Καλησπέρα σας!
Με λένε Γεωργία και είμαι 28 χρονών. Σχετικά πρόσφατα ξεκίνησα μια υπέροχη σχέση με τον Θ., που ήταν φίλος μου πριν. Γνωριζόμασταν για περίπου ένα χρόνο, αλλά τότε εγώ είχα άλλη σχέση, ενώ εκείνος κάτι περιστασιακά.
Αρκετό καιρό αφότου χώρισα κι εκείνος ξεπέρασε μια φάση, ξεκινήσαμε να βγαίνουμε. Είμαι πολύ ερωτευμένη, ο Θ. είναι 34 χρονών και μου φέρεται πολύ καλά. Το μόνο πρόβλημα, που θεωρώ όλο και πιο σημαντικό, είναι ότι διακρίνω μια διάθεσή του να με κατακρίνει συχνά. Τη μια βάφομαι “πολύ έντονα”, την άλλη “γιατί είμαι εντελώς άβαφη σήμερα”. Πριν είχα αδυνατίσει τρομερά λόγω στρες και μειωμένης όρεξης (είχα θεματάκι οικογενειακό που ευτυχώς πέρασε) και με θεωρούσε “πολύ στεγνή”. Τώρα που ήρθα στα κιλά μου “σαν να αφράτεψα λίγο”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν δούλευα σε καφετέρια και μας είχαν απλήρωτους για δύο μήνες αλλά δεν είχα άλλη λύση, έπρεπε να συνεχίσω να δουλεύω κι ό,τι γίνει, με επέκρινε λέγοντας ότι “είμαι ένα φοβισμένο κοριτσάκι που δεν ξέρει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του από εργοδότη που ψάχνει για κορόιδα” (τη στιγμή που ο ίδιος είναι άνεργος). Α, και συνεχώς “τρώω πολύ” και “πρέπει να προσέχω”.
Κάπου αρχίζει να με ενοχλεί όλο αυτό. Επειδή νιώθω πως όποια επιλογή κάνω στον τρόπο που επιλέγω να δείχνω ή να διασκεδάσω το βράδυ ή να ζήσω τη ζωή μου, αυτός δεν το εγκρίνει. Κατά τα άλλα, μου λέει ότι θέλει να είμαστε μαζί και ότι πιστεύει ότι δεν θα ξαναβρεί άλλη τόσο “καλή” σαν εμένα.
Κι όταν του έχω πει ότι με ενοχλεί το γεγονός ότι μερικές φορές νιώθω λες και δεν εγκρίνει τίποτα πάνω μου, μου λέει ότι πρέπει να ηρεμήσω γιατί δεν είναι έτσι, ότι του αρέσω πολύ. Όσο ήμασταν φίλοι, γενικώς τον θυμάμαι επικριτικό με ανθρώπους και καταστάσεις αλλά δεν έδινα σημασία γιατί προς το πρόσωπό μου δεν έδειχνε να είχε να προσάψει κάτι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε να είμαστε μαζί, είναι φορές που αμφιβάλλω ότι του αρέσω όπως λέει. Από τον εαυτό του έχει απαιτήσεις, συχνά λέει “πρέπει να πάω γυμνατήριο οπωσδήποτε” ή λέει “πρέπει να ξεκινήσω να δουλεύω, δεν μπορώ να τρώω από τα έτοιμα πια” ή “αμάν, πάλι έφαγα πατατάκια το βράδυ, νιώθω σαν βόδι, πρέπει να το κόψω αυτό”. Εγώ πάντα του απαντώ να μην πιέζει τον εαυτό του και ότι ακόμα και οι πιο ωραίοι και καλοί άντρες δικαιούνται να φάνε ένα μπολ πατατάκια, δεν χρειάζεται να χτυπιούνται σε γυμναστήρια, ενώ η δουλειά είναι και λίγο θαύμα που συμβαίνει στη σημερινή Ελλάδα, δεν φταίμε εμείς 100% για την ανεργία.
Με άλλα λόγια, ενώ είναι σκληρός με τον εαυτό του, έστω στα λόγια, εγώ είμαι εκεί να τον ενθαρρύνω -και το εννοώ, τον βρίσκω τέλειο για μένα όπως είναι, δεν με νοιάζει πόσο ζυγίζει και πού δουλεύει.
Τι να κάνω; Υπάρχει ελπίδα αν του κάνω κουβέντα ή του γράψω ένα γράμμα σαν και αυτό να με ακούσει και να με καταλάβει; Δεν θέλω να το πάρει προσωπικά, νομίζοντας ότι τον κατηγορώ που δεν με αγαπάει ή ότι έχω σκοπό να γκρινιάξω. Εύχομαι απλώς να μπορούσε να με βρίσκει ωραία όπως είμαι.
