Η Βίκυ Παγιατάκη εξομολογείται: “Ντρεπόμουν γιατί δεν μπορούσα με τη δουλειά που είχα να εμφανιστώ ως αστρολόγος”

Η Βίκυ Παγιατάκη μιλά στο People για όλα όσα έζησε μέχρι να συνειδητοποιήσει πως πρέπει να ασχοληθεί με την αστρολογία.

«Μία αεροπειρατεία που μου είχε συμβεί ήταν το γεγονός που με οδήγησε να ψάξω τι είναι η αστρολογία. Έγινε στις 16 Αυγούστου του 1969, όταν ο Βασίλης Τσιρώνης, ένας γατρός, ιδεολόγος και αντιδικτατορικός, έκανε αεροπειρατεία στο αεροσκάφος όπου επέβαινα έχοντας μαζί όλη την οικογένειά του, τη γυναίκα και τους δύο γιους του, και μέσω Αλβανίας διέφυγε στη Σουηδία. Τότε ο μπαμπάς μου δούλευε στο Μεσολόγγι και μου είχε πει να πάω να τον βρω εκεί για να κάνουμε μαζί Δεκαπενταύγουστο. Μου είπε “θα πάρεις ένα αεροπορικό εισιτήριο για Αγρίνιο κι εγώ θα σου στείλω ταξί στο αεροδρόμιο να σε φέρει στο Μεσολόγγι”. Οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι και όταν η μαμά μου έμαθε ότι τη γιορτή της Παναγίας, που ήταν ιερή για εκείνη, θα την περνούσα με τον πατέρα μου, άρχισε να κλαίει και να μου λέει “πας στον πατέρα σου και εγώ θα είμαι μόνη; Πού με αφήνεις;”. Με βάζει, λοιπόν, να αλλάξω το εισιτήριο κι ενώ ήταν για 15 Αυγούστου, το κάνω για τις 16 του μήνα. Έτσι βρέθηκα μέσα σε αυτό το αεροπλάνο, μια μικρή Ντακότα 30 ατόμων, που πήγαινε πρώτα Αγρίνιο και μετά Ιωάννινα, και συνέβη το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα να προσγειωθούμε στον Αυλώνα της Αλβανίας. Μείναμε τρεις μέρες εκεί. Ήταν ένα θρίλερ, γιατί δεν ξέραμε πού πηγαίναμε. Γνωρίζαμε ότι φύγαμε από τον ελληνικό εναέριο χώρο, αλλά δεν ξέραμε προς τα πού κατευθυνόμασταν. Το αεροπλάνο το κατέλαβε ο γιατρός Τσιρώνης, ο οποίος είχε πολλά νταβαντούρια με τη Χούντα, είχε βγει μόλις από τις φυλακές Κερκύρας. Μείναμε στον Αυλώνα, γιατί δεν υπήρχε ο τύπος βενζίνης που είχε το δικό μας αεροπλάνο και έντρομοι σκεφτόμασταν ότι προκειμένου να φύγουμε θα βάλουν μέσα νερό και θα μας στείλουν στον άλλο κόσμο! Το γεγονός της αεροπειρατείας, βέβαια, δεν θα είχε καμία σημασία, αν δεν είχε προηγηθεί μια κουβέντα που μου είχε πει μία Αυστριακή γειτόνισσα. Δίδασκε γερμανικά και εγώ, βιβλιοφάγος από παιδί, πήγαινα και της έπλενα τα πιάτα για να παίρνω βιβλία από τη βιβλιοθήκη του άντρα της. Αυτή η γυναίκα, λοιπόν, μια μέρα με ρώτησε “πότε έχεις γεννηθεί;”. Όταν της είπα, έκανε κάτι σκαριφήματα και μου λέει “το χρόνο που θα έρθει να μην μπεις σε αεροπλάνο”. Μου έκανε εντύπωση, καθώς εγώ έμπαινα πάρα πολύ συχνά σε αεροπλάνο, γιατί η αδελφή μου έμενε στη Ρόδο και είχε τύχει να πάω πρωί και να γυρίσω βράδυ. Όταν, λοιπόν, συνέβη η αεροπειρατεία, άρχισα να συνδέω τα γεγονότα και να ψάχνω. Μέχρι τότε έκανα εκπαιδευτικά και μάθαινα γερμανικά και ιταλικά για να μπορώ να διαβάζω βιβλία σε άλλες γλώσσες. Κάπως έτσι ξεκίνησα να διαβάζω αστρολογία, γιατί τότε ελληνικά βιβλία δεν υπήρχαν. Αργότερα γράφτηκα στη Mayo School of Astrology στο εξωτερικό, από όπου και πήρα το πρώτο χαρτί μου. Μαζί με την Ελένη Μαβίλη (σ.σ. τη γνωστή σεναριογράφο) καθόμασταν μέχρι το πρωί και στέλναμε τα τεστ, γιατί ήταν εκπαίδευση εξ αποστάσεως, και μετά δίναμε εξετάσεις σε έναν αντιπρόσωπο. Αργότερα πήρα ένα δεύτερο χαρτί σε ιταλική σχολή».

«Ήμουν πάντα ένα ιδιαίτερο παιδί. Γεννήθηκα πολύ ασθενικό μωρό, να σκεφτείς ότι ήθελαν να με αεροβαφτίσουν γιατί θα πέθαινα. Ως παιδί, πάλι, υπνοβατούσα. Οι γονείς μου δεν με βρήκαν μια μέρα στο κρεβάτι και με έψαχναν, μέχρι που με ανακάλυψαν να κάθομαι και να λύνω αριθμητική κοιμισμένη. Όταν με πήγαν σε ένα γιατρό, τους είπε πως είναι συχνό φαινόμενο στα παιδιά και τους προέτρεψε απλά να κλειδώνουν την εξώπορτα, γιατί υπήρχε ένα πηγάδι απέξω, ώστε να μη γίνει κανένα ατύχημα. Στα 12 έφυγα από την Κέρκυρα, όπου γεννήθηκα, για να πάω γυμνάσιο στην Αθήνα και από τα 13 μου άρχισα να δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές μου, κάνοντας babysitting. Ήμουν μία ιδιαίτερη babysitter. Δεν έλεγα για τη Χιονάτη και τη Σταχτοπούτα στα παιδιά, αλλά τους μάθαινα ιστορία με δικά μου λόγια για να καταλάβουν. Μετά τις σπουδές μου στα εκπαιδευτικά, εργάστηκα για δεκαπέντε συνεχή χρόνια ως προϊσταμένη τμήματος φαρμακευτικής εταιρείας. Μετά από το πρώτο χαρτί μου στη Mayo School ήθελα να ασχοληθώ με την ιατρική αστρολογία. Ήδη πριν φύγω από τη φαρμακευτική άρχισα να γράφω αστρολογία σε περιοδικά, αλλά δεν έδινα το τηλέφωνό μου και με έψαχναν. Ντρεπόμουν γιατί δεν μπορούσα με τη δουλειά που είχα να εμφανιστώ ως αστρολόγος. Δεν ήμουν μία ατυχήσα που στράφηκε στην αστρολογία. Έγινε από αγάπη και επειδή ένιωθα ότι το να γράφω ήταν αυτό που μου άρεσε να κάνω πιο πολύ. Πολύ αργότερα δέχτηκα κόσμο για να του κάνω το ωροσκόπιο».

Δάβασε ολόκληρη την συνέντευξη στο People που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή