Σε παίρνει τηλέφωνο και δεν το σηκώνεις. Μη νομίσει ότι είσαι από πάνω και περιμένεις. Σου στέλνει μήνυμα και μετράς τουλάχιστον ένα τέταρτο μέχρι να απαντήσεις. Τα είπαμε αυτά, δεν είσαι στην αναμονή. Το παίζεις cool. Σου ζητάει να βρεθείτε και λες ότι δεν μπορείς, ενώ μπορείς. Το παίζεις “τεχνητά” hard to get. Με την πρώτη ευκαιρία αφήνεις υπονοούμενα ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που σε διεκδικεί ή σε φλερτάρει… Και αυτό, φίλη μου, λέγεται στρατηγική. Την ξέρεις. Τη συζητάμε μεταξύ μας οι γυναίκες. Άλλες μπορούν, άλλες όχι. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους άντρες. Παίζουν κι εκείνοι το ίδιο “παιχνίδι” -όχι όλοι, κάποιοι. Λίγο ταλαιπωρία, λίγο ανασφάλεια, σε έχουν  στην πρίζα συνεχώς φροντίζουν ώστε στη σχέση να υπάρχει η σωστή “υγρασία” για να κολλήσει το γραμματόσημο. Τελικά χρειάζεται ή όχι η στρατηγική; Τι λέει η ειδικός;

“Το σωστό είναι να είμαστε ειλικρινής, καλοί, ο εαυτός μας και να αφήνουμε την κατάσταση να εξελίσσεται. Με σεβασμό στις επιθυμίες του άλλου και με αναγνώριση των δικών του προθέσεων. Όχι με επιβολή της δικής μας βούλησης” επισημαίνει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη. “Όμως πολλές φορές αυτό δεν αποφέρει. Κι επειδή είμαστε άνθρωποι και ως άνθρωποι είμαστε απαιτητικοί, κτητικοί και του “εδώ και τώρα”, αν δεν ακολουθήσουμε τη στρατηγική δεν θα έχουμε αποτελέσματα κι αυτό θα μας στεναχωρήσει. Κι επειδή δεν είμαστε δυνατοί να αντιμετωπίσουμε την ήττα ή τη ματαίωση των προσδοκιών μας για αυτό αποφεύγουμε να κάνουμε το σωστό και καταφεύγουμε στη στρατηγική που είναι το ωφέλιμο” συνεχίζει η κ.Μαυράκη.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…
Από τη μία λοιπόν η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός και η πραγματικότητά σου κι από την άλλη ο “ρόλος” σου. Από τη μία η ελευθερία και το “όπου βγει” κι από την άλλη μια τακτική που υπόσχεται εύκολα και γρήγορα αποτελέσματα. Τεχνητά όμως. Βασισμένα στα ψυχολογικά παιχνίδια, στα mind games. Τι συμβουλεύει η ψυχολόγος;

“Εγώ δεν τη συνιστώ και δεν τη συμβουλεύω τη στρατηγική. Θα συμβούλευα κάποιον να μην εκβιάζει τη βούληση κάποιου, να μην εκβιάζει τη σχέση, αλλά να την αφήσει να κυλήσει, να μεγαλώσει, να ωριμάσει και να δώσει τους καρπούς της” τονίζει η Χρυσούλα Μαυράκη.

Η στρατηγική…
Αν αποφάσισες να αγνοήσει τη συμβουλή της ψυχολόγου, αν η στρατηγική σου ακούγεται καλή ιδέα ή αν θέλεις απλά να την αναγνωρίσεις σε περίπτωση που είσαι “θύμα” της γιατί κάποιος άλλος την χρησιμοποιεί σε σένα… τότε, είναι δύο οι “τεχνικές” που πρέπει να ξέρεις.

1. Η τεχνική στρατηγική της τσίχλας
“Δηλαδή… μασάω, φτύνω, πατάω, κόλλησες”. Με άλλα λόγια δημιουργώ στον άλλον αίσθημα απόρριψης, αμφιβολίας, αγωνίας και με αυτόν τον τρόπο τον κάνω να προσκολλάται πάνω μου φοβούμενος ότι δεν με έχει, ότι θα με χάσει, ότι δεν τον θέλω τόσο πολύ κι ότι δεν τον έχω ανάγκη” όπως χαρακτηριστικά περιγράφει η ψυχολόγος.

2. Η στρατηγική του τεντώνω-μαζεύω
“Δηλαδή… μία σε αφήνω χαλαρό και κάνω ότι δεν με ενδιαφέρει και μία σε κάνω να τρελαίνεσαι δείχνοντάς σου ότι έχω θυμώσει, σου κρατάω μούτρα και κοιτάζω κι αλλού. Με λίγα λόγια μία σε αφήνω “λάσκα”, δεν σε παίρνω συνέχεια τηλέφωνο και μία σε τρελαίνω με σχόλια του τύπου: αφού δεν με πήρες τηλέφωνο, εγώ νόμιζα ότι… ξέρεις τώρα…. δεν νιώθω όπως ένιωθα… κάτι άλλο βλέπω ότι μπορεί να είναι καλύτερο. Τεντώνω λοιπόν το σκοινί και μετά “τσακ” το μαζεύω και σε τραβάω πίσω”. Σκοτσέζικο ντους… Μια κρύο, μια ζέστη!

Μπορείς; Θέλεις;
Η στρατηγική είναι σχεδόν πάντα αυτό που σου προτείνουν οι φίλες να κάνεις. Το θέμα είναι αν μπορείς. Αν θέλεις. Αν ταιριάζει στον χαρακτήρα σου. Η ζωή έχει αποδείξει ότι τέτοιου τύπου χειρισμοί πιάνουν, έχουν αποτελέσματα… Συνήθως όμως εις βάρος του άλλου! Από την άλλη, ο σωστός δρόμος περιέχει υπομονή και ρίσκο. Μπερδεύτηκες;

“Εγώ λοιπόν συμβουλεύω να θυμούνται ότι μια σχέση είναι μια αυτόνομη οντότητα που συνυπάρχουμε -εγώ κι εκείνος. Δηλαδή, είμαι εγώ ο εαυτός μου και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να αφομοιώσω τον άλλον. Το ίδιο κι εκείνος. Και σε καμία περίπτωση δεν πάω να γίνω ένα μαζί του και να μην είμαι ο εαυτός μου” τονίζει η ψυχολόγος.

“Υπάρχει και μια τρίτη οντότητα, που είναι η σχέση μας, στην οποία συνυπάρχουμε. Αυτή η οντότητα πρέπει να αναπνέει και να έχει ήλιο. Να τρέφεται για να μεγαλώσει και να ωριμάσει για να καρποφορήσει. Άρα, λοιπόν, σέβομαι τη σχέση, την τροφοδοτώ, τη νοιάζομαι, την υποστηρίζω, την κανακεύω, τη μεγαλώνω. ΔΕΝ την εκβιάζω, δεν τη στριμώχνω, δεν προσπαθώ να τη μεγαλώσω από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν έχω τη σχέση με το περίστροφο, με την απειλή. Έτσι, και σωστή θα είναι και μακρόβια και υπέροχη”.

Η τελική επιλογή δική σου…
Με τη στρατηγική “είναι σαν να προσπαθείς να μεγαλώσεις ένα φυτό και να σου δώσει καρπούς με ορμόνες και φυτοφάρμακα” λέει χαρακτηριστικά η κ.Μαυράκη. Διαφορετικά, χωρίς στρατηγικές “είναι σαν να μεγαλώνεις βιολογικά ένα φυτό και να περιμένεις να δώσει μέσα στο σωστό κύκλο της ζωής του τα φύλλα, τα λουλούδια και τους καρπούς του”.

Εσύ αποφασίζεις 😉