Είμαι 24 χρόνων και σπουδάζω. Πριν από 2,5 περίπου χρόνια γνώρισα το φίλο μου, όπου έχουμε και σχέση.
Εκείνος δεν σπουδάζει στην ίδια πόλη με μένα, αλλά μένει σε μια κοντινή πόλη από αυτή που σπουδάζω. Από τον πρώτο κιόλας καιρό ξεκινήσαμε να μένουμε μαζί στο σπίτι μου. Δεν έχουμε κανένα απολύτως θέμα, παρά μόνο ότι οι γονείς του δεν ξέρουν τίποτα για μένα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν έρχεται να μείνει σε μένα, οι γονείς του ξέρουν ότι είναι στην πόλη που σπουδάζει. Τον πρώτο καιρό βγαίναμε ελάχιστα έξω, τώρα συνέχεια.
Εμένα με ενοχλεί που οι γονείς του δεν το ξέρουν και που επίσης μετά από 2,5 χρόνια σχέσης δεν θέλει να μου τους γνωρίσει. Κι αυτό το κατάλαβα γιατί όσες φορές είχαμε πει να πάω να γνωριστούμε πάντα κάτι τύχαινε στους δικούς του.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Εγώ σε μερικούς μήνες τελειώνω με τη σχολή μου κι εκείνος ούτε στρατό δεν έχει πάει ακόμη. Φοβάμαι πολύ πως αυτή η σχέση θα τελειώσει και πως τίποτα δεν θα συνεχίσει να πηγαίνει καλά από εκείνη τη στιγμή και μετά…
Βοήθεια!!!!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Menia
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Μένια μου τι εννοείς όταν λες ότι δεν ξέρουν τίποτα για εσένα??? Γιατί εάν εννοείς ότι δεν γνωρίζουν ούτε καν την ύπαρξή σου, τότε πως θα σε πήγαινε να γνωρίσεις τους γονείς του? Και το γεγονός ότι αρχικά βγαίνατε ελάχιστα έξω, γιατί το αναφέρεις? Είχε μήπως οικονομικό πρόβλημα? Ή μήπως σου είχε αναφέρει ότι το αποφεύγει μην τύχει και το μάθουν (και πάλι) οι γονείς του? Αν ισχύουν όλα αυτά, τότε δεν νομίζω, ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι οι γονείς. Αλλά κάτι άλλ(ο)????? Δεν θα σου πω στην περίπτωση που ισχύει, το άλλο, τι να κάνεις. Είμαι σίγουρη, ότι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. ʼλλωστε ο τρόπος που περιγράφεις τους προβληματισμούς σου και οι επισημάνσεις που κάνεις, αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν. Δώσε την προσοχή σου στην σχολή σου και κάνε το καλύτερο που μπορείς ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ!!!!!!!!
Καλά μην τρελένεσαι μάλλον έχει δικά του θέματα με τους δικούς του.Δεν είσαι εσύ το θέμα. Και αν είχε πάει φαντάρος τι θα γινόταν ? θα παντρευόσασταν στα 22 χωρίς δουλειά κανένας? έτσι και αλλιώς έχετε δυσκολίες μπροστά σας εκ των πραγμάτων. Χαλάρωσε λίγο, αν είστε καλά θα αντέξετε. Κατά τα άλλα σε ικανοποιεί όπως σου φέρεται? σε σέβεται?
Κούκλα, έχω περάσει τα ίδια και χειρότερα. Δε θέλει να σε γνωρίσει στους δικούς του και πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι δε θα γίνει ποτέ. Ή όταν θα αποφασίσει να γίνει, εσύ πλέον θα έχεις ξενερώσει. Κατόπιν θα βρει άλλη και πιθανόν σε λιγότερο από χρόνο να τους τη γνωρίσει και μετά να την παντρευτεί. Μην παιδεύεσαι άδικα και βρες την ησυχία σου ή την “ανησυχία” σου… με κάποιον ʼΛΛΟ!
Η “σχέση” σου θα τελειώσει κάποια στιγμή σιγά μη σε παντρευτεί στα 24…επίσης το γεγονός οτι κάποιος μένει σπίτι σου και βγαίνετε έξω συνέχεια δεν σημαίνει οτι ειναι ο άντρας της ζωής σου. Τι βοήθεια ζητάς;; μάλλον εχεις μεγάλες προσδοκίες και θα προσγειωθείς ανώμαλα…
Μένια μου εγώ θα σε πρότεινα να μην φέρνεις αμέσως τον κατακλισμό. Εγώ πιστεύω ότι καλά κάνει και δεν θέλει να σε γνωρίσει στους δικούς του γιατί είστε και οι δυο πραγματικά πολύ νέοι για κάτι τέτοιο. Δεν νομίζω ότι είναι ωραίο την κάθε κοπέλα που γνωρίζει να την πηγαίνει στους γονείς του όπως ωραίο δεν θα ήταν να το έκανες και εσύ. Εγώ που το έχω κάνει πραγματικά το μετάνιωσα και νιώθω πολύ άβολα. Εντάξει δεν λέω να ξέρουν οι δικοί του ότι έχει μια κοπέλα και περνάει όμορφα μαζί της (αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί το κρύβει) και τίποτα παραπάνω..δεν χρειάζεται, άμα μετά συνεχίσετε να είστε μαζί και το πάτε σοβαρά τότε θα σε γνωρίσει αλλά τώρα μην βιάζεσαι και μην τον πιέζεις. Γιατί όπως είπες και εσύ ακόμα σπουδάζεις και αυτός δεν έχει πάει ούτε φαντάρος. Τι τα θέλεις και εσύ τα “πεθερικά” μια χαρά είστε έτσι πίστεψε με!