Έχω μια γνωστή μου, που τη ζηλεύω αφάνταστα. Ντύνεται πάντα σπορ, δεν τη νοιάζουν τα καλλυντικά και τα μανικιούρ, δεν έχει αναλογίες μοντέλου και δεν τη νοιάζει το πόσο πολύ θα φάει. Κι όμως, ο άντρας που έχει δίπλα της εδώ και 5 χρόνια, φαίνεται να παραμένει τρελός για εκείνη και να μην έχει μάτια για άλλη! Κι εγώ που ήδη ανέκαθεν είχα πειραματισμούς με το στυλ μου και τώρα προσπαθώ να δω τον εαυτό μου με τα μάτια του Θ. και να γίνω όσο καλύτερη μπορώ, πάλι νιώθω λες και τα κάνω θάλασσα στο να μην του αρέσω.
Γεωργία
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Σαν πολύ δεν ασχολήθηκες με τον Θ; κουράστηκα με την ανάγνωση και μόνο. Αυτή είμαι και ντύνομαι έτσι κι αμα δεν νιώθω καλά , ε! δεν θα φάω και θα αδυνατίσω και λίγο κι αν σ αρέσει . αν όχι…τί να κάνουμε; Αυτή είμαι! (θα του πεις αγανακτισμένα , αν σου βγαίνει ). Όσο για το επικριτικός, στα μάτια μου παραπέμπει σε ΄θυμωμένο΄ άνθρωπο . Μπορεί να κρύβει τον θυμό του , αλλα η διαρκής κριτική (εμμονική θα έλεγα) δεν είναι ένδειξη ψυχικά υγιούς ανθρώπου. Ίσως να φοβάται τα λάθη, ίσως τον κρίνανε διαρκώς στην παιδική ηλικία κι έμαθε έτσι(πιθανότατα και τα δύο), αλλα σίγουρα δεν χαρακτηρίζει ένα ακομπλεξάριστο, ισορροπημένο άτομο με αυτοπεποίθηση , μάλλον το αντίθετο. Τίποτα πιά δεν βρίσκει καλό και θετικό σ αυτό το σύμπαν; ; Όλα είναι λάθος;Του λες πώς νιώθεις, απαντάει ΄όχι όχι μ αρέσεις δεν είναι αυτό που νομίζεις΄(σε βγάζει και τρελή) .Γράμμα θα μπορούσες να του γράψεις, αλλά τί είναι αυτό που δεν του έχεις εκφράσει μέχρι τώρα; Ίσως την αγανάκτησή σου και τα συναισθήματά σου γενικότερα.Και βέβαια δεν είσαι υποχρεωμένη να το επωμίζεσαι όλο αυτό εσύ, ούτε πρέπει να μετατραπείς σε κάτι που αρέσει σε εκείνον (που πάντα θα έχει κάτι να σχολιάσει, γιατί έτσι εκφράζει και καλύπτει άλλα θέματά του), ούτε φυσικά είσαι αρμόδια να του το λύσεις. Μου φαίνεται μια διαρκής κούραση το να διατηρεί κάποιος σχέση με τέτοιο άνθρωπο. Στην θέση σου δεν θα μπορούσα να χαλαρώσω και να αφεθώ… θα σκεφτόμουν πάντα ΄τί θα μου πετάξει σήμερα το άτομο;΄.
Να βλέπεις τον εαυτό σου με τα δικά σου μάτια και όχι με του συντρόφο σου, ιδίως όταν αυτός έχει τα θέματά του και τα προβάλει-μεταφέρει και σε εσένα. Αν συνεχίσεις έτσι σε λίγο καιρό πάει η αυτοπεποίθησή σου και η αυτοκετίμησή σου και θα τρέχεις και δε θα φτάνεις. Το καμπανάκι που ήδη σου χτύπησε πρέπει να το ακούσεις και να απομακρυνθείς από επικριτικούς ανθρώπους που μόνο κακό θα σου κάνουν. Η σχέση δεν είναι τέλεια κούκλα μου και δυστυχώς καμία δεν θα έγραφε εδώ αν όντως η σχέση της ήταν τέλεια… Δες κατάματα αυτό που έχεις καταλάβει και πράξε ανάλογα. Η ζωή είναι μικρή για να την σκορπάμε σε ανθρώπους που δεν μας δέχονται και δεν μας θαυμάζουν για αυτό ακριβώς που είμαστε!
Μου αρέσει που γράφεις ότι σου φέρεται “καλά”. Που τον βρήκες αυτόν τον κομπλεξικό? Μακριά!!!
Ψώνισες από σβέρκο… Κουράγιο…
Αγαπητη Γεωργία,εισαι με ενα αντρα 34 ετών, βαθια ανασφαλή,που σε μειώνει για να ”ψηλώσει”, για να νιώσει δυνατό αρσενικό, που, εκτός των άλλων, λέει “πρέπει να ξεκινήσω να δουλεύω, δεν μπορώ να τρώω από τα έτοιμα πια”.Τι θαυμάζεις σε ενα τέτοιο άντρα; Τα κόμπλεξ, την ανωριμότητα & την δειλία του να αρπάξει τη ζωή ή μήπως την σεξιστικη συμπεριφορά του;Καλύτερη για τον εαυτό σου και όχι για τον Θ.πρέπει να γινεις, για την αξιοπρέπεια & τον αυτοσεβασμό που σου εχει μείνει, να φυγεις. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.
