Νταντά ή γιαγιά;

Οι παππούδες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας -ιδιαίτερα της ελληνικής- και συμμετέχουν με τον τρόπο τους στην ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο, οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια πρέπει να είναι ξεκάθαροι.

Πρέπει ο παππούς και η γιαγιά να αναλαμβάνουν χρέη “νταντάς” ή κάτι τέτοιο ενδέχεται να δημιουργήσει ενδοοικογενειακές… αναταράξεις;

Η Ψυχολόγος, Ανδρομάχη Χιωτίνη εξηγεί:

Το “καθήκον” των παππούδων είναι να καλομαθαίνουν τα εγγόνια τους, να τους κάνουν τα χατίρια και να τα διασκεδάζουν, όχι να αναλαμβάνουν την καθημερινή τους φύλαξη, ούτε τις υποχρεώσεις διαχείρισης και διατήρησης των οικιακών ενασχολήσεων.

Στην περίπτωση που συμβεί αυτό συνήθως δημιουργείται σύγχυση ρόλων και οι παππούδες αποκτούν δικαιώματα να παρεμβαίνουν στα του σπιτιού και της οικογένειας.

Σημαντικό ρόλο παίζει η στάση που θα κρατήσει το νέο ζευγάρι, προκειμένου να αποφευχθούν συγκρούσεις και προστριβές που θα είναι εις βάρος όλων.

Οι γονείς έχουν πάντα τον πρώτο λόγο στην τήρηση της πειθαρχίας και του προγράμματος, όπως και στον καθορισμό των υποχρεώσεων και των ευθυνών των παιδιών μέσα στο σπίτι.

Οι παππούδες από την άλλη, πρέπει να είναι πάντα ξεκούραστοι και να διασκεδάζουν την επαφή τους με τα εγγόνια, χωρίς να υπάρχει η καθημερινή τριβή των παρατηρήσεων ή η προσπάθεια διαπαιδαγώγησης.

Οι παππούδες είναι εκείνοι που θα πάνε τα εγγόνια στο πάρκο, σε παιδότοπους, που θα τα κρατήσουν κάποιο σαββατοκύριακο διασκεδάζοντας τα ή κάποιο βράδυ για να διευκολύνουν την έξοδο των γονιών.

Έτσι έχουμε ξεκούραστους γονείς που μπορούν να έχουν και προσωπική ζωή, χαρούμενα παιδιά που τα μεγαλώνουν ξεκούραστοι άνθρωποι και ευτυχισμένους παππούδες που έχουν μια θετική απασχόληση και έναν πραγματικό σκοπό ύπαρξης στην τρίτη ηλικία.

Αυτόν τον κύκλο συμπληρώνουν οι νταντάδες, οι οποίες πάντα με την καθοδήγηση των γονιών και με την απόλυτη επιτήρηση τους αναλαμβάνουν να συμπληρώνουν τα γονεϊκά καθήκοντα. Ο ρόλος των νταντάδων είναι να αναπληρώνουν για κάποιες ώρες τους γονείς, φροντίζοντας πάντα για την τήρηση της πειθαρχίας, της τάξης και του προγράμματος που τους έχουν υποδείξει.

Με αυτόν τον καταμερισμό απασχόλησης όλων, επιτυγχάνεται συγκρατημένη, γαλήνια και ξεκούραστη συμβίωση και ένας ολοκληρωμένος κύκλος οικογένειας με ενεργούς και ξεκάθαρους ρόλους των εμπλεκομένων.