Πώς θα αγαπήσει το διάβασμα;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του ενδιαφέροντος των γονιών για το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων από τα παιδιά τους. Τι πρέπει να κάνεις για να αγαπήσει το διάβασμα;

Η Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος, Αλεξάνδρα Καππάτου εξηγεί:

Οι γονείς αγωνιούν να μυήσουν το παιδί τους στο μαγικό κόσμο του βιβλίου από πολύ νωρίς, ώστε να του κεντρίσουν το ενδιαφέρον για το διάβασμα, με στόχο να συμπληρώσει και να εμπλουτίσει τις σχολικές γνώσεις. Έτσι, όλο και πιο συχνά, συναντάμε λιλιπούτιους πελάτες στα βιβλιοπωλεία ή στις εκθέσεις βιβλίου, που ζητούν να προμηθευτούν παιδικά βιβλία. Από την άλλη πλευρά, η παιδική λογοτεχνία εμπλουτίζεται με νέους τίτλους ακολουθώντας αλματώδεις ρυθμούς.

Πώς θα αγαπήσει το διάβασμα;

Δε χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο για να μάθει το παιδί να αγαπά τα βιβλία. Γίνεται αυθόρμητα, από πολύ νωρίς, με κίνητρο την έμφυτη περιέργειά του και την τάση του να μιμείται το παράδειγμά μας. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, τα τραγουδάκια ή τα παραμύθια, που τόσο ευχάριστα ακούνε τα παιδιά και τα συντροφεύουν στο παιχνίδι, στο φαγητό ή στον ύπνο, είναι ένα είδος λογοτεχνίας. Αρέσουν σ’ όλα τα παιδιά, γιατί είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και εκδήλωσης της τρυφερότητας από την πλευρά των γονιών τους. Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το παιδί ανακαλύπτει το βιβλίο, που είναι γεμάτο με όμορφα χρώματα και εικόνες. Το κοιτάζει, το ξεφυλλίζει, το δαγκώνει και αναγνωρίζει στις εικόνες του αντικείμενα από το χώρο του. Μεγαλώνοντας, αναζητά περισσότερο τα βιβλία με ιστοριούλες και εικόνες. Η συμβολή των γονιών είναι σημαντική, όταν το συντροφεύουν την ώρα που διαβάζει, δείχνοντάς του ότι χαίρονται και ότι περνάνε καλά. Από τα 3- 4 χρόνια του παιδιού καθιερώστε τις επισκέψεις στο βιβλιοπωλείο σε τακτά διαστήματα για να του δώσετε τη δυνατότητα να σας πει τι του αρέσει αλλά και για να διαλέξετε τα βιβλία που θέλετε. Είναι σημαντικό να του δείξετε με το παράδειγμά σας ότι σας αρέσει το διάβασμα.

Μετά τα 6 χρόνια, το παιδί περνά σταδιακά από τις εικόνες στα κείμενα. Η χαρά του είναι μεγάλη, όταν διαπιστώνει ότι καταφέρνει μόνο του να διαβάσει ένα βιβλίο με μεγάλα γράμματα. Τώρα πια αρχίζουν να διαμορφώνονται οι προτιμήσεις του. Στόχος είναι να μάθει να εκφράζεται και να σκέφτεται δημιουργικά.

Για να γίνει το διάβασμα ελκυστικό, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές…

-Συζητήστε με το παιδί το βιβλίο που διάβασε, εξηγήστε του ό,τι δεν κατάλαβε και σχολιάστε το.

-Δώστε στο παιδί ένα όμορφο τετράδιο, που θα το ονομάσετε «ημερολόγιο βιβλίων» και στο οποίο θα καταγράφει κάθε βιβλίο που τελειώνει. Έτσι, αισθάνεται ότι πετυχαίνει κάτι σπουδαίο, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς μεγαλώνει ο κατάλογός του.

-Δημιουργήστε ένα χώρο στη βιβλιοθήκη για τα δικά του βιβλία.

-Καθιερώστε σε κάθε γιορτή να χαρίζετε ένα βιβλίο στο παιδί αλλά και στο σύντροφό σας. Δωρίστε βιβλία και σε φίλους του, όταν το καλούν.

-Αξιοποιήστε τις ευκαιρίες που σας παρέχει το περιβάλλον για να το βοηθήσετε να διαβάζει. Τέτοιες ευκαιρίες σας προσφέρουν οι πινακίδες στους δρόμους, οι αφίσες, οι διαφημίσεις, η εύρεση ενός ονόματος που χρειάζεστε από τον τηλεφωνικό κατάλογο, η κατάρτιση του καταλόγου με τα ψώνια που πρέπει να κάνετε, η ανάγνωση της συνταγής για το φαγητό ή το γλυκό που θέλετε να φτιάξετε.

-Παίξτε παιχνίδια με λέξεις, όλη η οικογένεια μαζί.

Τι να αποφεύγετε….

– Να του επιβάλλετε να διαβάσει κάτι, γιατί ό, τι γίνεται αναγκαστικά δεν έχει κανένα ενδιαφέρον.

– Να τιμωρείτε το παιδί με το διάβασμα χρησιμοποιώντας εκφράσεις του τύπου «αφού δεν ήσουν καλό παιδί, θα μείνεις μέσα να διαβάσεις τα βιβλία σου».

– Να το συγκρίνετε με παιδιά φιλικών οικογενειών ή και με τους εαυτού σας σχετικά με τα βιβλία που διαβάζατε όταν ήσαστε στην ηλικία του.

– Να εκφράζετε την απογοήτευσή σας, όταν προτιμά να παίζει ή να βλέπει τηλεόραση αντί να διαβάζει ένα βιβλίο.

– Να δείχνετε ενόχληση, όταν διαβάζει κάποιες φορές βιβλία που είναι για μικρότερα παιδιά, αφού μπορεί να βρίσκει ενδιαφέρον το θέμα τους ή να θέλει κάτι ξεκούραστο τη στιγμή εκείνη.

Μην ξεχνάτε ότι το διάβασμα είναι επικοινωνία, απόλαυση, χαρά και όχι καταναγκασμός. Απαραίτητη προυπόθεση γι’ αυτό είναι να υπάρχουν γονείς που διαθέτουν ποιοτικό χρόνο για το παιδί τους, και όχι αναγκαστικά πολλές ώρες, λειτουργώντας οι ίδιοι ως παράδειγμα.