Νίκος Κουρής: «Με τον γιο μου έχω αλλάξει ματιά στη ζωή»

Ο Νίκος Κουρής ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Πάνθεον ως Ηρακλής και αποκαλύπτει στο Weekend και την Κορύνα Μαντάγαρη τους προβληματισμούς του τόσο ως πολίτης όσο και ως πατέρας, ενώ μας τονίζει ότι ο γάμος δεν είναι κάτι που του λείπει.

Το γεγονός ότι είσαι πατέρας, σε έχει κάνει να προσεγγίζεις με άλλη τροχιά το παιδικό θέατρο;
Με το παιδί έχω αλλάξει ματιά συνολικά στη ζωή μου, άρα και στο παιδικό θέατρο. Αναγκαστικά αλλάζεις. Ξέρεις είναι τελείως διαφορετικό το γεγονός ότι νομίζεις ως ενήλικος ότι το παιδί δεν καταλαβαίνει πράγματα και ξεχνάς ότι υπήρξες παιδί και αντιμετωπίζεις το παιδί ως έναν άνθρωπο που δεν σκέφτεται όπως εσύ. Οπότε δεν χρειάζεται να του φορτώνεις πράγματα που δεν ξέρει. Πρέπει εσύ να ξεχάσεις μερικά πράγματα που σε έχουν φορτώσει για να επικοινωνήσεις με τα παιδιά. Αυτό αν καταφέρει να το κάνει το θέατρο, αν το θέατρο έχει μια όχι πονηρή αλλά ευθεία επικοινωνία με την ποίηση των πραγμάτων αυτό είναι πάρα πολύ δυνατό για τα παιδιά.

Τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε στην διαδρομή για τον Ηρακλή;
Με δυσκολεύει αρχικά το ότι είναι μια παράσταση που έχει ξαναγίνει και έχει έναν καμβά που πρέπει να μετακινηθεί για να έρθει προς εμένα, τα τραγούδια της παράστασης, γιατί πρέπει να βρω έναν τρόπο να τα κάνω δικά μου πέρα από το μουσικό κομμάτι, είναι και ένα κομμάτι δραματουργικό.

Ποια ήταν η αντίδραση του Πέτρου όταν το ανακοίνωσες ότι θα παίξεις Ηρακλή;
Περιμένει να δει και το έργο και εμένα ως Ηρακλή.

Σαν νέος πατέρας τι πιστεύεις ότι πρέπει να δώσουμε στα παιδιά αυτές τις εποχές;
Που να ξέρω; Εγώ ξέρω τι δεν έχω εγώ, γιατί δικό μου είναι το πρόβλημα. Εγώ είμαι βεβαρυμμένος από την εποχή, το παιδί δεν ξέρει τίποτα.

Τι πρέπει να αφήνουμε πίσω μας για να ασχοληθούμε με τα παιδιά;
Να πετάξουμε στα σκουπίδια αυτό που έχει σφηνωθεί στο κεφάλι, είτε αυτό λέγεται κρίση και να επικεντρωθούμε στην επικοινωνία με τα παιδιά. Είναι από μόνη της ψυχολυτρωτική. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να το πραγματοποιήσεις. Αυτό που σου λέω τώρα στους 10 οι 12 δεν το έχουν ( σ.σ γέλια). Γιατί είμαστε καμένοι οι ενήλικες. Αν έχεις κατάθλιψη , αν έχεις πρόβλημα με τη δουλειά σου να το αντιμετωπίσεις και μετά να ασχοληθείς με το παιδί.

Διακρίνω μια ένταση…
Είμαι εκρηκτικός από μόνος μου. Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή που είμαι έτσι κι άλλες που είμαι πιο ήρεμος. Μου βγαίνει κατά καιρούς αλλά καλό είναι να έχω αυτή την ένταση γιατί και λόγω δουλειάς τη χρειάζομαι στη ζωή μου.

Τηλεοπτικά και κινηματογραφικά σχέδια υπάρχουν;
Υπήρξε μια τηλεοπτική πρόταση αλλά δυστυχώς δεν είχα χρόνο. Το ίδιο και για τον κινηματογράφο. Αν προλαβαίνω κι αν με ενδιαφέρει θα ασχοληθώ. Στη χώρα δεν υπάρχει τέχνη. Αλλά τι συζητάμε, εδώ δεν υπάρχουν νοσοκομεία, με την τέχνη θα ασχολούμαστε. Το σινεμά το θέατρο οι τέχνες είναι παράπλευρα πράγματα, αναγκαία για την ομορφιά της ζωής μας, αλλά δευτερεύοντα. Πρωτεύοντα είναι τα σχολεία και να νοσοκομεία. Δεν υπάρχει τίποτα!

Τι γνώμη έχεις ως πατέρας για την κατάργηση της προσευχής στα σχολεία και την αλλαγή του μαθήματος των θρησκευτικών;
Θα σου απαντήσω ως παιδί, γιατί από τότε που ήμουν κι εγώ μέχρι τώρα αυτό που με ενοχλούσε ήταν η συμβατικότητα των πραγμάτων και όχι τα ίδια τα πράγματα. Νομίζω πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που γίνονται κι όχι να απαγορευτούν τα θρησκευτικά. Η προσευχή είναι σπουδαίο πράγμα, είναι πολύ σημαντικό να γυρίζεις το βλέμμα ψηλά και να ζητάς μια χήρα βοηθείας, να ανοίγεις τη ψυχή και το μυαλό σου. Το θέμα είναι πως να μην πάρει το συμβατικό χαρακτήρα, της βαρεμάρας της υποχρέωσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ταλέντο για να γίνει, φαντασία φωτισμένους ανθρώπους. Άμα βρεις έναν φέρ’ τον μου να τον γνωρίσω

Πιστεύεις στον Θεό;
Ναι, πιστεύω σε κάτι που έχω ανάγκη να απευθύνομαι. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αλλά το έχω ανάγκη, γιατί ξέρω τη θέση μου στον κόσμο και ξέρω ότι είμαι ένα τίποτα. Οπότε το τίποτα έχει ανάγκη να επικοινωνήσει με κάτι να του δώσει φως και δύναμη, ελπίδα.

Πώς σου βγήκε αυτή η ανάγκη μετά από εννιά χρόνια σχέσης και ένα παιδί, να δηλώσεις ότι θέλεις να παντρευτείς;
Ευτυχώς που με ρώτησες. Όπως δεν παντρεύτηκα, που είναι και επιλογή μου, έτσι μπορεί και να παντρευτώ στο μέλλον. Δεν παντρεύομαι, αν μου έλειπε ο γάμος θα το είχα κάνει εδώ και χρόνια.