Νιώθει μειονεκτικά απέναντί σου και προβάλει το κόμπλεξ του με το να σου κάνει σχόλια για την εμφάνισή σου κλπ. Αηδίες, μη δίνεις βάση και θα δείς που θα σταματήσει απο μόνος του. Οσο σε βλέπει να τσιμπάς τόσο συνεχίζει. Με τη γνωστή σου μη συγκρίνεσαι…Δε ξέρεις τι ζόρια τραβάει και αυτή με τον δικό της… Με καμία μη συγκρίνεσαι. Ολα τα ζευγάρια έχουν θέματα. Δεν νομίζω οτι αξίζει να τον αφήσεις. Και άλλον να βρείς, άλλα θέματα θα έχεις.
Φυσικά και αξίζει – και πρέπει – να τον αφήσει! Τι πάει να πει και άλλον να βρει, άλλα θέματα θα έχει;
Τα “θέματα” που δημιουργεί το κόμπλεξ του ανθρώπου αυτού είναι πολύ σοβαρά και ήδη της δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητά της και στον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον εαυτό της. Κάθε σχέση είναι διαφορετική και κάθε άνθρωπος έχει προτερήματα και ελαττώματα, όμως όταν κάποιος έχει μια συμπεριφορά που ξεπερνά τα όρια που αντέχουμε να υπομένουμε, δεν αξίζει και δεν είναι βιώσιμο να παραμένουμε σε μια σχέση. Αγαπητή φίλη, σκέψου καλά τι σου προσφέρει αυτός ο άνθρωπος; Γιατί θέλεις στη ζωή σου ένα άτομο το οποίο σε κάνει να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου; Απομάκρυνέ τον από τη ζωή σου και ζήσε όπως θέλεις, και μην επιτρέπεις σε κανέναν άλλο να σου φέρεται έτσι. Ο τύπος αυτός βλέπει και ξέρει καλά τις ανασφάλειές σου και σου λέει με λίγα λόγια ότι ναι μεν είσαι έτσι όπως είσαι, αλλά παρόλα αυτά σε αγαπάει, μόνο και μόνο για να σε έχει του χεριού του και να τονώνει τον εγωισμό του. Όσο για την ανεργία δεν μας λες αν απλά λέει ότι πρέπει να βρει δουλειά ή αν ψάχνει σοβαρά για δουλειά (σοβαρά όμως, η αναζήτηση εργασίας είναι κανονική εργασία άλλωστε). Γιατί αν απλά το λέει έτσι είναι για να σε καθησυχάσει για να συνεχίσεις να τον θεωρείς “τέλειο”, ότι δηλαδή ξέρει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Αλλά με προβληματίζει που η ίδια λες οτι είναι μόνο στα λόγια. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για άτομο που έχει αρκετά προβλήματα με τον εαυτό του και τα μεταφέρει σε άλλους. Όσο του λες ότι προβληματίζεσαι μεν αλλά δεν νιώθει να απειλείται με την εγκατάλειψη, θα το συνεχίζει γιατι δε θα έχει να χάσει κάτι. Άφησε τον χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις και φύγε μακριά! Γνώρισε πολύ καλά τον εαυτό σου και αγάπησέ τον, προσπάθησε να βελτιώνεσαι σε ότι θα ήθελες αλλά για να νιώθεις εσύ καλά, όχι για κανέναν άλλον άντρα! Αφού το κάνεις αυτό τότε θα μπορέσεις να δεις με ποιον ταιριάζεις και με ποιον περνάς όμορφα και μπορείς να μοιραστείς μια ευτυχισμένη ζωή μαζί του.
Επίσης, μια συμβουλη: Η γνωστή που έχεις και τη θεωρείς απεριποίητη αλλά τη ζηλεύεις που την αγαπάει ο άντρας της , δεν είναι μία μεμονωμένη περίπτωση, είναι η πλειοψηφία έτσι αλλά δεν το βλέπεις. Δεν είναι όλοι οι δεσμευμενοι και παντρεμενοι άνθρωποι πανέμορφοι και περιποιημένοι παντα, ούτε είναι αυτό το ζητούμενοι για να βρουμε συντρόφους. Μη σκέφτεσαι λοιπόν ότι για να σε θέλει κάποιος πρέπει να είσαι τέλεια, άλλωστε ούτε αυτός θα είναι.
στειλτον στη μανα του
Κορίτσι μου,
οι άνθρωποι δεν αλλάζουν !!! Αυτόν τον άνθρωπο πάντα κάτι θα τον ενοχλεί… όχι γιατί δεν είσαι καλή εσύ αλλά γιατί δεν είναι καλά αυτός !!! Προβάλλει σε σένα τα δικά του προβλήματα ! Τί θες ; Να κάνεις ένα παιδί μαζί του και να σε κριτικάρει και ως μητέρα ;;; Κι αν δεν είναι τρελός και παλαβός για σένα τώρα, πότε θα είναι; Όταν θα έχετε ζήσει μαζί κάποια χρόνια και θα έχετε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα της ζωής και του γάμου (που είναι πολλά!) ;;;;;
Άσε τον και προχώρα !!!!