Γονείς – δάσκαλοι: Tips για μια… τέλεια σχέση!

Μετά το σπίτι, το παιδί σας περνάει τον περισσότερο χρόνο του στο σχολείο, τη δεύτερη οικογένειά του. Μόνο που ο δάσκαλος-γονιός είναι… πολύτεκνος! Έχει υπό την εποπτεία του πολλά παιδάκια και όλα θέλουν την προσοχή του.

Σύμφωνα με ένα σοφό παραμύθι του Αισώπου μια καρακάξα και μια κουκουβάγια μάλωναν ποια έχει το πιο όμορφο παιδί και φυσικά η καθεμία έλεγε ότι το δικό της παιδί ήταν το ομορφότερο. Και πώς μπορεί κανείς να πείσει μια μητέρα ότι το πιτσιρίκι της δεν είναι το τελειότερο παιδί επί γης ή ότι στο σχολείο δεν είναι ο καλύτερος μαθητής που υπάρχει, ειδικά να πρόκειται για παιδί του νηπιαγωγείου ή των πρώτων τάξεων του δημοτικού; Ακόμη πιο δύσκολο είναι να καταφέρει ο δάσκαλος να πείσει ένα γονιό ότι το παιδί του είναι άτακτο ή ότι δεν έχει κλίση στα μαθηματικά ή τη μουσική χωρίς να παρεξηγηθεί ή να κατηγορηθεί για μεροληψία.

Έτσι συχνά οι γονείς κατηγορούν τους δασκάλους ότι δεν δείχνουν την απαιτούμενη προσοχή στα παιδιά τους και οι δάσκαλοι κατηγορούν τους γονείς ότι ανακατεύονται με ανεπίτρεπτο τρόπο στη δουλειά τους.

Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν; Πώς μπορείτε να κάνετε την επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό αποτελεσματική για το καλό του παιδιού σας; Η σχολική σύμβουλος και ψυχολόγος Αναστασία Γκοτσοπούλου λύνει τις απορίες!

Tips για καλύτερη επικοινωνία!

Θέλετε να σας πάρει ο δάσκαλος σοβαρά; Η επιθυμία σας είναι να έχετε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με το σχολείο του παιδιού σας; Να μερικοί απλοί τρόποι:

-Δώστε την εικόνα θετικού ανθρώπου! Για παράδειγμα προσφέρετε την εθελοντική σας βοήθεια στο σχολείο, κυρίως μέσα από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολικού συγκροτήματος που φοιτά το παιδί σας. Έτσι θα είστε μέσα στα πράγματα, θα έχετε άμεση και ουσιαστική επαφή με τους διδάσκοντες και θα περάσετε το μήνυμα ότι είστε στο ίδιο στρατόπεδο και εργάζεστε για τον ίδιο σκοπό.

-Διαλέξτε τις μάχες σας! Το να παίρνετε «από τα μούτρα» το δάσκαλο του παιδιού σας κάθε φορά που σας μιλάει θα δημιουργήσει κακό προοηγούμενο και θα δυσχεράνει την επικοινωνία μαζί του. Ειδικά στην πρώτη συνάντηση μαζί του καλό είναι να είστε διευρευνητικοί και όχι επιθετικοί. Προσπαθήστε να «ψυχολογήσετε» το δάσκαλο και το στιλ του και προσαρμόστε την τακτική σας. Ένας λιγομίλητος αλλά αποτελεσματικός διδάσκων ίσως δεν είναι τόσο προσιτός στο να τον ενοχλείτε με το παραμικρό.

-Οι δάσκαλοι δεν είναι τέλειοι! Αυτό σημαίνει ότι ως άνθρωποι με όρια μπορεί να παραφερθούν ενίοτε. Σίγουρα δεν υπάρχει δικαιολογία, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους καταδικάσετε. Αν, για παράδειγμα, η κόρη σας με τις αταξίες της έφτασε τη δασκάλα της στα όριά της με αποτέλεσμα να της τραβήξει το αφτί, δε σημαίνει ότι βιαιοπράγησε. Η σωματική τιμωρία δεν αποτελεί διδακτική μέθοδο και οι δάσκαλοι είναι υποχρεωμένοι να επιβάλλουν την τάξη με άλλες μεθόδους αλλά πολλές φορές ακόμη κι ένας γονιός δεν μπορεί να αποφύγει μια ξυλιά στον ποπό για ένα παιδί που δεν παίρνει από λόγια!

-Βεβαιωθείτε πριν αμφισβητήσετε! Όταν ο δάσκαλος σας καλεί για τον έλεγχο του παιδιού και σας κάνει ορισμένες παρατηρήσεις ακούστε τον προσεκτικά, είτε σας κάνει αρνητικά είτε θετικά σχόλια. Μη βιαστείτε ούτε να δικαιολογήσετε το παιδί ούτε να αμφισβητήσετε την κρίση του. Παρατηρήστε μόνοι σας για μερικές μέρες το παιδί σας και προσπαθήστε να δείτε αυτό που είδε και ο δάσκαλος.

