Η Μαρία και το χόκεϋ επί πάγου!

Βρέθηκα σε έναν αγώνα χόκεϋ (επί πάγου) καλεσμένη, κάπου στην κεντρική Ευρώπη. H πρώτη μου εμπειρία με το άθλημα ήταν πέρυσι στο Βερολίνο όπου ήμασταν για camp προετοιμασίας και παρακολουθήσαμε έναν αγώνα. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα.

Σκέφτηκα να σας το συστήσω μιας και είναι σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα. Είναι άθλημα των χειμερινών Ολυμπιακών και μάλιστα πολύ δημοφιλές σε μερικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Είναι πολύ γρήγορο και γίνονται φάσεις κάθε 15’’-20’’ οπότε είναι συναρπαστικό.

Το εντυπωσιακό είναι πόσο συχνά αντικαθίστανται οι παίκτες. Ενώ παίζουν 6 (πέντε και ο τερματοφύλακας) στον πάγκο βρίσκονται άλλοι 11 και αλλάζουν διαρκώς. Περίπου κάθε 40 λεπτά η σύσταση της ομάδας αλλάζει εντελώς. Είναι πολύ γρήγορο, οπότε και πολύ κουραστικό, γι’ αυτό αλλάζει ολόκληρη η πεντάδα. Οι παίκτες φυσικά είναι εξαιρετικοί πατινέρ.

Το ρημάδι το πακ (η μπάλα-δισκάκι), που στόχος είναι να βρεθεί στα αντίπαλα δίχτυα κινείται με τόση ταχύτητα που ένα άπειρο μάτι είναι δύσκολο να το παρακολουθεί πάντα. Η «στολή» των παικτών είναι πολύ ογκώδης κι έχει προστατευτικά παντού. Με τα μπαστούνια και τη σωματική επαφή είναι απαραίτητο. Το άθλημα είναι σκληρό, παίζεται δυνατή άμυνα και συχνά γίνονται καβγάδες κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Σε πολλές χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης το πρωτάθλημα είναι ενδιαφέρον και προσελκύει χιλιάδες κόσμου στις κερκίδες. Σε μας φυσικά δεν είναι οικείο, πάντως μου κέντρισε το ενδιαφέρον κι εφεξής θα το βλέπω με άλλο μάτι. Αν το πετύχετε κάπου δώστε μια ευκαιρία!

Μαρία Τσιαρτσιάνη