Μένια μου,μην ανυσυχείς ίσως είναι καλύτερα που δεν γνωρίζεις τους γονείς του.Μπορεί να έχει τους δικούς του λογούς ( προβλήματα στο σπίτι η οτιδίπωτε άλλο) η μπορεί να του έχουν ξεκαθαρίσει οι γονείς του οτι δεν θέλουν κοπέλα για αυτόν γνωριμίες κτλπ.Εκτός και αν παίζει το αλλό που απλά δεν θέλει και σε βλέπει σαν επιπόλαια σχέση..Εγω λέω να κανείς εσυ την αρχή και να πείς οτι θελέις να τον γνωρίσεις στους γονεις σου..Κάποια στιγμη ισως αινστανθει μειωνεκτικά και θελεί να κανεί και αυτός το ίδιο η κάνε το μια συζήτηση σχετικά με αυτό που πιστέυεις εσυ..
δεν ειπα ουτε οτι θα παντρευτω ουτε τιποτα…κι οσο για την επισυμανση που δεν βγαιναμε εξω την εκανα γιατι δεν ηθελε να βγουμε για να μην τον πετυχουν πουθενα οι δικοι του. με την προηγουμενη κοπελα του δεν ειχαν κανενα απολυτως θεμα οι γονεις του. δεν ειπα ουτε οτι θελω να παντρευτουμε ουτε τιποτα απλως εγω τον Νοεμβριο ορκιζομαι κι αν φυγω απο την πολη που σπουδαζω μετα θα ειμαι 500χιλιομετρα μακρια του….κι εδω δεν αντεχω τα 200χιλιομετρα τωρα που ειναι για δουλεια πως θα αντεξω τα 500? το θεμα ειναι οτι εκεινος οτι κανει το κανει για να ειναι μαζι μου ειτε για δουλεια δικια μου ειτε για δικη του δουλεια.. δεν εχουμε καποιο προβλημα στην σχεση μας ισα ισα που ειμαστε παρα πολυ καλα μαζι και περναμε υπεροχα αυτα 2,5 χρονια με ελαχιστους τσακωμους απλως αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι οι γονεις του δεν θελουν να με γνωρισουν και το παγωνει συνεχως εκεινος..εγω δεν του κανω κουβεντα πλεον γιατι οποτε του κανω θα καταληξουμε να τσακωνομαστε και δεν το θελω αυτο… (σημειωσει εκεινος εχει γνωρισει του γονεις μου και ειναι το 1ο αγορι μου που τους γνωριζω)
Μένια μου είμαι κι εγώ 24. Μπορώ να σε καταλάβω αλλά μην σε τρελαίνει τόσο το θέμα με τους γονείς του τώρα. Αφού δεν το έκανε μέχρι τώρα μόνος του ας το για όταν σοβαρέψουν τα πράγματα. Έτσι κι αλλιώς από ότι λες δεν μπορείς να κάνεις και κάτι, με το να το συζητάς μόνο καβγάδες κερδίζεις. Δεν ξέρω βέβαια και τι ακριβώς σε ενοχλεί, αν για παράδειγμα το γεγονός αυτό σου δημιουργεί ανασφάλεια και το παίρνεις σαν να μην βλέπει σοβαρά την σχέση σας. Αν νιώθεις έτσι μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα αλλά τώρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Καλύτερα να το καταπιούμε 😉 Όπως να μην σε προβληματίζει και ο στρατός. Πολλές τον περάσαμε και αν η σχέση αξίζει θα περάσει και από κει και θα βγει ακόμη πιο δυνατή!!! Εγώ τουλάχιστον θυμάμαι εκείνη την περίοδο θετικά… όσο και αν έκλαψα, όσο και αν μου έλειπε, όσο και αν μετρούσα συνέχεια αντίστροφα, όσο προχωρούσε η θητεία αλλά ειδικά όταν τελείωσε συνειδητοποίησα πως ήμασταν περισσότερο δεμένοι και πιο κοντά από πριν!!! Είναι μία περίοδος που θέλει υπομονή αλλά αν υπάρχει αληθινή αγάπη μην φοβάσαι τίποτα!!! Αφού τελειώσει με την θητεία τότε αναλόγως βλέπετε που θα το πάτε. Καλή τύχη και καλή σταδιοδρομία!!!