Κ. Καραβάτου: Όλα όσα έζησε με τον ερχομό της κόρης της και τα επόμενα επαγγελματικά βήματα!

Η Κατερίνα Καραβάτου χαμογελά πλατιά και μιλάει για τη γέννηση της κόρης της και όσα έζησε με τον ερχομό της. Εξομολογείται στο περιοδικό “Εγώ!” τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, ενώ μιλάει για την απίστευτη πληρότητα που νιώθει μετά την εγκυμοσύνη. Σε λίγες ημέρες η κόρη της θα γίνει έξι μηνών και η Κατερίνα θα γίνει απλώς…πιο χαζομαμά!

Ο ερχομός της μικρής της άλλαξε τη ζωή

Πρόκειται για μια απόλυτη και ολοκληρωτική αλλαγή στη ζωής, η οποία, μέχρι στιγμής, είναι για μένα μια αποκάλυψη. Γιατί, όσο κι αν μου έλεγαν ότι θα νιώσω όλα αυτά τα ανιδιοτελή συναισθήματα αγάπης, δίσταζα να το πιστέψω. Κι όμως! Αναγκάζεσαι να αφήσεις μια ζωή πίσω σου και να ξεκινήσεις μια εντελώς διαφορετική, που απαιτεί πολλές θυσίες….. Ακόμα, λοιπόν, κι αν δεν κοιμάμαι όσο πριν, ακόμα κι αν, προς το παρόν, δεν αισθάνομαι σε τίποτε άλλο δημιουργική- πολλές φορές, μάλιστα, νιώθω… χαζή, καθώς το μυαλό μου σκέφτεται μόνο το παιδί-, ωστόσο είναι κάτι που με κάνει να αισθάνομαι ζωντανή και πολύ ευτυχισμένη.

Βγαίνοντας από το μαιευτήριο και πηγαίνοντας στο σπίτι, συνειδητοποιείς τι σου συμβαίνει και, φυσικά, δεν κρύβω ότι οι δύο πρώτοι μήνες ήταν πολύ δύσκολοι στο να μπορέσω να τα βγάλω πέρα. Υπήρξαν στιγμές μεγάλης ευτυχίας, αλλά και στιγμές μεγάλης κούρασης που έλεγα: “Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα, ίσως δεν είμαι ικανή για αυτό το πράγμα.” Πέρασαν από το μυαλό μου διάφορα πράγματα…. Ομολογώ ότι έχω ρίξει και πολύ κλάμα, για να μπορέσω να βγάλω την ένταση που είχα μέσα μου. Οπότε πέρασα δύσκολα, αλλά λόγω της κούρασης.

Ο Κρατερός πάντα δίπλα στη γυναίκα του

Από την κούραση, με έπιαναν ρίγη, είχα εξάντληση. Το γεγονός ότι ήταν δίπλα μου και της έδινε το γάλα με το μπιμπερό, έτσι ώστε να ξεκουραστώ λίγο, ή ότι την έκανε μπάνιο ή ότι την άλλαζε ήταν πολύ σημαντικό.

Με τον Κρατερό βρεθήκαμε σε μία ηλικία που είχαμε ζήσει πολλά πράγματα και οι δύο κι έτσι αναγνωρίσαμε -μάλλον ξέραμε πάνω κάτω και μετά αναγνωρίσαμε- αυτά που θέλαμε. Γι’ αυτό και όλα έγιναν γρήγορα, γιατί, κατά βάση, όλα έγιναν πολύ φυσικά. Και όταν τα πράγματα γίνονται φυσικά και αβίαστα ενδεχομένως να γίνονται και αρκετά πιο γρήγορα. Ξέραμε ότι θέλουμε να κάνουμε οικογένεια. Ήρθε -και το χαιρόμαστε!

Κάποια στιγμή, θέλουμε να κάνουμε και το θρησκευτικό γάμο, όμως στις αρχές καλοκαιριού λέμε να κάνουμε μόνο τη βάφτιση. Άλλωστε έχουμε κάνει τον πολιτικό γάμο’ θα έρθει αργότερα και ο θρησκευτικός.

Δεν νιώθει ακόμα έτοιμη για δεύτερο παιδί

Υποσυνείδητα μπορεί και να το σκέφτομαι…. Ο Κρατερός είναι έτοιμος από τώρα, εγώ όχι. Ο οργανισμός μου ακόμα δεν είναι έτοιμος. Να είμαστε, όμως, γεροί, να έχουμε την υγεία μας, να είμαστε δυνατοί, και μετά, βεβαίως αν μας στείλει ο Θεός και άλλα παιδιά, γιατί όχι;

Πήρα 12 κιλά. Έχω χάσει τα μισά, αλλά με το θηλασμό δεν έχω απασχολήσει τον εαυτό μου με αυτό. Δεν με νοιάζει να τα χάσω τώρα. Θηλάζω και πεινάω πολύ. Προσπαθώ να τρώω απ’ όλα και με προσοχή. Όταν σταματήσω τον θηλασμό, θα σταματήσω και να τρώω, με λίγα λόγια.

Τα επόμενα επαγγελματικά βήματα

Το γεγονός ότι δεν δουλεύω με έκανε να αφοσιωθώ περισσότερο στο παιδί. Αν είχα επιστρέψει, θα δυσκολευόμουν να τα συνδυάσω, όπως κάνουν βεβαίως οι περισσότερες γυναίκες σε οποιοδήποτε επάγγελμα. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου μα καθόλου εύκολο. Θα σας έλεγα, όμως, ότι, όσο έχω προλάβει να να το σκεφτώ, φυσικά μου λείπει η δουλειά μου, γιατί απομακρύνθηκα από αυτή ξαφνικά.

Ο Κρατερός είναι σε μια δημιουργική φάση. Σχέδια για δικά μας πράγματα κάναμε από την αρχη που γνωριστήκαμε. Προς το παρόν δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο.

Θα ήθελα, μετά από όλα όσα συνέβησαν, να επιστρέψω. Απλώς πιστεύω ότι η δουλειά δεν αρχίζει ούτε σταματάει στην τηλεόραση. Έχω στο μυαλό μου διάφορες δυνατότητες εντός – γιατί υπάρχουν συζητήσεις- αλλά και εκτός τηλεόρασης.

Έχω αποφασίσει ότι θέλω να το παλέψω και ότι θέλω να γίνω καλύτερη. Θέλω να γίνομαι καλύτερη κι έτσι το παιδί μου θα γνωρίζει μια καλή μαμά. Ούτε κλάματα ούτε απαισιοδοξία ούτε θλίψη. Τις στιγμές μου τις έχω, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ειλικρινώς, όμως, έχω τόσα ωραία πράγματα για τα οποία μπορώ να χαίρομαι που αυτά μου δίνουν κουράγιο να ξεπερνάω τα δύσκολα. Ακόμα και αυτά που, δικαιολογημένα, θα μπορούσαν να με έχουν ρίξει στα τάρταρα. Αλλά, όμως, όχι. Θα κάνω πράγματα για τον εαυτό μου και θα χαμογελάω πλατιά, σε πείσμα όλων.