίσετε και μάθεις πολύ σύντομα ότι βρήκε άλλη και παντρεύεται κιόλας. Μην εκπλαγείς επίσης αν αποδειχτεί ότι είχες καταλάβει κάποια πράγματα λάθος. Αντί να κάθεσαι να φτιάχνεις σενάρια με το μυαλό σου, άνοιξε μια συζήτηση μαζί του και ρώτησέ τον ό,τι θέλεις να μάθεις.
Λίγο αντιφατικά τα λές…Αφού σκεφτεσαι έτσι γιατί μετακόμισες στο χωριό και έμεινες μαζί του;; τα καλά του Γιάννη θέλω μα τον Γιάννη δεν τον θέλω; Οσο για το άν θα του πάρει χρόνο να βρεί άλλη για οικογένεια, ούτε να το σκέφτεσαι. Οι άντρες βρίσκουν άνετα και άμεσα γυναίκα όταν θέλουν οικογένεια. Μάλλον εσύ προβληματίζεσαι μήπως το μετανιώσεις όταν και άν τον αφήσεις, πράγμα πολύ πιθανό (να το μετανιώσεις)…
Ωραια τα γλυκολογα και οι αγαπες.Αλλα ολα αυτα προυποθετουν ειλικρινεια και διαλογο. Αν δεν σκοπευεις να το κανεις τωρα ,ποτε σκοπευεις; Σε οσα και αν σκοπευεις ,οτι και αν σκοπευεις να κανεις, πες του το ΤΩΡΑ!
Τουλαχιστον εσυ θα εισα ντομπρα μαζι του . Ξυγημενη απο την αρχη .Αν περασουν 5 χρονια και μετα του πεις οτι εγω απο την αρχη παιδι ηθελα μετα τα 35 ποιος θα φταιει να χωρισετε .Και σε 5 χρονια θα εχετε αλλο δεσιμο. Τωρα απλα θα στεναχωρηθητε για τις αποφασεις του καθενος και αν τα βρειτε καπου στη μεση, καλως