Μονογονεϊκή οικογένεια: Έρευνα αποτιμά τις επιπτώσεις στα παιδιά και… δεν τις βρίσκει

Η οικογένεια είναι ένα από τα υπέρτατα αγαθά στην ζωή κάθε παιδιού και αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά, η πολυπλοκότητα της σύγχρονης οικογενειακής σύνθεσης παραμένει ένα από τα ζητήματα που δέχονται βαθιά κριτική και γίνονται αντικείμενο ενός ατελείωτου debate, κυρίως γύρω από την ικανότητα ή μη της μονογονεϊκής ή και της ομογονεϊκής οικογένειας να μεγαλώσει άρτια ένα παιδί. Και όμως, σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε από Ευρωπαϊκή Κοινότητα για την Ανθρώπινη Αναπαραγωγή και την Εμβρυολογία (European Society of Human Reproduction and Embryology), τα παιδιά που μεγαλώνουν σε κατ’ επιλογή μονογονεϊκά περιβάλλονται (γυναίκες που επέλεξαν να αποκτήσουν παιδί εκτός συντροφικής σχέσης, ενδεχομένως με την χρήση δότη σπέρματος) είναι το ίδιο ευτυχισμένα με κάθε άλλο παιδί που μεγαλώνει σε μια οικογένεια με δύο, ετεροφυλόφιλους γονείς.

Για τις ανάγκες της έρευνας, η επιστημονική ομάδα μελέτησε και σύγκρινε 69 μητέρες από κατ’ επιλογή μονογονεϊκές οικογένειες και 59 μητέρες από συμβατικές, ετεροφυλοφιλικές οικογένειες με δύο γονείς, όλες εκ των οποίων είχαν ένα παιδί μεταξύ ενάμισι έτους και έξι χρονών. Οι τομείς που εξετάστηκαν ήταν οι σχέσεις γονέων και παιδιών, το κοινωνικό σύστημα υποστήριξης της μητέρας και η κατάσταση του παιδιού. Και όπως επισημαίνεται στα πρακτικά της έρευνας: “Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην συναισθηματική ανάμειξη των γονέων ανάμεσα στους δύο τύπους οικογένειας. Οι μητέρες που επέλεξαν να μεγαλώσουν μόνες τους τα παιδιά τους έδειξαν να λαμβάνουν σημαντικά μεγαλύτερα επίπεδα στήριξης από το περιβάλλον τους, ενώ ταυτόχρονα έδειξαν πως θα ήθελαν ακόμη μεγαλύτερη. Επιπλέον, δεν υπήρχαν διαφορές στην συμπεριφορά των παιδιών μεταξύ των δύο οικογενειακών τύπων”.

Φυσικά, πολλές παλαιότερες έρευνες επισημαίνουν τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει το παιδί σε ένα μονογονεϊκό περιβάλλον, ωστόσο τα στοιχεία της νέας μελέτης θα μπορούσαν να παρέχουν μία νέα προοπτική στην εξέταση αυτών των καταστάσεων. Όπως τονίζει και η Mathilde Brewaeys, μία εκ των συγγραφέων της έρευνας: “Η υπόθεση πως μια οικογένεια χωρίς πατέρα δεν είναι καλή για το παιδί έχει προκύψει από μελέτες που εξερεύνησαν τις περιπτώσεις χωρισμένων γονέων, όπου επομένως υπήρχε διαμάχη μεταξύ τους. Ωστόσο, φαίνεται πολύ πιο πιθανό πως η οποιαδήποτε αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού εξαρτάται περισσότερο από την προβληματική σχέση γονέα-παιδιού και όχι από την απουσία του πατέρα”.