Τον γνώρισα στο Γυμνάσιο, τώρα είμαι 22 χρονών. Πρακτικά μεγαλώσαμε μαζί. Από απλοί γνωστοί γίναμε πολύ δεμένοι φίλοι μέχρι που κάποια στιγμή κατάλαβα ότι τον έχω ερωτευτεί. Μου είχε δώσει κι αυτός πολλά σημάδια ότι του αρέσω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πάνω που ήμασταν σε φάση να προχωρήσουμε σε σχέση γίνεται κάτι και μαλώνουμε. Θα μπορούσα να μην το κάνω μεγάλο θέμα αλλά προτίμησα να υπερασπιστώ στο έπακρο τον εαυτό μου και έκανα μεγάλο χαμό. Σταματήσαμε να μιλάμε για ένα χρόνο περίπου. Έλεγε ότι δεν άντεχε να με κοιτάει στα μάτια γιατί με απογοήτευσε και πως θα ερχόταν ξανά σε μένα όταν θα ήταν έτοιμος να ξεπεράσει τα λάθη του. Εγώ δεν άντεχα μακριά του. Και για μένα επειδή μου έλειπε φυσικά, αλλά σε μεγάλο βαθμό για αυτόν. Δεν άντεχα να τον βλέπω να πονάει, να κάνει βλακείες, να κάνει παρέα με λάθος άτομα, να καταστρέφει τη ζωή του.
Έτσι, τον προσέγγισα ξανά, ξεγράφοντας το ερωτικό κομμάτι και συμπεριφερόμουν λες και δεν είχε γίνει τίποτα. Αυτός με δέχτηκε αλλά δεν ξαναγίναμε ποτέ τόσο στενοί φίλοι όπως παλιά.
Σε όλες μου τις σχέσεις από κει και πέρα πάντα σύγκρινα το σύντροφό μου μαζί του. Έχω θάψει πολλές σχέσεις μου εξαιτίας του, επειδή κανείς δεν μπορούσε να ανέβει στα μάτια μου πάνω από αυτόν. Παρ’ όλα αυτά δεν είπα ποτέ σε κανέναν ότι είμαι ακόμη καψούρα με την πάρτι του. Φοβόμουν ότι πια είχα χάσει την ευκαιρία μου μαζί του και απλά θα με απέρριπτε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κατάφερα να τον ξεπεράσω πραγματικά όταν μπήκε στη ζωή μου ένας ξανθός ευγενικός άγγελος. Αυτός με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι δεν μου αξίζει να αναλώνω τον εαυτό μου σε ένα τόσο ψυχοφθόρο άτομο. Ότι μου αξίζει καλύτερη μεταχείριση.
Αφού έχασα κάθε ενδιαφέρον για το “φίλο” μου, ασυναίσθητα έκοψα και κάθε επαφή μαζί του.
Δυστυχώς, όταν έφυγε από τη ζωή μου αυτός ο πραγματικός άγγελος (!), γύρισαν πίσω όλα τα συναισθήματά μου για τον άλλον. Τον βρήκα στο facebook και συχνά τσεκάρω το προφίλ του για να βεβαιωθώ ότι είναι καλά. Έχω δοκιμάσει να του στείλω μήνυμα μια – δυο φορές με τυπικές χαιρετούρες και ευχές αλλά ποτέ δεν μου απάντησε. Δεν επέμεινα γιατί σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα έτσι. Ότι θα τον ξεπεράσω κάποια στιγμή και ίσως να μην είναι σωστό και για αυτόν να τον αναγκάσω να αντιμετωπίσει πράγματα που έχει κάθε δικαίωμα να μην θέλει.
Έχει προχωρήσει στη ζωή του και δεν μου χρωστάει τίποτα. Αλλά το θέμα είναι πως ό,τι και να κάνω με στοιχειώνει ακόμη. Ανησυχώ για αυτόν. Μετά από πολλή σκέψη και αυτογνωσία έχω καταφέρει να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι κατά βάθος τον αγαπάω πραγματικά. Υπήρξε ένα πολύ σημαντικό άτομο για τη ζωή μου, έχει διαμορφώσει το χαρακτήρα μου σε τρομαχτικό βαθμό. Μπορεί να μην είχαμε πραγματική σχέση ποτέ αλλά είναι ο πρώτος μου έρωτας με κάθε άλλη έννοια. Είναι κομμάτι του εαυτού μου και θα τον αγαπάω για πάντα οπότε δεν έχει νόημα να το παλεύω. Αυτά τα έχω αποδεχτεί.