Αν για παράδειγμα εκείνος επιμένει ότι το παιδί σας έχει μαθησιακές δυσκολίες απευθυνθείτε σε έναν ειδικό για περαιτέρω διερεύνηση. Σε περίπτωση που τα τεστ βγουν αρνητικά κάντε μια κουβεντούλα με τον διδάσκοντα και εκθέστε του την κατάσταση. Αν πάλι τα τεστ επιβεβαιώσουν τα λεγόμενα του δασκάλου ζητήστε τη συμβουλή του. Και στις δύο περιπτώσεις θα είστε κερδισμένοι. Δεν επιτεθήκατε, αντιμετωπίσατε την κατάσταση με ηπιότητα, κάνατε τη δική σας έρευνα και με αποδείξεις στα χέρια είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε το δάσκαλο!

-Μην καταφεύγετε με το παραμικρό στον διευθυντή. Ο διευθυντής του σχολείου είναι η έσχατη λύση στη διένεξή σας με έναν διδάσκοντα. Πρέπει να εξαντλήσετε όλα τα ενδεχόμενα και μέσα επικοινωνίας πριν απευθυνθείτε στον διεύθυντη. Κι αυτό γιατί ο διευθυντής δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενος με το παιδί σας, γνωρίζει όμως το διδάσκοντα. Γι’ αυτό πριν καταφύγετε σε εκείνον πρέπει να είστε απόλυτα ήρεμοι και σίγουροι ότι δεν υπάρχει τρόπος να προσεγγίσετε το δάσκαλο. Επιπλέον η απειλή του «μπαμπούλα» πάνω από το έργο ενός δασκάλου δεν είναι ό,τι καλύτερο ούτε για το παιδί σας ούτε για για άλλα παιδιά, καθώς υποβιβάζεται η ποιότητα του μαθήματος.

Περιπτώσεις…. επικοινωνίας!

Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα παρεξηγήσεων μεταξύ γονέων και δασκάλων και πώς να τα προσπεράσετε.

1. Ο δάσκαλος σας λέει: «Το παιδί σας δεν εξαντλεί όλες του τις δυνατότητες»
Εσείς καταλαβαίνετε: «Το παιδί μου είναι τεμπέλικο και εγώ είμαι κακός γονιός!»
Ο σωστός τρόπος επικοινωνίας: ζητήστε από το δάσκαλο να σας υποδείξει μερικές καλές ιδέες για να δώσετε κίνητρο στο παιδί σας εντός και εκτός της τάξης, που να συνάδουν με την προσωπικότητά του.

2. Ο γονιός λέει στο δάσκαλο: «Το παιδί μου παρενοχλείται στο διάλειμμα και δεν κάνετε τίποτα γι’ αυτό!»
Ο δάσκαλος καταλαβαίνει: «Υπονοεί ότι δεν κάνουμε ότι προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις ή ότι αδιαφορούμε για ό,τι συμβαίνει στο σχολείο»
Ο σωστός τρόπος επικοινωνίας: Διατυπώστε τις ανησυχίες σας στο δάσκαλο χωρίς ευθεία επίθεση, εξηγώντας του όσα σας διηγείται το παιδί στο σπίτι. Ζητήστε του να σας συμβουλέψει τι πρέπει να κάνει το παιδί για να αισθάνεται ασφάλεια και ζητήστε τη διαβεβαίωσή του ότι μόλις υποπέσει κάτι στην αντίληψή του θα σας ενημερώσει άμεσα.

3. Ο δάσκαλος σας λέει: «Έκανα ό,τι ήταν δυνατόν για να βοηθήσω το παιδί σας. Χρειάζεται ειδική θεραπεία για να ελέγξετε τη συμπεριφορά του».
Εσείς καταλαβαίνετε: «Το παιδί μου είναι λίγο ζωηρό και ο δάσκαλος εγκαταλείπει την προσπάθεια μόλις δει τα δύσκολα!»
Ο σωστός τρόπος επικοινωνίας: Βοηθήστε το δάσκαλο να κατανοήσει τη συμπεριφορά του παιδιού εκτός σχολείου, ζητήστε του να βάλει το παιδί σας μαζί με ένα συνομήλικο παιδί που έχει την αρμόζουσα συμπεριφορά, μιλήστε στον παιδίατρο για να σας δώσει μια υπεύθυνη ιατρική γνώμη.

4. Ο γονιός λεει στο δάσκαλο: «Οι ερωτήσεις που βάλατε στο διαγώνισμα δεν ήταν μέσα στην ύλη που διδάχτηκαν τα παιδιά!»
Ο δάσκαλος καταλαβαίνει: «Υπονοεί ότι είμαι ανεπαρκής και ακατάλληλος να προετοιμάσω τα παιδιά για ένα απλό διαγώνισμα!»
Ο σωστός τρόπος επικοινωνίας: Διατυπώστε την ερώτηση πιο διπλωματικά ώστε να μην προσβάλετε με ευθύ τρόπο το δάσκαλο. Πείτε του «Αναρωτιέμαι γιατί το παιδί μου δεν τα πήγε καλά, εφόσον διαβάσαμε μαζί όλα όσα μας υποδείξατε» και ζητήστε του να σας υποδείξει μερικούς τρόπους να αποφύγετε παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον.