Έχω μια σχέση εδώ και κάτι μήνες με κάποιον που είναι έξι χρόνια μικρότερός μου. Τα πάμε καλά, η σχέση δεν έχει προβλήματα, το θέμα μου όμως είναι ότι λόγω ηλικίας βρισκόμαστε σε διαφορετική φάση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εγώ είμαι 34 κι εκείνος 28. Όπως καταλαβαίνετε, εγώ θέλω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό, θέλω σύντομα να κάνω παιδιά. Εκείνος όμως όπως όλα δείχνουν είναι σε πολύ άλλη κατάσταση. Δεν το έχουμε συζητήσει, αλλά από “δηλώσεις” που κάνει όταν είναι με φίλους του καταλαβαίνω ότι δεν είναι κάτι που σκέφτεται για τα επόμενα χρόνια.
Δεν θέλω να πιέσω, ούτε να εκβιάσω καταστάσεις. Θέλω άλλωστε να παντρευτώ κάποιον που πραγματικά το θέλει. Είμαι ερωτευμένη μαζί του, κι αυτός είναι μαζί μου, αλλά θέλουμε διαφορετικά πράγματα. Δεν τολμάω να του μιλήσω γιατί ξέρω ότι θα τον τρομάξω. Νιώθω όμως ότι πιέζομαι.
Τι να κάνω; Να του μιλήσω με ρίσκο να χαλάσω τη σχέση ή να κάνω υπομονή; Ή μήπως τελικά χάνω το χρόνο μου και το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να φύγω; Άλλα και να φύγω, να πάω πού; Ο γάμος δεν είναι κάτι που μπορείς να κάνεις πιέζοντας κάποιον. Έρχεται από μόνο του -έτσι πιστεύω. Ο σύντροφός μου όμως δείχνει ότι δεν του έχει περάσει καν από το μυαλό. Να περιμένω μέχρι να ωριμάσει και να αρχίσει να το σκέφτεται;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δυστυχώς, πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται πολύ ρεαλίστρια. Περνάμε καλά μαζί και τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ να το απολαύσω. Η λογική, τα νούμερα, ο χρόνος με αγχώνουν και έχω μπερδευτεί. Από την άλλη, δεν θέλω να είμαι από εκείνες τις γυναίκες που κοροϊδεύω, που ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιον να τις παντρευτεί, που φέρονται και κινούνται με στόχο αυτό. Όμως, με έχει πιάσει πανικός με το χρόνο που περνάει και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.
Χρειάζομαι τη βοήθειά σας.
Έλλη
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Τι εννοείς δεν τολμάς να του μιλήσεις γιατί ξέρεις ότι θα τον τρομάξεις; Ας τρομάξει! Αυτά τα πράγματα πρέπει να συζητιούνται και δεν τίθεται θέμα τρόμου! Δηλαδή αν τρομάξει τι θα κάνει; Θα φύγει; Ε τόσο το καλύτερο,να μη χάνεις και τον καιρό σου.Μήπως φοβάσαι μη σου φύγει και δεν του μιλάς; Αυτό ειναι χειρότερο για εσένα ξέρεις…Ασε που σίγουρα σε έχει καταλάβει αλλά κάνει την πάπια. Μην είσαι χαζή.
Το καλύτερο είναι να κάνεις μια ειλικρινή και ήρεμη συζήτηση μαζί του και να του εξηγήσεις τι θέλεις εσύ. ʼφησε αυτόν να σου πει τι θέλει, μην προκαταλαμβάνεις την απάντησή του. Βέβαια, ναι οι δηλώσεις σε φίλους, δίνουν πολλές ενδείξεις, αλλά οκ άφησε να σου απαντήσει. Προετοιμάσου εν τω μεταξύ ότι θα χωρίσετε, μια και πιστεύεις ότι δε θέλετε τα ίδια πράγματα. Εγώ προσωπικά το βρίσκω λάθος να είσαι σε μια σχέση που δε σου δίνει αυτά που θέλεις (εξάλλου εσύ η ίδια παραδέχτηκες ότι δε είσαι πια ευτυχισμένη). Επίσης, διαφωνώ με το να συμβιβαζόμαστε επειδή μας αγχώνει το μετά και το τι υπάρχει εκεί έξω. Δε ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει η μοίρα και αυτό είναι το ωραίο στη ζωή. Δε βρίσκω λάθος να είσαι ρεαλιστρια, αν και ερωτευμένη, αυτό σώζει από λανθασμένες αποφάσεις. Όλοι θα έπρεπε μέσα στον έρωτα να έχουμε και τον ρεαλισμό να βλέπουμε τα πράγματα ως έχουν και να πέρνουμε τις ανάλογες αποφάσεις. Επίσης, μη κάνεις το λάθος να πιστέψεις ότι σε 2-3 χρόνια θα είναι ώριμος για οικογένεια. Κυνήγησε αυτό που θέλεις και μη συμβιβάζεσαι στο κάτω κάτω μόνο για αυτό μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι, ότι κυνηγήσαμε τα θέλω μας, ασχέτως με το αποτέλεσμα. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι όταν ο άνδρας βρει αυτή που θέλει, δεν την αφήνει με τίποτα και κάνει υπερβάσεις που ούτε ο ίδιος δε πιστεύει ότι θα έκανε ποτέ. Δέξου αυτή τη σχέση για αυτό που ήταν, μια όμορφη σχέση, αλλά όχι σχέση ζωής και πήγαινε παρακάτω. Σκληρό, αλλά ρεαλιστικό.
Έλλη, κατανοώ απόλυτα και συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου. Κατ’ αρχάς, μια συμβουλή για σένα: δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζεις το ζήτημα του γάμου και της οικογένειας με άγχος και πανικό. Η λογική του “τώρα ψάχνω κάποιον να με παντρευτεί” μόνο σε λάθος επιλογές θα σε οδηγήσει. Θα πέσεις στον πρώτο που θα σου πει ότι θέλει γάμο, χωρίς καν να τον γνωρίσεις πρώτα καλά, για να δεις αν σε ελκύει και αν ταιριάζετε σαν χαρακτήρες. Όσον αφορά την τωρινή σχέση σου: καθίστε να συζητήσετε ώριμα, σαν ενήλικες. Μίλησέ του ανοιχτά για αυτά που θέλεις, για τα σχέδιά σου για το μέλλον (ότι δηλαδή έχεις ήδη αρχίσει να φαντάζεσαι τον εαυτό σου παντρεμένη με παιδιά σε λίγα χρόνια). Σύμφωνα με όσα γράφεις, εκείνος δεν σκέφτεται ακόμη να κάνει αυτό το βήμα και είναι λογικό. Κανένας 28χρονος ή 28χρονη δεν σκέφτεται σήμερα να κάνει οικογένεια. Πιθανότατα δεν είναι ακόμη επαγγελματικά και οικονομικά αποκατεστημένος, ενώ εσύ στο ζήτημα αυτό πατάς σε πιο στέρεη βάση. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι βρίσκεστε σε διαφορετική φάση ζωής, θέλετε άλλα πράγματα κι αυτό θα στοιχίσει στη σχέση σας, αν συνεχιστεί. Προσωπικά δεν βλέπω να υπάρχει μέλλον στη σχέση αυτή, γιατί δύσκολα θα τον μεταπείσεις. Ακόμη κι αν περιμένεις να γίνει 30 (οπότε θεωρητικά θα αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον του), δύσκολα τον βλέπω να αλλάζει στάση. Έχει βολευτεί σε μία σχέση, στην οποία εσύ είσαι η μαμά του και τον νταντεύεις. Στις σχέσεις πρέπει να βαδίζουμε επί ίσοις όροις και να έχουμε κοινές αρχές και κοινή βιοθεωρία με τον σύντροφό μας. ʼρχισε να στοχεύεις σε άνδρες του δικού σου ηλικιακού φάσματος (γύρω στα 35). Χαλάρωσε, βγες και φλέρταρε χωρίς να πιέζεις τους επίδοξους συντρόφους σου από τα πρώτα ραντεβού (του τύπου “ξέρεις, εγώ τώρα θέλω να παντρευτώ”) αλλά και χωρίς να παραιτείσαι από τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου, επειδή το θέλει ο σύντροφός σου. Γιατί αυτό εν τέλει δηλώνει τη δική σου καταπίεση μέσα στη σχέση.
Εγώ έχω μόνο να πω ότι η ετοιμότητα για οικογένεια δεν έρχεται απαραίτητα με την ηλικία, ούτε είναι θέμα ωριμότητας. Ξέρω περίπτωση άντρα που παντρεύτηκε και ήθελε παιδί (και το απέκτησε) στα 23 του και το χαίρεται χωρίς να μετανιώνει για τίποτα, ενώ ξέρω και περίπτωση 38χρονου που ακόμα δεν σκέφτεται ούτε γάμο ούτε οικογένεια για τα επόμενα χρόνια. Κάνουμε πολύ συχνά το λάθος να συνδέουμε τη θέληση του να κάνουμε οικογένεια με την “ωρίμανση.” Είναι λάθος. Μερικές φορές δεν “ωριμάζει” κάποιος γι’ αυτό, χωρίς να σημαίνει ανευθυνότητα ή να φταίει το νεαρό της ηλικίας. Το να μη θέλει ένας άντρας παιδί δεν τον κάνει “ακόμα ανώριμο” ούτε σημαίνει “πού θα πάει, σε λίγα χρόνια θα ωριμάσει για κάτι τέτοιο.” Τα μισώ αυτά. Όσο για σένα, προφανώς ότι ο λόγος που δεν του μιλάς δεν είναι επειδή φοβάσαι ότι θα “τρομάξει και θα φύγει” αλλά επειδή στην πραγματικότητα απλώς δεν πιστεύεις στο σκοπό της κουβέντας μεταξύ σας. Δεν πιστεύεις ότι μπορείς ν’ αλλάξεις κάτι, οπότε ναι, το να χωρίσετε θα είναι λογική συνέπεια μετά από αυτό. Ή μπορεί να μη χωρίσετε, αλλά το κεφάλαιο Γάμος και Παιδιά θα είναι πάντα ένα θέμα ταμπού μεταξύ σας και δεν αποκλείεται εσύ στη συνέχεια να ψάξεις τρόπους να μείνεις έγκυος ενώ αυτός να ψάξει για μια κοπέλα που να μη σκέφτεται αυτό το θέμα. Δες το και αντικειμενικά. Μπορεί απλώς να μην είναι για σένα αυτός. Μπορεί να ήταν ένα λαχείο σε κάποια, ας πούμε, 20χρονη που δεν θέλει σοβαρές δεσμεύσεις, ούτε καν συμβίωση, που θα τον έχει σαν “θεό” της. Είστε μαζί μερικούς μήνες. Δεν βρίσκω τίποτα το τρομερό να ξεκαθαρίσεις τα δικά σου θέλω, τώρα που είστε ακόμα στην αρχή κιόλας.
Ελλη λες οτι κοροιδευεις αυτες τις γυναικες που τρεχουν με πανικο και ψαχνουν καποιον να βρουν για να παντρευτουν. Εχεις αναρρωτηθει ποτε γιατι αυτες οι γυναικες εφτασαν σε αυτο σημειο? Αλλες εκαναν συνεχως λαθος επιλογες ανθρωπων, αλλες ηταν ατυχες με τους ανθρωπους που γνωριζαν παρολο που μπορει να ηταν σωστοι ανδρες, αλλες δεν ειχαν ευκαιριες να γνωρισουν κοσμο στο περιβαλλον τους η δεν αναζητουσαν τετοιες ευκαιριες, αλλες παλι εμεναν σε σχεσεις που δεν τις καλυπταν ελπιζοντας..Αυτο κανεις κι εσυ αυτη τη στιγμη. Ελπιζεις οτι ο αλλος θα αλλαξει τα θελω του. Η σχεση αυτη καλυπτει μονο ενα μερος απο αυτα που θελεις εσυ γενικοτερα. Συνεπως αυτη η σχεση δεν σε καλυπτει πλεον. Μπορει να σε καλυπτε αν ησουν 25 αλλα πλεον θελεις οικογενεια. Αλλα επιλεγεις να μεινεις γιατι φοβασαι μηπως δε βρεις τιποτα αλλο εκει εξω. Ο φιλος σου μπορει και ισως να θελησει να κανει οικογενεια στο μελλον αλλα αυτο μπορει να συμβει σε 6-7 χρονια απο τωρα και μπορει και να μη θελει εσενα για μητερα των παιδιων του (και γι αυτο πεταει αυτα τα σχολια στις παρεες σας). Εσυ γιατι να καθεσαι να περιμενεις εφοσον αυτα που θελεις δεν καλυπτονται? Αποκλειεται δηλαδη να γνωρισεις καποιον στην ιδια φαση μ εσενα που να θελει και παιδια (ανεξαρτητα απ το τι ηλικαι θα εχει αυτος ο καποιος)? Αν δεν το ρισκαρεις να φυγεις δε θα μαθεις ποτε. Και λεω να φυγεις γιατι για να λεει ο ιδιος ηδη οτι δεν θελει γαμους κλπ μαλλον ξερεις τι απαντηση θα παρεις αν το συζητησετε γι αυτο και φοβασαι να ανοιξεις την κουβεντα. Δε χανεις βεβαια τιποτα να τον ρωτησεις κι ευθεως αλλα αν πει οτι δεν το σκεπτεται πρεπει να ξερεις τι θα απαντησεις. Ελπιζω να φερθεις εξυπνα.