Είμαι τώρα σε μία σχέση που πάει αρκετά καλά και σοβαρά. Με κρατάει όμως πίσω η σκέψη του. Νιώθω ένοχη απέναντι στο σύντροφό μου που όταν μένω μόνη μου η σκέψη μου παραστρατίζει. Φοβάμαι ότι τα συναισθήματά μου δεν είναι το ίδιο δυνατά. Κι άμα δεν είναι το ίδιο δυνατά αξίζει να παλέψω για τη σχέση μου; Δύο χρόνια βασανίζομαι με αυτό το ερώτημα.
Τον τελευταίο καιρό μου μπήκε η ιδέα ότι μπορεί να έχω ανοιχτό αυτό το θέμα μέσα μου επειδή δεν αντιμετώπισα ποτέ στα σοβαρά τα συναισθήματά μου για αυτόν. Φυσικά όλοι οι τότε κοινοί γνωστοί είχαν καταλάβει ότι είχα δαγκώσει τη λαμαρίνα μαζί του και ο ίδιος μόνο εάν ήταν καθυστερημένος δεν θα το είχε μυριστεί. Αλλά εγώ δεν ξεστόμισα ποτέ τις λέξεις. Δεν έκανα καμία κίνηση για να δείξω τα συναισθήματά μου.
Ίσως άμα τον βρω τώρα από κοντά και του πω πόσο σημαντικός έχει υπάρξει για μένα να μπορέσω να έχω ένα κλείσιμο μέσα μου. Εσείς τι λέτε; Έχετε καμία συμβουλή;
Και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά είχα ανάγκη να τα γράψω 😉
Ρία
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πρόβλημά σου ειναι σεξουαλικό. Δεν έκανες ποτέ σεξ μαζί του και γι’αυτό σου εχει μείνει αυτό το ανοιχτό μέσα σου που λές. Ούτε έρωτας είναι ούτε τίποτα. Εχεις θεοποιήσει μια ψευδαίσθηςη. Επίςης δεν μου φαίνεται οτι αυτός ενδιαφερόταν ποτέ για εσένα ιδιαιτέρως. Στο μυαλό σου είναι όλα.
Όταν χωρίζεις είναι λογικό να μιλάς για τον άλλο, αλλά όταν αυτό γίνεται για χρόνια μετά, τότε θεωρώ ότι είναι πρόβλημα και σα πρόβλημα, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ίσως θα πρέπει να σκεφτείς το ενδεχόμενο να επισκεφτείς έναν ειδικό ώστε να καταλάβεις την πραγματική αιτία που έχεις κολλήσει τόσο πολύ σε μια ιδέα που σε έχει εγκλωβίσει στη ζωή σου. Καλή τύχη
Δε νομίζω ότι θα σε βοηθήσει σε κάτι το να τον συναντήσεις και να του κάνεις ερωτικη εξομολόγηση, το αντίθετο. Δεν το ομολογείς, αλλά μάλλον ελπίζεις σε επανασύνδεση, μόνο που αυτά που γίνονται στις ταινίες δε συμβαίνουν και στη ζωή. Όπως σου είπαν και οι φίλοι σου, του έδειξες πόσο τον ήθελες, το πήρε το μήνυμα, αφού καθυστερημένος δεν είναι, και δε θέλει βρε κορίτσι μου. Αν ήθελε, θα σε διεκδικούσε, θα σε έψαχνε, θα απαντούσε στα μηνύματά σου, να είσαι σίγουρη. Αυτό που πρέπει να κάνεις, λοιπόν, είναι να καταλάβεις ότι δε σε θέλει και σε δεύτερη φάση να τον απομυθοποιήσεις. Δεν υπήρξε τόσο σημαντικός για σένα, ένας απλός άνθρωπος είναι που, όπως λες μάλιστα, κάνει τη μία βλακεία πίσω από την άλλη, άρα είναι και ανώριμος και “επικίνδυνος”. Από τότε που τσακωθήκατε, πάψατε να έχετε οποιαδήποτε ουσιαστική σχέση. Τον έχεις βάλει επάνω σε ένα θρόνο και τον προσκυνάς, γιατί; Όταν καταλάβεις πως αυτή η συμπεριφορά σου είναι αυτοκαταστροφική και υπονομεύει την ευτυχία σου με κάποιον άλλο πολύ καλύτερο σύντροφο, τότε ίσως να έχεις κάνει την αρχή για να τον αφήσεις πραγματικά πίσω.
Εφόσον μέσα σου δεν έχει λυθεί αυτό το θέμα, θεωρώ πως είναι άσκοπο και ανούσιο να συνεχίζεις κάτι σοβαρό με τη σχέση σου,καθόσον θα συνεχίζει να σε ταλανίζει και οι τύψεις είναι οδυνηρή επίπτωση. Πρέπει να επέλθει η οριστική λύση. Αρχικά θεωρώ πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ένα πρόσωπο του παρελθόντος που πραγματικά μας χάραξε,μας μεγάλωσε. Το ποια είναι τα πραγματικά συναισθηματα για αυτό το άτομο στον παρόν χρόνο θέλει αρκετή σκέψη. Εγώ όταν είχα την ευκαιρία να ξανασυνατήσω το δικό μου σημαντικό πρόσωπο αντιλήφθηκα πως πλέον επιλέγω να μην είμαι μαζί του, ότι τότε με χάραξε και το αγαπώ πάντα αλλά πλέον δεν ταιριάζανε τα χνώτα μας στην καινούρια εγώ. Κάπως έτσι λύθηκε και η δική μ σύγκρουση. Όμως σ κάθε άνθρωπο διαφέρει. Έχεις χτίσει σίγουρα κάτι μεγαλειώδης γύρω από το “φίλο σου” το οποιο αμφιβάλω αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η εξιδανίκευση είναι πολλές φορές μια ανάγκη να αποδώσουμε όλα τα άσχημα της ζωής μας και να τα ακουμπήσουμε σε ένα θέμα λόγω ασφάλειας και ψευδαίσθησης. Θα μπορούσαν οι αιτίες να είναι άπειρες όπως και τα πραγματικά συναισθήματα,κάθε περίπτωση διαφέρει γι αυτό δεν μπορώ με σιγουριά να σου πω για σένα, εσύ θα το καταλάβεις. Τώρα στο παρόν χρόνο εφόσον διαιωνίζεται το θέμα δείχνει αρκετές ρωγμές σε σένα και τη σχέση σου κατ’ επέκταση. Ακόμη και ερωτευμένη να είσαι με το πρόσωπο, δεν αναιρεί πως μπορεί να έρθει κατι πιο μεγάλο που να στα ανατρέψει όλα. Κανείς δεν ισχυρίστηκε με σιγουριά ότι το “πρόσωπο” θα είναι μόνο ένα!!!!! Για μένα λοιπόν ίσως δεν είσαι τόσο ερωτευμένη με τον συντροφό σου καθόσον δεν είναι ικανός να σου διαγράψει τα παλιά τραύματα. Δεν είναι αυτός που θα σε ξαναχαράξει. Οπότε ναι ίσως χρειάζεσαι κάτι μεγαλύτερο για να ανταπεξέλθεις από μια ηρεμη καλή σχέση. Όσο για το πρόσωπο θεωρώ πως όταν βρεις την ευκαιρία καλό θα ήταν ένα τελικό ξεκαθαρισμα μαζί του πρόσωπο με πρόσωπο, λέγοντάς του τα πάντα. Εν κατακλείδι, αυτό το άτομο για μένα έκανε αυτό που έπρεπε στη ζωή σου και ακολουθησε το δρόμο του. Τώρα ήρθε ο καιρός να βρεις εκείνον τον νέο που θα σε μεγαλώσει περισσότερο θα σε ξαναχαράξει αρκεί και ελπίζω με έναν καλύτερο τρόπο!!
Συμφωνω με τους προηγούμενους οτι όλα αυτά τα δραματικά και ακραία συναισθήματα αγάπης είναι μέσα στο μυαλό σου στην ουσία…..Δηλαδή σου εχει μείνει απωθημένο αυτός ο άνθρωπος και εσύ τον άνεβασες σε έναν θρόνο χωρίς να υπάρχει λόγος …και χωρίς να σου έχει δώσει αντίστοιχα εκείνος κάποια δείγματα για να το κάνεις —Δηλάδη αυτόν τον παιδικό έρωτα τον έχει κάνει απο 10 μονάδες 1000 μονάδες μέσα στην φαντασία σου —-Ίσως το κάνεις άθελα σου για να καλύψεις και κάποια κενά της τωρινής σου ζωής —Πιστέυω οτι με τον τωρινό σου σύντροφο παρόλο που μας λες οτι είστε καλά , δεν είσαι ευχαριστημένη γι αυτό και η σκέψη σου γυρίζει στην ανεκπλήρωτη πρώτη σου αγάπη —Εαν ήσουν καλά με αυτόν τον άνθρωπο δεν είχες ανάγκη να σκέφτεσαι οποιονδήποτε άλλο άντρα—-Μην βασανίζεις λοιπόν τον εαυτό σου με παλιές ιστορίες που ανήκουν στο παρελθόν—–Το να πάς να του μιλήσεις τώρα και να του πεις τι αισθανόσουν πρίν χρόνια τι θα σου προσέφερε παρα μόνο απογοήτευση ….