Ήβη Αδάμου: Η αποκάλυψη για την κόρη της – «Χωρίς τον Μιχάλη δεν θα τα είχα καταφέρει»

«Ωρίμασα από τότε που έγινα μητέρα! «, αποκαλύπτει η Ήβη Αδάμου και μιλά ανοιχτά για την περίοδο της εγκυμοσύνης, την ενός έτους κόρη της και τις ισορροπίες με τον αγαπημένο της Μιχάλη Κουινέλη. Σε συνέντευξή της στο Down Town Κύπρου, η Ήβη Αδάμου αποκάλυψε τις δυσκολίες του να γίνεις μητέρα στα 25 χρόνια και όλα όσα έζησε αυτήν την περίοδο!

Πόσο άλλαξες από τότε που έγινες μητέρα;

Είμαι αισίως 25 ετών και πιστεύω ότι μεγάλωσα απότομα. Ωρίμασα πολύ από τότε που έγινα μητέρα. Δεν μπορώ να δω με τίποτα πια ειδήσεις, το γυρίζω αμέσως. Κάτι με πιάνει και «πνίγομαι» από την αρνητικότητα των γεγονότων. Επίσης, δεν μπορώ να δω εύκολα ταινίες με παιδιά, γιατί συγκινούμαι πολύ. Γενικά, όμως, από τότε που μπήκε στη ζωή μου η μητρότητα, έχω αυξήσει τις φοβίες μου, αλλά και τις άμυνές μου απέναντι σε αυτές. Όταν πάω να πανικοβληθώ, κάνω αυτόματα μία άλλη σκέψη και ξεχνιέμαι. Αλλιώς δεν γίνεται.

Ο Μιχάλης πώς είναι ως πατέρας;

Είναι ο καλύτερος πατέρας του κόσμου! Τη λατρεύει τη μικρή κι εκείνη του δείχνει τεράστια αδυναμία. Της κάνει όλα τα χατίρια και, μπορώ να σου πω, ότι την κακομαθαίνει αρκετά! (γελάμε). Όπως καταλαβαίνεις, εγώ βάζω τα όρια και πρέπει να γίνομαι αυστηρή. Αν και, εδώ που τα λέμε, πόσο αυστηρή να γίνεις με ένα παιδάκι ενός έτους; Το μόνο που κοιτάζω είναι να τρώει και να κοιμάται στην ώρα της. Όπως, επίσης, να μην τρώει με τον μπαμπά της στον καναπέ, αλλά στο ειδικό καρεκλάκι-τραπεζάκι που της έχουμε πάρει. Κατά τ’ άλλα δεν με δυσκολεύει καθόλου. Είναι υπέροχη! Ένα γλυκύτατο πλάσμα και καθόλου άτακτη. Βασικά είναι τόσο όσο. Ούτε πολύ ήσυχη, αλλά ούτε και φασαριόζα. Η κόρη μου είναι μία γλύκα! Σε ό,τι αφορά τον Μιχάλη, όμως, δεν βοηθάει μόνο στα θέματα της μικρής αλλά και εμένα προσωπικά.

Με ποιον τρόπο;

Κοίτα, έγινα μητέρα σε ηλικία 25 ετών. Δεν ήξερα τίποτα, όλα άλλαξαν στη ζωή μου. Όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος, χρειάστηκα στήριξη σε πολλά. Κυρίως ψυχολογική. Και ο Μιχάλης ήταν πάντα εκεί για μένα – και είναι, όταν τον χρειάζομαι. Να ξέρεις, χωρίς τον Μιχάλη δεν θα τα είχα καταφέρει. Όλο αυτό θα μου ήταν πολύ δύσκολο και άγνωστο.

Πόσο άλλαξε η σχέση σας με τον Μιχάλη από τότε που γίνατε γονείς;

Δεθήκαμε πιο πολύ. Και πριν αγαπιόμασταν, αλλά τώρα φτιάξαμε έναν δεσμό που δεν πρόκειται να σπάσει ποτέ και πάντα θα μας δένει. Ο Μιχάλης είναι βράχος δίπλα μου και τού είμαι ευγνώμων. Είναι πάντα γεμάτος κατανόηση, πρόθυμος να βοηθήσει και να μου σταθεί. Από τότε που κάναμε τη μικρή, είμαστε ακόμα πιο κοντά. Πιστεύω ότι, όταν ένα ζευγάρι είναι αγαπημένο, τότε το παιδί έρχεται και «απογειώνει» μία σχέση. Αν, όμως, υπάρχουν θέματα ανάμεσα στους δύο, ένα παιδί φέρνει άλλα αποτελέσματα. Σε εμάς, δόξα τω θεώ, συμβαίνει το πρώτο.

Υπάρχει ένας αστικός μύθος που υποστηρίζει ότι έχετε παντρευτεί αλλά δεν το λέτε. Τι ισχύει τελικά;

Όχι, όχι, δεν ισχύει αυτό.

Δεν θες να παντρευτείς; Δεν σε αφορά ο γάμος;

Εδώ έχουμε κάνει ολόκληρο παιδί, στον γάμο λες να κολλήσουμε; (γελάμε). Κοίταξε όμως κάτι, ποτέ δεν ήμουν από τα κοριτσάκια -ακόμα και πολύ μικρή- που ονειρευόντουσαν την ημέρα του γάμου τους. Δεν με φαντάστηκα με νυφικό, τούλια, μπομπονιέρες και όλα αυτά. Είμαι ρομαντική, ως έναν βαθμό, αλλά τον γάμο μου δεν τον έχω ονειρευτεί. Άσε που, στην περίπτωσή μας, δεν μας χρειάζεται. Και μόνο η ύπαρξη του παιδιού μάς κάνει οικογένεια. Πάντα σκεφτόμουν ότι, κάποια στιγμή θα ήθελα να γίνω μητέρα, να κάνω παιδιά. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο όμως. Με τον Μιχάλη, είμαστε μαζί πολλά χρόνια, η σχέση μας έχει δοκιμαστεί και πιστεύω ότι η τελετή του γάμου δεν θα προσφέρει κάτι περισσότερο, αλλά ούτε θα μας αφαιρέσει κάποιο στοιχείο. Ίσως κάποια στιγμή να γινόταν, αλλά θα ήθελα κάτι πολύ απλό, κάτι λιτό. Σαν μία γιορτή για λίγους συγγενείς και φίλους. Ένα μικρό παρτάκι να περάσουμε καλά και ως εκεί.

Φωτογραφία: Ιωάννα Τζετζούμη