Μην τρελαινεσαι …ζησε το τωρα… μιλα του και αν δεν θέλει αυτα που θες κι εσυ ψαξε για κάτι αλλο …μην αγχωνεσαι με το χρονο , μην πέσεις στην παγιδα αυτη..ολα θα γινουν οπως τα θες εσυ στο τελος, πιστεψε το..enjoy 🙂
Δεν είναι έτοιμος για γάμο κ σε εχει καταλάβει.Για να΄σαι ok με τα θέλω σου, μίλα του ανοιχτά. Να είσαι έτοιμη για όλα.Με το ζόρι δε γίνεται παντρειά..
Η Eva έχει δίκιο:όταν ο άντρας βρει τη γυναίκα της ζωής του, δεν την αφήνει με τίποτα.
Και αν είσαι η γυναίκα της ζωής του – στο εύχομαι- θα μπορεσει να σταθεί ώριμα δίπλα σου στα δύσκολα;Θα βάλει πλάτη για εσένα;την απαντηση την ξέρεις ήδη.
Από τα γραφόμενά σου φαίνεσαι συγκροτημένος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος, έχεις ωστόσο κάπου μπλοκάρει. Ελπίζω όσα σου πω να σε βοηθήσουν. Αυτό που σε προβληματίζει θεωρώ δεν είναι ούτε τα 6 χρόνια διαφοράς, ούτε το αν πρέπει να δώσεις προτεραιότητα στον έρωτα ή στις ρεαλιστικές σου επιθυμίες. Αυτό που σε προβληματίζει, είναι οι “δηλώσεις” που κάνει σε φίλους αλλά και μπροστά σου – άρα ουσιαστικά, τις κάνει σ εσένα – γιατί άλλο αυτά που εξομολογούμαστε σε φίλους μας, άλλο “δηλώσεις” μπροστά στον σύντροφό μας, για κάτι που μαζί του δεν συζητήσαμε ποτέ. Στο έχει πει έμμεσα και εκ του ασφαλούς λοιπόν, ότι τα σχέδιά σας απέχουν κι αν κρίνω απ την ανωριμότητα που επιδεικνύει, θα απέχουν για πολύ ακόμα. Στην θέση σου, ναι, θα έκανα μια ήρεμη συζήτηση μαζί του, για να δω αν οι “δηλώσεις” ισχύουν, θα είχα όμως προετοιμάσει και τον εαυτό μου για να προχωρήσει. Το χειρότερο σενάριο ξέρεις ποιο θα είναι έτσι; Το να σε πείσει ότι σε 1-2 χρόνια θα είναι έτοιμος – γιατί φυσικά και δεν θέλει να ξεβολευτεί από μια σχέση που τον καλύπτει πλήρως – κι εσύ να περιμένεις, μαραζώνοντας ουσιαστικά, μέχρι να σου πει “ξέρεις, δεν είμαι έτοιμος!” Σεβάσου τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου και κάνε ό, τι καλύτερο για να τις πραγματοποιήσεις, κανένας δεν πρόκειται να το κάνει για σένα.
Πας ντουγρου για χωρισμό!! Και το θέμα δεν ειναι η διαφορα ηλικίας γιατι όπως σωστά είπε κ κάποια πιο πάνω υπάρχουν μικροί που έχουν πολυ περισσοτερο μυαλό απο κάτι 35 αρηδες!Αν δυο άνθρωποι δεν έχουν τα ίδια θελω τι να το κανείς το καλό σεξ!Εγω πάντως αν είχε πετάξει υπονοούμενο μπροστά σε φίλους του θα την είχα κανει με ελαφρά!!Μην στεναχωριεσαι θα βρεις κάτι καλύτερο!!
Αμα περιμενεις μεχρι να ωριμασει,θα εχεις σταφιδιασει εσυ κουκλιτσα μου.Κακως την ξεκινησες αυτη την σχεση απο την αρχη.Ασ’τον τωρα που ειναι νωρις ακομα.