Όπως μας λες και εσύ ουτε καν απαντάει στα μηνυματα σου —Είναι ξεκαθαρο οτι δεν θέλει να έχετε επικοινωνία και εφόσον δεν θέλει νομίζω οτι πρέπει να το σεβαστείς —Γενικά πρέπει να ξεκολλήσεις το μυαλό σου απο το παρελθόν και να κοιτάξεις τι κάνεις τώρα στην ζωή σου –Είναι προφανές οτι υπάρχουν κενά και τα αναπληρώνεις με το να σκέφτεσαι την “ιδανική” αγάπη που χάθηκε τότε—Να ξέρεις πάντοτε οτι η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία και απο τις δύο πλευρές….αν είναι μονόπλευρη δεν είναι αγάπη —-Αρα εδώ καπου έχεις μπερδέψει τα πράγματα μέσα σου και βασανίζεσαι άδικα για εμένα …..—Εαν δεν μπορείς να ξεκολλήσεις μόνη σου ένας ειδικός θα σε βοηθούσε σίγουρα να βρείς τις αιτίες αυτής της έμμονης με το συγκεκριμμένο άτομο και πως να την ξεπεράσεις μια και καλή—
Κατά την αποψή μου, η εικόνα που έχεις στο μυαλό σου για τον ΄μεγάλο έρωτα της ζωής σου΄είναι αποκύημα της φαντασίας σου.Δεν υπήρξε ουσιαστική συντροφική σχέση κ οι προτάσεις σου περί διαμόρφωσης χαρακτήρα μου ακούγονται τραβηγμένες απο τα μαλλιά. Οι περισσότεροι έχουμε κάνει κάτι τέτοιο στην ζωή μας, κυρίως σε πολύ νεαρή ηλικία. Τον έχεις εξιδανικεύσει κ είμαι σίγουρη ότι όλο το concept σχετικά με εκείνον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.Επίσης η φράση σου :΄όταν έφυγε από τη ζωή μου αυτός ο πραγματικός άγγελος (!), γύρισαν πίσω όλα τα συναισθήματά μου για τον άλλον΄ είναι αντιφατική με την άλλη φράση σου:΄Κατάφερα να τον ξεπεράσω πραγματικά όταν μπήκε στη ζωή μου ένας ξανθός ευγενικός άγγελος΄, κ όλο αυτό με κάνει να σκέφτομαι ότι πραγματικά έχεις ανάγκη να απασχολείς συνέχεια το μυαλό σου με την εικόνα ενος άντρα τον οποίο εσύ θα έχεις ονομάσει mr. perfect .Το γιατί, μόνο εσύ μπορεις να το βρεις. Ξέρεις, εμείς οι άνθρωποι βιώνουμε πολλές απογοητεύσεις μέσα στις σχέσεις μας, λόγω του ότι γνωρίζουμε κάποιον, φτιάχνουμε μια εικόνα για εκείνον, κ όταν η εικόνα είναι διαφορετική από το πρόσωπο που δείχνει,πληγωνόμαστε κ τα βάζουμε με θεούς κ δαίμονες. Επιπρόσθετα, δεν νομίζω ότι συνειδητοποίησες ότι σου αξίζουν τα καλύτερα, όπως μας λες (διαφορετικά δεν θα μιλάγαμε τώρα για εκείνον),καθώς και ότι οι άλλοι δεν είναι ψυχοφθόρα άτομα, απλά εμείς εμμένουμε με πάθος σε ψυχοφθόρες καταστάσεις ή σκέψεις ή πεποιθήσεις ή ό,τι άλλο.Εχει διαφορά. ʼλλωστε, απ ότι μας λες, το πρόσωπο που σε απασχολεί πιά τόσο πολύ, έχει προχωρήσει κ δεν ενδιαφέρεται για περσινά ξινά σταφύλια. εαν νομίζεις ότι για να τον ξεπεράσεις αληθινά χρειάζεται να του εκφράσεις τα συναισθήματά σου κ το πόσο σημαντικός έχει υπάρξει για σένα …απλά κάντο. μπορείς να του το στείλεις με ενα mail . Εχει συμβεί κ σε μένα παρόμοια ιστορία κ έδρασα κάπως έτσι, αφού ένιωθα να με πνίγει όλη αυτή η συναισθηματική ενέργεια.Του έστειλα ένα sms που έλεγε: ΄σ αγαπώ, απλά ήθελα να το ξέρεις΄. Με βοήθησε πολύ ομολογώ.
Προβληματα που εχει ο κοσμος…