Ο Γ. Τσαλίκης ποζάρει για γνωστό περιοδικό και δηλώνει: “Τα παιδιά μου ακούνε Τσαλίκη”

Ο Γιώργος Τσαλίκης αποφεύγει να δίνει συχνά συνεντεύξεις. «Νομίζω πως όταν μιλάς σε μία συνέντευξη, πρέπει να έχεις τα κότσια να πεις τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Οπότε, επειδή εγώ δεν κάνω «δημόσιες σχέσεις», μπορεί να πω κάτι το οποίο στηρίζω και αισθάνομαι πως πρέπει να ειπωθεί- και μετά θα γίνει απίστευτη αναπαραγωγή. Αυτό αποσυντονίζει την ουσία της δουλειάς μου. Δεν θέλω να γίνεται ντόρος με αυτά που λέω. Άλλωστε η καλύτερη επικοινωνία που έχω με το κοινό, γίνεται στις εμφανίσεις μου και μέσα από τα τραγούδια. Όλα τα υπόλοιπα νομίζω δεν χρειάζονται”, εξηγεί ο ίδιος.

Αυτή τη φορά όμως ποζάρει για το κυπριακό περιοδικό Down Town και μετά από πολύ καιρό δίνει μία απολαυστική συνέντευξη!

Μια και μου αναφέρεις τη δημοσιότητα, δεν σε έχουμε δει ποτέ σε εξώφυλλα περιοδικών αγκαλιά με τη Δώρα και τα παιδιά σας «σε τρυφερές και ανέμελες στιγμές», όπως συμβαίνει με πολλούς celebrities. Γιατί;
Και ούτε πρόκειται να με δεις ποτέ. Αυτό δεν είναι η δουλειά μου. Είναι ένα άλλο κομμάτι όσοι επιλέγουν να το κάνουν, καλώς το κάνουν, μας χαρίζουν και πολύ όμορφες εικόνες είναι η αλήθεια- αλλά εγώ θέλω να κρατάω την οικογένειά μου προστατευμένη από την έκθεση και τη δημοσιότητα. Αν τα παιδιά μου θέλουν να γίνουν αναγνωρίσιμοι άνθρωποι, ας γίνουν στο μέλλον μέσα από τη δουλειά τους, όχι μέσα από τον μπαμπά τους.

Αλήθεια, οι γιοι σου ξέρουν πόσο γνωστός είναι ο μπαμπάς τους; Έχουν συναίσθηση της δημοσιότητας;
Όχι, καθόλου! Φαντάσου ότι, τις προ-άλλες που είχα μία συναυλία στις Λιβανάτες, με ρώτησε ο μεγάλος μου γιος, ο Βασίλης, «μπαμπά, πότε θα κόψουμε εισιτήρια;» «Τι λες αγόρι μου; Αφού εγώ τραγουδάω!», του είπα.

Είναι fans σου; Σου κάνουν παρατηρήσεις;
Είναι αντικειμενικοί! Οι γιοι μου ξέρουν ότι ο πατέρας τους κάνει μία δουλειά, όπως όλοι οι μπαμπάδες του κόσμου. Ευτυχώς με τη Δώρα τους το έχουμε περάσει πολύ όμορφα. Το μόνο διαφορετικό είναι ότι η δική μου δουλειά, εμπεριέχει και την αναγνωσιμότητα. Το έχουν καταλάβει και είναι μία χαρά. Ποτέ δεν προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αναγνωσιμότητα του πατέρα τους. Είναι προσγειωμένα. Για να επανέλθω όμως, τα παιδιά μου ακούνε τα πάντα. Και ευτυχώς, όπως οι περισσότεροι νέοι, έτσι και οι δικοί μου, ακούνε Τσαλίκη.

Περισσότερα στο Down Town Κύπρου που κυκλοφορεί